Αγαπητέ Ιωσήφ,
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω αυτά που είπε ο Βαρβιτσιώτης. Θα ήθελα να μπορούσα να του απευθύνω τον λόγο. Τι πάει να πει: "δεν υπάρχει ενδιαφέρον εκ μέρους των ακτοπλοϊκών εταιρειών και γι' αυτό προσπαθούμε να βρούμε τα χρήματα ώστε το ποσό της επιδότησης να αυξηθεί και να καλυφθούν οι συγκοινωνιακές ανάγκες;". Γιατί δεν υπάρχει ενδιαφέρον; Ποιός φταίει γι αυτό; Δεν το χωρά ο νούς μου. Επειδή η Κάσος και η Κάρπαθος δεν έχουν την κίνηση που έχουν οι πολυδιαφημισμένες Μύκονος και Σαντορίνη;
Διασυρόμαστε σε όλο τον κόσμο, εξ αιτίας των δοσίλογων πολιτικών και των τοκογλύφων εταίρων. Η γλώσσα τους, δική μας. Ο πολιτισμός τους, δανεικός. Κι' εκεί που μας χρώσταγαν τον γάϊδαρο, ζητούν να πάρουν και τη σέλλα...
Ευτυχώς υπάρχουν κάποιες φωνές που υπενθυμίζουν την ιστορία και αποκαθιστούν τις ισορροπίες. Διαβάστε την σωστή μετάφραση του συγκλονιστικού ποιήματος του Γερμανού Νομπελίστα και διανοούμενου Γκύντερ Γκρας για την Ελλάδα, με τίτλο "η ντροπή της Ευρώπης", σε απαγγελία από τον ίδιο. Απλά συγκλονιστικό!
Σύνδεση με το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1325-i-kallipygos-stous-pente-okeanoys
Σαλπάρισμα.
Είπαμε σ' όλους, σαν πρωταπριλιάτικο αστείο, ότι φεύγουμε σήμερα. Τελικά, ο «καρεκλάτος» μαΐστρος, όπως τον λένε οι Μυκονιάτες, και η καθυστέρηση των ανταλλακτικών της μηχανής μας ανάγκασαν να αναβάλουμε την αναχώρηση για την επομένη. Άντε λοιπόν, ένα τελευταίο ούζο, έναν τελευταίο μεζέ και τα τελευταία ψώνια καλαματιανών «σπεσιαλιτέ». Νιώθουμε παράξενα, τα συναισθήματά μας είναι μπερδεμένα, κάτι σαν την τελευταία μέρα φυλακής ενός καταδίκου που έφτασε στο σημείο να φοβάται ν’ αντιμετωπίσει τον έξω κόσμο και την ελευθερία.
Τελικά, η οργή που μας προκάλεσαν οι «Αρχές» για την έξοδο από τη χώρα, με τη γνωστή τους θρασύτητα και ευθυνοφοβία, μας βοήθησε να νοιώσουμε λιγότερο άσχημα, να αισθανθούμε λύτρωση με τον απόπλου. Ύστερα από τόσους κόπους, ταλαιπωρίες και απογοητεύσεις, επιτέλους έφτασε η μεγάλη στιγμή: ΦΕΥΓΟΥΜΕ.
Ενημέρωση των μ.μ.ε. από τον Υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Καλά έκανα τελικώς και πήγα στη χθεσινή (21.11.2013) συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. Ας είναι καλά ο Μπάμπης Κωνσταντάτος, δηλαδή, που με ειδοποίησε, γιατί αν περίμενα να με ειδοποιήσει το Γραφείο Τύπου του εν λόγω Υπουργείου θα περίμενα μέχρι του χρόνου! Κι' ας είμαι διαπιστευμένος σαν δημοσιογράφος στο Υπουργείο αυτό από το 2012. Σήμερα πάντως, ευκαιρίας δοθείσης, το τακτοποίησα κι' αυτό. Δεν είχε μεταφερθεί, μου είπαν, ο αριθμός του κινητού μου τηλεφώνου στη σχετική κάρτα, ώστε να με ειδοποιούν με sms! Άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες δηλαδή. Την ηλεκτρονική μου διεύθυνση την είχαν. Ας με ειδοποιούσαν με e mail...
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Φωτογραφίες : Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Στη σημερινή (21 Νοεμβρίου 2013) συνάντηση που είχε ο Υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου κ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης με τους εκπροσώπους των μέσων μαζικής ενημέρωσης, μάθαμε ότι με το νέο υπό ψήφιση Κανονισμό καταργούνται οι ατομικές άδειες ερασιτεχνικής αλιείας και οι άδειες ερασιτεχνικού αλιευτικού σκάφους. Αν δεν είχα ακούσει με τ' αυτιά μου τον ίδιο τον Υπουργό να ανακοινώνει αυτή την αλλαγή, δεν θα το πίστευα! Καταργείται επίσης η υποχρεωτική δήλωση απόπλου και κατάπλου για τα σκάφη αναψυχής που έχουν νηολόγιο. Στο εξής οι κάτοχοι τέτοιων σκαφών θα έχουν την υποχρέωση να θεωρούν τα έγγραφά τους στα κατά τόπους Λιμεναρχεία μία μόνο φορά τον χρόνο.
Πηγή : http://www.e-kefalonia.net/
SΟS από την ιταλική οργάνωση Λεγκαμπιέντε για τα ναυάγια πλοίων που μετέφεραν επικίνδυνα απόβλητα.
Ήταν Ιούλιος του 1985 όταν ο καπετάνιος του μότορσιπ «Νίκος Ι» πριν ξεκινήσει το ταξίδι του από τη Λα Σπέτσια στην Ιταλία συλλαμβάνεται για το φορτίο του πλοίου του.
Από τις αρχές διατάσσεται συντηρητική κατάσχεση και του μότορσιπ και του φορτίου μέχρι νεωτέρας, αλλά λίγες εβδομάδες αργότερα για αδιευκρίνιστους μέχρι σήμερα λόγους δίνεται το πράσινο φως: το «Νίκος Ι» ξεκινάει το ταξίδι του από το ιταλικό λιμάνι δηλώνοντας ως προορισμό τη Λομέ στο Τόγκο. Κανονικά θα έπρεπε να πάει μέσω Γιβραλτάρ, αφού η Λα Σπέτσια βρίσκεται στη Βορειοδυτική Ιταλία και η αφρικανική πρωτεύουσα στη Δυτική Αφρική, αλλά δεν πρόλαβε: αφού πέρασε την Ελλάδα, στην πορεία προς τον Λίβανο βυθίστηκε ανεξήγητα.
Άρθρο 2
Τροποποίηση διατάξεων του ν.3833/2010
1. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 17 του ν.3833/2010 (Α’ 40) προστίθεται τρίτο εδάφιο ως εξής:
«Ο φόρος πολυτελείας δεν επιβάλλεται σε κοινοτικά αυτοκίνητα οχήματα τα οποία έχουν ταξινομηθεί σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης πριν από την έναρξη ισχύος των διατάξεων του παρόντος άρθρου».
Χωρίς την επιβάρυνση του φόρου πολυτελείας θα πωλούνται τα εισαγόμενα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα που έχουν κυκλοφορήσει σε κάποιο άλλο κράτος-μέλος για πρώτη φορά πριν τις 15 Μαρτίου του 2010. Αν η πρώτη άδεια κυκλοφορίας του εισαγόμενου μεταχειρισμένου είναι μεταγενέστερη, τότε δεν καταργείται ο φόρος πολυτελείας, αλλά επιβάλλεται κανονικά. Αυτή είναι η μεγάλη αλλαγή που φέρνει στην αγορά αυτοκινήτου η αιφνίδια τροπολογία του υπουργείου Οικονομικών, σχετικά με την κατάργηση του φόρου πολυτελείας στα εισαγόμενα μεταχειρισμένα Ι.Χ. αλλά και τον τρόπο απομείωσης των τιμών τους.
2. Η περίπτωση α΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 17 του ν.3833/2010 αντικαθίσταται ως εξής:
«α) Τα επιβατικά αυτοκίνητα που προορίζονται να κυκλοφορήσουν ως δημόσιας χρήσης, τα αυτοκινούμενα τροχόσπιτα, τα ασθενοφόρα, οι νεκροφόρες, τα οχήματα μεταφοράς κρατουμένων (κλούβες), τα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, καθώς και τα αυ τοκίνητα οχήματα με μικτό βάρος μέχρι 3,5 τόνους της Δασμολογικής Κλάσης 87.03 της πρώτης και δεύτερης υποπερίπτωσης της περίπτωσης ε) της παραγράφου 1 του άρθρου 123 του ν. 2960/2001.».
Στον τοίχο με τον Γιάννη Λαζάρου.
Δεν πάμε καλά.
Πηγή : http://lazarouyiannis.blogspot.gr/2013/11/blog-post_20.html
Κάτι πρέπει να έχει πάθει ο εγκέφαλός μας. Δεν εξηγείται διαφορετικά ο τεράστιος πολιτισμένος διάλογος που όλοι μας αναπτύσσουμε τόσο με τον εαυτό μας όσο και με τους διπλανούς μας. Σαν έτοιμοι από δεκαετίες μάς πετάει η εξουσία ένα θέμα διαλόγου που αφορά την ίδια μας την ζωή και την αξιοπρέπεια και εμείς καθόμαστε στο τραπέζι και αρχίζουμε να το αναλύουμε, πολιτισμένα πάντα.
Ερώτηση: Θα έχω σπίτι αύριο;
Απάντηση: Ποιος να ξέρει; Ανάλογα με τις επιθυμίες των από πάνω.
Το ANEK Smart Bonus Program είναι ένα πρωτοποριακό πρόγραμμα επιβράβευσης για τους επιβάτες που επιλέγουν τα πλοία της ΑΝΕΚ LINES και τις εν πλω υπηρεσίες.
Το πρόγραμμα ANEK Smart είναι μοναδικά σχεδιασμένο έτσι ώστε να σας δίνει τη δυνατότητα να συλλέγετε πόντους από τις αγορές των εισιτηρίων σας και τις καταναλώσεις εν πλω και να τους εξαργυρώνετε εύκολα και γρήγορα σε εκπτώσεις και δωρεάν εισιτήρια στα επόμενα ταξίδια σας.
Επιπλέον ανάλογα με τους πόντους που συγκεντρώνετε, το πρόγραμμα σας επιβραβεύει αναβαθμίζοντας την κάρτα σας σε Silver ή Gold και σας δίνει τη δυνατότητα να απολαύσετε ακόμα περισσότερα προνόμια αποκλειστικά για τα μέλη του προγράμματος.
Εκμεταλλευόμενος τη μεγάλη τιμή που μου έκανε ο Γιώργος Γκρίτσης, να μου παραχωρήσει τα πνευματικά δικαιώματα του βιβλίου του με τίτλο "Η Καλλίπυγος στους πέντε ωκεανούς", αρχίζω να δημοσιεύω σε συνέχειες τη μεγάλη και απίστευτη περιπλάνησή του στους πέντε ωκεανούς του γαλάζιου πλανήτη μας, με την εννιάμετρη "Καλλίπυγο" και πλήρωμα την γερμανίδα ιστιοπλόο Annemarie Biedermann και τη γάτα τους! Το βιβλίο εξεδόθη από την εκδοτική εταιρεία "Πατάκης" τον Οκτώβριο του 1998 και έκτοτε επανεκδόθηκε άλλες τρεις φορές. Η τελευταία έκδοση εξαντλήθηκε και η εκδοτική εταιρεία δεν προτίθεται να προβεί σε νέα έκδοση.
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Ταξίδευσε και γράφει ο Γιώργος Γκρίτσης.
"Ξέρεις κάθε ταξίδι ανοίγεται στα περιστέρια
Όλος ο κόσμος ακουμπάει στη θάλασσα και το νερό
Θα πιάσουμε το σύννεφο θα βγούμε από τη συμφορά τον χρόνου
Από την άλλην όψη της κακοτυχιάς
Θα παίξουμε τον ήλιο μας στα δάχτυλα
Στις εξοχές της ανοιχτής καρδιάς
Θα δούμε να ξαναγεννιέται ο κόσμος"
Οδ. Ελύτης
Προσανατολισμοί
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Πηγαίνοντας την ελληνική σημαία στα πέρατα της Γης αποδείξαμε, εάν χρειαζόταν, ότι μπορούμε σήμερα στην Ελλάδα να φτιάχνουμε σκάφη και να τα οδηγούμε στις χειρότερες θάλασσες. Λέω σήμερα, διότι με τα νέα οικονομικά δεδομένα τα ελληνικά πληρώματα όλο και σπανίζουν, ενώ με την οικολογική καταστροφή της Μεσογείου αργοπεθαίνει και η αλιεία. Έτσι οι αθλητές ιστιοπλόοι είναι πλέον κληρονόμοι των λειψάνων της μαζικής ναυτικής παράδοσης του τόπου.