
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Κατ’ αρχήν συμφωνία, λοιπόν, στο γιδογκρούπ. Πανηγυρίζει η κυβέρνηση, αφού δεν θα χάσει την εξουσία, παρά την επιθυμία των ανάλγητων σκοτεινών κέντρων που δεν γουστάρουν μια αριστερή [λέμε και καμμιά μ..] κυβέρνηση. Τη λοιδορεί η αντιπολίτευση για τα νέα μέτρα που έρχονται, τα οποία αυτή θα καταψηφίσει, αλλά θα εφαρμόσει, αν γίνει κυβέρνηση. Νέες περικοπές στις συντάξεις και αύξηση των φόρων στους ανήμπορους προκαλούν δυσφορία στην πλειονότητα του λαού. Όμως, το αδιαχώρητο στους πασχαλινούς προορισμούς δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Ούτε τα διόδια τρομάζουν τους έχοντες εκδρομείς.
Το staff level agreement, που θα ΄λεγε και ο Λένιν, επετεύχθη. Τα κόκκαλα του Φιντέλ τρίζουν, αλλά ο Μαδούρο στέλνει αγωνιστικούς χαιρετισμούς στον αντάρτη της Ευρώπης που αντιστέκεται στις αγορές και δεν δέχεται να πέσει το αφορολόγητο ούτε ένα σεντ κάτω από τα € 5.600, ενώ ήταν € 9.600. Αυτοί οι δανειστές είναι αχόρταγοι. Δεν τους έφταναν τα 400.000 σεντ που έπεσε το αφορολόγητο, ήθελαν 400.001.
Αγαπητοί φίλοι,
Δεν είχα σκοπό να μιλήσω, όμως, επειδή δεν έχω τη δυνατότητα να ενημερώσω έναν έναν τους δημότες του νησιού μας, θέλω να σας πω, όπως πάντα άλλωστε, την αλήθεια για το έγκλημα που έχει λάβει χώρα στο νησί μας την τελευταία εβδομάδα από τις πλημμύρες και μετά. Την Παρασκευή 1/4/2017 ζητήσαμε να συγκληθεί Έκτακτο Δημοτικό συμβούλιο για να συζητηθεί η κατάσταση που έχει επέλθει στο νησί μετά την πρόσφατη θεομηνία.
Χωρίς να θέλω να κουράσω με το τι ακριβώς ειπώθηκε κατά τη διάρκεια του συμβουλίου, σας λέω την πρόταση που κατέθεσα και η οποία ήταν ο Οικισμός του Αρβανιτοχωρίου και η Νότια πλευρά της Κάσου να κηρυχθούν σε κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης, να αναλάβει την Διοικητική διεκπεραίωση της υπόθεσης η Δημοτική Σύμβουλος κυρία Ιουλία Δασκαλάκη έτσι ώστε να κινητοποιηθεί ο Κρατικός Μηχανισμός και να βοηθηθούν άμεσα οι πληγείσες περιοχές. Αντ'αυτού δόθηκε μάχη από την Δημοτική Αρχή να μας πείσει ότι αυτό είναι λάθος (άκουσον άκουσον) και ότι η Δημοτική Αρχή έχει κάνει έγγραφα προς Περιφέρεια και Επαρχείο Καρπάθου- Κάσου ζητώντας βοήθεια.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Ομάδα καθηγητών υπό τον κ. Καρούμπαλο εξεπόνησαν σχέδιο για την αναθεώρηση του Συντάγματος, το οποίο και αυτοαποκαλείται προοδευτικό. Άρχισα να το μελετώ και ξεχώρισα σε πρώτη φάση δύο σημαντικά, κατ’ εμέ, σημεία.
Πρώτο σημείο: προτείνεται η κατάργηση της παραγράφου 3 του άρθρου 25 που ορίζει: «Η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται». Δηλαδή, αν υιοθετηθεί η πρόταση, θα επιτρέπεται του λοιπού η άσκηση δικαιωμάτων καταχρηστικώς;
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Συνέντευξη του δημοσιογράφου Γιώργου Παπαχρήστου στο Crash [τεύχος 45, Απρίλιος 2017, σελ. 13]:
«Η πρώτη φορά που μου ζήτησε να κάνω κάτι ήταν τον Δεκέμβριο του 2015, αναφορικά με το γραφείο που διατηρούσε ο Σπίρτζης και ο Παππάς στη Συγγρού. Τότε είχα γράψει ότι δεν μπορώ να το πιστέψω ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, γιατί πραγματικά δεν πίστευα και δεν πιστεύω – το τονίζω – ότι μπορεί δύο υπουργοί να έχουν στήσει ένα γραφείο και από αυτό να αποκομίζουν χρήματα...
Το αρχικό δημοσίευμα ήταν στη στήλη του «Βηματοδότη», στο «ΒΗΜΑ», το οποίο μετέφερε στη Βουλή η ΝΔ με ερώτηση του Λευτέρη Αυγενάκη. Το δικό μου «παράπτωμα» ήταν πως, εξηγώντας αυτά που είχε αναφέρει ο κ. Αυγενάκης στην ερώτησή του στη Βουλή, όπου μιλούσε γενικώς και αορίστως για ένα γραφείο, αφορούσε το συγκεκριμένο γραφείο των δύο υπουργών στη Συγγρού. Και είχα τονίσει πως δεν το πιστεύω. Αυτό θεωρήθηκε ότι είχε μία ειρωνική διάθεση. Τι να σου πω. Μπορεί και να είχε - ήταν και το ύφος της στήλης τέτοιο.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
[υπότιτλος: ν. 4194/2013: «άρθρο1 - Η φύση της δικηγορίας.
1. Ο δικηγόρος είναι δημόσιος λειτουργός. Το λειτούργημά του
αποτελεί θεμέλιο του κράτους δικαίου...».
«Αρθρο 2 - Η θέση του δικηγόρου στην απονομή της Δικαιοσύνης.
- Ο δικηγόρος είναι συλλειτουργός της δικαιοσύνης.
Η θέση του είναι θεμελιώδης, ισότιμη, ανεξάρτητη και αναγκαία
για την απονομή της.»
Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;].
Τη φράση αυτή άκουσα προ εβδομάδων από εισαγγελικά χείλη εντός αίθουσας ενός εκ των πολλών Τριμελών Πλημμελειοδικείων των Αθηνών. Πόσο εύστοχη είναι. Πράγματι, όταν ο νόμος απειλεί ποινές-χάδι για σοβαρά αδικήματα, όταν η αναστολή έκτισης της ποινής είναι υποχρεωτική, αρκεί η επιβληθείσα ποινή να μην υπερβαίνει τα τρία έτη και να έχει ο καταδικασθείς λευκό ποινικό μητρώο [= άθροισμα ποινών για διαπραχθέντα αδικήματα κάτω των 12 μηνών], όταν ο νομοθέτης κάθε λίγο και λιγάκι στέλνει στο αρχείο ήσσονος σημασίας αδικήματα [π.χ. κατά των οποίων απειλείται ποινή κάτω του έτους], όταν το δικαστήριο δίνει ανασταλτική δύναμη στην έφεση του καταδικασθέντος σε 14 και 15 και βάλε χρόνια κάθειρξης, πώς είναι δυνατόν να εξυπηρετηθεί ο σκοπός της απειλής ή ακόμη και της επιβολής της ποινής [σωφρονισμός του δράστη και παραδειγματισμός των λοιπών]; Ο καθένας κάνει ό,τι του γουστάρει, παίρνει πέντε αναβολές [πότε ο δικηγόρος δεν μπορεί πότε ο κώλος του πονεί κ.λπ.] και μόλις καταδικασθεί ασκεί μια έφεση και στέλνει την υπόθεση άλλον ένα χρόνο, τουλάχιστον, πίσω.