Ένας φίλος, ο οποίος εκτός από την δικηγορία ασχολείται με τη μουσική και τους στίχους, μου έστειλε το βιντεάκι που ακολουθεί. Θα σας ήμουν υπόχρεος εάν μου στέλνατε τα σχόλιά σας γι' αυτό που θα ακούσετε και, κυρίως, τι συνειρμούς σας φέρνουν οι στίχοι. Κυρίως το τελευταίο δίστιχο που παρομοιάζει το φεγγάρι με μια κατακίτρινη φέτα πεπόνι, πλημμυρισμένη από χαλίκια και αίματα. Θα τον ενθαρρύνατε να συνεχίσει να γράφει στίχους ή θα του λέγατε να ασχοληθεί με κάτι άλλο; Σας παρακαλώ να στείλετε τα σχόλιά σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Ο συνθέτης του τραγουδιού αυτού με παρακάλεσε επίσης να τονίσω ότι μπορείτε να γράψετε οποιαδήποτε γνώμη, ιδέα, σκέψη ή εικόνα σας προκάλεσαν οι στίχοι του συγκεκριμένου τραγουδιού, στα σχόλια κάτω από το βίντεο στο YouTube.
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
"Το φεγγάρι είναι ένα θλιμμένο πρόσωπο
μια μωβ σκια στα μάτια της αγάπης
μια υπόσχεση συνουσίας
Μικρή έρημη παραλία.
Το φεγγάρι είναι μια φωτιά
ένα αλαβάστρινο άγαλμα
που διαρκώς μεταγλωττίζει την αφή μας.
Το φεγγάρι είναι μια κατακίτρινη φέτα πεπόνι
πλημμυρισμένη από χαλίκια και αίματα.
Μικρή έρημη παραλία".