Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αποδεικνύεται, τελικώς, ότι δεν αρκεί να επισκεφτεί κανείς έναν τόπο μια φορά και να ισχυριστεί ότι τον γνωρίζει. Κάτι θα του ξεφύγει, κάτι δεν θα προλάβει να δει, κάτι δεν θα του πουν. Αυτή τη φορά, επί παραδείγματι, που πήγα στη Χίο, διαπίστωσα ότι υπήρχαν αρκετά πράγματα που δεν είχα δει στις προηγούμενες επισκέψεις μου. Ας είναι καλά ο κουμπάρος του καλού μου φίλου Γιώργου Μισετζή, Σωκράτης Γάγκας, που με συνόδευσε στο μουσείο της μαστίχας στο Πυργί http://www.ribandsea.com/travels/3119-to-mouseio-tis-mastixas-konta-sto-pyrgi-tis-xiou-ergo-tou-politistikoy-idrymatos-omilou-peiraios, στο σπήλαιο της Συκιάς http://www.ribandsea.com/travels/3123-to-spilaio-tis-sykias-stous-olympous-tis-xiou και στον αρχαίο οικισμό του Εμπορειού. Υπάρχουν σίγουρα και άλλα που δεν έχω δει. Τα αφήνω όμως για την επόμενη φορά, ώστε να κρατηθεί το ενδιαφέρον μου γι' αυτό το όμορφο νησί ζωντανό.
Διαβάστε και δείτε τη συνέχεια εδώ : http://www.followjoseph.com/index.php/taksidia/25-o-arxaios-okismos-tou-emporeioy-sti-xio
Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πηγή πληροφοριών : http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=378692
http://oryktos.blogspot.gr/2011/02/to.html
Το Γυαλί αποτελεί από μόνο του μια κατηγορία στο νοτιοανατολικό Αιγαίο! Όχι γιατί είναι το μοναδικό νησί στο οποίο ανθεί λατομική δραστηριότητα, αλλά γιατί λόγω του μικρού του μεγέθους η εξόρυξη της ελαφρόπετρας και του περλίτη καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο τμήμα του με το υπέροχο φυσικό περιβάλλον να προσπαθεί απεγνωσμένα να αναπνεύσει, να επιβιώσει. Είναι φανερό πως το μέγεθος του νησιού αυτού συρρικνώνεται με την πάροδο του χρόνου, με τα μηχανήματα, τα ανακυκλώσιμα και τα άχρηστα υλικά να βρίσκονται σε ελάχιστη απόσταση από τις πανέμορφες παραλίες του. Και είναι πράγματι οξύμωρο να στερείται η γειτονική Νίσυρος αμμουδερών παραλιών, με το Γυαλί να έχει τρεις τουλάχιστον υπέροχες αμμουδιές, η μια καλύτερη της άλλης!
Διαβάστε και δείτε την συνέχεια εδώ : https://followjoseph.com/index.php/taksidia/24-nisida-gyali-nisyrou-ekei-opou-synyparxoun-i-kolasi-kai-o-paradeisos
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στη Νίσυρο πήγαμε πρώτη φορά το 2006, με φουσκωτό σκάφος, και την αγαπήσαμε. Όχι μόνο επειδή συναντήσαμε στους Πάλους τον Χαράλαμπο Κορκή, ο οποίος μιας ξενάγησε σε όλο το νησί, χωρίς καν να μας γνωρίζει, αλλά και επειδή η Νίσυρος αποπνέει μια γλυκύτητα και μια ηρεμία, σε αντίθεση με τον Πολυβώτη και τον Στέφανο, τους δύο κρατήρες του ηφαιστείου που μουγκρίζουν κάτω απ' τα πόδια της.
Πέρυσι τον Οκτώβριο ξαναπήγαμε στη Νίσυρο, με το αυτοκινούμενο αυτή τη φορά και χορηγία των εισιτηρίων από την "Blue Star Ferries", μείναμε περισσότερο χρόνο και την εξερευνήσαμε απ' άκρη σ' άκρη αναθέτοντας την αποστολή στο Innova το οποίο, ως γνωστόν, είναι μονίμως φορτωμένο στη σχάρα του αυτοκινούμενου. http://www.ribandsea.com/travels/2609-nisyros-to-omorfotero-ifaisteio-tou-kosmou
Διαβάστε και δείτε τη συνέχεια εδώ : http://www.followjoseph.com/index.php/taksidia/23-mavic-dji
Γράφει, φωτογραφίζει και βιντεοσκοπεί ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σαν ομφάλιος λώρος συνδέει τη Νίσυρο με το Γυαλί το καραβάκι "Αντώνιος", του καπετάν Σπύρου Χατζηστεφανή, που κάθε μέρα στις 7 το πρωί αποπλέει απ' το Μανδράκι της Νισύρου για να μεταφέρει τους εργάτες του ορυχείου της ελαφρόπετρας στο Γυαλί.
Η περυσινή μου επίσκεψη στο Γυαλί δεν πραγματοποιήθηκε επειδή ζήτησα να το επισκεφτώ σαν δημοσιογράφος με σκοπό να κάνω ένα ρεπορτάζ στα σημεία εξόρυξης και επεξεργασίας της ελαφρόπετρας. Η άρνηση των υπευθύνων της εταιρείας "ΛΑΒΑ Μεταλλευτική και Λατομική Α.Ε." να επισκεφτώ το λατομείο στηρίχτηκε στη δικαιολογία ότι επραγματοποιούντο εκείνη την εποχή σ' αυτό εκτεταμένες εργασίες συντήρησης... http://www.ribandsea.com/travels/2609-nisyros-to-omorfotero-ifaisteio-tou-kosmou
Χειριστής drone - μοντάζ βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μουσική επένδυση : Γιώργος Ρήγος.
Περιμένοντας προσφάτως το πλοίο στα Λιβάδια της Τήλου, για το πέρασμά μας στη γειτονική Νίσυρο, αποφάσισα να επιχειρήσω την πρώτη "επίσημη" πτήση μου με το Mavic Pro της DJI και να καταγράψω την προσέγγιση του "Blue Star Paros" στο λιμάνι του όμορφου νησιού των Δωδεκανήσων. Παρατήρηση : η ώρα του κατάπλου συνέπεσε με τη δύση του ηλίου, με αποτέλεσμα η εικόνα να βαφτεί στις αποχρώσεις του κόκκινου αποπνέοντας συγχρόνως μελαγχολία και ρομαντισμό...
Ζητώ την επιείκεια των συνδρομητών και των αναγνωστών μου, για τα όχι τόσο "επαγγελματικά" πλάνα, και τους υπόσχομαι ότι στο εξής κάθε νέα λήψη από αέρος θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Μαθαίνω άλλωστε ακόμη. Στα 66 βαδίζω. Έχω χρόνο...
Ένα λάθος μου (σκηνοθετικό), ας πούμε, ήταν ότι έπρεπε το drone να πετάξει πίσω από το πλοίο ώστε η κάμερά του να παρέχει ταυτόχρονη εικόνα του λιμανιού και των επιβατών που περίμεναν να επιβιβαστούν.