Rib and Sea

Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές

Αναμνήσεις

mem

Η συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στη Μακρόνησο (2003)

Η συναυλία της Ορχήστρας του Μίκη Θεοδωράκη στη Μακρόνησο, το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου του 2003, ήταν, αναμφισβήτητα, το καλλιτεχνικό γεγονός εκείνου του καλοκαιριού, αλλά και ολόκληρης της χρονιάς. Το διοικητικό συμβούλιο του νεοσύστατου τότε σωματείου "Φυσιολατρική Λέσχη Φίλων Φουσκωτού Σκάφους - Ναυτίλος", απεδέχθη το αίτημα της Μαργαρίτας Θεοδωράκη, μετά από σχετική πρόταση της Σοφίας Σακοράφα και του συζύγου της Κώστα Μπιτσάνη, να βοηθήσουν αφιλοκερδώς στη διοργάνωση και το στήσιμο εκείνης της ανεπανάληπτης εκδήλωσης. Με εκείνο τον τρόπο, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του "Ναυτίλου" πίστευαν ότι, αφ' ενός μεν θα είχαν τη χαρά και την τιμή να λάβουν ενεργό μέρος στην διοργάνωση εκείνης της σημαντικής εκδήλωσης, ενώ ταυτόχρονα πίστευαν ότι το νεοσύστατο σωματείο τους θα είχε και την ανάλογη προβολή.

Περισσότερα...

Γυάρος - Ιστορική Μνήμη. (2003)

Θυμάται και σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Γυάρος ή Γιούρα. Την ονόμασαν επίσης Νταχάου, Βαστίλλη, θανατονήσι, νησί του διαβόλου. Δεκαεπτά τετραγωνικά χιλιόμετρα, όλα κι' όλα. Μια πέτρα, θαρείς, ριγμένη στο πέλαγος, ανάμεσα στη Σύρο, την Τήνο και τη Τζιά. Χώμα στεγνό, άνυδρο, σκιά πουθενά. Πέτρες μονάχα, αγκάθια, ανελέητη τραμουντάνα. Όλη μέρα ο ήλιος καίει και πυρώνει το χώμα και τις πέτρες. Σκληρό φως, σκληρός τόπος, για φαντάσματα, όχι γι' ανθρώπους. Είναι τόσο θλιβερό το παρελθόν και το βάρος μαζί που κουβαλάει ο τόπος αυτός, που δεν σου κάνει καρδιά να μείνεις εκεί και να διανυκτερεύσεις, να κολυμπήσεις, να διασκεδάσεις. Περνάς και φεύγεις, μένοντας άναυδος στη θέα του τεράστιου, βουβού πια, κτιρίου των φυλακών, που έκτισαν πέτρα πέτρα οι ίδιοι οι εξόριστοι, και εύχεσαι να μην ακουστούν ποτέ πια εκεί ανθρώπινες κραυγές πόνου και απόγνωσης...

Περισσότερα...

Αποστολή Αγάπης στην Κάσο (Ιούνιος 2003)

Θυμάται και περιγράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Mε σφυρίγματα, βεγγαλικά και καπνογόνα κατέπλευσαν τα δεκάδες φουσκωτά σκάφη στο λιμάνι της Κάσου.Τα 72 φουσκωτά σκάφη συνέθεσαν το παζλ μιας πρωτοφανούς και ανεπανάληπτης εικόνας, καθώς κατέπλεαν στην Κάσο και άρχισαν να γεμίζουν ασφυκτικά την ευρύχωρη μαρίνα στο νέο λιμάνι του ακριτικού νησιού. Ιδανικότερα εγκαίνια δεν θα μπορούσαν να γίνουν για ένα λιμάνι που "έπρεπε" να περάσουν πάνω από 20 χρόνια προκειμένου να ολοκληρωθεί! Επρόκειτο για το εντυπωσιακό φινάλε μιας μεγάλης προσπάθειας, που άρχισε τον χειμώνα του 2002 και ολοκληρώθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής 6 Ιουνίου 2003, με την ειρηνική "απόβαση" δεκάδων φουσκωτών σκαφών στο λιμάνι της Κάσου, συνοδεία βεγγαλικών, καπνογόνων, συριγμών και καμπανοκρουσιών. Μάτια υγρά, στο ντόκο, χέρια που υψώνονταν σαν δέηση στον ουρανό, που είχε προς στιγμήν βαφτεί κόκκινος από την λάμψη των βεγγαλικών και των καπνογόνων, παιδιά που φώναζαν χαρούμενα, με τις καμπάνες του Άη Σπυρίδωνα να συμμετέχουν στη θερμή υποδοχή. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ' την αρχή.

Περισσότερα...

Κούλουμα με τον "Ναυτίλο" στις Σπέτσες (Μάρτιος 2005)

Θυμάται και περιγράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Λίγα λεπτά πριν από τον απόπλου των σκαφών και την... απογείωση των χαρταετών.Η πρωτότυπη ιδέα, που συζητήθηκε σε μια από τις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου του "Ναυτίλου", στις αρχές Φεβρουαρίου του 2005, ήταν να γιορτάσουμε τα κούλουμα στις Σπέτσες και να πετάξουμε χαρταετό από τα φουσκωτά μας! Και γιατί όχι; Το μυαλό θα μας σταματούσε; Οι τροϊκανοί δεν είχαν άλλωστε φανεί ακόμη και δουλειά, κουτσά στραβά, είχαμε. Τόση δηλαδή ώστε να μας περισσεύουν μερικά ευρώ για να γεμίσουμε τα ρεζερβουάρ των φουσκωτών και να πεταχτούμε μέχρι τις Σπέτσες.

Περισσότερα...

Αποστολή Αγάπης στο Καστελλόριζο - Μέρος Β΄

Αναπολεί και σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Το γραφικό λιμάνι του Καστελλόριζου πλημμυρίζει με δεκάδες φουσκωτά σκάφη! Επιστρέψαμε στην Αθήνα και αρχίσαμε να τρέχουμε πανικόβλητοι προκειμένου να εξασφαλίσουμε τις χορηγίες που θα μας επέτρεπαν  να καλύψουμε τον κατάλογο των ειδών πρώτης αναγκης που είχαν ζητήσει το σχολείο, το Ιατρείο και ο Οργανισμός Νεολαίας και Άθλησης του Δήμου Μεγίστης. Δεν ήταν εύκολο. Οι τηλεφωνικές επαφές μου με τον Αντώνη Μακρυδάκη ήταν σχεδόν καθημερινές. Όπως εμείς, έτσι κι' εκείνοι, στον Παγκρήτιο Όμιλο, είχαν βγει στο κυνήγι του χορηγού. Από τον Κυριάκο Κυριακίδη της "Mostro" ήρθε η πρώτη χαρμόσυνη είδηση. Ένα μικρό φουσκωτό σκάφος ήταν η προσφορά της εταιρείας στα παιδιά του Καστελλόριζου και στον Οργανισμό Νεολαίας και Άθλησης, με τον Κώστα Γκολφινόπουλο να συμπληρώνει το πακέττο με την προσφορά μιας εξωλέμβιας "Tohatsu"!

Περισσότερα...