Ο Πολυχώρος Vault παρουσιάζει για 1η φορά στην Ελλάδα το αριστούργημα του Λαρς Φον Τρίερ «Χορεύοντας στο Σκοτάδι» σε διασκευή Πάτρικ Ελσουέρθ, σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά, μουσική Μάνου Αντωνιάδη, στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου.

Ο Πολυχώρος VAULT παρουσιάζει για 1η φορά στην Ελλάδα, το αριστούργημα του Λαρς Φον Τρίερ, «Χορεύοντας στο Σκοτάδι» σε διασκευή Πάτρικ Ελσουέρθ, μετάφραση Αντώνη Γαλέου, σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά, μουσική Μάνου Αντωνιάδη και στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου. Το συγκινητικό μιούζικαλ του Λαρς Φον Τρίερ, στη σκηνή του VAULT από έναν εννιαμελή θίασο. Από τη Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου, κάθε Δευτέρα στις 20:00 και Τρίτη στις 21:15, έως την Τρίτη 28 Μαίου.

Το Χορεύοντας στο Σκοτάδι (Dancer in the Dark) παρουσιάστηκε στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία Lars Von Trier, με τους Björk (βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας στις Κάννες, στα European Film Awards, στα Bodil Awards, υποψήφια στις Χρυσές Σφαίρες και στα Oscar), Catherine Deneuve, David Morse, Cara Seymour, Peter Stormare, κ.α

Αυτή τη φορά ήμουν πιο τυχερός καθώς ο Μανώλης Κουφόπουλος βρισκόταν στον Λυώνα. Δέχθηκε λοιπόν με προθυμία και ευχαρίστηση να με ξεναγήσει στους χώρους της  επί μισό αιώνα ενασχόλησής του με την εξόρυξη της σμύριδας, και σ' αυτήν ακριβώς την ξενάγηση αναφέρεται το βίντεο που ακολουθεί.

Αν και οι περιγραφές του Μανώλη Κουφόπουλου ανταποκρίνονται πλήρως στην πραγματικότητα, δεδομένου ότι υπήρξε αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς όσων διαδραματίσθηκαν στις στοές που τρυπούν τον ορεινό όγκο που δεσπόζει πάνω απ' τους οικισμούς του Λυώνα και της Κορώνου, παραθέτω το ιστορικό της Ναξιακής σμύριδας και της εξόρυξής της όπως περιγράφεται στη wikipedia.

Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Στους νεώτερους χρόνους, οι παλαιότερες αναφορές για το εμπόριο ναξιακής σμύριδας είναι για την περίοδο 1625 έως 1700. Το δικαίωμα εκμετάλλευσής της το είχαν οι φεουδάρχες, οι οποίοι ήταν οι απόλυτοι κύριοι και των ορυκτών που εξορύσσονταν και των νερών που πήγαζαν από τα βουνά της επικράτειάς τους. Με την κατάργηση των φεουδαρχικών δικαιωμάτων το 1721, το δικαίωμα εκμετάλλευσης της σμύριδας παραχωρήθηκε στις κοινότητες, που νοίκιαζαν σε εμπόρους το δικαίωμα συλλογής και πώλησής της.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Είναι τελικώς εντελώς διαφορετική εμπειρία να πηγαίνεις στα νησιά μεσούντος του χειμώνα. Τα περισσότερα μαγαζιά είναι κλειστά, οι δρόμοι βιώνουν τη μοναξιά τους, τα παντζούρια των περισσότερων σπιτιών είναι  σφραγισμένα, λιγοστοί οι άνθρωποι που κυκλοφορούν στους δρόμους.

Και όμως! Τα νησιά του Αιγαίου είναι όμορφα κάθε εποχή του χρόνου! Θα έλεγα μάλιστα ότι για τους κατόχους αυτοκινούμενων τροχόσπιτων ο χειμώνας προσφέρεται περισσότερο καθώς όλα είναι πιο εύκολα γι' αυτά τα ευμεγέθη οχήματα. Η στάθμευση στα καλύτερα οικόπεδα, δίπλα στην παραλία ή στο κέντρο ενός γραφικού ορεινού οικισμού, είναι πανεύκολη και δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα, ενώ η ησυχία για έναν ξεκούραστο ύπνο, δεδομένη.

Η συνέχεια εδώ : https://followjoseph.com/index.php/taksidia/56-naksiotikes-xeimoniatikes-pinelies

Του Γιώργου Ελιά.

Προχωρώντας στο δεύτερο μέρος της μελέτης πάνω στους Πελασγούς Ετρούσκους,θα περάσουμε σε μέρος των ευρημάτων που έχει φέρει στο φως η αρχαιολογία και μας δίνουν σημαντικές πληροφορίες αλλά και αποδείξεις για την παράδοση και τις αξίες του λαού αυτού.

Σύμφωνα με τους Ρωμαίους συγγραφείς Σενέκα, Πλίνιο, Κικέρωνα, Φήστο, Βάρρωνα, η παράδοση των Ετρούσκων είχε παρακαταθήκες πανάρχαιες που καταγράφονταν και αναφέρονταν με τον τίτλο "Disciplina Etrouska".Eνα αντικείμενο που βρέθηκε στην Τουσκανία της Ιταλίας, είναι ένα ανάγλυφο καθρεφτάκι με τη σκηνή της απαρχής της παράδοσής τους. Ο Πρώτος βασιλιάς τους ο Τάρχων, οργώνει χωράφι με άροτρο και μέσα από αυλάκι ξεπηδά ένα νεογέννητο αρσενικό βρέφος, ο Τάγης, που δίδαξε τους Ετρούσκους τα πάντα για τις τέχνες, τη γεωργία, τη μεταλλουργία, και τη μαντική.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Κακή, από πλευράς καιρικών συνθηκών, εποχή διαλέξαμε για να πάμε αυτή τη φορά στην Αμοργό. Οι ουρανοί έμειναν ανοιχτοί τις 5 από τις 7 ημέρες που μείναμε συνολικώς στο νησί, με τους θυελλώδεις ανέμους, τη βροχή και το χαλάζι να μη μας επιτρέπουν να ξεμυτίσουμε σχεδόν απ' το αυτοκινούμενο!

Σε μια μικρή ανάπαυλα των ισχυρών ανέμων και της βροχής ξαμολύθηκα λοιπόν να κάνω τα πλάνα που ήθελα με το drone, καθώς για την Αμοργό έχω γράψει πολλές φορές στο παρελθόν, ενώ την έχω απαθανατίσει άλλες τόσες δημοσιεύοντας εικόνες τραβηγμένες απ' το ύψος των ματιών : https://www.ribandsea.com/travels/880-2013-01-22-17-26-18.html