Rib and Sea

Επισημαίνει και καταγγέλει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Δεν παύουν να καταφθάνουν, μεταξύ των άλλων δεινών που μας βομβαρδίζουν καθημερινώς, τα μηνύματα για τα μικρά και μεγάλα προβλήματα του "νέου" λιμανιού της Κάσου. Προβλήματα τα οποία διαπιστώνω και ο ίδιος, κάθε χρόνο, όταν επισκέπτομαι το όμορφο αλλά ξεχασμένο αυτό ακριτικό νησί του νοτιοανατολικού Αιγαίου. Παλιά προβλήματα που παραμένουν άλυτα και άλλα που προστίθενται στα ήδη υπάρχοντα, για να επιδεινώσουν την κατάσταση και να αρχίσουν να προβληματίζουν έντονα όσους, εν πάση περιπτώσει, μπορούν και θέλουν να προβληματιστούν για το τι μπορεί να ακολουθήσει. Για το πού μπορεί να φθάσει αυτή η κατάσταση. Για το πότε θα υποχωρήσει κάποιο τμήμα του προβλήτα και μαζί του θα πέσει στη θάλασσα κάποιο αυτοκίνητο ή θα τραυματιστεί κάποιος επιβάτης.

Ελλιπής φωτισμός, κατεστραμμένα pillars, καθίζηση τμημάτων του προβλήτα, στα σημεία κυρίως που προσεγγίζει το πλοίο της γραμμής, επικίνδυνες ρωγμές και τρύπες, δίχτυα, αλιευτικός εξοπλισμός και σκουπίδια "ατάκτως ερριμένα" παντού, σε μια παράφραση της Ξενοφώντειας ρήσης.

Πηγή : http://ksipnistere.blogspot.gr/2014/02/blog-post_5355.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed

«Όσο κι αν μπορεί να φανεί παράξενο, την αρχική αφορμή να γράψω το ποίημά μου την έδωσε η διαμονή μου στην Ευρώπη τα χρόνια του '48 με '51. Ήταν τα φοβερά χρόνια όπου όλα τα δεινά μαζί - πόλεμος, κατοχή, κίνημα, εμφύλιος - δεν είχανε αφήσει πέτρα πάνω στη πέτρα. Θυμάμαι την μέρα που κατέβαινα να μπω στο αεροπλάνο, ένα τσούρμο παιδιά που παίζανε σε ένα ανοιχτό οικόπεδο. Το αυτοκίνητό μας αναγκάστηκε να σταματήσει για μια στιγμή και βάλθηκα να τα παρατηρώ. Ήτανε κυριολεκτικά μες τα κουρέλια. Χλωμά, βρώμικα, σκελετωμένα με γόνατα παραμορφωμένα, με ρουφηγμένα πρόσωπα. Τριγύριζαν μέσα στις τσουκνίδες του οικοπέδου ανάμεσα σε τρύπιες λεκάνες και σωρούς σκουπιδιών. Αυτή ήταν η τελευταία εικόνα που έπαιρνα από την Ελλάδα. Και αυτή, σκεπτόμουν, ήταν η μοίρα του Γένους που ακολούθησε το δρόμο της Αρετής και πάλεψε αιώνες για να υπάρξει.

Πριν περάσουν 24 ώρες περιδιάβαινα στο Ουσί της Λωζάννης, στο μικρό δάσος πλάϊ στη λίμνη. Και ξαφνικά άκουσα καλπασμούς και χαρούμενες φωνές. Ήταν τα Ελβετόπαιδα που έβγαιναν να κάνουν την καθημερινή τους ιππασία. Αυτά που από πέντε γενεές και πλέον, δεν ήξεραν τι θα πει αγώνας, πείνα, θυσία. Ροδοκόκκινα, γελαστά, ντυμένα σαν πριγκηπόπουλα, με συνοδούς που φορούσαν στολές με χρυσά κουμπιά, περάσανε από μπροστά μου και μ' άφησαν σε μια κατάσταση που ξεπερνούσε την αγανάκτηση.

Την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014 πραγματοποιήθηκε η ετήσια Γενική Συνέλευση του ΛΕΡιακού Ομίλου Σκαφών.
    
Αρκετή ήταν η προσέλευση των μελών του Ομίλου, τα οποία συνεδρίασαν για διάφορα θέματα που αφορούν τον Όμιλο, έγινε η κοπή της παραδοσιακής βασιλόπιτας και τέλος πραγματοποιηθήκαν οι έκτακτες αρχαιρεσίες για την ανάδειξη νέου Δ.Σ.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΟΥ ΣΤΕΦΕΝ ΜΙΛΛΕΡ ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Μετάφραση από : http://history-of-macedonia.com/2009/03/01/archaeology-magazine-letter-to-the-editor-by-professor-stephen-g-miller/

Ο ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΞΕΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΥΣ.
 
Ο διάσημος Αμερικανός Καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλευ Στέφεν Μίλλερ, με μνημειώδη επιστολή του, προς το επίσημο Περιοδικό του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου «Archaeology Magazine», ξεσκεπάζει τους σφετεριστές της Ιστορικής Αλήθειας και με αδιαμφισβήτητα επιστημονικά επιχειρήματα, καταρρίπτει απόλυτα τους ισχυρισμούς των Σκοπίων, περί του δήθεν δικαιώματός τους να αποκαλούνται «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και «ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ» !
 
Ειδικότερα, ο διάσημος Καθηγητής, με αφορμή προκλητικό άρθρο του Δημοσιογράφου Matthew Brunwasser για τα Σκόπια, υπό τον τίτλο "Letter From Macedonia: Owning Alexander", που δημοσιεύθηκε στο προηγούμενο τεύχος Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου του καταξιωμένου αμερικανικού περιοδικού «Archaeology», ανατρέπει με γραπτή επιστολή του το «θεμελιώδες ιδεολόγημα» των Σκοπίων, τεκμηριώνοντας πως η περιοχή εκείνη ήταν η Παιονία και πως δεν έχουν δικαίωμα άρα οι σημερινοί Σκοπιανοί κάτοικοί της, να αποκαλούν το κράτος τους «Μακεδονία», αλλά ούτε και τους εαυτούς τους «Μακεδόνες», όπως δεν μπορούν να το κάνουν λόγου χάρη και «οι Αιγύπτιοι»!

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Αν και πολύ μελάνι χύθηκε στα έντυπα της Δωδεκανήσου για την απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος να ανακαλέσει στις αρχές Δεκεμβρίου 2013 την άδεια λειτουργίας της Συνεταιριστικής Τράπεζας Δωδεκανήσου, τίποτε, ή σχεδόν τίποτε, δεν ακούστηκε στα συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία ωστόσο ασχολήθηκαν κατά κόρον με τα παράνομα δάνεια που χορήγησε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο σε γνωστούς και μη εξαιρετέους μεγαλο-επιχειρηματίες. Ελάχιστα άλλωστε, όπως φαίνεται, ενδιαφέρει το παχύ έντερο της Αθήνας τι συμβαίνει στην καρδιά του έθνους. Στην Περιφέρεια δηλαδή και δη στην τόσο ευαίσθητη περιοχή της Δωδεκανήσου.

Εξαίρεση απετέλεσε ο τηλεοπτικός σταθμός Alpha που εμφάνισε την Συνεταιριστική Τράπεζα Δωδεκανήσου να έχει χορηγήσει "θαλασσοδάνεια", με αποτέλεσμα να αντιδράσει έντονα το Δ.Σ. της Τράπεζας εκδίδοντας την ακόλουθη ανακοίνωση :

"Σε ό,τι αφορά στο ρεπορτάζ της τηλεόρασης του ALPHA, όπου μαζί με σκάνδαλα άλλων Συνεταιριστικών τραπεζών, εμφανίστηκε και η Τράπεζα Δωδεκανήσου ως χορηγός «θαλασσοδανείων», η Τράπεζα έχει προβεί ήδη σε διάβημα προς τον εν λόγω τηλεοπτικό σταθμό για άμεση αποκατάσταση της αληθείας και άμεσα αναμένονται οι διορθωτικές ενέργειές τους. Στην δύσκολη αυτή στιγμή καμιά συκοφαντία ή αναιτιολόγητο σχόλιο δεν θα γίνει ανεκτό. Η Τράπεζα και η Δωδεκάνησος δέχθηκαν μία κυνική και απροσχημάτιστη επίθεση και αυτή θα πρέπει από μέρους όλων των Δωδεκανησίων να αντιμετωπισθεί δυναμικά και με σκεπτικισμό".