Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Μια συζήτηση με τον παπα Νικόλα των Ψαρρών, τον Μάϊο του 2005
Ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος συζήτησε με τον αείμνηστο παπα Νικόλα, όταν ο πρώτος σταμάτησε για λίγο στο νησί των Ψαρρών, επιστρέφοντας με το φουσκωτό σκάφος και τους φίλους του απ' την Κωνσταντινούπολη τον Μάϊο του 2005.
31ο Ναυτικό Σαλόνι Αθηνών.
Να θυμάστε ότι το σωσίβιο και το quick stop σώζουν ζωές!
Παρουσίαση και φωτογραφίες από τον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.
Η αναβάθμιση του 31ου Ναυτικού Σαλονιού της Αθήνας, όσον αφορά τις κτιριακές τουλάχιστον εγκαταστάσεις του, υπήρξε εμφανής και αδιαμφισβήτητη. Το καινούργιο εκθεσιακό κέντρο «Metropolitan Expo», πολύ κοντά στους αεροδιαδρόμους του «Ελευθέριος Βενιζέλος», είναι, για τα Ελληνικά τουλάχιστον δεδομένα, εντυπωσιακό και ουδεμία σχέση έχει με το «τσαντίρι» που, μέχρι πρό τινος, στηνόταν στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού. Αυτή η κτιριακή αναβάθμιση θα μπορούσε, σε άλλη περίπτωση, να εγγυηθεί από μόνη της την επιτυχία μιας έκθεσης, η οποία τόσο έχει ταλαιπωρήσει εκθέτες και επισκέπτες κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών.
Σφάξε με Αγά μου ν' αγιάσω!
Ένα θέμα το οποίο θα ήθελα να σχολιάσω από αυτό εδώ το βήμα, είναι η διαφορετική αντιμετώπιση ωρισμένων εκθετών εκ μέρους των διοργανωτών του 31ου Ναυτικού Σαλονιού της Αθήνας, το οποίο σύντομα θα παρουσιαστεί σ' αυτό το διαδικτυακό περιοδικό. Και για να μην αναφερθώ σε κάποιες συγκεκριμένες εταιρείες και παρεξηγηθώ, θα αναφέρω το δικό μου παράδειγμα. Ο συνδικαλιστικός φορέας του κλάδου (ΣΕΚΑΠΛΑΣ ΠΕΕΥ) αποφάσισε να μην παραχωρήσει δωρεάν περίπτερο στο περιοδικό «Rib and Sea», με ανταλλαγή διαφήμισης, όπως έκανε στο Ανοιξιάτικο Ναυτικό Σαλόνι του 2009. Τους λόγους, όσο και αν προσπαθώ, αδυνατώ να τους εξηγήσω και να τους κατανοήσω. Δικαιούμαι όμως να κάνω ωρισμένες σκέψεις και να βγάλω κάποια εύλογα συμπεράσματα.
Σε μια απ' τις ρίζες που κόπηκαν...
Σε άκουσε ο καπτα Μιχάλης χθες το βράδυ πατέρα, και πέρασε απ' το σπίτι. "Είσαι έτοιμος Γιάννη για το ταξίδι;" σε ρώτησε. "Ένα χρόνο είμαι έτοιμος και σε περιμένω, γιατί άργησες;" του απάντησες εσύ. Και σε πήρε και φύγατε. Έτσι, απλά και ήσυχα, όπως είχες έρθει στη γειτονιά της γης πριν από ενενήντα ένα χρόνια. Την ώρα που κοιμόσουν...
Κάποιος έφαγε κρυφά το νερατζάκι...
Πέρασαν κι' αυτές οι εκλογές, άλλαξε η κυβέρνηση, και μαζί φάνηκε να πνέει ένας αέρας αλλαγής, απαλλαγής, όπως θέλετε πείτε το. Η τρύπα όμως της οικονομίας και το δημόσιο έλλειμμα παρέμειναν, το ίδιο και ο αξιαγάπητος κ. Αλμούνια, ο οποίος εμμένει πεισματικά στις θέσεις και παραινέσεις του. Τι να κάνει ο άνθρωπος; Ελάτε στη θέση του. Είναι σαν να έχεις μια οικογένεια, με καμμιά τριανταριά παιδιά, και ένα από αυτά σηκώνεται το βράδυ, όταν τα άλλα κοιμούνται, και κλέβει το γλυκό του κουταλιού απ' το βάζο. Τι να του κάνεις; Να το σκοτώσεις; Δεν γίνεται. Να το διώξεις; Και δεν μπορείς, και δεν σε συμφέρει, αν δεν επιστρέψει στο βάζο το νερατζάκι που έφαγε κρυφά. Να το τιμωρήσεις; Μάλλον αυτό θα επιλέξεις!
Αποστολή Αγάπης στην Κίναρο με τον Ο.Φ.Σ. Χίου.
Το σωσίβιο και το quick stop σώζουν ζωές.
Κείμενο : Γιώργος Μισετζής.
Φωτογραφίες : Στέλιος Καββάδας - Γιώργος Μισετζής - Μοντάζ βίντεο : Γιώργος Μισετζής.
Έχουν περάσει πολλά χρόνια, αλλά ακόμα θυμάμαι την λαχτάρα μας όταν μαζί με τον φίλο, συνέταιρο, κουμπάρο και συνταξιδευτή μου Σωκράτη ανεβαίναμε εκείνο το ανηφορικό χωμάτινο μονοπάτι – πρέπει να ήταν αρχές Ιουλίου - για να φτάσουμε στη μοναδική υποτιθέμενη «ταβέρνα» που βρίσκεται πάνω στα Λέβιθα, ένα μικρό νησάκι ανάμεσα στη Λέρο και την Αμοργό, του οποίου μοναδικοί κάτοικοι τότε - δεν ξέρω για σήμερα - ήταν μια οικογένεια.
49ο Διεθνές Ναυτικό Σαλόνι της Γένοβας.
Ήταν στην Γένοβα, είδε, φωτογράφισε και σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Πέρασα, αναγκαστικώς, πολλές φορές μπροστά από τα χλιδάτα cruisers, mega yachts, racing boats και ιστιοπλοϊκά, που ήταν ελλιμενισμένα στη μεγάλη μαρίνα της έκθεσης αλλά, μένοντας πιστός στις "ρατσιστικές" μου προτιμήσεις, προσποιήθηκα πως δεν τα είδα γιατί, αν σταματούσα, να τα φωτογραφίσω έστω, οι οκτώ ημέρες της έκθεσης δεν θα μου έφταναν, ακόμη και αν κατασκήνωνα εκεί απ' το πρωί μέχρι το βράδυ! Μέσα σ' όλο εκείνο το τρέξιμο και το άγχος, με τα χιλιάδες εκθέματα να με πολιορκούν, τα πόδια μου να διαμαρτύρονται και τα χέρια μου να έχουν... μακρύνει, εξ αιτίας όλων αυτών που μετέφερα μαζί μου, δεν ήθελε τελικώς πολύ να γίνει η "πατάτα".
Το e mail του περιοδικού ενεργοποιήθηκε.
Το e mail του περιοδικού "Rib and Sea" λειτουργεί και πάλι. Συνεπώς, μπορείτε στο εξής να στέλνετε κανονικά τα μηνύματά σας στο : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι το δεύτερο e mail καταργήθηκε. Ισχύει και αυτό : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Γλίστρα μαρίνας Φαληρικού Δέλτα : Χρήση με όρους!
Ερεύνησε και σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στην τελευταία αναφορά μου για την γλίστρα της μαρίνας του Φαληρικού Δέλτα είχα ζητήσει την συμπαράσταση των αναγνωστών και φίλων του "Rib and Sea", προκειμένου να συνεχίσουμε μαζί τις κινητοποιήσεις για την ελεύθερη και απρόσκοπτη χρήση της, όπως ορίζουν οι νόμοι και το Σύνταγμα : http://www.ribandsea.com/law/174-2009-09-21-14-11-13.html
Ο.Φ.Σ. Χίου : Ένας διαφορετικός σύλλογος!
Το σωσίβιο και το quick stop σώζουν ζωές!
Προλογίζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Όμιλος (ιδιοκτητών) φουσκωτών σκαφών Χίου είναι ένας σύλλογος διαφορετικός από πολλούς άλλους στον χώρο των φουσκωτών σκαφών και της θάλασσας γενικότερα. Και είναι διαφορετικός, όχι γιατί έχει πολλά εγγεγραμένα μέλη στο μητρώο του, ούτε γιατί έχει πολύχρονο παρελθόν ή μεγάλες και βαρύγδουπες εκδηλώσεις στο ενεργητικό του, αλλά γιατί διαθέτει μερικές απλές, αλλά πολύ σημαντικές, προδιαγραφές, οι οποίες δεν συναντώνται εύκολα σε άλλους συλλόγους. Προδιαγραφές όπως η ομόνοια και η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών, το αφιλοκερδές ενδιαφέρον, η συμμετοχή, η αδιαφορία για την καρέκλα, ο εθελοντισμός και η φιλοξενία είναι αυτές που κάνουν τον Ο.Φ.Σ.Χ. να ξεχωρίζει.