Το σύστημα μπορεί να είναι πανίσχυρο, αλλά πολλές φορές, πάμπολλες, δείχνει και πανηλίθιο. Παράδειγμα οι επισκέψεις τύπου Μανωλάκη-μαριονέτας των τραπεζών,που αντί του επιθυμητού τους στόχου, που είναι η προπαγάνδα και ο υπνωτισμός του πόπολου, και αντί να προσπαθεί (το σύστημα) να περάσει όσο το δυνατόν απαρατήρητο και να κάνει την βρώμικη-εγκληματική δουλειά του όσο το δυνατόν πιό αθόρυβα, αντίθετα, με τυμπανοκρουσίες και επίδειξη μιάς πέτσινης και ούτε καν, μιάς πλαστικής δημοκρατίας, καταφέρνει να υπενθυμίσει τον λόγο για τον οποίο είναι μισητό απ' τον λαό, και καταφέρνει ακόμη να ατσαλώσει την θέληση πολλών για αντίδραση-αντίσταση-ανυπακοή.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Τα έγραψε τόσο ωραία ο κ. Χ. Τζιβανόπουλος που εγώ δεν χρειαζόταν να γράψω τίποτε. https://365meres.wordpress.com/2017/09/13/papadopouloi-se-onoma-karanikes-se-nootropia/
Ακούγοντας, όμως, και πάλι ότι οι 106 φοιτητές που, προφανώς, αγόρασαν μία εργασία και την παρέδωσαν αγεληδόν στους καθηγητές τους με απολύτως ήσυχη τη συνείδησή τους, αναρωτήθηκα, ως νομικός, γιατί δεν έχουμε εδώ εγκληματική οργάνωση κυρίαρχο στοιχείο της οποίας είναι το οικονομικό όφελος; Μάλλον το αδίκημα που διέπραξαν δεν είναι από αυτά που μπορεί να διαπράξει μία εγκληματική οργάνωση.
Ο δήμος Ελληνικού Αργυρούπολης, με εντολή του δημάρχου Γιάννη Κωνσταντάτου, ενεργοποιήσε άμεσα από νωρίς το μεσημέρι το μηχανισμό πολιτικής προστασίας του δήμου και μαζί με εθελοντές ξεκίνησε ο καθαρισμός των ακτών του Ελληνικού από την πετρελαιοκηλίδα.
Παράλληλα, σε συνεργασία με την Ελληνικό Α.Ε., ποντίστηκε πλωτό φράγμα προκειμένου να περιοριστεί η μεγάλη οικολογική ζημιά που προξένησε το ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου στην περιοχή της Σαλαμίνας.
Σήμερα (14/9) ο δήμαρχος και στελέχη του δήμου θα παραστούν σε έκτακτη σύσκεψη στο Υπουργείο Ναυτιλίας σχετικά με την αντιμετώπιση της μεγάλης αυτής οικολογικής καταστροφής.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Στο πρώτο έτος της Νομικής τα μειράκια μαθαίνουν τα εξής:
Άρθρο 1 του Αστικού Κώδικος «Οι κανόνες του δικαίου περιλαμβάνονται στους νόμους και στα έθιμα.».
Στο ίδιος έτος μαθαίνουν ότι στο διάταγμα, με το οποίο τέθηκε σε ισχύ ο Αστικός Κώδικας ορίζεται ότι :
«Το έθιμον δεν καταργεί νόμον».
Άρα, ο νόμος καταργεί έθιμον, αλλά δεν καταργεί το Σύνταγμα.
Στο ίδιο έτος μαθαίνουν ότι κατά το άρθρο 81 του Συντάγματος
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το Σαββατοκύριακο 9 και 10 Σεπτεμβρίου 2017 επέλεξε η "Ποδηλατική Ένωση Παλαιμάχων Αθλητών" για να διοργανώσει ένα διήμερο ποδηλατικής δράσης στον ευρύτερο χώρο της Χαλκίδας. Αρωγός ο Δήμος της ομώνυμης πόλης. Το Σάββατο έγινε η χρονομέτρηση των αθλητών και την Κυριακή 135 ποδηλάτες, από όλα τα σημεία της χώρας, έλαβαν μέρος στον γύρο της Χαλκίδας. Μια συνολική απόσταση 80 χιλιομέτρων την οποίαν ο αθλητής της Καλαμάτας Δημήτρης Δημητρακόπουλος, που έκοψε πρώτος το νήμα του τερματισμού, ολοκλήρωσε σε 2 ώρες και 23 λεπτά.
"Την ανακάλυψα", είπε ο ραδιοφωνικός παραγωγός Ζάκης Πολυζωίδης, αναφερόμενος στη Θεοδωροβία Πλακά. Παρέλειψε να πει ότι δεν την "ανακάλυψε", αλλά ότι εγώ του μίλησα πρώτη φορά για την ηρωϊκή αυτή γυναίκα, την οποία φιλοξένησα αρκετές φορές στο διαδικτυακό περιοδικό μου και στον προσωπικό μου λογαρισμό στο YouTube, παραχωρώντας της το βήμα για να καταγγείλει όσα δεν της επέτρεψαν οι άλλοι "συνάδελφοι" των μέσων της μαζικής μας εξαπάτησης. http://www.ribandsea.com/face/2211-theodorovia-plaka-anepithymiti-giati-katiggeile-ta-lamogia-tis-g-g-a
Αλλά και η Θεοδωροβία Πλακά ουδεμία αναφορά έκανε στον φίλο της δημοσιογράφο, που μόνο αυτός στάθηκε στο πλευρό της. Καταφέρθηκε, συλλήβδην, εναντίον όλων των συστημικών δημοσιογράφων (και καλά έκανε), χωρίς να κάνει καμμία εξαίρεση, αναφέροντας μόνο το όνομα του κ.Ντάσκα ο οποίος την εκπροσωπεί σαν δικηγόρος αμισθί στα δικαστήρια. Και πάλι πολύ καλά έκανε. Φαίνεται, όμως, πως το όνομά μου είναι δύσκολο να το προφέρει κανείς. Πιστεύω ότι η Θεοδωροβία δεν το έκανε σκοπίμως...
Βοτανικός 20 – 24 Σεπτεμβρίου. Όλη η Γειτονιά Μια Γιορτή!
Οι γραμμές του τρένου οριοθετούν τη γειτονιά του Βοτανικού, μια γειτονιά που με τα παλιά αρχοντικά, τις εγκαταλειμμένες βιοτεχνίες και αποθήκες που επαναπροσδιορίζονται χωρίς να χάνουν την ιδιαίτερη ταυτότητά τους, και μετατρέπονται σε χώρους τέχνης, με τα απομεινάρια της βιομηχανικής εποχής, τα συνεργεία, την οργιώδη βλάστηση στις απέραντες αλάνες να συνθέτουν ένα υπέροχο industrial περιβάλλον, αλλά και ταυτόχρονα, μια γειτονιά με ζεστούς κατοίκους και καλλιτέχνες που τα τελευταία χρόνια ζουν και δημιουργούν εδώ. Οι γραμμές του τρένου γίνονται σημείο αναφοράς για το φεστιβάλ Βοτανικού «Κάτω από τις γραμμές», που εμπνεύστηκε ακριβώς από αυτήν την οριοθέτηση και κάθε χρόνο μας ξανασυστήνει τη γειτονιά με τις αλλαγές της, τις αφίξεις της, τα καινούργια πρόσωπα, τους νέους χώρους αλλά και την πολιτισμική δημιουργικότητα που αναδεικνύεται μέσα σε αυτούς.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Τα τελευταία χρόνια επισκέπτομαι αδιαλείπτως κάθε Κυριακή το περίπτερο της γειτονιάς μου, από το οποίο αγοράζω βιβλία. Πάμφθηνα, αλλά πολύ ενδιαφέροντα βιβλία. Μαζί με τα βιβλία, όμως, παίρνω αναγκαστικά ως δώρο και μία εφημερίδα. Δεν εξετάζω την πολιτική χροιά της εφημερίδας, αρκεί το βιβλίο, το οποίο αυτή συνοδεύει, να μου προκαλεί το ενδιαφέρον.
Πριν πετάξω τις εφημερίδες, τους ρίχνω μια ματιά. Το πρωτοσέλιδο προδίδει την πολιτική χροιά της, αλλά αυτό μου είναι αδιάφορο, αφού ο άνθρωπος πρέπει να διαβάζει τα πάντα. Και μετά ξεφυλλίζω τη φυλλάδα αναζητώντας διάφορα αρθρίδια που κινούν το ενδιαφέρον.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Αναζητώ ματαίως στο διαδίκτυο ολόκληρη την ομιλία του Γάλλου Προέδρου στην Πνύκα. Με την προοπτική να την παραβάλω με τον λόγο του Κολοκοτρώνη, αλλά και με του Απόστολου Παύλου. Δεν είμαι θρήσκος, ούτε καν θρησκευόμενος, αλλά κάτι είχε πει ο Παυλάρας [όχι ο Πολάκης] από τούτο το παγκόσμιας εμβέλειας βήμα.
«Ώ άνδρες Αθηναίοι, σαν πιο ευλαβεστέρους καθ’ όλα και πιο θρήσκους από άλλους ανθρώπους σας βλέπω. Και λέγω τούτο, διότι διαβαίνων τους δρόμους της πόλεως σας και εξετάζων προσεκτικά εκείνα, που λατρεύετε, βρήκα και ένα βωμό, εις τον οποίον είχε τεθεί η επιγραφή: «Αφιερούται ο βωμός αυτός εις τον άγνωστον Θεόν». Εκείνον, λοιπόν, τον Θεόν, που λατρεύετε, χωρίς να τον γνωρίζετε, αυτόν εγώ σας κηρύττω.».
Του Στάθη Σταυρόπουλου (ο γνωστός σκιτσογράφος που απελύθη από τον Ν. Χατζηνικολάου).
Δύσκολα εμφανίζεται στην Ιστορία τέτοια οβιδιακή μεταμόρφωση, τέτοια μετάλλαξη ενός πολιτικού ηγέτη, όπως αυτή του κ. Τσίπρα. Και το ίδιο δύσκολα ένα αριστερό κόμμα, ή έστω το μέρος εκείνο του κομματικού σώματος που του απέμεινε, παρακολουθεί αυτή τη μετεξέλιξη προσπαθώντας να μιλήσει τη γλώσσα που μιλούσε πριν να αυτομολήσει στην πολιτική που αντιμαχόταν.
Σπανίως, επίσης, στην Ιστορία αυτή η μεταμόρφωση συντελείται τόσο γρήγορα. Και τόσο ξετσίπωτα.
Θα αναφερθώ μόνον σε ένα απ’ τα χίλια που έλεγε ο κ. Τσίπρας, πριν να αρχίσει κι αυτός να αραδιάζει τα χίλια ένα παραμύθια της Χαλιμάς. Ελεγε: «Η λέξη ισοδύναμα έχει εισαχθεί απ’ την τρόικα. Οταν αναζητούνε ισοδύναμα, εννοούν ισοδύναμους πόνους». Τώρα όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ομιλούν στα πάνελ και από του βήματος της Βουλής για τους εν λόγω πόνους -τα ισοδύναμα- ως να πρόκειται για φάρμακα που θεραπεύουν πάσα λύπη και στεναγμό, ως να πρόκειται για παραμυθία αυτών των ίδιων, ώστε να αντέξουν τον αυτοδιασυρμό τους. Εσχατοι των Κλαζομενίων και υπομείονες των Αβδηριτών.