Rib and Sea

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Φωτογραφίες : Αρχείο Γ. Κοντογιώργη.

Μιάμιση περίπου ώρα κράτησε η συζήτησή μου με τον αμμιγώς πολιτικό άνδρα που καθόταν απέναντί μου, στην αίθουσα αριθμ. 14 του 4ου ορόφου του Παντείου Πανεπιστημίου, και είχα στο τέλος την εντύπωση πως κράτησε 15 μόνο λεπτά!

Ο Γιώργος Κοντογιώργης θα μπορούσε, στη "χειρότερη" περίπτωση, να είναι ο Υπουργός Παιδείας και, στην καλύτερη, ο Πρωθυπουργός της χώρας! Και το εννοώ, χωρίς αυτό το σχόλιό μου να περιέχει κάποιο ίχνος υπερβολής ή κολακείας. Ο ίδιος όμως πιστεύει ότι δεν ήταν αυτός ο προορισμός του. "Ο καθείς εφ' ω ετάχθη", απάντησε, όταν τον ρώτησα γιατί δεν μπήκε στον στίβο της πολιτικής.

Με καταγωγή από την Λευκάδα, κατάλαβε νωρίς, από τα πρώτα μαθητικά του χρόνια, ότι δεν είχε άλλη επιλογή από τις Πολιτικές Επιστήμες. Τελείωσε τη Νομική Σχολή Αθηνών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Παρίσι, όπου ευτύχησε να διδαχθεί από αξιόλογους καθηγητές.

Ο θαυμασμός του Γιώργου Κοντογιώργη για τον Αριστοτέλη ήταν αυτός που τον έκανε να επιλέξει το περιεχόμενο και τον τίτλο της διδακτορικής διατριβής του στο Παρίσι. Μια διατριβή που βαθμολογήθηκε με άριστα, κρίθηκε ως η καλύτερη διατριβή εκείνου του έτους, μια από τις καλύτερες διατριβές της τελευταίας πεντηκονταετίας στη Γαλλία, ενώ δημοσιεύτηκε με πρωτοβουλία του σημαντικού Γάλλου φιλοσόφου Μισέλ Βιλέ.

Είπα ότι δεν θα ασχοληθώ ξανά με την υπόθεση του θεοπάλαβου και απένταρου απατεώνα, εκ Πατρών ορμώμενου, ο οποίος ισχυρίζεται ότι διαθετει 600 δισεκατομμύρια δολλάρια για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας, αλλά ο διάολος δεν με αφήνει να αγιάσω. Και θα σας πω ευθύς αμέσως τι εννοώ.

Πληροφορούμαι ότι οι Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες (Δ.Ο.Υ.) που παραλαμβάνουν τα εξώδικα των οπαδών του Σώρρα, τους ενημερώνουν ότι το αίτημά τους δεν μπορεί να γίνει δεκτό και ότι τα περιουσιακά τους στοιχεία κινδυνεύουν άμεσα με κατάσχεση υπέρ του Δημοσίου. Κι' εγώ, να σας πω την αλήθεια, εξοργίζομαι και διαμαρτύρομαι εντόνως! Πώς είναι δυνατόν οι υπάλληλοι των Δ.Ο.Υ. να απαντούν με τέτοιο απαξιωτικό τρόπο σε πολίτες οι οποίοι επικαλούνται, απλώς, την απόφαση της Δικαιοσύνης πως τα 600 δις του Σώρρα υπάρχουν; Ή υπάρχουν, λοιπόν, ή δεν υπάρχουν! Αποφασίστε! Και μην εκπλαγείτε αν αγανακτισμένοι πολίτες σπάσουν τα καταστήματα των Δ.Ο.Υ. επειδή δεν εφαρμόζεται η υπ’ αριθμόν 67650/2013 απόφαση του Πλημμελειοδικείου Αθηνών, η οποία μάλιστα έχει ήδη καταστεί αμετάκλητη, ότι τα 600 δις υπάρχουν!

Ε ρε χάλια...

Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Προ ημερών με ρώτησε ο κρεοπώλης της γειτονιάς «τί είναι αυτό το μπλοκάκι που μας έχουν ζαλίσει;». Προσπάθησα να του εξηγήσω, αλλά φαίνεται πως δεν τα κατάφερα, διότι τον άφησα τόσο προβληματισμένο όσο τον βρήκα. Ίσως διότι και εγώ δεν έχω εμπεδώσει «το μπλοκάκι», πράγμα απαράδεκτο για πτυχιούχο, δικηγόρο με εμπειρία δεκαετιών που έχουν δει τα ματάκια του πράματα και θάματα.

Ντρoπιασμένος διάβασα επτά [7] φορές την εγκύκλιο του υφυπουργού Πετρόπουλου, καθότι,  ψηφοφόρος ων, δεν είναι δυνατό να γνωρίζω τί παίχτηκε με το Κυπριακό στη Γενεύη, αν πρέπει να εκδοθούν οι 8 Τούρκοι αξιωματικοί στον Ερντογάν, γιατί σκούζουν οι λουλούδες που ανέλαβε πλανητάρχης ο Τραμπ, γιατί ο Πούτιν κάνει το παπί με την ανάληψη των καθηκόντων Τραμπ, γιατί ο καναλαρχοφάγος επαναστάτης Νίκος Παππάς φόρεσε γραβάτα για να παρευρεθεί σε ένα πανηγυράκι στο περιθώριο της ορκωμοσίας Τραμπ, αν το όχημα, όπου βρήκε τον θάνατο ο Παντελίδης, οδηγείτο από τον ίδιο ή από «θηλυκό άτομο», όπως λέει επιστήμων τις, γιατί έπρεπε να ανεγερθεί μουσουλμανικό  τέμενος στον Βοτανικό, γιατί έπρεπε να φάμε στη μάπα 60.000 λαθρομετανάστες παρέα με χιλιάδες αλητέγγυους πάνω που μπαίνουμε στον 7ο χρόνο της βαθειάς οικονομικής κρίσης, και να μην ξέρω τί σημαίνει «μπλοκάκι» και γιατί έσπευσαν χιλιάδες «μπλοκάκηδων» να σκίσουν τα μπλοκάκια τους στην Εφορία.

Του Ιατρού Μανώλη Αρ. Χριστουλάκη.

Ο καπτα Μήτσος, χωρίς περιστροφές, έβηξε λίγο για να καθαρίσει τη φωνή του, πήρε το λόγο κι άρχισε να διηγείται.

«Το που λες, κυρ Γιατρέ, με γνωρίζεις απ’ τον καιρό που, στο Δημοτικό, καθούμαστε στο ίδιο θρανίο. Στα δώδεκά μου, μπαρκάρισα, σα μούτσος με το καΐκι του μπάρμπα μου. Μα, πριν συμπληρώσω δύο μήνες, πλακώσανε τα μαύρα όρνια των Γερμανών, μας βουλιάξανε όλα τα πλεούμενα, ούτε βάρκα δεν άφησαν, μας κάτσανε στο σβέρκο, κατέστρεψαν την Ελλαδίτσα μας και μας ρίξανε σε μια πείνα, που μόνο όσοι τη ζήσαμε ξέρουμε τι σημαίνει. Ο κόσμος, άνθρωποι και ζωντανά, πέθαιναν, θερισμένοι από την πείνα. Η οικογένειά μου, ναυτικοί από πάππου προς πάππου, δεν είχανε ούτε μια πιθαμή γης. Ο πατέρας, ασυνήθιστος από στεριανές δουλειές, ξενοδούλευε σε αλλωνών τα χωράφια, δεν άντεξε και πόθανε. Τότες στην Κίμουλο ποθάνανε πενήντα νοματαίοι. Εγώ, 18 χρονώ μαντράχαλος, είχα μείνει 22 οκάδες! Σκέτος σκελετός!

Κείμενο - Φωτογραφίες- Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Επιβιβαστήκαμε απόγευμα στο Χριστουγεννιάτικα στολισμένο "Blue Star Patmos" και μετά από 15 ώρες ταξίδι αποβιβαστήκαμε, ξημερώματα της επομένης, στο λιμάνι της Ρόδου. Κατευθυνθήκαμε αμέσως στον υπαίθριο χώρο στάθμευσης που βρίσκεται στο Μαντράκι, κοντά στους ανεμόμυλους. Ευτυχώς ήταν ακόμη νωρίς και υπήρχαν θέσεις κενές, ακόμη και για το επτάμετρο σπιτάκι με τις ρόδες.

Η πόλη της Ρόδου δεν έχει τον χειμώνα καμμία σχέση με την ζωηρή πόλη του καλοκαιριού που όλοι γνωρίζουμε. Η Μεσαιωνική καστροπολιτεία ήταν πάντως εκεί και μας περίμενε. Πήραμε στα γρήγορα ένα πρωϊνό, ντυθήκαμε ζεστά και η περιπλάνηση άρχισε.

Διαβάστε και δείτε την συνέχεια του άρθρου, τις φωτογραφίες και το βίντεο στη φυσική τους πλέον θέση. Στο www.followjoseph.com που μόλις σαλπάρισε : http://www.followjoseph.com/index.php/2-uncategorised/3-to-www-followjoseph-com-paketarei-valitses-kai-salparei-gia-tin-mesaioniki-poli-tis-rodou