Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

[ακόμη κι’ αν είναι προβοκάτσια, είναι πετυχημένη. Se non e vero e ben trovato. Εξ όσων δε γνωρίζω, κανέναν Κώστα από τις εκατοντάδες των χιλιάδων που υπάρχουν και κανένα εντολέα του δεν πείραξε οποιαδήποτε τρομοκρατική, επαναστατική, αναρχική, αντιεξουσιαστική, ήγουν πρακτορική, οργάνωση].

Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούσε όλη η χώρα την 48ωρη έξοδο του Λουκά της 17Ν από τις φυλακές. Ο άνθρωπος που μισεί τη Δημοκρατία έτυχε της μεγαλοψυχίας τής Δημοκρατίας, η οποία δεν είναι εκδικητική, όπως μας ενημέρωσε ο υπουργός Διαστήματος κ. Παππάς.  Ο υιός τού Λουκά ήθελε να δει τον μπαμπά του χωρίς κάγκελα και το όνειρό του έγινε πραγματικότητα. Και ο Κώστας και η Αλεξία ήθελαν να βλέπουν τον μπαμπά τους, έστω και με κάγκελα, αλλά δεν... Διότι οι δολοφόνοι είναι εκδικητικοί σε αντίθεση με τη Δημοκρατία που τους φέρεται, όπως ορίζουν οι νόμοι Παρασκευόπουλου, Κολοκυθόπουλου, Τρεχαγυρευόπουλου κ.λπ. Τα  ΜΜΕ ακολούθησαν κατά πόδα τον Λουκά και μας ενημέρωσαν καταλεπτώς και για το πού και τί έφαγε. Όπως κάνουν πάντοτε με κάθε μεγάλο άνδρα π.χ. Πούτιν, Μακρόν, Σαρκοζί.

Πούλησαν την έκταση χρησιμοποιώντας αναληθή στοιχεία!

Απέδωσε καρπούς η καίρια παρέμβαση της Ομάδας Κοινωνικής Εγρήγορσης (ΟΚΕ), προς την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κα Ξένη Δημητρίου, καθώς η Δικογραφία του Αστέρα Βουλιαγμένης, που περιείχε τη Μηνυτήρια Αναφορά μας, ανασύρθηκε από το αρχείο, κατόπιν του διαβιβαστικού εγγράφου, που απέστειλε η ίδια, προς τον κον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών.

Η εξέλιξη ανατρέπει εκ βάθρων όλο το σκηνικό συγκάλυψης, που είχε στηθεί για τη συγκεκριμένη υπόθεση, από παράκεντρα εξουσίας, που απέκρυπταν, επί μεγάλο χρονικό διάστημα, το γεγονός ότι... η επίμαχη έκταση αποτελεί Δημόσιο Δάσος και μάλιστα εκτός Σχεδίου Πόλεως. Αυτό αποδεικνύεται, αφ' ενός με την Δήλωση Ιδιοκτησίας της Δ/νσης Δασών Πειραιά της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, για Δημόσιο Δάσος 436,20 στρεμ., το οποίο ανήκει κατά πλήρη κυριότητα στο Ελληνικό Κράτος, και αφ' ετέρου με την καθ' όλα τεκμηριωμένη Αίτηση Ακυρώσεως και το σχετικό υπόμνημα των κατοίκων του Δήμου Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης, στο ΣτΕ.

Απ΄ τον καιρό που σατανικές συμπτώσεις και ανομολόγητα παιχνίδια της μοίρας κατάφερναν να ξελασπώσουν την οργάνωση ΠαΣοΚ κάθε φορά που αυτή βρίσκονταν σε δεινή επικοινωνιακή θέση, μέχρι σήμερα την εποχή των μεταφρασμένων νομοσχεδίων που γίνονται "νόμοι" του κράτους σε μία ημέρα, και την εποχή των λιστών Λαγκάρντ, υπεράκτιων διαζυγίων, Panama papers, και όλων των άλλων κ@λοpapers και λιστών που κυκλοφορούν κατά καιρούς, υπήρξε μία σταθερά που προσέφερε τις αγαστές της υπηρεσίες (εκούσια ή ακούσια ίσως δεν το μάθουμε ποτέ) στο βρωμερό, ελεεινό και τρισάθλιο ελληνικό πολιτικό σύστημα, απασχολώντας την κοινή γνώμη με τις πράξεις της, και πετώντας την μπάλα της σημαντικής για τους πολίτες καθημερινής εξουσιαστικής βίας στην εξέδρα: Η 17Ν.

Γράφει η Κορίνα Μίχα στη διπλωματική της εργασία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων, με θέμα την "Σχεδίαση φουσκωτού σκάφους με στόχο να καλύπτονται οι ανάγκες διαμονής τεσσάρων ατόμων μέσα σε αυτό".

"... Στα πλαίσια της έρευνας για τη διατύπωση του τελικού Brief, έλαβαν χώρα κάποιες συνεντεύξεις από έμπειρους ανθρώπους που ασχολούνται χρόνια με το συγκεκριμένο θέμα, τα φουσκωτά και το ναυτικό camping. Στόχος αυτών των συνεντεύξεων ήταν να βρεθεί μια συμφέρουσα λύση για το σχεδιασμό ενός φουσκωτού που να παράγεται στην Ελλάδα και με την απόκτησή του ο χρήστης να έχει τη δυνατότητα να απολαμβάνει τις διακοπές του στις Ελληνικές θάλασσες με το λιγότερο δυνατόν κόστος και με περισσότερες ανέσεις.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Α΄Μέρος.

Tον ειδεχθή εγκληματία, στυγερό δολοφόνο με το ανέκφραστο παγερό πρόσωπο Κουφοντίνα, τυχόντα 48ώρου διακοπής έκτισης της ποινής του χάριν αναψυχής, υποδέχθηκαν στην έξοδο των φυλακών Κορυδαλλού ο υιός του, η σύζυγός του, η δικηγόρος του, ο υιός τού τρίτου τη τάξει πολιτειακού παράγοντος Προέδρου της Βουλής και άλλα δοχεία νυκτός.  Ο επί της Δικαιοσύνης υπουργός δεν ανέκραξε «την ευθύνη της απόφασης φέρει η αρμόδια Επιτροπή χορήγησης αδειών». Προφανώς διότι του άρεσε η απόφαση, ενώ δεν του άρεσε η απόφαση για την Ηριάννα. Νομιμοποιούμαι, λοιπόν, να τον ερωτήσω: «Κοντονή, αν ο εν λόγω είχε σκοτώσει το παιδί σου, τί θα έκανες;»

Απόντες ήσαν :