Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Το ‘πε ο Martin Schulz των σοσιαλδημοκρατών της Γερμανίας. Ο φίλος του Σταύρου, του φίλου του Σημίτη και συνεταίρου της Φώφης  Μέχρι το 2025 θα πρέπει, λέει, να έχουν συσταθεί οι ΗΠΕ. Βάσει ενός Συντάγματος που θα ψηφισθεί. Κι’ όποια χώρα δεν θελήσει, να αποβληθεί από την ΕΕ. [ΣΗΜ: θυμάστε το Σύνταγμα του Ζισκάρ που το ψηφίσαμε πρώτοι-πρώτοι και το δημοσιεύσαμε και στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ν.3341/2005), αλλά δεν ίσχυσε ποτέ, επειδή το απέρριψαν Γάλλοι και Ολλανδοί σε δημοψήφισμα, με αποτέλεσμα να έλθει από την πίσω πόρτα ως Συνθήκη της Λισαβώνας το 2009 εις δόξαν της απόλυτης επικράτησης της ….. βούλησης των λαών;]  

Ας δούμε τί έχουν πει κάτι πρόγονοι του εν λόγω πωλητικού σκεύους.

«Πάνω και πέρα από την έννοια τους έθνους-κράτους, η ιδέα μίας νέας κοινότητος θα μετατρέψει τον χώρο που μας έδωσε η ιστορία, για να ζούμε, σε ένα νέο πνευματικό βασίλειο .. Η νέα Ευρώπη της αλληλεγγύης και της συνεργασίας ανάμεσα σε όλους τους λαούς της, μία Ευρώπη χωρίς ανεργία, χωρίς νομισματικές κρίσεις, … θα βρει ένα ασφαλές θεμέλιο και μία ταχέως αυξανόμενη ευημερία, ευθύς ως αρθούν οι εθνικοί οικονομικοί φραγμοί.

Οι λαοί της Ευρώπης αντιλαμβάνονται ότι τα μείζονα ζητήματα που μας χωρίζουν, συγκρινόμενα με εκείνα που θα ανακύψουν και θα επιλυθούν μεταξύ ηπείρων, δεν είναι τίποτε άλλο από τετριμμένα οικογενειακά φέουδα. Είμαι πεπεισμένος ότι σε πενήντα χρόνια δεν θα σκέφτονται ως αν ανήκουν σε ξεχωριστές χώρες.

Ο πρώτος από τους δύο συγγραφείς είναι ο Arthur Seyss-Inquart, αυστριακός ναζί που ως φρεσκοδιορισμένος καγκελάριος της Αυστρίας υπέγραψε την Προσάρτηση [Anschluss] πριν γίνει υπουργός ασφαλείας και εσωτερικών στη ναζιστική κυβέρνηση που σχηματίσθηκε μετά την Προσάρτηση. Αργότερα διορίσθηκε έπαρχος Ολλανδίας. Με το ανωτέρω απόσπασμα απευθυνόταν στους ολλανδούς «υπηκόους» του το 1940. Ο Seyss-Inquart καταδικάσθηκε σε θάνατο στη δίκη της Νυρεμβέργης. Το δεύτερο ανήκει στον γνωστό μας Joseph Goebels»*.

Κι’ επειδή έχω κρατήσει από πέρυσι το σχόλιο ενός αγνώστου κάτω από την είδηση ότι ο πρωθυπουργός είπε «Και τί θα πάθουμε, αν μας βγάλουν από τη Σένγκεν;», καλώ πάντα βουλόμενο να βάλει ό,τι θέλει στη θέση της λέξης «ΣΕΝΓΚΕΝ», ώστε να αναφωνήσωμεν «Ζήτωσαν οι ΗΠΕ».

Aris Spirou  

«Εντάξει να μου πάρουν το σπίτι, εντάξει να μην πάρω ποτέ σύνταξη, εντάξει να πάνε οι μισθοί στα 350, εντάξει να μην έχω υγεία και περίθαλψη, εντάξει να μην μπορώ να προσφέρω τίποτε στα παιδιά μου, εντάξει να μην μπορέσουν να σπουδάσουν, εντάξει να είναι άνεργα και να κρέμονται από τα δικά μου 350 ευρώ μέχρι τα 40 τους, εντάξει να μην μπορείς να πας ένα σινεμά, μια ταβέρνα ή δέκα μέρες διακοπές, εντάξει... εντάξει όλα αυτά... ΑΝΤΕΧΟΝΤΑΙ. Αλλά να μας βγάλουν και από την... ΣΕΓΚΕΝ; Αλλοίμονό μας. Πώς θα αντέξουμε τέτοιο πράγμα; Πώς θα... ζήσουμε εκτός ΣΕΓΚΕΝ; Πώς θα μπορέσουμε να απολαύσουμε όλα τα παραπάνω... αγαθά που έχουμε τώρα που είμαστε στην ΣΕΓΚΕΝ;

Υ.Γ. Βαδίζουμε σταθερά και με μαθηματική ακρίβεια στο να γίνουμε μια χώρα ΗΛΙΘΙΩΝ και απαθών λοβοτομημένων ατόμων. Κι’ αυτό είναι το χειρότερο απ' όλα. Και ο Μάρτιν το ξέρει, προσθέτω εγώ.

*Yanis Varoufakis, And the weak suffer what they must?, page 200