Rib and Sea
Διάκριση εξουσιών! Το άλλο με τον Τοτό;
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Η εκτελεστικονομοθετική πλειοψηφία τού συζύγου τής Μαρέβας ψήφισε διάταξη, με βάση την οποία η ηγεσία του Αρείου Πάγου θα διορίζεται μετά από ψηφοφορία τών ίδιων των δικαστών. Τον τελικό λόγο, βέβαια, θα έχει το υπουργικό συμβούλιο, εξ ου και αυτό παρέλειψε τους πρώτους σε ψήφους και διόρισε αυτούς που γούσταρε. Πλείστοι όσοι κατέκριναν αυτή την πράξη, αλλ΄ ουδενός το αυτί ίδρωσε. Κατά τα ειωθότα!
Θυμήθηκα απόσπασμα από το βιβλίο του καθηγητή Κώστα Δουζίνα με τίτλο «ΜΕΤΑΞΥ ΑΠΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΟΥΤΟΠΙΑΣ». Στη σελίδα 40 γράφει για το Ανώτατο Δικαστήριο [Α.Δ.] των ΗΠΑ:
«Τό 1935 καί 1936, τό Α.Δ. άκολουθώντας τίς άρχές πού είχε εφαρμόσει στίς άρχές τού αίώνα άκύρωσε ώς άντισυνταγματικούς όλους τούς οίκονομικούς νόμους τού Roosevelt. Στήν ύπόθεση Schechter v. U.S. τόν όμοσπονδιακό νόμο οίκονομικής άνασυγκρότησης, στήν ύπόθεση Carter v. Carter τό νόμο ρύθμισης τής παραγωγής άνθρακος καί χάλυβος, στήν ύπόθεση U.S. v. Buder τό νόμο γεωργικής άνασυγκρότησης καί στήν ύπόθεση Morehead ν. Tipald ένα νόμο τής Νέα Ύόρκης πού επέβαλε κατώτατα όρια γιά τά έργατικά ήμερομίσθια. Ολες οί προσπάθειες τού Roosevelt προσέκρουαν στήν πεισματική άρνηση τού Α.Δ. νά άποδεχτεί οποιαδήποτε «παραβίαση» τής άρχής τής έλευθερίας τών συμβάσεων καί τή ρυθμιστική παρέμβαση στήν οικονομία.
Ζωήτσος ο εργασιομανής.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ο γκόμενος [μπαρδόν, ο σύντροφος ήθελα να γράψω] της Ζωής αντάλλαξε βαρειές κουβέντες με τον βουλευτή τής ΝΔ Λαζαρίδη. Για να δείξει πως δεν είναι αργόσχολος προσέθεσε: «μπαίνω καθημερινά σε εταιρείες και συζητώ τα κινηματογραφικά μου σχέδια. Κάνω εκφωνήσεις διαφημίσεων. Έχω κάνει δεκάδες χιλιάδες εκφωνήσεις γιατί ναι είμαι ρεκορντμαν και σε αυτό. Δουλεύω, δουλεύω καθημερινά. Εξαντλώ όλο το 24ωρο του χρόνου μου. Γιατί αφήνουμε κάποιον εδώ να με στοχοποιεί; Γιατί δεν τον αποκλείουμε αυτόν τον άνθρωπο. Εμείς εδώ είμαστε εικόνα και παράδειγμα της κοινωνίας όχι κάποια ελίτ που λέει ότι γουστάρει. Ας πετάξουμε στα σκουπίδια όσους μας λερώνουν. Η δουλειά μας είναι να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο».
Αυτό κι’ αν είναι σκάνδαλο!
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Η γυναικεία εθνική ομάδα υδατοσφαίρισης κατέκτησε προχθές το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Εύγε εις τας κορασίδας. Φοβερό το σκάνδαλο που προκάλεσαν εν μέσω διαχρονικώς και ακαταπαύστως διαπραττόμενων σκανδάλων διασπάθισης των φόρων μας από τα πωλητικά λαμόγια που διαδέχονται το ένα το άλλο στη μίζα, αλλά και εκμαυλισμού μας δια της εξαγοράς ψήφων. Μία ημέρα πριν από τον εορτασμό τής 51ης επετείου της κατάργησης της χούντας και επαναφοράς τής δημοκρατίας [λέμε και καμμιά μ.. να περνάει η ώρα]. Την ώρα που μας απασχολεί το φαγοπότι του ΟΠΕΚΕΠΕ και που οι πωλητικοί μας δηλώνουν ξεδιάντροπα ότι όλοι τρώνε και όχι μόνον η κυβερνώσα ΝΔ και βάζουν στο ντουλάπι τα εγκλήματα «Μάτι» και «Τέμπη». Μας αποσπάσατε την προσοχή ρε κορίτσια. Ευχαρίστως, βεβαίως, εξ ου και σας ευγνωμονούμε.
Εκείνο, όμως, που με συγκίνησε περισσότερο από όλα ήταν ο τρόπος που οι Ελληνίδες παγκόσμιες πρωταθλήτριες έψαλλαν [τραγουδούσαν που λένε οι μορφωμένοι] τον εθνικό ύμνο. Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου καθώς τις έβλεπα και τις άκουγα να ψάλλουν με πάθος και στεντόρεια φωνή τον ύμνο στην ελευθερία.
Η πλειοψηφία νικά. Ενίοτε!
Αντιγράφω
ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΜΠΟΓΛΟΥ
Σκάνδαλο χωρίς προηγούμενο συγκλονίζει τον χώρο της Δικαιοσύνης μετά την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για την επιλογή των 9 νέων αντιπροέδρων του Αρείου Πάγου.
Η κυβέρνηση, κάνοντας δεκτή την εισήγηση του Υπουργού Δικαιοσύνης Γιώργου Φλωρίδη, προχώρησε σε μια επιλογή που προκαλεί έντονες αντιδράσεις και θέτει σε κίνδυνο την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
Το πιο σοκαριστικό στοιχείο της όλης υπόθεσης είναι η κατάφωρη αγνόηση της βούλησης των ίδιων των δικαστών του Αρείου Πάγου.
Ο Αρεοπαγίτης Παναγιώτης Βενιζελέας, που κατέλαβε την πρώτη θέση με 53 ψήφους στην Ολομέλεια, μιλάμε για συντριπτική πλειοψηφία που αποτελεί σπάνιο φαινόμενο στην ιστορία του ανώτατου δικαστηρίου, παραλείφθηκε για τρίτη φορά από τον Φλωρίδη!
Υπόθεση Μουρτζούκου: Από το ριάλιτι στον «λιθοβολισμό».
Πηγή : https://www.msn.com/el-gr/news/
Το ριάλιτι που καταναλώθηκε με βδελυγμία και ποπ κορν. Η ομολογία της Ειρήνης Μουρτζούκου, για τη δολοφονία τεσσάρων ανήλικων παιδιών, συντάραξε το πανελλήνιο και ήρθε να ρίξει άπλετο φως σε έναν κόσμο τηλεοπτικού θεάματος που, για εβδομάδες, μετατράπηκε σε δημόσιο βήμα ξεσπάσματος, προσβολής και δημόσιου διασυρμού. Ένα σχόλιο της Δέσποινας Τσόκου για τη μετάβαση από το viral περιθώριο στο κοινωνικό στίγμα.
Προτού προχωρήσει στην ανωμοτί κατάθεσή της, παραδεχόμενη την ευθύνη για τέσσερις παιδικούς θανάτους, η 25χρονη Μουρτζούκου είχε εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς για τα μέσα. Δεν ήταν εκείνη που «περιφερόταν στα κανάλια» αλλά, αντίθετα, η ζήτηση για την παρουσία της υπαγόρευε την ίδια τη ροή των τηλεοπτικών σόου. Οι παρουσιαστές της έδιναν βήμα, την ενθάρρυναν να εκφράζεται ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς, δημιουργώντας ένα πρωτότυπο μίγμα ριάλιτι, φάρσας και κοινωνικού thrill.