Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Και ο κόσμος, μετά την άνοιξη του 2011, μαζεύτηκε και πάλι στην πλατεία. Ενήλικες, παιδιά, ηλικιωμένοι, άτομα με ειδικές ανάγκες. Έλληνες που κατέφθασαν στην Αθήνα από όλα τα μέρη της χώρας με πούλμαν, καράβια και αεροπλάνα. Μπαχαλάκηδες, κουκουλοφόροι, καμουφλαρισμένοι (ταγματ)ασφαλίτες και επεισόδια πάντως δεν υπήρξαν. Δεν τους "έπαιρνε", καθώς ο κόσμος ήταν πολύς και δεν υπήρχαν κομματικά λάβαρα. 140.000 λαού, κατά την αστυνομία (λέγε με υπουργό Προστασίας του Πολίτη ή αλλέως πώς κυβέρνηση), 1,5 εκατομμύριο κατά τους διοργανωτές, γύρω στους 600.000 κατά την ταπεινή μου άποψη.

Μια θάλασσα γαλανόλευκων σημαιών (να βγάλουν κάνα φράγκο και οι μικροπωλητές σημαιών) πλημμύρισε όλο τον χώρο του συλλαλητηρίου, και ήταν η πρώτη ίσως φορά που συνέβη κάτι τέτοιο. Εκεί πάντως και οι καντίνες, τα κάστανα, τα σουβλάκια, τα καλαμπόκια, τα ξηροκάρπια. Δεν λείπουν άλλωστε αυτά ποτέ απ' τις συγκεντρώσεις.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Εν πρώτοις ζητώ συγγνώμη από τον Μίκη που βάζω την ταπεινότητά μου δίπλα στον τεράστιο όγκο του. Όμως, ανήκω στην ίδια κατηγορία με εκείνον όσον αφορά στο αυριανό συλλαλητήριο. Με έχουν παρασύρει όλοι αυτοί οι εξώλεις και προώλεις που διοργανώνουν το συλλαλητήριο και, έτσι, παραπλανημένος αποφάσισα να συλλαλήσω.  

Όλοι λοιπόν αυτοί που διοργανώνουν το συλλαλητήριο είναι εθνικιστές, σωβινιστές, χουντικοί, ναζιστές, φασίστες, χρυσαυγίτες, ακροδεξιοί, εχθρικοί προς τον «Μακεδονικό» λαό που μιλάει βουλγαρικά και το παίζει «Μακεδών», ενώ το 35% μιλάει αλβανικά κ.λπ. Είναι όλοι τους γραφικοί.  

Πάντως Μίκη πρέπει να ομολογήσω ότι ενόσω εσύ ήσουν κυνηγημένος από τη Χούντα, εγώ σπούδαζα και υπηρέτησα και τη στρατιωτική μου θητεία. Δεν έκανα αντίσταση όπως έκαναν οι Σημίτης, Δαμανάκη, Λαλιώτης, Μπαλαούρας, Παπουτσής και τ’ άλλα τα παιδιά που έφεραν την Αλλαγή, τη Δημοκρατία και τη βολή στη Βουλή ή σε διάφορες καλοπληρωμένες καπιταλιστικές θέσεις.    
Προτρέπω όλους να διαβάσουν όσους μας προτρέπουν να μη μετάσχουμε στο συλλαλητήριο και μετά αυτό

http://www.ribandsea.com/articles/3486-o-theios-noam-kserei.html
http://www.imerodromos.gr/patrioti-ase-ta-sapia/

Ο θείος Νόαμ (Τσόμσκυ) ξέρει, και λέει:

"Το να νοιάζεσαι για τους άλλους θεωρείται πλέον πολύ επικίνδυνο. Αν νοιάζεσαι για τους άλλους μπορεί να προσπαθήσεις να δημιουργήσεις οργανώσεις και να περιορίσεις όσους έχουν την δύναμη και την εξουσία. Κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί αν ενδιαφέρεσαι μόνο για τον εαυτό σου. Ίσως καταφέρεις να γίνεις πλούσιος, όμως δεν θα νοιάζεσαι αν τα παιδιά των άλλων μπορούν να πάνε σχολείο, αν έχουν χρήματα για φαγητό, δεν θα έχεις τέλος πάντων τέτοιου είδους ανησυχίες. Το δόγμα αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό για τα συστήματα εξουσίας, και αποτελεί ένα μέσο διάδοσης του ατομικισμού και υπονόμευσης της συλλογικότητας"(οι επισημάνσεις είναι του blog).

Ακόμη λέει και κάτι άλλο (απ' τα πολλά και σοφά που έχει πεί):

Η ΑΝΕΚ LINES φιλοξένησε για μία ακόμα χρονιά με επιτυχία, τη μεγάλη ετήσια εκδήλωση της "’Ενωσης Κρητών Σελίνου Αττικής «Η ΕΛΥΡΟΣ»", την Κυριακή 28 Ιανουαρίου στο πλοίο της "ΚΡΗΤΗ ΙΙ". Την όμορφη γιορτή τίμησαν με την παρουσία τους εκατοντάδες Κρητικοί που είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν μοναδικά λαογραφικά δρώμενα, σε μια ευχάριστη συνάντηση με άρωμα Κρήτης.

Την έναρξη του καθιερωμένου πλέον ραντεβού, σηματοδότησε εντυπωσιακό δρώμενο, με την υπογραφή του σκηνογράφου-λαογράφου κ. Γιάννη Σκουλούδη, ο οποίος για δεύτερη χρονιά, κατάφερε να συνθέσει μια ξεχωριστή εικόνα που μάγεψε το κοινό. Κρητικόπουλα, ντυμένα με παραδοσιακές στολές του τόπου και κρατώντας αναμμένα λευκά κεριά, μπήκαν στο χώρο  με προπομπό μεγάλη εικόνα του Αγίου Βασιλείου, στολισμένη με λευκά γιορτινά λουλούδια. Παραδοσιακό συγκρότημα  συνόδευσε την είσοδο των παιδιών με πατροπαράδοτα κάλαντα, δημιουργώντας κλίμα συγκίνησης και ψυχικής ανάτασης σε όλους τους παρευρισκόμενους.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Από την πρώτη εμφάνιση της αναρχοαυτόνομης ομάδας «Ρουβίκωνας», είχα την απορία, γιατί οι τύποι που την απαρτίζουν αυτοαποκλήθηκαν έτσι. Και τούτο, διότι γνωρίζω από την ιστορία ότι ο Ρουβίκωνας είναι ποταμός κείμενος έξω από τη Ρώμη που τη χώριζε από τα περίχωρα και ότι κανένα οπλισμένο στρατιωτικό σώμα δεν επιτρεπόταν να τον διαβεί, ώστε να προστατεύεται η Res Publica Romana από πραξικοπήματα. Ο πρώτος που τον διέβη ήταν ο Ιούλιος Καίσαρ  επιστρέφοντας από τη νικηφόρα  εκστρατεία  του στην Ισπανία. Ανεφώνησε τότε το περίφημο «ο κύβος ερρίφθη», εισήλθε στη Ρώμη με τα στρατεύματά του, κατέλυσε τη Σύγκλητο και έγινε απόλυτος άρχων της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.