Rib and Sea

Καταγράφει και προτείνει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Σήμερα έπρεπε να πεταχτώ για κάποια δουλειά μέχρι την Χαλκίδα. Καθώς ο καιρός ήταν καλός, αποφάσισα να πάω με το παπί. Επικίνδυνες αποστολές για την ηλικία μου, θα πείτε, αλλά εμένα πάντοτε μου άρεσαν τα "ροκ" μέσα μεταφοράς γιατί με κρατούσαν, και με κρατούν, ζωντανό. Μηχανάκια, τροχόσπιτα, φουσκωτά, συμβατικά ή ιπτάμενα το ίδιο κάνει. Σκέφτηκα λοιπόν, με την ευκαιρία, να κάνω παράλληλα ένα τεστ χρόνου και οικονομίας για να διαπιστώσω ποιος είναι ο συντομότερος και πιο οικονομικός τρόπος να πάει κανείς από την Ηλιούπολη στη Χαλκίδα.

Αποφάσισα λοιπόν να πάω από τον παλιό δρόμο και να επιστρέψω από τον Μπομπολόδρομο. Σαν σημείο εκκίνησης και τερματισμού στην Αθήνα όρισα το σημείο όπου ο περιφερειακός του Υμηττού χωρίζει και πάει αριστερά προς Αθήνα και δεξιά προς Αττική Οδό. Σαν σημείο εκκίνησης και τερματισμού στην Χαλκίδα όρισα την αρχή της μεγάλης γέφυρας, προς την πλευρά της ομώνυμης πόλης.

Τον Στήβεν Γκρέϋ δεν τον ξέρετε. Όπως άλλωστε δεν τον ήξερα κι εγώ, μέχρι που τον συνάντησα τυχαία. Για την ακρίβεια, συνάντησα ένα κείμενό του στο διαδίκτυο. Πρέπει να πω ότι ο Στήβεν Γκρέϋ είναι δημοσιογράφος τού Ρώϋτερς, ο οποίος έκανε μια έρευνα για τις ελληνικές τράπεζες. Μάλιστα, για χάρη αυτής της έρευνας χρειάστηκε να κάνει κάμποσα ταξιδάκια στην Ελλάδα. Αν δεν έχετε πρόβλημα με τα αγγλικά σας, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του, όπου σας διαβεβαιώνω ότι θα βρείτε μερικά εξαιρετικά ενδιαφέροντα κείμενα, που θα κάνουν αρκετές τριχούλες σας να σηκωθούν. Όμως, αν δεν τα πάτε καλά με την γλώσσα τού Σαίξπηρ ή αν απλώς βαριέστε τα ξενόγλωσσα, επιτρέψτε μου να σας διηγηθώ εγώ μια από τις πιπεράτες ιστορίες τού... κυρίου Γκρέϋ.

Του Ιωσήφ Παπαδόπουλου.

Έχετε δει τις διαταγές πληρωμής που εκδίδουν οι τράπεζες, με τις ευλογίες των δικαστών, εις βάρος ελευθέρων επαγγελματιών οι οποίοι βρίσκονται σε απόγνωση τα τελευταία χρόνια, εξ αιτίας της μνημονιακής κρίσης, και αδυνατούν να πληρώσουν τις δόσεις των δανείων τους; Εγώ είδα σήμερα μία τέτοια διαταγή πληρωμής και λίγο έλειψε να υποστώ εγκεφαλικό! Και δεν με πείραξε ξέρετε το κείμενο της διαταγής πληρωμής, αυτό καθ' εαυτό, αλλά η επικεφαλίδα και ο επίλογος του κειμένου :

Γράφει, οργισμένος, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Έχετε πάει ποτέ από την Αθήνα στον Βόλο με αυτοκινούμενο τροχόσπιτο; Αν δεν έχετε πάει και θέλετε να πάτε θα πρέπει να γνωρίζετε εκ των προτέρων τι θα σας επιφυλάξουν οι μεγαλοεργολάβοι που έχουν πάρει χαριστικώς από τους προδότες της γιάφκας του Κυνοβουλίου την εκμετάλλευση των εθνικών ΜΑΣ δρόμων. Ακούστε λοιπόν για να μην βρεθείτε προ εκπλήξεων και σας βρει κανένα εγκεφαλικό.

Το σύνολο της χιλιομετρικής απόστασης από την Ηλιούπολη, όπου μένουμε εμείς, μέχρι τον Βόλο, μέσω της Αττικής οδού και της Εθνικής οδού Αθηνών-Θεσσαλονίκης, είναι περίπου 340 χιλιόμετρα. Για να καλύψει το αυτοκινούμενό μας (με κινητήρα Fiat 2300 c.c.) την απόσταση αυτή, με ταχύτητα που δεν υπερέβη σε καμμία περίπτωση τα 100 χλμ. την ώρα, κατανάλωσε 35 περίπου λίτρα πετρελαίου, ήτοι 45 περίπου ευρώ. Ωραία μέχρι εδώ; Θα ήταν ωραία, αν οι δρόμοι δεν είχαν δοθεί από τους δοσίλογους του Κυνοβουλίου προίκα στους μεγαλοεργολάβους.