Τα σχόλια που θα διαβάσετε πιο κάτω είναι σε συνέχεια προηγούμενου άρθρου που είχε τίτλο : "Ποια φωτοβολταϊκά να βάλω στο camper;" http://www.ribandsea.com/main/index.php/campers/texnika-themata/1381-poia-fotovoltaika-na-valo-sto-camper Πρόκειται για την απάντηση που μου έδωσε ο Αντώνης Πονηράκης, συμπληρωματική της οποίας είναι αυτή που θα διαβάσετε αμέσως.
Του Αντώνη Πονηράκη.
Τα φωτοβολταϊκά πάνελ για το camper σου είναι μονοκρυσταλλικού πυριτίου (mono-crystalline silicon, mono-c-Si). Τα μονοκρυσταλλικά πάνελ έχουν την μεγαλύτερη απόδοση (efficiency %), προσφέροντας έτσι την καλύτερη σχέση απόδοσης/επιφάνειας από όλες τις άλλες τεχνολογίες που προορίζονται για εμπορικές εφαρμογές.
Μία σύντομη αναφορά στις άλλες τεχνολογίες φωτοβολταϊκών στοιχείων πυριτίου (ακριβέστερα διοξειδίου του πυριτίου, SiO2), είναι αυτά του πολυκρυσταλλικού πυριτίου (multi-crystalline silicon, multi-c-Si), ταινίας πυριτίου (Ribbon Silicon), τις τεχνολογίες λεπτού φιλμ (thin film). Εδώ να αναφέρω μερικές από τις πλέον υποσχόμενες αυτής της κατηγορίας, όπως είναι αυτές των χαλκοπυριτών. Τέτοιες είναι, του δισεληνοϊνδιούχου χαλκού (copper-indium-diselenide, CuInSe2, ή CIS), στην ίδια δε με πρόσμιξη γαλλίου για μεγαλύτερη απόδοση έχουμε την τεχνολογία copper-gallium-diselenide (CuGaSe2, η CIGS), όπως επίσης και copper-indium-disulfide (CuInS2). Την τεχνολογία άμορφου πυριτίου (a-Si), τελουριούχου κάδμιου (CdTe), αρσενιούχου Γαλλίου (GaAs), τα υβριδικής τεχνολογίας (από υλικά διαφορετικής τεχνολογίας).
Να αναφέρω επίσης τις νέες σχετικά τεχνολογίες φωτοβολταϊκων στοιχείων, όπως είναι τα οριζόντια πολυστρωματικά (πολυενωτικά) τύπου Tandem, τύπου βάθμωσης, αυτά των πολυεπαφών, τα ημιδιαφανή στοιχεία/πλαίσια για ενσωμάτωση στα κτίρια, τα μικρομορφικά, τα οργανικά (από οργανικούς ημιαγωγούς - συζυγή πολυμερή) και τέλος τα φωτοβολταϊκά κβαντικών τελειών. Βέβαια να πούμε πως στον δρόμο της εξέλιξης, ήδη έχουμε και άλλες αναδυόμενες τεχνολογίες.
Κλείνοντας, στο θέμα της απόδοσης να αναφέρω πως η μεγαλύτερη απόδοση που έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα (εργαστηριακά) τείνει να προσεγγίσει το 45% και βέβαια αφορά αποκλειστικά τεχνολογίες φωτοβολταϊκών στοιχείων (space solar cells), όπως αυτή των πολυενωτικών ηλιακών στοιχείων (multi-junction solar cells), τα οποία προορίζονται για να υποστηρίξουν εφαρμογές στον χώρο του διαστήματος. Μία εξαιρετική τεχνολογία με την οποία έχω ασχοληθεί πολύ τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για την τεχνολογία που έχει βοηθήσει με εξαιρετική επιτυχία τις περισσότερες διαστημικές αποστολές. Οι αποστολές Juno της NASA (με αποστολή στον πλανήτη Δία) και η αποστολή Rosseta της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA, με αποστολή το ραντεβού με τον κομήτη Churymov-Gerasimenko), μας έχουν ήδη προσφέρει το νέο τεχνολογικό επίτευγμα "της αποκλειστικής ηλεκτρικής τροφοδοσίας τους από φωτοβολταϊκα (multi-junction cells technology)". Μιλάμε για την αδιάλειπτη υποστήριξη ηλεκτρικής ενέργειας από τα φωτοβολταϊκά (Juno) για την συνολική απαίτηση λειτουργίας όλων των οργάνων σε μία περίοδο 5 ετών, διανύοντας μία απόσταση περίπου 816 εκατομμυρίων χιλιομέτρων.
Όσο αφορά το θέμα της θερμοκρασίας, που διατύπωσα στο προηγούμενο μήνυμά μου, αυτό ισχύει για όλα τα φωτοβολταϊκά πάνελ, λιγότερο ή περισσότερο. Για τα μονοκρυσταλλικά και στα πολυκρυσταλλικά σίγουρα «παίζει ισχυρό ρόλο» ο παράγων της θερμοκρασίας, όπως σου ανέφερα, σε κάποιες άλλες τεχνολογίες όπως π.χ. αυτή του άμορφου πυριτίου (κ.α.) επηρεάζεται πολύ λιγότερο. Από την άλλη μεριά όμως, δυστυχώς σε αυτή την τεχνολογία έχουμε πολύ μικρότερες αποδόσεις σε σχέση με τα μονοκ/κά και πολυκ/κά φωτοβολταϊκά.