Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Λέμε συνήθως, όλοι εμείς που έχουμε την τύχη να ζούμε σ' αυτή την ταλαίπωρη, πλην μοναδική, χώρα του πλανήτη και να την ταξιδεύουμε με όποιο τρόπο μπορούμε, ότι κάθε γωνιά της έχει την δική της ομορφιά. Ότι κάθε νησί, κάθε χωριό, έχει το δικό του μοναδικό χρώμα, την δική του προσωπικότητα. Ο Αβλέμονας, όμως, δεν έχει ταίρι! Είναι, πέραν πάσης αμφιβολίας, το πιο καθαρό, το πιο όμορφο, το πιο γραφικό ψαροχώρι του Αιγαίου και, ίσως, ολόκληρης της Μεσογείου!

Κάναμε την αρχή από τον Αβλέμονα, αποβιβαζόμενοι ξημερώματα Σαββάτου του Λαζάρου από το "Βιτσέντζος Κορνάρος" στο Διακόφτι των Κυθήρων, και λίγο έλειψε να μείνουμε εκεί ολόκληρη τη Μεγάλη Εβδομάδα! Δεν θέλαμε να ξεκολλήσουμε! Περιπλανιόμασταν τα πρωϊνά με το παπί στα υπόλοιπα χωριά του Τσιρίγου και το απόγευμα επιστρέφαμε στον Αβλέμονα με τον ελεύθερο χώρο στάθμευσης για το αυτοκινούμενο, με το νερό και το internet σε επάρκεια. Και, στη συνέχεια, περπατούσαμε στα πέτρινα παραθαλάσσια καλντερίμια του, αγναντεύαμε το πέλαγος καθισμένοι σε ένα από τα παγκάκια του ή πίνοντας μια φατουράδα στο στέκι του "Αραχτοπωλείου" με την υπέροχη μουσική, "δημοκρατική" επιλογή του ιδιοκτήτη του γιατί έτσι του αρέσει!

"Πού καιρός για επανάσταση! Και γιατί άλλωστε; Να διορθωθεί τι και με ποιο τρόπο; Όλες οι επαναστάσεις καταλήγουν στην κατάκτηση της ανεγκέφαλης, όπως είπαμε Κυρίας. Της Εξουσίας.

Αυτή η κατάκτηση, ως γνωστόν, δημιουργεί Δίκαιον, μακράν των ονειρικών στόχων μιας επανάστασης. Οι άνθρωποι που προκύπτουν από μια επανάσταση, περιέχουν τα ίδια συστατικά με τους αποχωρήσαντες ή τους ηττηθέντες. Η καταπίεση ευνοεί την αντίσταση και την ψυχική υγεία. Η επιτυχία και η επικράτηση κάνει ν’ αναβιώσει η εγωπάθεια, ο απολυταρχισμός, ο συγκεντρωτισμός και η απανθρωπιά.

Η αντίσταση ξαναγεννά. Η Εξουσία φθείρει, καταστρέφει τα ζωογόνα κύτταρα του ανθρώπου. Χρειάζεται ισχυρή παιδεία για ν’ αντέξει κανείς στην έννοια της Εξουσίας και της επιτυχίας.

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα για την προεδρία των ΗΠΑ γνωρίζαμε τί εστί Hillary Clinton και ποία τα αμαρτήματά της, αλλά δεν γνωρίζαμε τί εστί Trump ούτε τα αμαρτήματά του πέρα από κάτι καταγγελίες για φοροδιαφυγή και για παρενόχληση ενηλίκων γυναικών προ 20ετίας. Τελικά ο Trump κατάφερε να εκλεγεί και στον εναρκτήριο της προεδρίας του λόγο να υποσχεθεί ότι πρώτο του μέλημα θα είναι η Αμερική και η ο  αμερικανικός λαός [«America first»]. Λόγος εντελώς ρηχός, ή μάλλον ανύπαρκτος, αν συγκριθεί με τον αντίστοιχο λόγο  του John Kennedy.

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Διάβασα το εξαιρετικό ρεπορτάζ της Κατερίνας Κατή στο τελευταίο τεύχος του Documento για τον Μ. Σάλλα, πρώην ισχυρό άνδρα της Τράπεζας Πειραιώς, ο οποίος με τη γνωστή και απλή μέθοδο των τριών όρχεων τού, μεταξύ άλλων, πουλάω ακίνητα της τράπεζας φθηνά και τα αγοράζω ακριβά, απομύζησε το δημιούργημά του και τις καταθέσεις μας φυσικά. Δεν είναι ο πρώτος ούτε ο τελευταίος. Ως άλλος Κοσκωτάς με άλλες μεθόδους υπό το άγρυπνο βλέμμα του μεγάλου τραπεζοκέρβερου Προβόπουλου, διοικητή της ΤτΕ. Πέρασαν πάρα πολλά χρόνια για να ασχοληθεί η Δικαιοσύνη μαζί του βαδίζοντας με το βήμα του κάβουρα για πολλούς και διάφορους λόγους που δεν είναι της παρούσης.

Ένα δημοσίευμα από την «Δημοκρατία» επιβεβαιώνει, για μια ακόμη φορά, ότι οι μόνοι που υφίστανται πραγματικά διακρίσεις στην Χώρα μας είναι οι Έλληνες. Συγκεκριμένα, υπό τον τίτλο «Επιδότηση θέρμανσης σε σχολεία προσφύγων» και υπότιτλο «Ο Βούτσης ξέχασε πάλι τα Ελληνόπουλα» διαβάζουμε τα εξής:

“Την απόφαση να προσφέρει περίπου 50.000 ευρώ για τις ανάγκες θέρμανσης των σχολείων που έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα εκπαίδευσης προσφυγόπουλων πήρε η Βουλή. Η απόφαση φέρει την υπογραφή του προέδρου Νίκου Βούτση.