Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Οι αξίες αναγνωρίζονται και μετά θάνατον εις πείσμα της νοημοσύνης μας. Τ’ άκουσες Κριμιζή που θέλεις να μας πείσεις πως πρόλαβες σ’ ένα μήνα να ανακαλύψεις ότι το Δημόσιο είναι γεμάτο από κλεφτρόνια [κλεφτρόνιο κατά το νετρόνιο];

Επιτύμβιον.

Πέθανες — κι έγινες και συ: ο καλός, o λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Τριάντα έξι στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων, εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που προσέφερες.

Α, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο το ’ξερα τί κάθαρμα ήσουν, τί κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα.

Κοιμού εν ειρήνη, δεν θα ’ρθω την ησυχία σου να ταράξω. (Εγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την εξαγοράσω. Πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο).

Κοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός, ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Δε θα ’σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.

Μανόλης Αναγνωστάκης

"Ο γάρ ἀποθανών δεδικαίωται ἀπό τῆς ἁμαρτίας", λέει ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή, όπου κηρύσσει τις ιδέες του για τον παλαιό άνθρωπο και για το βάπτισμα ως συμμετοχή στον θάνατο και την ταφή του Χριστού.

Ο νεκρός δεν δικαιώνεται, απαλλάσσεται από τις αμαρτίες του διότι η αμαρτία παύει να τον κατατρέχει, σταματά να καθορίζει τη ζωή του, πολύ απλά διότι η ζωή σταμάτησε. Εν αντιθέσει με το κοινό λαϊκό αίσθημα που έχει παρανοήσει το ρητό, δεν συγχωρούνται τα ανομήματα, δεν επέρχεται κάθαρση με το θάνατο, δεν δικαιώνεται κανένας. Χάνει όμως η αμαρτία ή οι αμαρτίες την εξουσία που ασκούν επάνω μας, οι Ερινύες ορφανές πια ταξιδεύουν αλλού, οι οικείοι επιλέγουν πάντα τις καλές στιγμές, είναι η ανθρώπινη άμυνα απέναντι στον πόνο, στην απώλεια. Μόνο και μόνο λόγω αυτού του ανείπωτου πόνου, σεβασμός και συμπόνοια σε όσους μένουν πίσω. Κυρίως στην οικογένεια. Όχι όμως και κάθαρση.

Υ.Γ. Ουδείς θυμήθηκε ότι σαν χθες πριν 42 χρόνια έχασε τη ζωή του σε ένα παράξενο αυτοκινητικό δυστύχημα ο Αλέξανδρος Παναγούλης. Ο μόνος πραγματικός αντιστασιακός. Είχε διαπράξει το αμάρτημα να ανήκει στον εαυτό του και όχι στο κώμα, με το οποίο εξελέγη βουλευτής το 1974. Πιεσθείς να μην αποκαλύψει τα στοιχεία συνεργασίας τού Δ. Τσάτσου με τη χούντα, προτίμησε να παραιτηθεί από βουλευτής.