Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Θα αναρωτηθείτε, ίσως, τι εννοώ όταν λέω ότι ο καπτα Στέφανος Πονηρός είναι πλοίαρχος πολλών ταχυτήτων. Πώς αλλοιώς θα μπορούσα όμως να χαρακτηρίσω ένα πλοίαρχο που ξεκίνησε τη ναυτική του καριέρα με υπερατλαντικά ταξίδια, εξυπηρέτησε στη συνέχεια τις "άγονες" γραμμές του Αιγαίου και σήμερα καπετανεύει το "Απόλλων Ελλάς" της "Hellenic Seaways" στη συνεργασία της με την Κοινοπραξία των Πλοίων του Σαρωνικού; Καπετάνιος πολλών ταχυτήτων, λοιπόν, ο καπτα Στέφανος Πονηρός ή, αν θέλετε, καπετάνιος για όλα τα καράβια! Επικοινωνιακός, πρόθυμος να μιλήσει μπροστά στην κάμερα, σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους του που την... αγαπούν όπως ο διάολος το λιβάνι, με έναν καλό λόγο για όλους, έτοιμος να πάει όπου τον στείλει η εταιρεία.
Τον συνάντησα στη γέφυρα του "Απόλλων Ελλάς" έτοιμο να αντικαταστήσει τον καπτα Γιώργο τον Δήμου, και δεν έχασα την ευκαιρία να συζητήσω για λίγο μαζί του. Ο καπτα Στέφανος γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Καρδάμυλλα της Χίου και φοίτησε στο ομώνυμο Ναυτικό Λύκειο. Ταξίδεψε στην αρχή επί 6 χρόνια στις ανοικτές θάλασσες του πλανήτη, με φορτηγά πλοία και γκαζάδικα, και τα τελευταία 16 χρόνια έριξε άγκυρα στο Αιγαίο. Ανάμεσα στα άλλα μου εξήγησε την προέλευση του επωνύμου του, που οφείλεται στην πονηριά του πολύτεκνου παππού του ο οποίος "αγόραζε" κάποτε τα οικόπεδα στο νησί πετώντας την πέτρα από το πιο ψηλό σημείο του λόφου!
Του Ελευθέριου Ρήνου.
Όταν μεγαλώνει κάποιος που είχε μια σχετικά ήσυχη ζωή, θεωρεί πως η δικαιοσύνη και το «καλό» θα επικρατήσουν. Αυτός ήμουν εγώ στην παιδική μου ηλικία. Σε αντίθεση με εμένα, ο πατέρας μου δεν είχε μια εύκολη ζωή, αντίθετα πάλευε συνεχώς για την επιβίωση κι ένα καλύτερο μέλλον, με μόνα όπλα την εργασία και το μυαλό του. Έφτασε στα γεράματα, μεγάλωσε παιδιά, δημιούργησε πέντε πράγματα, χωρίς να πειράξει ούτε μύγα. Πάντα πήγαινε με το «κερί στο χέρι», ακόμη κι όταν οι υπόλοιποι έγλυφαν εκεί που έφτυναν. Ακόμη και για αυτούς τους απλούς ανθρώπους, το κράτος είναι πλέον συνώνυμο με τον «κλέφτη», ενώ η κρατική εξουσία διαβρωμένη. Το γνωμικό που θα σου επαναλάβουν είναι το «ου μπλέξεις». Με εξαίρεση την Εθνική Τράπεζα και ορισμένα «ψευτο-λαμόγια» που γνώρισα τελευταία. Εκεί ακόμη και ο φιλήσυχος πατέρας μου θα σήκωνε πρώτος το «τσεκούρι του πολέμου»…
Του Θανάση Λαμπρόπουλου.
Πηγή : http://portcity.gr/index.php/component/k2/3-yachting/ston-eisaggelea-gia-to-paranomo-agkyrovolio
ΤΕΡΜΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΑΓΚΥΡΟΒΟΛΙΟΥ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΣΚΑΦΩΝ ΣΤΗ ΝΑΟΥΣΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ, ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΝΟΙΚΙΑΣΜΕΝΗ ΣΕ ΙΔΙΩΤΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΕΣ, ΒΑΖΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
Στα «χέρια» της Εισαγγελίας Κυκλάδων βρίσκεται εδώ και λίγες ημέρες η ογκώδης δικογραφία που σχημάτισε μετά από δίμηνη έρευνα το Αρχηγείο του Λιμενικού, ύστερα από ρεπορτάζ του υπογράφοντος τον Αύγουστο του 2015, αλλά και παλαιότερων ρεπορτάζ που ανεδείκνυαν την καραμπινάτη παράνομη λειτουργία αλλά και την μίσθωση σε ιδιώτη της Μαρίνας, εκεί στη Νάουσα της Πάρου, η οποία όμως δεν είναι ούτε ασφαλής αλλά ούτε και Μαρίνα, αφού στα επίσημα κατασκευαστικά έγγραφα (όσα υπάρχουν), αναφέρεται ως ΑΓΚΥΡΟΒΟΛΙΟ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΣΚΑΦΩΝ.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, την δικογραφία που ήδη έχει στο γραφείο του ο Εισαγγελέας Σύρου, έχουν συντάξει μετά από ενδελεχή έρευνα και δεκάδες καταθέσεις που έλαβαν σε όσους εμπλέκονται λίγο ή πολύ στην καραμπινάτη παρανομία της μίσθωσης αλλά και λειτουργίας του αγκυροβολίου, οι αξιωματικοί του Γραφείου Εσωτερικών Υποθέσεων του Λ.Σ, οι οποίοι εκτός των άλλων συνέλεξαν ό,τι υλικό υπήρχε για την νομιμότητα ή όχι του εν λόγω έργου που ήταν της τότε Νομαρχίας Κυκλάδων και είχε ολοκληρωθεί το 2008, οπότε και παρελήφθη από τον Δήμο του κυκλαδίτικου νησιού.
Κείμενο - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος - "Ναυτίλος".
Κάμερα : Άγγελος Βαλσάμης (Alpha TV) - Ιωσήφ Παπαδόπουλος ("Rib and Sea").
Δημοσιογραφική επιμέλεια, μοντάζ : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μουσική : Γιώργος Ρήγος.
Η Αποστολή Αγάπης της "Φυσιολατρικής Λέσχης Φίλων Φουσκωτού Σκάφους Ναυτίλος" στην ακριτική Κάσο είχε αρχικώς προγραμματισθεί για το τριήμερο της 28ης Οκτωβρίου. Ο Αίολος όμως και ο Ποσειδώνας είχαν διαφορετική άποψη. Έστησαν το δικό τους γλέντι εκείνες τις ημέρες στο Καρπάθιο αναγκάζοντας τα μέλη του "Ναυτίλου" να αναβάλλουν τον απόπλου τους για την Πέμπτη 12 Νοεμβρίου. Μία ημέρα νωρίτερα έφθασε το φορτηγό του Βαγγέλη Μάζη στην Κάσο, μεταφέροντας αφιλοκερδώς τα είδη που προορίζονταν για το Ιατρείο, τα σχολεία, την Φιλοζωϊκή και τον Λιμενικό Σταθμό Κάσου, με το πλοίο "Πρέβελης", ευγενική χορηγία της "ΑΝΕΚ LINES". Μαζί κι' εγώ, που θεώρησα σκόπιμο να φθάσω νωρίτερα στην Κάσο προκειμένου να προετοιμάσω την άφιξη των μελών του "Ναυτίλου" και των ιατρών, να τους κατανείμω στα δωμάτια και να ανοίξω το οδοντιατρείο, κλείνοντας με πόνο ψυχής τ' αυτιά στις ευγενικές προσκλήσεις των φίλων του "Ναυτίλου" να πάω μαζί τους με τα φουσκωτά.
Η Φυσιολατρική Λέσχη Φίλων Φουσκωτού Σκάφους «ΝΑΥΤΙΛΟΣ», διοργάνωσε την τρίτη αποστολή «Σταγόνα Αγάπης» στο Αιγαίο για το 2015. Αυτή την φορά προορισμός μας ήταν η ακριτική Κάσος.
Αρχικά η αποστολή είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει την 28η Οκτωβρίου αλλά λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών η αποστολή ξεκίνησε στις 12 Νοεμβρίου. Τέσσερα σκάφη του «ΝΑΥΤΙΛΟΥ» ξεκίνησαν από το Λαύριο και την Ανάβυσσο με είκοσι επιβαίνοντες, μέλη της Λέσχης, Γιατρούς και τον εικονολήπτη του ALPHA TV, μεταφέροντας τα υλικά και τον εξοπλισμό για τα Ιατρεία. Σημείο συνάντησης ήταν το Σούνιο στις 06:30 πμ όπου τα τέσσερα σκάφη συναντήθηκαν και ταξίδεψαν μαζί για το ταξίδι των 215 περίπου μιλίων.
Την προηγούμενη μέρα, ένα φορτηγό με τα εφόδια και τον βαρύ εξοπλισμό που είχαμε συγκεντρώσει από τους σημαντικούς Χορηγούς μας, για τα Νηπιαγωγεία, το Δημοτικό, το Γυμνάσιο, την Φιλοζωική, το Λιμεναρχείο καθώς και τα φάρμακα και τα αναλώσιμα για το τοπικό Ιατρείο, είχε φύγει με το πλοίο από τον Πειραιά. Τα έξοδα μετάβασης του φορτηγού ήταν χορηγία της ΑΝΕΚ LINES. Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι η προσφορά των Χορηγών ήταν και πάλι άμεση, καλύπτοντας στο μέτρο του δυνατού τις ανάγκες του ακριτικού νησιού μας.
Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Συνηθίσαμε πια να πηγαίνουμε στα νησιά του Αιγαίου τον χειμώνα. Από τότε δηλαδή που η οικονομική κατάσταση έκανε τα ταξίδια με φουσκωτό απαγορευτικά. Κι' εκεί που είχαμε κάποτε την εντύπωση πως μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες αξίζει να πάει κανείς στον Άϊ Στράτη, στη Λήμνο ή στην Αστυπάλαια, φέτος αλλάξαμε γνώμη! Είδαμε π.χ. μια Αστυπάλαια γαλήνια, με τον ήλιο να τη λούζει στα τέλη Νοεμβρίου, με τους ανθρώπους της πρόθυμους να μας μιλήσουν, αφού δεν τους κυνηγάει πια ο καλοκαιρινός επισκέπτης και η ανάγκη του Αυγουστιάτικου μεροκάματου, με αμέτρητους ελεύθερους χώρους να παρκάρουμε το αυτοκινούμενο, με την εκπληκτική αρχαιοφύλακα Ξενούλα Πετρινώλη να ασχολείται αποκλειστικώς μαζί μας και να μας ξεναγεί στο πανέμορφο κάστρο της Χώρας, με την πρόεδρο του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Ιωάννα Μαριάκη να φοράει για το χατήρι μας την αστυπαλίτικη φορεσιά και να χορεύει σούστα μόνη της!
Πηγή : http://www.manosdanezis.gr/index.php/blog/379-2015-08-23-18-58-05
Του Μάνου Δανέζη (Επίκουρος καθηγητής αστροφυσικής στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών).
Διανύοντας μια κρίσιμη για το Έθνος μας περίοδο, όλο και περισσότερο συνειδητοποιούμε ότι, παρ' όλο που όλοι προσπαθούν να προσανατολίσουν την προσοχή των πολιτών στο τεράστιο οικονομικό μας πρόβλημα, κάτι συμβαίνει, πίσω από όλα αυτά, που κάποιοι γνωρίζουν και σιωπούν, αλλά οι πολίτες αγνοούν ή δεν ενθυμούνται
Άσχετα με το αν συμφωνούμε η όχι, είναι πλέον φανερό ότι οι Ελληνικές Κυβερνήσεις δεν αντιπαλεύουν μόνο τα φριχτά οικονομικά μας δεδομένα, αλλά και κάποιους διεθνείς σχεδιασμούς οι οποίοι απλά χρησιμοποιούν ως μέσον πίεσης την οικονομική δυσπραγία μας, την οποία έντεχνα και σκόπιμα δημιούργησαν με πολλούς τρόπους τις τελευταίες δεκαετίες.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η συζήτησή μου με τον ογδονταπεντάχρονο σήμερα κ. Δημήτρη Σταβλά ανέτρεψε όσα ήξερα και όσα διαπίστωσα κατά την διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψής μας στο Βαθύ της Αστυπάλαιας. Ένας όρμος απολύτως προστατευμένος, ασφαλές καταφύγιο για τα σκάφη, κρανίου τόπος όμως στα τέλη Νοεμβρίου, με το καίκι μόνο του Καλύμνιου ψαρά Λευτέρη Ναρλή και την κυρία Σταυρούλα Μαρινάκη να κρατάει ανοικτό το μοναδικό εστιατόριο του μικρού οικισμού που μοιάζει να είναι εγκαταλελειμμένος.
"Μην το κοιτάς πώς κατάντησε σήμερα που ο κόσμος έφυγε. Το Βαθύ κράτησε ζωντανή την Αστυπάλαια στα δύσκολα χρόνια της Γερμανικής κατοχής", λέει ο κ. Δημήτρης Σταβλάς, και συνεχίζει. "Στο Βαθύ ζούσε κόσμος, καλλιεργούσε τη γη και έπαιρνε τα καλά της θάλασσας, που ήταν αφθονα. Εγώ δούλεψα στα ασβεστοκάμινα. Ο Αστυπαλίτικος ασβέστης είναι ο καλύτερος που υπάρχει! Καίγαμε τους κέδρους στα καμίνια και φτιάχναμε κάρβουνα. Με την άνοδο της τιμής του πετρελαίου και το αίτημα των εργατών για καλύτερο μισθό, η λειτουργία των ασβεστοκάμινων κρίθηκε ασύμφορη και έκλεισαν. Ερχόταν ο κόσμος στο Βαθύ από τη Χώρα και τον Γιαλό με τα μουλάρια γιατί τότε δεν υπήρχε δρόμος. Πολλές φορές φεύγαμε το πρωί και επιστρέφαμε την ίδια ημέρα! Μεταφέραμε ακόμη και νερό με τα μουλάρια στο Ιταλικό στρατόπεδο που βρισκόταν στο Καστελάνο. Υπήρχαν πολλά πηγάδια με νερό στο Βαθύ".
Επιμέλεια :Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σε κάθε γωνιά αυτής της πατρίδας υπάρχουν θέματα. Θέματα με ενδιαφέρον ανθρώπινο, οικολογικό, κοινωνικό, δημοσιογραφικό. Όρεξη να έχεις να τα προσεγγίσεις, να τα αφουγκραστείς και να τα δημοσιοποιήσεις. Για του λόγου το αληθές : Ποιος θα περίμενε ότι στο Βαθύ της Αστυπάλαιας, τέλη Νοεμβρίου, θα έβρισκε άνθρωπο να συζητήσει και, πολύ περισσότερο, να ακούσει το παράπονό του, την αγανάκτησή του για όσα μας ετοίμασαν και προγραμματίζουν για μας χωρίς εμάς; Ε λοιπόν, εγώ είχα την τύχη να βρω έναν τέτοιο άνθρωπο στην ερημιά ενός ερημικού τόπου.
Συνάντησα τον Λευτέρη Ναρλή, ένα Καλύμνιο ψαρά που αγκυροβολεί το καίκι του εδώ και πολλά χρόνια στο Βαθύ της Αστυπάλαιας. Ένα ασφαλές αλιευτικό καταφύγιο όπου ο καπετάν Λευτέρης βρίσκει την ησυχία που τόσο έχει ανάγκη. Με συντροφιά το ραδιοφωνάκι του και την κυρία Σταυρούλα που κρατάει το μοναδικό εστιατόριο στο Βαθύ.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα τέτοιο υψηλό επίπεδο ξενάγησης στο κάστρο της Αστροπαλιάς όπως αυτή που μου έκανε η 24χρονη συμβασιούχος αρχαιοφύλακας Ξενούλα Πετρινώλη. Ήμουν μάλιστα εξαιρετικά τυχερός καθώς η 30ή Νοεμβρίου ήταν η τελευταία ημέρα της τετράμηνης σύμβασής της! Την επόμενη μέρα η πόρτα του κάστρου θα ήταν κλειστή και η ξενάγησή μου εκεί αδύνατη! Είναι αυτά τα οξύμωρα που υποβαθμίζουν τη χώρα και ταλαιπωρούν τους πολίτες της. Μία νέα κοπέλλα, της οποίας η αγάπη για την ιστορία και την παράδοση του νησιού της την όπλισε με γνώσεις, προσλαμβάνεται με τετράμηνη σύμβαση για να απολυθεί και να λάβει μέρος στον επόμενο διαγωνισμό ανάμεσα σε, ποιος ξέρει, πόσους συν-υποψηφίους. Το Υπουργείο Πολιτισμού δεν θα λάβει υπ' όψη του τις γνώσεις και το ταλέντο της. Θα αρκούν λίγα επιπλέον μόρια (π.χ. λόγω πολύτεκνης οικογένειας) για να χάσει η Ξενούλα τη θέση αυτή που είναι όμως, θα έλεγε κανείς, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της!