Σεφ, άνευ χαρτοφυλακίου, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στις περιπλανήσεις με το αυτοκινούμενο σπίτι μας, η καπετάνισσα (κυρίως) μαγειρεύει. Και δεν μαγειρεύει μόνο επειδή μας "έσφιξαν τα λουριά" οι προδότες που μας κυβερνούν, αλλά, κυρίως, επειδή της αρέσει. Τρώμε λοιπόν πάντα on board, και τρώμε καλά και οικονομικά. Δεν έχει λόγο άλλωστε να αγοράσει κανείς ένα τέτοιο όχημα αν δεν πρόκειται να εκμεταλλευτεί όλες τις δυνατότητες που του παρέχει. Χώρια που έτσι κάνει πιο γρήγορα απόσβεση του κόστους αγοράς του. Είναι σαν να κοιμάσαι στο σπίτι σου και τρως στο εστιατόριο! Γίνεται; Δεν γίνεται! Εξ άλλου, αυτή τη ζωή κάνουμε εδώ και 40 χρόνια. Παλαιότερα, μάλιστα, το τρίκιλο camping gaz έδινε και έπαιρνε στην igloo σκηνή και, αργότερα, στις επαγγελματικές κλούβες που χρησιμοποιούσαμε όταν αποδρούσαμε από το κλεινόν και βρωμερόν άστυ. Δεν μας άρεσε να αφήνουμε την ομορφιά της Φύσης και την απόλαυση της μοναξιάς για το χατήρι μιας ταβέρνας, όπου το φαγητό ήταν αμφίβολης ποιότητας και νοστιμιάς, η εξυπηρέτηση βασανιστήριο και οι τιμές... καραβίσιες.