Rib and Sea
Για το θεαθήναι!!
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Μας επεσκέφθη προ ημερών ο Πρόεδρος της Γερμανίας (Ομοσπονδιακός Πρόεδρος της Γερμανίας που λένε οι μορφωμένοι δημοσιοκάφροι μεταφράζοντας κατά λέξη τον επίσημο γερμανικό όρο Bundespraesident) και του έθεσε πωλητική και πωλητειακή ηγεσία το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων για μυριοστή φορά. Για να ακούσουν την ίδια για μυριοστή φορά απάντηση «το θέμα είναι λήξαν», καθ’ α ανεμένετο. Ίσως επειδή και ο Αλαίκσοις ως πορδυπουργός είχε πει επισκεπτόμενος τη Γερμανία το 2015, ότι το θέμα είναι περισσότερο ηθικό παρά υλικό.
Αρνούμαι να δώσω βάση στη φήμη, ότι ο Κ. Καραμανλής παραιτήθηκε από τις αποζημιώσεις προφορικώς, όπως ισχυρίζονται οι Γερμανοί, για να θεωρούν το θέμα λήξαν.
Φοβερή σύμπτωση!
Του Σωτήρη Καλαμίτση.
Με ενημερώνουν τούτες τις μέρες τα ΜΜΕ, ότι η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο να απαγορεύσει να κινούνται τα ΙΧ οχήματα με ένα μόνον άτομο μέσα. Προφανώς για να αποσυμφορηθεί η κυκλοφορία στους δρόμους τώρα που κάθε οικογένεια έχει τόσα αυτοκίνητα όσα τα μέλη της.
Θυμήθηκα τον Οκτώβριο του 1973 και τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ, εξ αιτίας του οποίου μειώθηκε η παραγωγή καύσιμης ύλης στη Μέση Ανατολή, με αποτέλεσμα να μειωθούν δραματικά [δραστικά που λένε οι μορφωμένοι] οι εισαγόμενες ποσότητες πετρελαίου. Τότε η χούντα απαγόρευσε την κυκλοφορία οχημάτων με ένα μόνον άτομο μέσα, ώστε να μην καταναλίσκεται υπερβολική ποσότητα βενζίνης και δεν επαρκούν οι εισαγωγές πετρελαίου να καλύψουν τη ζήτηση.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Και τί σύμπτωση! Εξ αιτίας αραβοϊσραηλινού πολέμου και πάλι.
Σώτος
Υ.Γ. Συνιστάται εκθύμως η ανάγνωση του βιβλίου τού Anthony Sampson «The Seven Sisters: The great oil companies & the world they shaped» εκδοθέντος δύο έτη μετά τον πόλεμο Γιομ Κιπούρ.
Άλλο το ένα και άλλο το άλλο.
Του Απόστολου Κανδιάνου Σαραντίδη.
1. Θρησκεία
Όταν μιλάμε για την περιοχή του Ισραήλ σήμερα, η σύγχυση είναι δεδομένη. Δεδομένου ενός αντισημιτικού κλίματος από τη μια και ενός συμμαχικού πλαισίου από την άλλη. Και από τις δύο πλευρές όμως αγνοούνται σημαντικές ιστορικές λεπτομέρειες. Ευτυχώς η Γεωγραφία για πάνω από 2000 χρόνια είναι η ίδια και μας προσφέρει το σταθερό πλαίσιο.
Το αντισημιτικό κλίμα επικρατεί παγκοσμίως παρά την παρουσία του Ολοκαυτώματος. Με διαδηλώσεις, αρθρογραφία και διπλωματικές τοποθετήσεις. Στους εμπλεκομένους παρεισφρέει και το θρησκευτικό στοιχείο και αυτό είναι που κάνει τη διαφορά. Διότι είναι διαπίστωση ότι οι γεωπολιτικές συγκρούσεις ανά τους αιώνες έχουν κυρίως θρησκευτικό χαρακτήρα. Έπεται η Ιστορία και τελευταία η Οικονομία. Η τελευταία τροφοδοτεί είτε την παραποίηση της Ιστορίας είτε την ενίσχυση των θρησκευτικών συμβολισμών οι οποίοι μετατρέπονται σε πολεμικές σημαίες και ιαχές.
Στρατηγική.
Του Απόστολου Κανδιάνου Σαραντίδη.
1. Γεωπολιτικές διαστάσεις
Κοιτάζοντας στον παγκόσμιο χάρτη όποιος έχει γνώσεις ιστορικές, βλέπει πολλά. Όποιος έχει και γνώσεις γεωπολιτικές βλέπει περισσότερα. Η διαφορά είναι περίπου όσο μιας δυσδιάστατης απεικόνισης με την τρισδιάστατη. Τις χωρίζει μία διάσταση και η διάσταση στα Μαθηματικά αλλάζει το πλαίσιο. Από κει και πέρα, η άχρωμη, άοσμη και άγευστη ουσία της Γεωπολιτικής που πατά πάνω στη Γεωγραφία και αποτελεί το σταθερό πλαίσιο, όταν προσλαμβάνει δεοντολογία, μετατρέπεται σε Γεωστρατηγική η οποία είναι εθνοκεντρική και μπορεί να είναι Απλή, Υψηλή, ή Χρονοστρατηγική.
2. Αποστασιοποίηση
Σε κάθε περίπτωση, μια σοβαρή μελέτη στα παραπάνω στοιχεία είναι Ψυχρή και αποστασιοποιημένη από τα γεγονότα. Το αντικειμενικό δεν είναι η σωστή λέξη. Η αποστασιοποίηση είναι η διαφορά που κάνει τη διαφορά και δεν πρόκειται για προσωπικές απόψεις και θεωρίες αλλά για επιστήμη. Δηλαδή παρατήρηση, εργαστηριακή επιβεβαίωση και εμπειρία. Κάτι που δεν τηρείται από κάποιους ιστορικούς που τελευταία μην έχοντας γνώσεις του αντικειμένου, γράφουν ανακρίβειες και σοφιστείες, επηρεάζοντας αναγνώστες γαργαλίζοντάς τους με ευκολόπευτες και λανθασμένες προσωπικές ερμηνείες και τοποθετήσεις. Αν ένας αντίλογος είναι οι παγκοσμιοποιητές με τις μασονικές τους Στοές που κινούν αθόρυβα τα νήματα, ας πληροφορηθούν ότι εκεί ακριβώς είναι που εφαρμόζεται στρατηγική και μάλιστα του σκότους. Τα πάντα γίνονται βάσει σχεδίου που περνά μέσα από γεωγραφικές συντεταγμένες και τους κανόνες που υπάρχουν.
The New Order
Του απόστολου Σαραντίδη.
1. Ο Χάρτης
Τον Ιούνιο του 2006, ο Ραλφ Πίτερς, πρώην συνταγματάρχης του αμερικανικού στρατού και νυν στρατιωτικός αναλυτής και στρατηγός, σχεδίασε έναν χάρτη μιας ριζικά αναδιαμορφωμένης Μέσης Ανατολής. Μια διαδικασία που επιταχύνεται εν μέσω των πολιτικών αναταραχών και συγκρούσεων που σαρώνουν την περιοχή. Η Συρία, το Ιράκ, το Ιράν και η Τουρκία θα έχαναν εδάφη από ένα «ελεύθερο Κουρδιστάν».
Ένα κράτος με ό,τι θα έχει απομείνει από την Τουρκία και που θα εκτείνεται από τα σύνορα με την Αρμενία μέσω των κοιτασμάτων πετρελαίου του Κιρκούκ στο Ιράκ και μέχρι τα περίχωρα της Βαγδάτης. Η Σαουδική Αραβία θα ήταν κι αυτή περικεκομμένη, παραχωρώντας εδάφη βορειοδυτικά στην Ιορδανία αλλά και νότια στην Υεμένη.
Άσχετα από την υποθετική υλοποίηση μερική ή ολική των σχεδίων επί χάρτου, παίρνουμε το έναυσμα για να προχωρήσει η σκέψη.