Είδαν κάποια "φαεινά" μυαλά της δοτής κυβέρνησης ότι όσοι ακινητοποιούν τα σκάφη τους απαλλάσσονται από το τεκμήριο διαβίωσης που αναλογεί στο μήκος τους, και επινόησαν τον τρόπο να βάλουν κι' εδώ το μακρύ τους χέρι στην τσέπη αυτού που κατάφερε να αποκτήσει ένα σκάφος αναψυχής. Και δεν εξαίρεσαν κανένα. Ακόμη και αυτόν που έχει ένα βαρκάκι μήκους 2,5 μέτρων! Ιδού λοιπόν τι σκαρφίστηκαν.
Οι Εταιρείες "Φ. ΓΚΟΛΦΙΝΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε." και "ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Α.Ε.Β.Ε." υπέγραψαν συμφωνία μακροχρόνιας συνεργασίας για την προώθηση των εξωλέμβιων κινητήρων "Τohatsu" στην Ελληνική αγορά. Βάσει της συμφωνίας η "ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ A.E.B.E." θα έχει κύριο ρόλο στην χονδρική πώληση, ενώ η "Φ. ΓΚΟΛΦΙΝΟΠΟΥΛΟΣ" στη λιανική, διατηρώντας το κατάστημά της στην Βάρης-Κορωπίου. Η "Φ. ΓΚΟΛΦΙΝΟΠΟΥΛΟΣ" θα εισφέρει στην "ΠΕΤΡΟΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ" τη γνώση και εμπειρία της.
Η συναυλία της Ορχήστρας του Μίκη Θεοδωράκη στη Μακρόνησο, το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου του 2003, ήταν, αναμφισβήτητα, το καλλιτεχνικό γεγονός εκείνου του καλοκαιριού, αλλά και ολόκληρης της χρονιάς. Το διοικητικό συμβούλιο του νεοσύστατου τότε σωματείου "Φυσιολατρική Λέσχη Φίλων Φουσκωτού Σκάφους - Ναυτίλος", απεδέχθη το αίτημα της Μαργαρίτας Θεοδωράκη, μετά από σχετική πρόταση της Σοφίας Σακοράφα και του συζύγου της Κώστα Μπιτσάνη, να βοηθήσουν αφιλοκερδώς στη διοργάνωση και το στήσιμο εκείνης της ανεπανάληπτης εκδήλωσης. Με εκείνο τον τρόπο, τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του "Ναυτίλου" πίστευαν ότι, αφ' ενός μεν θα είχαν τη χαρά και την τιμή να λάβουν ενεργό μέρος στην διοργάνωση εκείνης της σημαντικής εκδήλωσης, ενώ ταυτόχρονα πίστευαν ότι το νεοσύστατο σωματείο τους θα είχε και την ανάλογη προβολή.
Ρεπορτάζ, φωτογραφίες, βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είπα να ανταποκριθώ στην πρόσκληση που μου έστειλε τις προάλλες το ΕΠΑΜ του Νότιου Τομέα, να ενισχύσω την "επανάσταση της πατάτας" και να γραφτώ στον κατάλογο αυτών που ήθελαν να αγοράσουν φθηνή πατάτα Νευροκοπίου. Οι μέρες περνούσαν, κι' εγώ, μέσα στη φούρια της συγγραφής και του μοντάζ, το ξέχασα. Χθες όμως έλαβα την υπενθύμιση, και τις οδηγίες μαζί, για την παραλαβή των είκοσι κιλών πατάτας που είχα παραγγείλει, στην τιμή των 0,32 ευρώ το κιλό. Με αριθμό παραγγελίας, σχεδιάγραμμα για εύκολη εύρεση του τόπου παράδοσης και πάει λέγοντας. Προχωρημένα πράγματα και μπράβο στους διοργανωτές αυτής της προσπάθειας.
Θυμάται και σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Γυάρος ή Γιούρα. Την ονόμασαν επίσης Νταχάου, Βαστίλλη, θανατονήσι, νησί του διαβόλου. Δεκαεπτά τετραγωνικά χιλιόμετρα, όλα κι' όλα. Μια πέτρα, θαρείς, ριγμένη στο πέλαγος, ανάμεσα στη Σύρο, την Τήνο και τη Τζιά. Χώμα στεγνό, άνυδρο, σκιά πουθενά. Πέτρες μονάχα, αγκάθια, ανελέητη τραμουντάνα. Όλη μέρα ο ήλιος καίει και πυρώνει το χώμα και τις πέτρες. Σκληρό φως, σκληρός τόπος, για φαντάσματα, όχι γι' ανθρώπους. Είναι τόσο θλιβερό το παρελθόν και το βάρος μαζί που κουβαλάει ο τόπος αυτός, που δεν σου κάνει καρδιά να μείνεις εκεί και να διανυκτερεύσεις, να κολυμπήσεις, να διασκεδάσεις. Περνάς και φεύγεις, μένοντας άναυδος στη θέα του τεράστιου, βουβού πια, κτιρίου των φυλακών, που έκτισαν πέτρα πέτρα οι ίδιοι οι εξόριστοι, και εύχεσαι να μην ακουστούν ποτέ πια εκεί ανθρώπινες κραυγές πόνου και απόγνωσης...
Κάποια φίλη μού έστειλε σήμερα το κείμενο μιας συνέντευξης που έδωσε προσφάτως ο κ. Αδαμάντιος Πεπελάσης http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/adamantios-pepelasis-teleiose-i-epoxi-poy-prosfere-ployto-kai-anthropino-pono ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, διετέλεσε μέχρι σήμερα, σημειώστε : Πρόεδρος στο Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού (1995-1998). Μέλος της Επιτροπής της Βουλής των Εφήβων (1994). Αντιπρόεδρος και Γενικός Διευθυντής στο Ίδρυμα Μελετών Λαμπράκη (1991). Πρόεδρος Δ.Σ. της Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδος (1988). Πρέσβης Καλής Θελήσεως της Ελληνικής Κυβέρνησης για την προώθηση των επενδύσεων (1986-1987). Διοικητής της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος (1974-1981). Καθηγητής Οικονομικών και Πρόεδρος του Οικονομικού Τμήματος στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Βιργινίας (1970-1974). Οικονομικός Σύμβουλος Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (1968-1969). Υποδιευθυντής Κ.Ε.Π.Ε. (1962-1963). Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλλιφόρνιας (1957-1961). Καθηγητής Οικονομικών Πανεπιστημίου Νέας Υόρκης στο Μπάφαλο (1954-1957). Φτάνουν;
Σχόλια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος - Ανδρέας Γεωργίου.
Φωτογραφίες : Ανδρέας Γεωργίου.
Κατά την διάρκεια της πρόσφατης παρουσίας μου στη Λέρο, συνάντησα τον Ανδρέα Γεωργίου, πρόεδρο του "Κοινωνικού Συνεταιρισμού Περιορισμένης Ευθύνης του Τομέα Ψυχικής Υγιεινής Δωδεκανήσου" και αρχισυντάκτη στη μηνιαία εφημερίδα "Η πνοή της Λέρου". Ξεφυλλίζοντας το έντυπο και φωτογραφικό υλικό της δουλειάς του, το μάτι μου έπεσε σε κάποιες φωτογραφίες ξύλινων παραδοσιακών ψαροκάϊκων που τα κατέστρεφαν μπουλντόζες! Ήταν επόμενο να ζητήσω την άδειά του προκειμένου να χρησιμοποιήσω αυτό το υλικό και να αναρτήσω κάτι σχετικό στο διαδικτυακό περιοδικό μου.
Καλό βηματισμό στα ήρεμα μονοπάτια του δικού σου Ολύμπου...
Τον γνώρισα από κοντά, στην Τήλο, τον Ιούλιο του 2005, και αμέσως ένοιωσα πως μ' εκείνον τον Άνθρωπο με συνέδεαν πολλά. Είχα ακούσει διάφορα αντιφατικά για τον Τάσο Αλιφέρη, τον Δήμαρχο-γιατρό της Τήλου, γέννημα θρέμα ωστόσο της Μάνης. Ως εκ τούτου το ενδιαφέρον μου να τον συναντήσω ήταν μεγάλο. Του τηλεφώνησα, ενώ ήμουν ακόμη στη Νίσυρο, και δώσαμε ραντεβού, χαράματα, σε ένα χωράφι στις παρυφές του "Ολύμπου". Ήθελα να κουβεντιάσω μαζί του, στη Φύση, την οποία διαισθανόμουν πως αγαπούσε όσο κι' εγώ. Το συμβατικό περιβάλλον ενός δημαρχιακού γραφείου, άλλωστε, δεν μου έλεγε τίποτε. Συμφώνησε στην πρότασή μου και, όταν τον βρήκα εκείνο το πρωί να σαμαρώνει τον "Αντώνη", μου είπε : "Θα ανέβουμε στον Όλυμπο να κουβεντιάσουμε. Εκεί νοιώθω, και θα νοιώσεις κι' εσύ, σαν ένας μικρός θεός", είπε, και τράβηξε τα γκέμια του "Αντώνη"...