Γράφει και εξιστορεί την "αποκοτιά" του ο Γιώργος Μαστοράκης.
Πάντα πίστευα ότι το «μικρόβιο» της ταξιδιωτικής αναζήτησης υπάρχει στο DNA μου, κληρονομιά από τον αείμνηστο πατέρα μου, ο οποίος μου «πέρασε» την αγάπη του για το ταξίδι, τους άγνωστους προορισμούς και την πλανόδια ζωή στο δρόμο με ό,τι συνεπάγεται αυτό: κίνηση, δράση, αγάπη για το άγνωστο και μια συνεχή εγρήγορση των αισθήσεων και των συναισθημάτων. Κι αυτό είναι η καύσιμη ύλη για την περιπέτεια που ακολουθεί.
Τα ταξίδια μου σε 2 και 4 τροχούς είχαν, έχουν και ελπίζω πάντα να έχουν το χαρακτηριστικό της περιπέτειας, της αναζήτησης του καινούριου και της σκληραγώγησης του «είναι» μου. Τα χιλιόμετρα που οδηγώ περνούν σαν το γυαλόχαρτο και παίρνουν τη σκουριά της βαρετής διεκπεραίωσης του αγαθού που ονομάζεται ζωή, οξύνουν τις ικανότητες και μπολιάζουν βαθιά τα χρωμοσώματα με την ανάγκη για περισσότερη ελευθερία, δυνατές εμπειρίες και βαθιά γνώση της πραγματικής ζωής εκεί έξω, στο ελεύθερο πεδίο, στην αρένα των δρόμων, στον καμβά των τοπίων που εναλλάσσονται σε διαφορετικά -και εξωτικά- γεωγραφικά μήκη και πλάτη της μπλε σφαίρας πάνω στην οποία γυρνάμε ούτως ή άλλως με ιλιγγιώδη και αέναη ταχύτητα για όσα χρόνια μας αναλογούν, χαρισμένα από την άγνωστη και αρχέγονη Δύναμη που κυβερνάει το Σύμπαν…