Rib and Sea

Ο διεθνούς φήμης Έλληνας μουσικός και συνθέτης Μιχάλης Παούρης συνεχίζει να κατακτά νέες κορυφές, όχι μόνο στο χώρο της μουσικής αλλά και στον επιστημονικό τομέα! Μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, με επικεφαλής τον Καθηγητή Δημήτρη Νικολόπουλο, η οποία δημοσιεύθηκε στο έγκριτο περιοδικό Mathematics, αναδεικνύει τη σύνθεση του Παούρη "Diaphonies" ως ένα έργο μοναδικής πολυπλοκότητας.

Η έρευνα αποκάλυψε ότι στη μουσική του Παούρη υπάρχουν πολύ έντονες "φρακταλικές" δομές, κάτι που σημαίνει ότι η μουσική του περιέχει μοτίβα που επαναλαμβάνονται με τρόπους που μόνο επιστημονική ανάλυση μπορεί να ανιχνεύσει. Τα φράκταλ της μουσικής του Μιχάλη Παούρη υποδεικνύουν μη γραμμική συμπεριφορά, η οποία χαρακτηρίζει τον ανθρώπινο εγκέφαλο και προσφάτως έχει συσχετιστεί και με την ευεργετική επίδραση της μουσικής επί αυτού.

Θυμάμαι κάποτε τα σπίτια ήταν ανοιχτά… Της γιαγιάς μου, για παράδειγμα, ένα παλιό, ξύλινο, είχε όλη μέρα το σχοινί έξω απ’ την πόρτα, που το τραβούσες, άνοιγες και έμπαινες, όποιος κι αν ήσουν… και εμείς, είχαμε το κλειδί έξω απ’ την πόρτα. Όποιος ήθελε έμπαινε…

Τα σπίτια είχαν πάντα κόσμο, που περνούσε για μια «καλημέρα», έναν καφέ, μια κουβέντα. Όταν τα σπίτια ήταν φωταγωγημένα, ήξερες πως κάποιος γιορτάζει. Στις γιορτές πηγαίναμε απρόσκλητοι. Με κάνα γλυκό, καμιά γλαδιόλα, καμιά κολόνια, κάτι για το καλό!

Τώρα… ζούμε στην εποχή με τα κλειδωμένα σπίτια, τα κλειδωμένα κινητά, τους κλειδωμένους τοίχους, τις κλειδωμένες αναρτήσεις -μόνο για φίλους, τα κλειδωμένα μυαλά, τις κλειδωμένες ψυχές. Όλα λειτουργούν με Pin. Ανταλλάσσουμε καλημέρες στο Facebook και απαντούμε με Like… Στις γιορτές στέλνουμε ευχές στους τοίχους γνωστών και αγνώστων και μας απαντούν με Like… Ούτε μια γαρδένια, ούτε μια πάστα σεράνο, ούτε μια κουβέντα, μια αγκαλιά, ένα κοίταγμα στα μάτια, ένα χαζολόγημα, μια πόρτα ανοιχτή.

https://kimintenia.com/

Υ.Γ. Έχω άδικο μετά όταν λέω ότι όλα αυτά τα λεγόμενα social media δεν είναι τίποτε άλλο από μέσα κοινωνικής απομόνωσης;

Γράφει ο Απόστολος Σαραντίδης.

1. Ιστορία

Όταν οι Σταυροφόροι κινούνταν ανατολικά στις αρχές της δεύτερης χιλιετίας δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να βαδίζουν στα ίχνη του οριζόντιου άξονα που εγκαινίασε διά της ισχύος και της προσωπικότητάς του 1500 χρόνια πριν ο Μέγας Αλέξανδρος.

80 χρόνια πριν από τον Αλέξανδρο ο Θουκυδίδης μάς διασώζει στον διάλογο Αθηναίων και Μηλίων το μεγαλύτερο στρατιωτικό δόγμα που κυριαρχεί στον μεταπτωτικό άνθρωπο: Την ισχύ. Οι Αθηναίοι ήθελαν στην αναμφισβήτητη θαλάσσια ηγεμονία τους οπωσδήποτε και το νησί της Μήλου ως στρατηγική βάση στο Αιγαίο και οι Μήλιοι αντέδρασαν. Ο διάλογος είναι αποκαλυπτικότατος που αποδεικνύει από τότε ότι αναλογικά τα μεγέθη μόνο άλλαξαν και η τακτική, όχι όμως το δόγμα. Αθηναίοι: «Σύμφωνα με την κρίση των ανθρώπων το δίκαιο λαμβάνεται υπόψη μόνο όταν και τα δύο αντίπαλα μέρη κατέχουν ίση δύναμη για την επιβολή του, και ότι όταν αυτό δεν συμβαίνει, οι ισχυροί υλοποιούν όσα τους επιτρέπει η δύναμή τους... κατά τη συζήτηση των ανθρωπίνων πραγμάτων, το επιχείρημα της δικαιοσύνης έχει αξία μόνο μεταξύ ίσων, ότι ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του…Η έχθρα σας μάς βλάπτει πολύ λιγότερο από τη φιλία σας». Και την ισοπέδωσαν τη Μήλο. Δεν άφησαν τίποτα όρθιο και ζωντανό. Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν. Και συνεμορφώθησαν άπαντες.

Περίοδος εξετάσεων Σεπτεμβρίου 2024 (μετεξεταστέοι)

Εξάμηνο: Κάποιο

Τμήμα Πολιτικής Γεωστρατηγικής του Πανεπιστημίου του Καβαλιώτικου Οίστρου

Χρόνος: Πέντε τέρμινα

(Με ανοιχτά βιβλία)

Ζήτημα 1ο

Ο τεχνολογικά και πολιτιστικά ανεπτυγμένος στα όρια του μετανθρωπισμού Δυτικός Κόσμος, λόγω της υιοθέτησης από δεκάδες χρόνια της κοινωνικής πολιτικής της ευδαιμονίας με γέννηση 1-2 παιδιά, μαζί με τις εκτρώσεις και τη woke ατζέντα, λοάτκι κλπ, έχει  συρρικνωθεί πληθυσμιακά δραματικά το έτος 2050.

Από την άλλη, ο Μωαμεθανικός Κόσμος που γεννοβολά σαν κουνέλι - και καλά κάνει - (αυξάνεσθε και πληθύνεσθε), ζητά άμεσα ζωτικό χώρο προς τη Δύση και είναι θέμα χρόνου να την κατακλύσει και να την καταλάβει επιβάλλοντας με τη βία τη Σαρία αφού πληθυσμιακά θα είναι ασύγκριτα η τεράστια πλειοψηφία. Δισεκατομμύρια μεμέτηδων είναι έτοιμοι να εισβάλουν στις Δυτικές Χώρες με κάθε μέσο. Η αστυνομία και ο στρατός αδυνατούν να τους συγκρατήσουν στα σύνορα και στα μεγάλα διοικητικά κέντρα γίνονται αλλεπάλληλες συσκέψεις.

Σε γνώση των συνεπειών του νόμου περί ψευδούς δηλώσεως δηλώνω υπεύθυνα ότι συμφωνώ απολύτως με τον αρθρογράφο κ. Παύλο Στράνα. Θα μπορούσα κάλλιστα το άρθρο αυτό να το έχω γράψει εγώ. Αν από αυτό εξάγεται το συμπέρασμα ότι είμαι ομοφοβικός, τότε ναι, είμαι!

Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Αδέσποτος δημοσιογράφος

Γράφει ο Παύλος Στράνας.

Η επικαιρότητα σήμερα ασχολείται με δύο γάμους, δύο πολυήμερους γάμους, δύο διαφορετικών ζευγαριών, σε δύο διαφορετικά μέρη, με διαφορετικούς καλεσμένους, αλλά και διαφορετική κουλτούρα.

Δύο γάμοι που γίνονται στην Ελλάδα γιατί οι γαμπροί είναι Έλληνες, ο ένας πρόσφυγας με καταγωγή από την Νιγηρία, που δουλεύει στην Αμερική, και ο άλλος, Έλληνας με καταγωγή από την Κρήτη που κι αυτός μέχρι πρόσφατα δούλευε στην Αμερική.

Στον ένα ο Γιάννης παντρεύεται μια πρώην φοιτήτρια που γνώρισε όταν πρωτοπήγε στην Αμερική στο Μιλγουώκι, πριν από δέκα χρόνια, τα φτιάξανε, και έμεινε μαζί της, έκανε τρία παιδιά, και δεν την άλλαξε όταν τα συμβόλαια του έγιναν των 300 εκατομυρίων, και η περιουσία του κοντά στο 1 δις.