Rib and Sea

Διαβάσατε τι ισχύει στη Σουηδία, σχετικώς με την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, και είμαι βέβαιος ότι μελαγχολήσατε κάνοντας σύγκριση με αυτά που ισχύουν στο Ελλαδιστάν http://www.ribandsea.com/main/index.php/announcements/1370-poso-kostizei-na-episkefteis-giatro-i-nosokomeio-sti-souidia Πάρτε τώρα και την χαριστική βολή, αφιερωμένη με αγάπη από τον βιβλιοπώλη κωλοτούμπα μπουμπούκο ο οποίος, με την ανοχή (για να μην πω κατ' εντολήν) του χαριτωμένου προδοτικού διδύμου Σαμαρά -Τούρκογλου, το παίζει Υπουργός Υγείας! Ζητώ συγγνώμη από τους αναγνώστες μου, που πέφτω σ' αυτό το επίπεδο, αλλά δεν πάει άλλο. Με τα γαϊδούρια (συγγνώμη συμπαθητικά τετράποδα), προκειμένου να συνεννοηθείς, γκαρίζεις.

Πηγή : http://www.diaforetiko.gr/poso-kostizi-na-episkeftis-giatro-i-nosokomio-sti-souidia/

Του Αργύρη Αργυρίου.

Θα ήθελα να περιγράψω το οικονομικό πλαίσιο (από την πλευρά του ασθενούς) για την Δημόσια Υγεία στη Σουηδία. Το πλαίσιο αυτό αλλάζει λίγο από νομό σε νομό αλλά χονδρικά είναι περίπου το ίδιο σε όλη την χώρα. Eδώ παίρνω σαν παράδειγμα τον νομό του Jonkoping. Ό,τι γράφω ισχύει τώρα, δηλαδή τον Ιανουάριο του 2014, αλλά κάπως έτσι ήταν το σύστημα από το 1987 τουλάχιστον, που γνωρίζω τη Σουηδία. Ό,τι ισχύει για τους δημόσιους ιατρούς (που είναι η μεγάλη πλειοψηφία στην Σουηδία), ισχύει και για τους ιδιώτες ιατρούς που έχουν σύμβαση με το Σουηδικό Δημόσιο.

Στη Σουηδία υπάρχει ένα ενιαίο ταμείο ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και σύνταξης για όλους τους κατοίκους της χώρας είτε αυτοί εργάζονται είτε όχι.

Πηγή : http://www.iefimerida.gr/news/83283/stern-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CE%AF-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%80%CF%8E%CE%BB%CE%B9%CE%BF-%CE%B5%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%8D%CF%87%CF%89%CE%BD#ixzz2GG54QXAL

Εκτενές άρθρο για τα «πανίσχυρα οικονομικά τζάκια» περιλαμβάνει το γερμανικό περιοδικό Stern στο τεύχος που κυκλοφορεί με τίτλο «Μονοπώλιο των εκατομμυριούχων» και ισχυρίζεται ότι εδώ και πολλές γενιές 2.000 οικογένειες διαμόρφωσαν το υπάρχον σύστημα και αποκόμισαν τεράστια κέρδη.

Η επίθεση αυτή στο ελληνικό επιχειρηματικό κατεστημένο ενισχύει τα σενάρια που φέρουν τους δανειστές και την Τρόϊκα να βρίσκονται σε μετωπική σύγκρουση με τα ελληνικά οικονομικά συμφέροντα που οικοδομήθηκαν στη Μεταπολίτευση.

Δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία. Της Αλεξάνδρας Τζαβέλλα.

«Είμαι σε τραγική κατάσταση. Και δεν είμαι ο μόνος», είπε κοιτάζοντας τον κήπο των 835 τ.μ. της παλιάς ιδιόκτητης μονοκατοικίας του στο Παλαιό Ψυχικό. Γέλασα από μέσα μου. Το πιο σύντομο ανέκδοτο της κρίσης: οι φτωχοί του Παλαιού Ψυχικού.

Στην αποστειρωμένη, σικάτη κηπούπολη οι επαύλεις παραμένουν στη θέση τους, οι κάτοικοι σνομπ όπως και πριν. Δύο κοπέλες κάνουν τζόκινγκ με τα σκυλιά τους, μια Φιλιππινέζα βγάζει τα σκουπίδια.

Ένα τζιπ με φιμέ τζάμια παρκάρει έξω από το Κολλέγιο και ξεφορτώνει δύο μοντέλα, ενώ στο επόμενο στενό δύο μελαψοί μικροκαμωμένοι κύριοι φορτώνουν μια ολόκληρη οικογένεια από τσάντες Louis Vuitton σε ένα τζιπ-θωρηκτό που έχει στην οροφή του κεραίες σαν του CNN.

Σύνδεση με το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1354-i-kallipygos-stous-pente-okeanoys-apo-las-palmas-mexri-vrazilia

Βραζιλία.

Βρισκόμαστε 6.000 ν.μ. από την Ελλάδα, στο σίγουρο λιμάνι της παλιάς πρωτεύουσας Σαλβαδόρ. Φυσικά, ύστερα από 22 ημέρες στο πέλαγος αρχίσαμε το γνωστό «δρόμο αντοχής μετ’ εμποδίων» για την επίσημη είσοδο στη χώρα. Στην αστυνομία διαβατηρίων δε μας επετράπη η είσοδος στο κτίριο, γιατί δε φορούσαμε μακριά παντελόνια, ενώ στο τελωνείο μας παρακάλεσαν να ξαναπάμε την άλλη εβδομάδα λόγω... απεργίας! Τελικά, βρήκαμε ένα γραφείο με λιγότερες ενδυματικές απαιτήσεις για τη σφράγιση των διαβατηρίων. Έτσι, νόμιμοι πλέον, πήγαμε να συναντήσουμε έναν Έλληνα φίλο, τροφοδότη πλοίων στο επάγγελμα, που μας περίμενε για να μας φιλοξενήσει τουριστικά και γαστρονομικά στην καινούρια του πατρίδα.
    
Κυριολεκτικά αφρικανική σφραγίδα έχει το Σαλβαδόρ. Μολονότι πριν από μερικά χρόνια ακόμα απαγορεύονταν τα ήθη και τα έθιμα της «Μαύρης Ηπείρου», στο σημερινό ομόσπονδο κρατίδιο της Μπαΐας η μουσική, οι χοροί, τα φαγητά, η ανέμελη ζωή στους δρόμους μέχρι και η θρησκεία φανερώνουν παντού την Αφρική κάτω από το «εξευρωπαϊσμένο» βερνίκι.