Αξιότιμη κυρία Ρεπούση,
Λόγω προχωρημένης ηλικίας δεν είχα την τύχη να διαβάσω τα σοφά συγγράμματά σας στο σχολείο και να φωτιστώ δεόντως από τις φαεινές απόψεις σας για την Ιστορία αυτού του τόπου, που είχε την ατυχία να σας γαλουχήσει, τόσο εσάς όσο και μερικά άλλα κοινωνικά απόβλητα, που προσπαθούν να μας διδάξουν, νουθετήσουν και να μας υποδείξουν το σωστό δρόμο, αλλοιώνοντας όχι μόνο γεγονότα και Ιστορία αλλά και αυτήν ακόμη την τελειότερη γλώσσα όλων των εποχών.
Στα σχολικά μου χρόνια είχα την ατυχία να χρησιμοποιώ σχολικά εγχειρίδια γραμμένα από φτιαχτούς σοφούς καθηγητές της δεκάρας και σαν καθηγήτρια και εσείς, ξέρετε πώς φτιάχνονται προωθούνται και διαπρέπουν οι άχρηστοι, για να δημιουργούν την Ιστορία σύμφωνα με ορισμένες απόψεις και σε προκαθορισμένα πλαίσια, ή να εκτελούν εντεταλμένες υπηρεσίες.
Κείμενο, φωτογραφίες, βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στοιχεία από το βιβλίο του Αντώνη Σοφού "Ο Άη Μάμας στ' Αποκράνι".
Γράφει στο βιβλίο του, με τίτλο "Ο Άη Μάμας στ' αποκράνι", ο αείμνηστος Αντώνης Σοφός:
"Πότε εξαπλώθηκε η λατρεία του αγίου Μάμα στη Δωδεκάνησο δεν είναι δυνατόν να προσδιορίσω. Πιθανόν αυτό να συνέβη μετά την εξάπλωση της λατρείας του στη Μικρά Ασία. Η γειτνίαση Δωδεκανήσου - Μικράς Ασίας θα βοήθησε, κυρίως όμως ο μαρτυρικός θάνατος ενός δεκαοκτάχρονου νέου δεν μπορούσε παρά πολύ να συγκινήσει... Στην Κάσο σώζονταν μέχρι πριν από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο τα ερείπια του αρχικού ναού, ο οποίος βεβηλωθείς εγκατελείφθη και κατέπεσε, για να κτιστεί κατά τα μέσα του ΙΘ΄ αιώνα ο ναός που υπάρχει σήμερα....
Του Μπάμπη Κωνσταντάτου.
Έχετε πάει στην Ολυμπία, ή νομίζετε ότι έχετε πάει, όπως εγώ, που πήγα πριν 40 χρόνια και δεν θυμόμουν τίποτα; Αν ναι, δείτε αυτό το φωτογραφικό βίντεο. Από σεβασμό στο μεγαλείο του δεν φωτογράφησα τον Ερμή του Πραξιτέλη.
Του Μπάμπη Κωνσταντάτου.
Στη Μάνη έχω πάει αρκετές φορές, ωστόσο οι εικόνες που υπήρχαν στο μυαλό μου από αυτό το κομμάτι της Ελλάδας ήταν σαν ένα παζλ που του έλειπαν κομμάτια, τα μεγαλύτερα ίσως (όπως αποδείχτηκε). Επέλεξα δε αυτή την εποχή (αρχές Φθινοπώρου), ώστε να εκμεταλλευτώ τον καλό καιρό αφ' ενός, αφ' ετέρου να έχει σπάσει ο τουρισμός.
Για να φτάσεις στην Καλαμάτα ο πιο γρήγορος τρόπος είναι να ακολουθήσεις τη νέα εθνική οδό, που ξεκινάει από την Κόρινθο και η οποία σε πάει γρήγορα μέχρι λίγο έξω από την Καλαμάτα. Αυτός ο τρόπος, όμως, κοστίζει αρκετά ακριβά, και για εμάς με τα campers πολύ ακριβά, αφού, όπως υπολόγισα, με κατανάλωση πετρελαίου 10 λίτρα/100 χλμ. τα διόδια φτάνουν το κόστος του καυσίμου! Έτσι, αντί να ακολουθήσω αυτόν τον δρόμο, από την εθνική Κορίνθου-Πατρών βγήκα στην έξοδο προς Αρχαία Κόρινθο και αφού πέρασα το Χιλιομόδι, στον Άγιο Βασίλειο έστριψα δεξιά προς Αρχαίες Κλεωνές και σε 2 χλμ. βγήκα στη νέα εθνική οδό Κορίνθου-Καλαμάτας γλυτώνοντας έτσι τα πρώτα διόδια. Τα δεύτερα, λίγο πριν την Τρίπολη, δεν μπορείς να τα γλυτώσεις, εκτός αν θες να σκαρφαλώσεις τον Αχλαδόκαμπο.
Πωλείται καμπινάτο APREAMARE 9, μήκος 9,10, πλάτος 3,27 με δύο κινητήρες IVECO πετρελαίου 250 h.p. εκάστη, ηλεκτρονικές ολοκαίνουργες (αντιπροσωπείας) με 80 μόνο ώρες λειτουργίας, ταχύτητα 32 knots, γεννήτρια MASE 3.5 KW, air condition (ψύξη-θέρμανση), έγχρωμο plotter, VHF, ηλεκτρική σκάλα, tender, tv, radio, cd, MP3, USB, φούρνος μικροκυμάτων, καινούργιοι άξονες, προπέλλες τετράφτερες, μπαταρίες (WIN) 3 μηνών 4Χ160 ΑΗ + γεννήτριας, κάλυμμα για όλο το σκάφος, κουζίνα, ψυγείο, wc, ντουζ (μέσα-έξω ζεστό νερό), σωστικά, δελφινιέρα, πασαρέλα, ηλεκτρικός εργάτης, σε αρίστη κατάσταση μόνο 85.000 ευρώ.
Τηλ. 6972 442 811
Ενέργειες Κοινωνικής Ευθύνης.
«Δεσμοί Αίματος».
Εθελοντική Αιμοδοσία των Εργαζομένων του Ομίλου Attica Group.
Με κύριο χαρακτηριστικό τη μεγάλη συμμετοχή, ολοκληρώθηκε η 9η εθελοντική αιμοδοσία των εργαζομένων του Ομίλου Attica Group, σε συνεργασία με το Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών "Γ. Γεννηματάς". Με σύνθημα «Δεσμοί Αίματος», οι εργαζόμενοι του Ομίλου απέδειξαν ότι η δυναμική του Ομίλου πηγάζει από την ευαισθησία και την κοινωνική συνείδηση των ανθρώπων του.
Γράφουν η Λαμπρινή Χ. Θωμά και ο Νίκος Βεντούρας.
Πηγή : http://denx3.blogspot.gr/2013/09/blog-post_18.html
Τις θυμάστε; Οι φυλές της Αθήνας. Οι φυλές των διακοπών. Οι φυλές της νύχτας. Όλες κατοικέδρευαν σε κλασσικό λαϊφστάιλ είδος άρθρου, στο οποίο ο συγγραφέας έφτιαχνε κουτάκια για τον υπό εξέταση πληθυσμό. Είδος που ξεχάστηκε, όπως και οι συνεντεύξεις με ανερχόμενα ξέκωλα ή/και σούργελα, οι συμβουλές για τα 20 πράγματα που πρέπει να κάνει ένας άντρας πριν τα τριάντα και οι διαφημίσεις για σινιέ και γκάτζετ, παρότι κάποτε κοσμούσαν εβδομαδιαίως και μηνιαίως και κάθε τρεις και λίγο κάθε λαϊφστάιλ περιοδικό που σεβόταν τον εαυτό του.
Της Άννας Μπαχτή (Η Α. Μπαχτή είναι πρόεδρος της Ε' ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής).
4-5 Σεπτέμβρη οι καθηγητές στις Γ.Σ για άλλη μια φορά αποφάσισαν απεργία διαρκείας.
Η ώρα της προσωπικής ευθύνης του καθένα έχει φτάσει. Τον ύπνο μας δεν πρέπει άλλο να τον χαλάει ο φόβος και το άγχος για το πού θα βρεθούμε την επόμενη μέρα, αν θα είμαστε οι επόμενοι της διαθεσιμότητας-απόλυσης, αν θα πάρουμε το βαλιτσάκι μας για άλλη γη γι' άλλα μέρη, αν σήμερα μπορούμε να διδάξουμε το ένα μάθημα και αύριο όχι, αν σήμερα διδάσκουμε σε ένα σχολείο και αν αύριο διδάσκουμε σε δύο ή και τρία γιατί ξαφνικά μειώνονται τα τμήματα και πλεονάζουμε. Δεν μπορούμε να μένουμε στο σχολείο και να εκτιμάμε τον συνάδελφο της διπλανής έδρας με βάση τα μόριά του και αν θα είμαι εγώ που θα φύγω ή ο άλλος. Δεν μπορεί να μένουμε στη τάξη, όταν ξέρουμε πως 15.000 μαθητές μας πετάχτηκαν έξω από τα σχολεία τους ή αναγκάστηκαν να αλλάξουν βίαια ειδικότητα. Δεν μπορούμε να μπαίνουμε στο σχολείο και να ξέρουμε πως χιλιάδες μαθητές πολύ γρήγορα θα εγκαταλείψουν έστω αυτό το κουτσουρεμένο, πληγωμένο δημόσιο σχολείο για να οδηγηθούν στην κατάρτιση και τη μαθητεία δηλ. την απλήρωτη παιδική εργασία, εκεί που το μόνο «μορφωτικό εφόδιο» που θα πάρουν θα είναι η υποταγή στον εργοδότη και η προετοιμασία τους για να γίνουν οι σύγχρονοι δούλοι του 21ου αιώνα.
Του Ιωσήφ Παπαδόπουλου.
Το νησάκι Αρμάθια είναι το μεγαλύτερο ενός συμπλέγματος μικρών νησιών που, μαζί με τα Ποντικονήσια και την Μακρά, στολίζει σαν ένα πολύτιμο περιδέραιο τον λαιμό της Κάσου, προστατεύοντας συγχρόνως το λιμάνι της από τους βορειοδυτικούς ανέμους που ταλαιπωρούν τις βόρειες ακτές της κατά την διάρκεια των μηνών του καλοκαιριού.
Ο φετινός Αύγουστος δεν μας άφησε πάντως να ξεμυτίσουμε απ' την Κάσο και να βυθιστούμε στην αγκαλιά της μαγικής θάλασσας των Αρμαθιών. Ο Αίολος και ο Ποσειδώνας είχαν στήσει ένα ξέφρενο χορό απ' τις αρχές Ιουλίου που, σε συνδυασμό με την έλλειψη φουσκωτού σκάφους, δεν μας άφησε να χαρούμε τις εκπληκτικές αμμουδιές των Αρμαθιών. Δύο ημέρες προτού αφήσουμε ωστόσο το νησί, οι άνεμοι κόπασαν για λίγο δίνοντάς μας την ευκαιρία να επιβιβαστούμε στην ψαρόβαρκα του Κώστα, του Μανώλη και του Ηλία (σπάνια, αλλά αρμονική συνιδιοκτησία) και να αγκυροβολήσουμε σε κάτι λιγότερο από μία ώρα στην εκπληκτική παραλία Μάρμαρα των Αρμαθιών.
Δημιουργία άγνωστου συντάκτη στο διαδίκτυο.
Όλοι εμείς, που είχαμε ωραία παιδικά χρόνια και αναπολούμε τις παλιές καλές εποχές, τότε που παίζαμε στις αλάνες μέχρι το βράδυ, που πίναμε νερό από το λάστιχο, που κοιμόμαστε με τις πόρτες ανοιχτές … εμείς που φουσκώναμε από υπερηφάνεια για τους αγώνες που κάναμε, γι’ αυτά που πετύχαμε ... και ρίχνουμε και ένα στραβωμένο βλέμμα στον πιτσιρικά δίπλα μας… όλοι εμείς …
Από δω λοιπόν ξεκινάει το παραμύθι…
Μέσα στη10ετία του '80 ψηφίσαμε τον πολιτικό γάμο. Έτσι μπορούσαμε πλέον με ευκολία να κάνουμε όσους γάμους θέλαμε και με τη ίδια ευκολία να έχουμε και τα αντίστοιχα διαζύγια… πλήρης διάλυση της οικογένειας.
Καταργήσαμε τις ποδιές στα σχολεία και έτσι άρχισε ένα στυλιστικό παραλήρημα. Οι πιτσιρικάδες συναγωνίζονταν ο ένας τον άλλο στο ντύσιμο και οι πιτσιρίκες πήγαιναν στο μάθημα μισο-ξεβράκωτες (προς μεγάλη τέρψη των συμμαθητών και των καθηγητών τους, βεβαίως.. βεβαίως).