Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Ευτυχώς που υπάρχει αστυνόμευση...

Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Εδώ, στο τελείωμα του χωριού Φωτεινά, παρκάραμε για να περάσουμε τη νύχτα.Μεσάνυχτα Σαββάτου της 7ης Μαίου του σωτηρίου έτους 2016 στο χωριό Φωτεινά της Πιερίας. Τζιπ της ελληνικής αστυνομίας ή της Τροχαίας (περιμένω να μάθω... δι' αλληλογραφίας), με δύο αστυνομικούς, σταματάει έξω από την πόρτα του αυτοκινούμενου, μέσα στο οποίο κοιμόμουν με την καπετάνισσα, έχοντας αναμμένα τα φώτα του και παρκάροντας στη μέση του αντίθετου ρεύματος κυκλοφορίας (ευτυχώς που δεν έτυχε να περάσει άλλο αυτοκίνητο εκείνη την ώρα γιατί διαφορετικά θα είχαμε τραγωδία, και μάλιστα βιντεοσκοπημένη).

"Κάποιος κτυπάει την πόρτα του τροχόσπιτου", λέει η καπετάνισσα. Πετάγομαι απ' το κρεββάτι ενώ είμαι έτοιμος για τα πάντα. Ποιος να είναι στις 12 τα μεσάνυχτα εδώ στη ερημιά; Κατεβαίνω από τη σοφίτα με τα σώβρακα, αρπάζω μια σιδερένια μασιά, που έχω για να ανακατέβω τα κάρβουνα, και χαμηλώνω λίγο το σκίαστρο της πόρτας. Δεν ανοίγεις ποτέ μέσα στα άγρια μεσάνυχτα αν δεν ελέγξεις πρώτα ποιος είναι ο "επισκέπτης". Αυτό είναι κανόνας.

Βλέπω το σκηνικό με το περιπολικό και τους αστυνομικούς και ανοίγω ελαφρώς. Μη γίνω και ρεζίλι που είμαι με τα σώβρακα! Βεβαίως εγώ ήμουν στο σπίτι μου. Αυτοκινούμενο έστω. Αυτοί θα έπρεπε κανονικά να ένοιωθαν άβολα για την άσκοπη νυχτερινή εισβολή τους σε ιδιωτικό χώρο.

Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται..."Τι θέλετε;", ρώτησα έτσι αγουροξυπνημένος καθώς ήμουν.
"Τι κάνετε εδώ;", ρώτησε ο επικεφαλής.
"Κοιμόμαστε. Πειράζει;".
"Πώς λέγεστε; Από πού έρχεστε και πού πηγαίνετε;".
"Ιωσήφ Παπαδόπουλος ονομάζομαι, είμαι δημοσιογράφος, ερχόμαστε με την σύζυγό μου από την Ξάνθη και επιστρέφουμε στην Αθήνα. Σταματήσαμε στο χωριό να κοιμηθούμε και το πρωί θα συνεχίσουμε".
"Ναι, σας είδαμε νωρίτερα που παρκάρατε κοντά στην εκκλησία".
"Δεν μπορέσαμε να μείνουμε εκεί γιατί το έδαφος ήταν πολύ κατηφορικό και ήρθαμε εδώ. Τι θέλετε όμως, δεν μου είπατε".
"Μας ζήτησε μια κάτοικος του χωριού να σας κάνουμε έλεγχο γιατί τελευταία έχουν σημειωθεί πολλές κλοπές αιγοπροβάτων" (!;).

Κάποιος έχασε τις πινακίδες του στο χωριό Φωτεινά, αλλά... ποια Amstel για την αστυνομία Πιερίας. Τι να σχολιάσω; Κρατήθηκα. Τι να πω στο όργανο; Ότι οι ζωοκλέφτες δεν μεταφέρουν τα κλεμμένα ζώα με αυτοκινούμενο; Δεν ρωτάς ένα όργανο αυτονόητα πράγματα, όταν το όργανο είναι προφανές ότι αδυνατεί να τα καταλάβει, γιατί κινδυνεύεις...

"Περιμένετε λίγο...", απάντησε το όργανο, και κάλεσε την προϊσταμένη του Αρχή, προφανώς, με το κινητό του τηλέφωνο. Μετά από λίγο επανήλθε.

"Τη σύζυγό σας τη λένε Αννέτα..."
"Μάλιστα. Δεν θυμάμαι όμως να σας το είπα αυτό πριν".
"Σας έχουμε όλους φακελλωμένους", απάντησε το όργανο χαμογελώντας και καμαρώνοντας σαν γύφτικο σκεπάρνι.
"Θέλετε κάτι άλλο;", ρώτησα, ενώ είχα ήδη αρχίσει να εκνευρίζομαι.
"Κάπου νομίζω ότι σας ξέρω. Εργάζεστε στον ΑΝΤ1;".
"Εγώ δεν σας έβρισα κύριε αστυνόμε! Πώς θα μπορούσα να εργάζομαι στην τηλεόραση με τα μυαλά που κουβαλώ;".
Με φόντο τις λευκές κορυφές του Ολύμπου. "Μοιάζετε με κάποιο δημοσιογράφο του ΑΝΤ1 που πέρασε παλαιότερα από δω...".
"Δεν ήμουν εγώ, αυτό είναι σίγουρο. Πρώτη φορά περνώ από αυτό το χωριό. Αυτό έγινε επειδή θέλησα να αποφύγω τα ληστρικά Μπομπολοδιόδια και έκανα χρήση των παραδρόμων...".
"Εντάξει. Μπορείτε να συνεχίσετε. Καληνύχτα", είπε το όργανο και απεχώρησε μαζί με τον συνάδελφό του, απομακρύνοντας το περιπολικό από τη μέση του δρόμου...

Θα μπορούσα να πω πολλά στο όργανο της "τάξης", αλλά δεν είχε νόημα. Αφ' ενός θα έχανα τον ύπνο μου, μετά από μια κοπιαστική οδήγηση πολλών ωρών, αφ'ετέρου το όργανο δεν θα καταλάβαινε. Γιατί, αν καταλάβαινε, δεν θα χρειαζόταν να μας ξυπνήσει μέσα στα άγρια μεσάνυχτα για να διαπιστώσει εάν είμαστε ζωοκλέφτες! Αν καταλάβαινε, και με δεδομένο ότι μας είχε φακελλωμένους, δεν θα χρειαζόταν να μας ξυπνήσει μέσα στα άγρια μεσάνυχτα για να δει ποιοι είμαστε και τι κάνουμε. Θα αρκούσε να πάρει τον αριθμό κυκλοφορίας του αυτοκινούμενου και με ένα τηλεφώνημα να τα βρει όλα. Πώς θα πουλούσαν εξουσία όμως; Πώς θα ψάρωναν (έτσι νόμιζαν τουλάχιστον) ένα νομοταγή πολίτη;

Υπέροχο χωριό τα Φωτεινά. Όνομα και πράγμα στις παρυφές του Ολύμπου. Και ερωτώ : Γιατί τα όργανα της τάξης δεν επιδεικνύουν τον ίδιο ζήλο όταν πρόκειται να ελέγξουν λαθρομετανάστες; Πώς τους ξέφυγαν οι τζιχαντιστές που μπήκαν στην Ελλάδα και στη συνέχεια αιματοκύλησαν το Παρίσι και τις Βρυξέλλες; Θα τρέξουν μέσα στα άγρια μεσάνυχτα να ελέγξουν και να συλλάβουν λαθρομετανάστες σε περίπτωση που γίνει καταγγελία από τους κατοίκους ότι κλέβουν τα αιγοπρόβατά τους;

Άντε να σας δω καμάρια μου, απαντήστε. Σας έδωσαν ένα περιπολικό, αρματωθήκατε με περίστροφα και χειροπέδες και βαλθήκατε να κάνετε τους σερίφηδες όπου σας παίρνει. Μ' αρέσει πάντως που με παρακολουθείτε. Με διεγείρει...

Υ.Γ. 1. Προσπαθώ σήμερα, μετά από άπειρα τηλεφωνήματα που έκανα στην Τροχαία και Αστυνομία Πιερίας, μετά από άπειρες παραπομπές μου από τον Άνα στον Καϊάφα, να μάθω την προέλευση και τα ονόματα των αστυνομικών μέσω e mail. Όταν θέλουν αυτοί τα μαθαίνουν όλα. Όταν ζητάει να μάθει ο πολίτης, που τους διόρισε και τους πληρώνει για να τον εξυπηρετούν, βρίσκει ντουβάρια και στεγανά. Αυτό θα πει Δημοκρατία...

2. Ένας φίλος, που έμαθε την περιπέτειά μας, μου έστειλε το ακόλουθο μήνυμα : "Τυχερός ήσουν που δεν έψηνες παϊδάκια, θα σε πήγαιναν για εξακρίβωση πού έκρυψες το υπόλοιπο αρνί".

Ψέματα;

Η υπόθεση αυτή, όπως εξελίχθη σήμερα το πρωί (10.5.2016) : Μίλησα προ ολίγου στο τηλέφωνο με τον εξαιρετικό άνθρωπο και αξιωματικό της Δ/νσης Αστυνομίας Πιερίας, Ταξίαρχο κ. Αθανάσιο Μαντζούκα, ο οποίος μου υπεσχέθη ότι θα κοιτάξει την έκθεση των αστυνομικών οργάνων που διενήργησαν τον έλεγχο και θα μου τηλεφωνήσει εκ νέου ώστε να λήξει εδώ αυτή η ιστορία.