Rib and Sea

Καλό βηματισμό στα ήρεμα μονοπάτια του δικού σου Ολύμπου...

Τον γνώρισα από κοντά, στην Τήλο, τον Ιούλιο του 2005, και αμέσως ένοιωσα πως μ' εκείνον τον Άνθρωπο με συνέδεαν πολλά. Είχα ακούσει διάφορα αντιφατικά για τον Τάσο Αλιφέρη, τον Δήμαρχο-γιατρό της Τήλου, γέννημα θρέμα ωστόσο της Μάνης. Ως εκ τούτου το ενδιαφέρον μου να τον συναντήσω ήταν μεγάλο. Του τηλεφώνησα, ενώ ήμουν ακόμη στη Νίσυρο, και δώσαμε ραντεβού, χαράματα, σε ένα χωράφι στις παρυφές του "Ολύμπου". Ήθελα να κουβεντιάσω μαζί του, στη Φύση, την οποία διαισθανόμουν πως αγαπούσε όσο κι' εγώ. Το συμβατικό περιβάλλον ενός δημαρχιακού γραφείου, άλλωστε, δεν μου έλεγε τίποτε. Συμφώνησε στην πρότασή μου και, όταν τον βρήκα εκείνο το πρωί να σαμαρώνει τον "Αντώνη", μου είπε : "Θα ανέβουμε στον Όλυμπο να κουβεντιάσουμε. Εκεί νοιώθω, και θα νοιώσεις κι' εσύ, σαν ένας μικρός θεός", είπε, και τράβηξε τα γκέμια του "Αντώνη"...

Συνέντευξη του λαϊκού Ζακυνθινού ποιητή Διονύση Καλού (Μίμη Μόντε) στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.

Φωτ/φίες - αεροφ/φίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός και οι ποιητές του 15ου αιώνα Παχώμιος Ρουσάνος, Μιχαήλ Σουμάκης, Ανδρέας Σγούρος, Αντώνης Μαρτελάος, Ανδρέας Κάλβος, Ούγγο Φώσκολος και Μουτσάν Μαρτινέγκου είναι απλώς μερικοί από αυτούς που δικαιώνουν τη φήμη της Ζακύνθου σαν το νησί των ποιητών. Είναι μια παράδοση που διατηρείται στο όμορφο αυτό νησί του Ιονίου και συνεχίζεται ακόμη και στις μέρες μας. Μια παράδοση οι πηγές της οποίας βρίσκονται στην Ευρωπαϊκή Αναγέννηση, μια και η Ζάκυνθος ήταν από τον 13ο αιώνα μέχρι τον Μάϊο του 1864 υπό την κυριαρχία των Ενετών. "Φιόρο του Λεβάντε" την αποκαλούσαν οι Ενετοί και από μόνη της η ονομασία αυτή, θα έλεγε κανείς, ότι είναι ποιητική. Ίσως ακόμη καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του ποιητικού ταλέντου των Ζακυνθινών να έπαιξε σ' αυτό και η ίδια η Φύση, η οποία στη Ζάκυνθο είχε μεγάλα κέφια.

Ο Αντώνης Πονηράκης, για όσους δεν τον γνωρίζουν προσωπικώς, είναι ένας εξαιρετικός και αξιόλογος άνθρωπος, ένας πολύ καλός φίλος και συνεργάτης, αλλά και ένας άριστος γνώστης της μπαταρίας. Μέσα στο πλαίσιο της παθιασμένης αγάπης του για το αντικείμενο της δουλειάς του, ο Αντώνης μελετούσε, εδώ και μήνες, με εντατικό ρυθμό και ξενύχτια, ένα project που αφορά μπαταρίες και τεχνολογία που μπορούν να βρουν εφαρμογή στις διαπλανητικές αποστολές. Ήταν κάτι που δεν γνώριζε κανείς, πλην των στενών συγγενικών του προσώπων, δεδομένου ότι ο Αντώνης εργαζόταν τα δύο τελευταία χρόνια πάνω στο project αυτό, σε καθημερινή βάση και από τις 11 το βράδυ μέχρι τις 2 ή και τις 4 τα ξημερώματα!

Δημήτρης Καζάκης : ... Αν αυτό το πράγμα συμβεί, το προχωράμε. Διαμορφώνεις ετήσιο συνέδριο όπου οι πυρήνες αλλάζουν στο κεντρικό όργανο και συζητάμε πολιτικά τα ζητήματα. Ποια είναι η γραμμή κ.λπ. Αν ανάμεσα στα ετήσια συνέδρια προκύψουν πολιτικά γεγονότα, και δεν προλαβαίνεις να κάνεις συλλογικό όργανο, παίρνεις την έγκριση των μεγάλων οργανώσεων, των μεγάλων πυρήνων. Αθήνας, Θεσσαλονίκης κ.λπ. Αν πάρεις 3 - 4 μεγάλες πόλεις, προχωράς μπροστά. Διατηρούν το αυτοκέφαλο οι πυρήνες και διατηρούν και τις ανοικτές διαδικασίες στον κόσμο. Μιλούν δημόσια, δέχονται παρεμβάσεις, μετατρέπονται σε εμβρυακούς πυρήνες διευθέτησης των υποθέσεων στη γειτονιά και στους χώρους δουλειάς. Μόνο έτσι. Αυτό το πράγμα τώρα, όταν σχηματισθεί και πάρει τον χαρακτήρα του, έχει μια διαδικασία άμεσης επιλογής. Εκεί πετιέται έξω αυτός που δεν αντέχει ή που δεν μπορεί να "τραβήξει". Γεννιέται φυσική ηγεσία. Άνθρωποι δηλαδή που ανοίγουν δρόμους. Και η ιστορία προσφέρεται σ' αυτό.