Rib and Sea

Ο Τζον Σουίντον, πρώην αρχισυντάκτης των New York Times, στην αποχαιρετιστήρια δεξίωση που έγινε κάποτε προς τιμήν του - πριν βγει στην σύνταξη - άφησε άφωνο το ακροατήριο κάνοντας τα παρακάτω συγκλονιστικά σχόλια:

«Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, σε αυτή τη περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας που να αποκαλείται ανεξάρτητος Τύπος. Το γνωρίζετε και το γνωρίζω. Ούτε ένας ανάμεσά σας θα τολμούσε να εκστομίσει μια έντιμη γνώμη. Και αν, τολμούσατε να την εκφράσετε , γνωρίζετε εκ των προτέρων ότι ποτέ δεν θα εμφανιζόταν τυπωμένη στο χαρτί. Πληρωνόμαστε αρκετά καλά ώστε να κρατάμε την τίμια άποψή μας έξω από την εφημερίδα για την οποία γράφουμε. Εσείς , επίσης, παίρνετε ικανοποιητικούς μισθούς για παρόμοιες υπηρεσίες. Και αν κάποιος τολμούσε ή ήταν τρελός ώστε να γράψει την τίμια γνώμη του, θα βρίσκονταν πολύ σύντομα στο δρόμο… Είναι δουλειά και καθήκον κάθε δημοσιογράφου να καταστρέφει την αλήθεια, να ψεύδεται, να διαστρεβλώνει, να εξυβρίζει, να κολακεύει γονυπετής το Μαμωνά και να πουλάει την πατρίδα του για τον άρτο τον επιούσιο… Είμαστε υποτελείς. Όργανα των πλουσίων που βρίσκονται στο παρασκήνιο. Είμαστε καραγκιόζηδες. Αυτοί οι άνθρωποι κινούν τα νήματα και εμείς χορεύουμε στο ρυθμό τους. Ο χρόνος , η ζωή μας, οι ικανότητές μας είναι ιδιοκτησία αυτών των ανθρώπων. Είμαστε  διανοούμενες πόρνες…».

Έτρεξαν τότε να αποδώσουν την έκρηξη της αλήθειας του Τζον Σουίντον στην απελευθερωτική επίδραση του αλκοόλ… Βεβαίως, όπως παντού, και στο δημοσιογραφικό χώρο υπάρχουν και αρκετές φωτεινές εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, παγκοσμίως, αλλά και στην χώρα μας…

Σχόλιο ενός ες αεί πραγματικού μάγκα (και γι' αυτό άνεργου) της δημοσιογραφίας.

Τι να πει κανείς γι' αυτόν τον τσάμπα μάγκα των New York Times; 'Οσο ήταν εν ενεργεία, δεν μιλούσε γι' αυτά στα οποία και ο ίδιος, προφανώς, υπέκυψε. Μόλις συνταξιοδοτήθηκε, εκ του ασφαλούς πλέον, κατήγγειλε αυτά και αυτούς που τον ενοχλούσαν και τους οποίους, όμως, αδιαμαρτύρητα υπηρέτησε! Ήξερε πολύ καλά - όπως άλλωστε εκ των υστέρων ομολόγησε - ότι αν δεν υπέκυπτε θα τον έστελναν να παίξει σε άλλη παραλία.

Δεν πρέπει πάντως να έχουμε παράπονο. Έχουμε κι' εμείς τους δικούς μας τσάμπα μάγκες και μάλιστα όχι μόνο στον δημοσιογραφικό χώρο, ο χαρακτηριστικότερος τσάμπα μάγκας του οποίου είναι μακράν ο Χαρδαβέλλας με το βιβλίο του "όσα δεν είπα και όσα δεν έγραψα". Θυμηθείτε, ας πούμε, τον Αδαμάντιο Πεπελάση, για να μην αναφερθώ στους Χρυσοχοίδη, Λοβέρδο και άλλα παρόμοια ufo του Κυνοβουλίου : http://www.ribandsea.com/main/index.php/editorial/646-2012-03-09-09-23-45

Ιωσήφ Παπαδόπουλος