Rib and Sea
Δεν πουλάμε μούρη ρε! Είμαστε μουτράκλες!!
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Εγκαινιάσθηκε χθες εν πορδαίς [μπαρδόν, χορδαίς ήθελα να γράψω] και οργάνοις το Μετρό Θεσσαλονίκης. Έργο που ο σχεδιασμός του χρονολογείται από το 1986. Μόνον 38 χρόνια πριν.
Υπάρχουν ακόμη και σήμερα περιοχές τής επικράτειας που δεν έχουν ενταχθεί στο σύστημα αντικειμενικής αξίας τών ακινήτων για τη φορολόγηση των σχετικών με αυτά δικαιοπραξιών. Σύστημα εισαχθέν το 1982. Μόνον 42 χρόνια πριν.
Υπάρχουν ακόμη και σήμερα περιοχές τής επικράτειας που δεν έχουν ενταχθεί στο Κτηματολόγιο, το οποίο ιδρύθηκε το 1995. Μόνον 29 χρόνια πριν. Κατά κανόνα οι δικαιοπραξίες καταχωρίζονται στο Κτηματολόγιο, όπου αυτό λειτουργεί, σε δύο μέχρι 12 μήνες από την υποβολή τους. Ανάλογα με την ευσυνειδησία και τον επαγγελματισμό τών λειτουργών του.
[Αν]Ήθος και πωλητική!!
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Επανειλημμένως έχω αναφερθεί με αρθρίδιά μου στην απουσία ήθους από την πωλητική. Ο κάθε πωλητικός κάνει ό,τι του γουστάρει είτε για να τα ‘κονομήσει χοντρά είτε για να επανεκλεγεί. Ο,τιδήποτε όχι μόνον ανήθικο, αλλά και παράνομο. Και να μην ξεχνάμε, ότι το νόμιμο δεν είναι πάντοτε ηθικό εις πείσμα όσων πρεσβεύει ο άλλος μέγας ανήρ Βουλγαράκης.
Έτσι, ουδόλως με εξέπληξε η διαγραφή Σαμαρά από τη ΝΔ, επειδή ο πρώην πορδυπουργός τόλμησε να πει δημόσια, ότι η στάση τού ΥπΕξ Γεραπετρίτη είναι προδοτική, κατ’ επέκταση δε και η στάση τού συζύγου τής Μαρέβας, άλλως petit Koulis. Για όσους είναι αντίθετοι με τη θέση αυτή, δεν έχω παρά να θυμίσω τη δουλοπρεπέστατη και αηδιαστική υπόκλιση τού Γεραπετρίτη στον Σουλτάνο, καθώς ο τελευταίος εισερχόταν στο προεδρικό μέγαρο, για να συναντήσει την Κάθριν.
Περί αρίστης, όχι απλώς καλής, νομοθετήσεως.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Εκτός από την υγεία, την παιδεία, την ασφάλεια και όλη την καθημερινότητά μας γενικώς, οι κυβερνήτες μας ενδιαφέρονται και φροντίζουν, ήδη από το 2012, για την καλή νομοθέτηση. Το άρθρο 58 του νόμου 4622/2019 ορίζει:
«Αρχές Καλής Νομοθέτησης.
1. Η ποιότητα των ρυθμίσεων διασφαλίζεται με την τήρηση των αρχών καλής νομοθέτησης, όπως είναι ιδίως: (α) η αναλογικότητα (καταλληλότητα, αναγκαιότητα, εύλογη σχέση μέσου και σκοπού), (β) η απλότητα και η σαφήνεια του περιεχομένου των ρυθμίσεων, (γ) η αποφυγή αντιφατικών ρυθμίσεων ή ρυθμίσεων που αποκλίνουν από τη γενική πολιτική, (δ) η αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα της ρύθμισης, (ε) η διαφάνεια μέσω της προσβασιμότητας στις ρυθμίσεις και της δυνατότητας υποβολής προτάσεων σχετικών με αυτές, κατά το στάδιο της κατάρτισης και της αξιολόγησης της εφαρμογής τους (ανοιχτή διαδικασία), (στ) η επικουρικότητα και λογοδοσία μέσω του σαφούς προσδιορισμού των αρμόδιων οργάνων εφαρμογής των ρυθμίσεων, (ζ) η ασφάλεια δικαίου, (η) η ισότητα των φύλων, (θ) η δημοκρατική νομιμοποίηση.»
Για το θεαθήναι!!
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Μας επεσκέφθη προ ημερών ο Πρόεδρος της Γερμανίας (Ομοσπονδιακός Πρόεδρος της Γερμανίας που λένε οι μορφωμένοι δημοσιοκάφροι μεταφράζοντας κατά λέξη τον επίσημο γερμανικό όρο Bundespraesident) και του έθεσε πωλητική και πωλητειακή ηγεσία το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων για μυριοστή φορά. Για να ακούσουν την ίδια για μυριοστή φορά απάντηση «το θέμα είναι λήξαν», καθ’ α ανεμένετο. Ίσως επειδή και ο Αλαίκσοις ως πορδυπουργός είχε πει επισκεπτόμενος τη Γερμανία το 2015, ότι το θέμα είναι περισσότερο ηθικό παρά υλικό.
Αρνούμαι να δώσω βάση στη φήμη, ότι ο Κ. Καραμανλής παραιτήθηκε από τις αποζημιώσεις προφορικώς, όπως ισχυρίζονται οι Γερμανοί, για να θεωρούν το θέμα λήξαν.
Φοβερή σύμπτωση!
Του Σωτήρη Καλαμίτση.
Με ενημερώνουν τούτες τις μέρες τα ΜΜΕ, ότι η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο να απαγορεύσει να κινούνται τα ΙΧ οχήματα με ένα μόνον άτομο μέσα. Προφανώς για να αποσυμφορηθεί η κυκλοφορία στους δρόμους τώρα που κάθε οικογένεια έχει τόσα αυτοκίνητα όσα τα μέλη της.
Θυμήθηκα τον Οκτώβριο του 1973 και τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, εξ αιτίας του οποίου μειώθηκε η παραγωγή καύσιμης ύλης στη Μέση Ανατολή, με αποτέλεσμα να μειωθούν δραματικά [δραστικά που λένε οι μορφωμένοι] οι εισαγόμενες ποσότητες πετρελαίου. Τότε η χούντα απαγόρευσε την κυκλοφορία οχημάτων με ένα μόνον άτομο μέσα, ώστε να μην καταναλίσκεται υπερβολική ποσότητα βενζίνης και δεν επαρκούν οι εισαγωγές πετρελαίου να καλύψουν τη ζήτηση.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Και τί σύμπτωση! Εξ αιτίας αραβοϊσραηλινού πολέμου και πάλι.
Σώτος
Υ.Γ. Συνιστάται εκθύμως η ανάγνωση του βιβλίου τού Anthony Sampson «The Seven Sisters: The great oil companies & the world they shaped» εκδοθέντος δύο έτη μετά τον πόλεμο Γιομ Κιπούρ.