Rib and Sea

Άρθρο του Διονύση Χαριτόπουλου στην εφημερίδα "Τα Νέα", 14/9/2002.

Πηγή : http://antikleidi.com/2014/02/09/zempek/

Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα, είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.

Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.

Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε. Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:

Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι,
ρίξε μια γλυκιά πενιά,
σαν γεμίσω το κεφάλι,
γύρνα το στη ζεϊμπεκιά.

(Τσέτσης)

Γράφει, υποφέροντας από κοιλιακές διαταραχές, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Πέρασε ένας φίλος απ' το σπίτι προχθές και πάνω στην κουβέντα περί ανέμων και υδάτων, κάποια στιγμή με ρώτησε :

Για να 'χουμε καλό ερώτημα, τι θα ψηφίσεις ρε συ;

Είναι δηλαδή καλό το ερώτημα αυτό τώρα που με πονεί και η κοιλιά μου;

Δεν ξέρω αν εσύ το βρίσκεις κακό, οι εκλογές όμως αχνοφαίνονται στον θολό ορίζοντα και πρέπει να είμαστε έτοιμοι.

Έτσι ε; Έρχονται εκλογές. Ε και; Τι σημασία έχει τι θα ψηφίσω εγώ ρε;

Του Γιάννη Λαζάρου.

Πηγή : http://lazarouyiannis.blogspot.gr/2014/11/blog-post_25.html

Στα σκατά κι ακόμα παραπέρα να πάτε τσογλάνια πασοκομπεμπέκια με την επανάσταση του facebook για την στήριξη του Γεωργίου Παπανδρέου. Τελικά, όχι μόνο δεν βάζετε μυαλό, όχι μόνο η βόλεψή σας έχει φθάσει μέχρι και την τελευταία τρίχα της άδειας κεφαλής σας, αλλά τα γεννοβολήματά σας στηρίζουν τον άεργο πολιτικάντη που έχωσε με μία υπογραφή σε κατοχή 200 χρόνων μια ολόκληρη χώρα. Με σύνθημα “Εμείς πάμε. Εσύ θα έρθεις;”

Πού να έρθουμε, ρε κτηνάκια; Πού ακριβώς να έρθουμε; Εκεί που ήταν να μάς πάει ο σωτήρας σου, πρασινομούρη νεολαίε μου, μάς πήγε. Μάς πήγε στα σκατά αλλά εσείς δεν ήρθατε, τρώγατε και τρώτε και πίνεται τον "ιδρώτα" του μπαμπά. Και δεν πήγαμε ηθελημένα. Με το ζόρι μάς έχωσε στα σκατά όσο εσείς βυζαίνατε τις “σοσιαληστρικές” ιδέες των πρασινοσπιτιών που σας “τίναζε”. Βέβαια, αν βρίσκονταν καμιά δεκαριά να σας αρχίσουν στα χαστούκια η δημοκρατία των Πασοκόσπορων θα τούς χαρακτήριζε ως φασίστες. Δεν θα είχαν την τιμητική θέση του αντιπρύτανη ΑΠΘ,  Τζιφόπουλου, που όταν αναφέρετε στα μη βολεμένα παιδιά προτείνει να τους ρίχνει η εξουσία χαστούκια όπως είθισται στις προηγμένες χώρες. Εκείνες τις χώρες όπως ο Καναδάς του Γιώργου Παπανδρέου και η Γερμανία του υπουργού Παπακωνσταντίνου. Το παράδειγμα των αγαπημένων χωρών του Γιώργου Παπανδρέου έφερε ο Τζιφόπουλος, τον τρόπο που αυτές οι χώρες αντιμετωπίζουν την νεολαία όταν αντιδρά: Με χαστούκια. Εκεί θέλετε να μάς πάτε, νεολαίοι γενίτσαροι του Γιώργου Παπανδρέου; Να τρώμε τα χαστουκάκια μας όσο εσείς θα γλύφετε τον αρχηγό και την εξουσία παίρνοντας το δημοκρατικό δικαίωμα να βαράτε τους αντιδραστικούς;

Του Γιάννη Λαζάρου.

Πηγή : http://lazarouyiannis.blogspot.gr/2014/12/blog-post_18.html

Δεν σάς ξεπλένει ούτε το «Παρών», ούτε το «Απών», ούτε τίποτε. Όσο σκατό κουβαλάνε στο κεφάλι τους οι ψηφίσαντες «Σταύρο Δήμα», άλλο τόσο σκατό κουβαλάνε και όλοι οι υπόλοιποι.

Πώς είναι δυνατόν να είσαι με τον λαό όταν την ημέρα της ψηφοφορίας για τον «ιερό θεσμό» η Κομισιόν απειλεί τον ίδιο λαό για το 2015 με νέα μέτρα; Αυτόν τον ίδιο λαό που δήθεν εσύ, βουλευτάκο «αντιστασιακέ», τον εκπροσωπείς.

Πώς είναι δυνατόν να ψωνίζεις «δημοκρατία» στο υποκατάστημα της Ε.Ε που έχει το όνομα «Βουλή των Ελλήνων» μόνο και μόνο για να υπηρετήσεις συμφέροντα Τραπεζών;

Πώς είναι δυνατόν να αποδέχεσαι ότι εν μέσω των καλλιστείων για τον καλύτερο Πρόεδρο Δημοκρατίας τα υπόλοιπα κράτη-μέλη ψηφίζουν για το αν θα παραμείνεις για τουλάχιστον δύο μήνες σε παράταση προγράμματος της Τρόικα;

Τηλεφωνική επικοινωνία του Ιωσήφ Παπαδόπουλου με την εκπρόσωπο της "Κίνησης Ακομμάτιστων Πολιτών Αγρινίου" κυρία Ελένη Βνάτσιου.

Επιμέλεια βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Μουσική τίτλων : Γιώργος Ρήγος.

Το πρόσφατο ταξίδι μας στη Ρόδο απέφερε καρπούς σε διάφορα επίπεδα. Ο πιο πολύτιμος καρπός, εκτός από την περιπλάνησή μας σε κάποιες λιγότερο γνωστές γωνιές του όμορφου νησιού, ήταν η γνωριμία με αξιόλογους ανθρώπους, που έχουν σηκωθεί προ πολλού από τον καναπέ και αντιδρούν και αντιστέκονται στο τσουνάμι που εδώ και πέντε χρόνια έχουν δημιουργήσει μια χούφτα επίορκων πολιτικάντηδων που κατέλαβαν με το έτσι θέλω τις καρέκλες του Κυνοβουλίου. Και καθώς το ένα φέρνει το άλλο, οι νέοι αυτοί φίλοι με έφεραν σε επαφή με την εκπρόσωπο της μη κερδοσκοπικής εταιρείας με την επωνυμία "Κίνηση Ακομμάτιστων Πολιτών Αγρινίου" κυρία Ελένη Βνάτσιου η οποία συμμετέχει ενεργά στην ενημέρωση των συμπατριωτών της και τους συνδράμει προκειμένου να μην καταβάλλουν τα άδικα και εξοντωτικά τέλη κυκλοφορίας, τον ΕΝΦΙΑ, τις παράπλευρες παράνομες χρεώσεις που φουσκώνουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ κ.λπ.