Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Επιτομή της αβελτηρίας και του ωχαδερφισμού του δημοσίου υπαλλήλου, η οποία φθάνει μερικές φορές, ίσως δε και να ξεπερνάει, τα όρια του σαδισμού, αποτελεί, φρονώ, το γνωστό απόσπασμα ταινίας [;] ή σκετσάκι [;] του Χάρρυ Κλυνν : https://www.youtube.com/watch?v=5aEHGtSpIQY
Κάθε επαφή του πολίτη με το Δημόσιο είναι 99% τραυματική. Τα Μνημόνια δεν στάθηκαν ικανά να μεταρρυθμίσουν αυτή τη χαβούζα που αποκαλείται «Δημόσιο». Ο δημόσιος υπάλληλος, γαλουχημένος στα κυκλώματα του πελατειακού κράτους και της έλλειψης οργάνωσης που το συντηρεί, εξακολουθεί να πιστεύει ότι οφείλει πίστη στον προϊστάμενο που διορίσθηκε ή προήχθη από την κυβερνώσα πωλητική συμμορία, έστω και αν καταδυναστεύει τον πολίτη που μοχθεί για να του πληρώσει τον μισθό του. Ούτε το δαχτυλάκι του δεν κουνάει, για να διορθώσει το ελάχιστο από τα κακώς κείμενα. Έστω να προτείνει κάτι εις βελτίωση, ώστε να έχει η συνείδησή του το άλλοθι «έκανα ό,τι μπορούσα με τις μικρές δυνάμεις μου». Οι ελάχιστες εξαιρέσεις υπογραμμίζουν τον κανόνα. Στην ημερήσια διάταξη η ευθυνοφοβία, ο τρόμος, μήπως δυσαρεστηθεί το κώμα, το βαθειά ριζωμένο DNA του «εγώ θα φτιάξω την κοινωνία;» ή «άσε μη χαλάσω την πιάτσα».
Του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου.
Σε μια κυνική ομολογία προχώρησε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ: «Τα μέτρα που συμφωνούνται στο πλαίσιο ενός Μνημονίου δεν είναι υποχρεωτικό να είναι συμβατά με το κοινοτικό κεκτημένο».
Δηλαδή δεν υπάρχει καμία κοινοτική αλληλεγγύη και η Ελλάδα παίζει το ρόλο του «δουλοπάροικου» εντός της ΕΕ που ανήκει κυριολεκτικά στους τοκογλύφους δανειστές.
Την παραδοχή αυτή την έκανε μέσω επιστολής του ως απάντηση στο αίτημα δύο μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που ζητούν την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων στην Ελλάδα.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλες και όλους που τις τελευταίες ημέρες μου στείλατε τα (πολλές φορές συγκινητικά) μηνύματα συμπαραστάσεως. Θα ήθελα να απαντήσω σε ένα προς ένα αλλά πραγματικά είναι εξαιρετικά δύσκολο διότι έχω δεχθεί εκατοντάδες μηνύματα.
Κατ’ αρχάς είμαι καλά στην υγεία μου με κάποια μικρά προβλήματα που θα εξαλειφθούν τις επόμενες ημέρες.
Για εκείνες τις δύσκολες στιγμές θα σταθώ ιδιαιτέρως στη στάση των πολλών φοιτητών του Πανεπιστημίου μας καθώς και της πρυτάνεως Ισμήνης Κριάρη, των συναδέλφων Θανάση Διαμαντόπουλου, Μαριλένας Κοππά, Τάσου Μαστρογιάννη, Χάρη Παπασωτηρίου, Γρηγόρη Τσάλτα και Δημήτρη Χρυσοχόου, που λειτούργησαν ως ασπίδα προστασίας για την αποτροπή περαιτέρω βίας.
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Μετά από μία τριήμερη επικοινωνιακή καταιγίδα κατόρθωσα να εμπεδώσω τί μου συμβαίνει τα 7 τελευταία χρόνια. Με λίγα λόγια:
Προαπαιτούμενα – ισοδύναμα – κόφτης – αξιολόγηση – ΤΑΙΠΕΔ - spreads - πρωτογενές πλεόνασμα – δημόσιο χρέος – ισορροπημένη εξισορρόπηση - έλλειμμα – δημοσιονομικός διορθωτής - αγορές – ΤΧΣ - ύφεση – θεσμοί - ανεργία – άλλο μείγμα πολιτικής - μετανάστευση – προσφυγικό – hot spots – Καστελλόριζο – ΕΚΤ - μεταλιτότητα - Brussels group - Ειδομένη - PSI - ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών – Goldman Sachs - κόκκινα δάνεια – υπερχρεωμένα νοικοκυριά – πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας - ΔΝΤ – hedge funds – Ζάππειο Ι, ΙΙ, ΙΙΙ – σου παίρνω 100, σου δίνω 100 και ρεφάρουμε - αυταπάτες – Καρανίκας – Ανδρέας Γεωργίου – το ΔΝΤ που φεύγει, αλλά μένει - ποσοτική χαλάρωση - τρόικα – T10 - Moody’s – πρόγραμμα Θεσσαλονίκης - αγορές - ανάπτυξη – ανάκαμψη – επενδύσεις – debt haircut.
Στις 21 Φεβρουαρίου 2017, ημέρα Τρίτη και ώρα 18:00 μ.μ, πραγματοποιήθηκε, στα γραφεία του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Τουριστικών Επαγγελματικών Σκαφών Άνευ Πληρώματος (Σ.Ι.Τ.Ε.Σ.Α.Π), συνάντηση του προεδρείου και μελών του Δ.Σ. αυτού με το προεδρείο και μέλη του Δ.Σ. της Ένωσης Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών Τουρισμού (ΕΠΕΣΤ), ως και εκπρόσωπο του Ναυτικού Επιμελητηρίου (ΝΕΕ), με θέμα τον θαλάσσιο τουρισμό και ειδικότερα την εξέταση του σχεδίου νόμου «Ενδυνάμωση της διαφάνειας και της αξιοκρατίας σε θέματα αρμοδιότητας Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, ενίσχυση της κοινωνικής συμμετοχής στην ακτοπλοΐα, θέματα πολιτικού προσωπικού, συμπλήρωση διατάξεων για τα λιμενικά έργα και άλλες διατάξεις», το οποίο τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση την 16/02/2017 και έχει καταληκτική ημερομηνία την 28/02/2017.
Φίλε Ιωσήφ,
Διαβάζοντας ένα άρθρο σου, σχετικό με την ελληνική δικαιοσύνη, αυτόματα ήρθαν στο μυαλό μου οι δύο και μοναδικές εμπλοκές που είχα μαζί της και τελικά αποφάνθηκα το εξής:
Τα ελληνικά δικαστήρια υπάρχουν, κατά κύριο λόγο, για να συντηρείται το κύκλωμα των δικαστών, δικηγόρων, δικαστικών υπαλλήλων, φωτοτυπιατζήδων, ρουμτουλετζήδων και καφετζήδων στον περί των δικαστηρίων χώρο και λιγότερο στην απόδοση δικαιοσύνης, η οποία, όπως έχω αντιληφθεί από τις δικές μου υποθέσεις, είναι μια μικρή λεπτομέρεια στην εξελικτική πορεία μιας δικαστικής διαμάχης. Και να τι εννοώ:
Γράφει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Μπορείτε να φανταστείτε πώς αισθάνθηκε η συντηρητική κοινωνία της Βρετανίας όταν ο Δαρβίνος παρουσίασε την εξελικτική του θεωρία, ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο; Ε, κάπως έτσι αισθάνομαι κι εγώ όταν επισκέπτομαι κάποια μέρη, όχι, όμως, για την εξέλιξή τους αλλά για την κατάντια μας.
Η Νεμέα βρίσκεται μερικές εκατοντάδες μέτρα από την εθνική οδό Κορίνθου-Τριπόλεως. Πόσοι, όμως, γνωρίζουν τι υπάρχει εκεί, εκτός από τις γνωστές ποικιλίες οίνου;
Η Νεμέα στην αρχαιότητα δεν ήταν κατοικήσιμη περιοχή, αλλά τόπος διεξαγωγής αγώνων. Των τέταρτων σε σημασία αγώνων της αρχαίας Ελλάδας, στους οποίους ελάμβαναν μέρος μόνον Έλληνες. Στο χώρο δεσπόζουν ακόμα τα ερείπια του τέμπλου του Νέμειου Δία, ενώ γύρω του εκτείνονται τα υπολείμματα των εγκαταστάσεων της προετοιμασίας των αθλητών.
Η μόνη ακτοπλοϊκή εταιρεία που διακρίθηκε στη διοργάνωση-θεσμό.
H ΑΝΕΚ LINES, συνεχίζει σταθερά την πορεία διακρίσεων της, κατακτώντας ένα ακόμα βραβείο. Στα Επιχειρηματικά Βραβεία ΧΡΗΜΑ, η ΑΝΕΚ έλαβε το 3ο ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ, κατά την διάρκεια σχετικής τελετής, που πραγματοποιήθηκε το Φεβρουάριο (15/2), σε γνωστό ξενοδοχείο στην Αθήνα.
Τα βραβεία, διοργάνωσε για 14η συνεχή χρονιά η ETHOS MEDIA Α.Ε και το επενδυτικό και οικονομικό περιοδικό ΧΡΗΜΑ. Οι νικητές αναδείχθηκαν μετά από ψηφοφορία αναγνωστών του περιοδικού και της εβδομαδιαίας ηλεκτρονικής εφημερίδας ΧΡΗΜΑ Week.
Το παρόν έδωσαν εκατοντάδες θεσμικοί εκπρόσωποι και στελέχη επιχειρήσεων.
Οι Έλληνες θρηνούμε τον χαμό του Δημήτρη Μυταρά, του κορυφαίου ζωγράφου, πανεπιστημιακού δασκάλου και πνευματικού ανθρώπου. Θρηνούν, άραγε, μαζί μας και τα μέλη της Ακαδημίας Αθηνών;
Το ερώτημα κάθε άλλο παρά ρητορικό είναι. Και αυτό διότι η Ακαδημία διέγραψε από τις τάξεις της τον σπουδαίο εικαστικό, επειδή…τυφλώθηκε και δεν μπορούσε να συμμετάσχει στις συνεδριάσεις της. Μάλιστα, του ζήτησε πίσω και τους τρεις μισθούς που του είχαν καταβληθεί
Την πραγματικά απίστευτη ιστορία είχε φέρει στο φως ο ίδιος ο Δημήτρης Μυταράς στις 28 Φεβρουαρίου, 2013. Διαβάστε και φρίξτε…
Του Διονύση Ρηγόπουλου (*).
Εύκολα αποφεύγεις να λύσεις ένα πρόβλημα αν το χαρακτηρίσεις άλυτο. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με την οργάνωση του κράτους μας. Αποδεχθήκαμε ότι το κράτος μπορεί να λειτουργεί χωρίς να γνωρίζει τους υπαλλήλους και τις μονάδες του. Αποδεχθήκαμε ότι το κράτος που ρυθμίζει τις ζωές και τις τύχες όλων μας, θα έχει κανόνες λειτουργίας ελαστικότερους από μία μικρή επιχείρηση.
Το κράτος, που επιβάλλει πρόστιμα και κυρώσεις για αδήλωτη εργασία, δηλώνει διά στόματος των εντεταλμένων προς τούτο λειτουργών του, ότι δεν γνωρίζει τις μονάδες του και τους εργαζομένους του. Δηλώνει ότι πληρώνει άτομα που αγνοεί πού βρίσκονται και τι κάνουν, σπαταλώντας τα δικά μας χρήματα.