Rib and Sea

Η BLUE STAR FERRIES, με έντονο το αίσθημα κοινωνικής υπευθυνότητας, στηρίζει για ακόμη μία χρονιά τους νέους φοιτητές, παρέχοντας εκπτώσεις στους ίδιους και στις οικογένειές τους, για τις πρώτες τους μετακινήσεις από/προς τον τόπο κατοικίας τους προς/από τον τόπο σπουδών τους, οι οποίες είναι αναγκαίες για την εγγραφή τους στα Πανεπιστημιακά ή Τεχνολογικά Ιδρύματα και για την εύρεση κατοικίας.

Η έκπτωση ανέρχεται σε 50% για τον φοιτητή και την οικογένειά του, εφ' όσον τον συνοδεύει, σε όλες τις θέσεις εκτός από καμπίνα LUX και ισχύει έως 31 Οκτωβρίου 2017, για τις γραμμές των Κυκλάδων, των Δωδεκανήσων, του Β.Α. Αιγαίου, το Ηράκλειο και τα Χανιά.

Πότε ήταν η τελευταία φορά που ακούσατε την ερώτηση "πόσων χρονών είσαι ή το σχόλιο ο τάδε πέθανε σε ηλικία 75 χρονών;". Κάθε μέρα, θα μου πείτε. Όπως την ακούω κι' εγώ και, όποτε την ακούω, βγάζω καντήλες, που κακό χρόνο να 'χουν αυτοί που βάζουν τον τόνο στη λήγουσα σαν τους Φράγκους!

Άκουσα και την εγγονή μου τις προάλλες να με ρωτά : "πόσων χρονών είσαι παππού;". "Όχι χρονών, κορίτσι μου, χρόνων", την διόρθωσα. Θύμωσε η μικρή γιατί νόμιζε ότι την κορόϊδευα! Έτσι ακούει να το λένε το παιδί όλη μέρα οι τηλεαστέρες στο χαζοκούτι, έτσι το λένε και οι γύρω της, οπότε, σου λέει, έτσι πρέπει να είναι και ο παππούς έχει άδικο!

Η ΑΝΕΚ LINES  συγχαίρει τους νέους φοιτητές για την εισαγωγή τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και τους στηρίζει έμπρακτα, για μια ακόμη χρονιά, προσφέροντας ειδικές εκπτώσεις για τις πρώτες τους μετακινήσεις προς και από τον τόπο σπουδών τους.

Έτσι, σε μια προσπάθεια επιβράβευσης και περιορισμού των αναγκαίων εξόδων, η ΑΝΕΚ διευκολύνει τους νέους φοιτητές έως ότου αποκτήσουν την φοιτητική τους ταυτότητα, προσφέροντας οικονομικότερες τιμές :

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Εισαγωγή: με συνήγειρε η λέξη «πουτσιλίκι» που ανεκάλυψα πως χρησιμοποιεί ο σκουλαρικάτος σύντροφος Κυρίτσης. Πρόκειται, προφανώς, για το υποκατάστατο της λέξης «πουστιρλίκι», με την οποία μεγάλωσα εγώ, που, όμως,  σήμερα δεν είναι comme il faut ή είναι οut of fashion, καθότι τα ξέκωλα και οι αδελφές έχουν πιάσει τα πόστα και δεν προωθείσαι, αν δεν τους οπισθωθήσεις.    

Και καθώς ανέλυα ετυμολογικώς τον κυρίτσειο νεολογισμό, θυμήθηκα την ανάρτηση κάποιου Νίκου Αραπάκη που κατέγραφε όσους θα ψήφιζαν ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, ώστε να τους περιποιηθεί δεόντως. Ευτυχώς που ψήφισα ΟΧΙ και δεν επέσυρα την μήνιν του. Ευτυχέστερα δε που ο Αλέξης έκανε το ΟΧΙ μου ΝΑΙ και τη γλίτωσαν χιλιάδες συμπατριώτες. Μη μου πείτε ότι η εν λόγω ανάρτηση δεν είναι πουτσιλίκι!

Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Ακούγαμε τόσα χρόνια για τη Σαμοθράκη αλλά, εκτός από την ακοή άλλη αίσθησή μας δεν συμμετείχε σ' αυτή τη "γνωριμία". Προσωπική άποψη, τουτέστιν, δεν είχαμε. Πέρασα βέβαια μια φορά απ' το λιμάνι της Καμαριώτισσας, στα τέλη της δεκαετίας του '90, καθώς επέστρεφα με το φουσκωτό απ' τον Έβρο και την Αλεξανδρούπολη, απεσταλμένος του "Νέμεσις" στο οποίο αρθρογραφούσα εκείνη την εποχή. Μέχρι εκεί, όμως. Δεν είχα τότε ούτε τον χρόνο ούτε τον τρόπο να περιπλανηθώ στο νησί των Καβείρων και το ανέβαλα για αργότερα. Και το "αργότερα" έμελλε να είναι ο φετινός Ιούνιος όταν, εκμεταλλευόμενοι την χορηγία της "Hellenic Seaways", περάσαμε με το "Express Πήγασος" από το Λαύριο στην Καβάλα, συνοδευόμενοι, ως συνήθως, από το αυτοκινούμενο σπίτι μας και τη γιαπωνέζικη δίτροχη "πάπια".

Διαβάστε και δείτε τη συνέχεια εδώ : http://www.followjoseph.com/index.php/taksidia/26-samothraki-an-o-theos-agapise-to-aigaio-to-nisi-afto-to-latrepse