Rib and Sea

Επιμέλεια - Ρεπορτάζ : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Συνεντεύξεις έχω πάρει πολλές μέχρι σήμερα. Σαν αυτήν που πήρα όμως σήμερα το πρωί (26.9.2014) από τον δικηγόρο Ρόδου κ. Ιωάννη Καραμιχάλη, ομολογώ ότι δεν έχω ξαναπάρει και πολύ το χάρηκα! Θα μου πείτε, σε τι διαφέρει δηλαδή η συνέντευξη αυτή από τις υπόλοιπες; Διαφέρει στο ότι ο κ. Καραμιχάλης ήταν άριστος γνώστης του αντικειμένου για το οποίο ερωτήθηκε, τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς του χωρίς να αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες, ήταν πολύ κατανοητός, ακόμη και στον πλέον αδαή και, το κυριότερο, δεν μασούσε τα λόγια του. Η χαρά του πραγματικού δημοσιογράφου, δηλαδή, που ρωτάει για να πάρει απαντήσεις και να ενημερώσει τον κόσμο, και όχι του οσφυοκάμπτη "παπαγάλου" ο οποίος, σε διατεταγμένη υπηρεσία ων, θα προσπαθήσει να διακόψει τον ερωτώμενο, αφ' ενός μεν για να ακουστούν αυτά που του ψιθύρισαν στο αυτί τα αφεντικά του, αφ' ετέρου για να μην ακουστούν αυτά που έχει να πει ο ερωτώμενος στον κόσμο, που ενδιαφέρεται να μάθει την αλήθεια.

Τον κ. Καραμιχάλη συνάντησα σήμερα στο κτίριο 2 της πρώην Σχολής Ευελπίδων, καθώς είχα πληροφορίες ότι εκπροσωπεί μια ομάδα πολιτών, οι οποίοι κατέχουν μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής και έχουν καταθέσει αγωγή εναντίον της Εθνικής Τράπεζας ζητώντας την αναγνώριση και ρευστοποίησή τους. Ο ένας σμπάρος όμως έφερε δύο τρυγόνια. Ακούστε γιατί.

Πηγή : http://olympia.gr/2014/09/26/%CE%B2%CF%81%CE%B5-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%89%CF%83-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%B1/

Του Βασίλη Τσούγκαρη.

Είπα και εγώ, είναι δυνατόν να περάσει μέρα σε αυτή τη χώρα, που η λατρεμένη μας «κυβέρνηση» να μην μας ρίξει και από μια απειλή; Η γριά η «ξεδοντιάρα», απειλεί να μας δαγκώσει με τη μασέλα της κατά την προσφιλή τακτική που της έχουν διδάξει τα εξ Ευρώπης αφεντικά της.

Οι … «άνθρωποι», δεν παίρνουν χαμπάρι τίποτα, ζουν στον κόσμο τους, ή καλύτερα στον δικό τους πλανήτη, και βλέποντας τις τσέπες τους, που είναι γεμάτες χιλιάρικα, νομίζουν πως και εμείς έχουμε λεφτά και βάζουν συνέχεια φόρους. Φόρους, που έτσι και δεν πληρώσουμε (με τι ήθελα να ήξερα) «θα υποστούμε τις συνέπειες».

Πηγή : http://olympia.gr/2014/09/26/%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%82-%CE%B2%CE%B9%CF%8E%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF/

Του Βλάσση Μανθογιάννη.

Είναι μια απλή ερώτηση την οποία δεν έχω ακούσει να διατυπώνουν οι «αστέρες» της δημοσιογραφίας στα μεγάλα κανάλια. Είναι μια απάντηση που θα πρέπει να επιδιωχθεί προκειμένου ο πολίτης να διαμορφώσει άποψη για το πού είμαστε ως χώρα και το πού πάμε. Είναι μια θέση που πρέπει να αποκωδικοποιηθεί προκειμένου να διαπιστωθεί εάν τα μέτρα που παίρνονται και τα δεινά που βιώνουμε πιάνουν τόπο ή είναι μάταια. Αυτή η απλή ερώτηση δεν έχει γίνει σε αντίθεση με άλλες ερωτήσεις «κλισέ» που γίνονται στα στελέχη της αντιπολίτευσης, όπως «πού θα βρείτε τα χρήματα;» ή «τι θα κάνετε εάν σας πούνε όχι;».

Πηγή : http://olympia.gr/2014/09/26/%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%88%CE%B5%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B5%CF%83/

Του Βασίλη Τσούγκαρη.

Ελλάδα 2014, ο Οκτώβρης είναι στο κατώφλι, ο χειμώνας έρχεται δύσκολος, και γενικά, η κατάσταση είναι στη χώρα κάθε φέτος και τρις χειρότερα. Παρόλο που «βγήκαμε στις αγορές» και «βγαίνουμε από την κρίση» και λοιπές μπούρδες που μας σερβίρουν καθημερινά επιχειρώντας να καλύψουν το χάλι τους, το πόσο ΑΧΡΗΣΤΟΙ και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ είναι, διαψεύδονται αμέσως από τα πραγματικά γεγονότα που δυστυχώς μας δείχνουν τη σκληρή Ελληνική πραγματικότητα.

Κατά καιρούς δημοσιεύονται «νούμερα», στατιστικές για διάφορα δεινά της χώρας. Ένα από αυτά είναι η ΑΝΕΡΓΙΑ, που τα τελευταία έξι χρόνια ΣΑΡΩΝΕΙ τη χώρα, χωρίς να κάνει… διακρίσεις σε φύλα και ηλικίες.

Πηγή : http://olympia.gr/2014/09/26/%CF%80%CF%89%CF%83-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B5%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CF%87/

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης (Δημοσιογράφος, συγγραφέας, τουρκολόγος).

Στην Ελλάδα το πολιτικό παιχνίδι ήταν σχεδόν πάντα σημαδεμένο. Δηλαδή διεξάγονταν βάσει ενός σχεδίου που είχε πάντα και τις εναλλακτικές του προτάσεις ούτως ώστε να μην υπάρχει καμία περίπτωση ή καμία πιθανότητα να ξεφύγει η κατάσταση και το σύστημα να χάσει τον πολιτικό και συνεπώς και τον κοινωνικό και εθνικό έλεγχο. Όλο αυτό το σύστημα ελέγχονταν σχεδόν απόλυτα από εξωτερικούς παράγοντες, που ποτέ δεν έπαυσαν να θεωρούν την χώρα μας σαν προτεκτοράτο τους και σαν μια χρήσιμη, λόγω γεωστρατηγικής της θέσης, αποικία.