Rib and Sea

Πηγή : http://www.andro.gr/empneusi/o-xapsis-metraei-ta-astra/

"Ο Χαψής μετράει τα άστρα".

Με αφορμή την έκθεση φωτογραφίας «Ναοί στο σχήμα του ουρανού…», στο Ίδρυμα Ευγενίδου, ο Λουκάς Χαψής μιλά για τη μαγεία του έναστρου ουρανού, που ανήκει σε όλους χωρίς να ανήκει σε κανέναν...

Γράφει o Αντώνης Ντινιακός.

Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την αστροφωτογραφία το 1995, έπειτα από ένα ταξίδι στην Ταϊλάνδη. Εκεί είδα για πρώτη φορά στη ζωή μου μια έκλειψη ηλίου. Ήταν κάτι ανεπανάλητο –ένα απρόσμενο «ξύπνημα» μέσα μου. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, αγόρασα τα πρώτα μου βιβλία αστρονομίας και λίγο αργότερα ένα τηλεσκόπιο. Τα βράδια αναζητούσα αστερισμούς, «ταξίδευα» σε μικρές γωνιές του γαλαξία, χαρτογραφούσα τον απέραντο ουρανό… Με τα χρόνια θέλησα να αντικρίσω ξανά μια έκλειψη ηλίου.

Σύνδεση με το προηγούμενο : http://www.ribandsea.com/main/index.php/travels/1340-i-kallipygos-stous-pente-okeanoys-dytiki-sikelia-aktes-ispanias

Γιβραλτάρ.

Δεξιά της πλώρης φάνηκε το φανάρι του Ακρωτηρίου Ευρώπη, ενώ αριστερά μας πληθαίνουν τα φώτα πορείας των πλοίων που διασχίζουν έναν από τους πιο πολυσύχναστους πορθμούς. Τα μεσάνυχτα περνάμε το απόκρημνο Ακρωτήριο Ευρώπη, που μοιάζει με την ογκώδη πλώρη του αβύθιστου αγγλικού θωρηκτού Γιβραλτάρ, το οποίο για αιώνες επέβλεπε με τα τεράστια πυροβόλα του όλο το εύρος των στενών.
    
Μια ώρα αργότερα καταπλέαμε στο λιμάνι. Για να νιώσουμε ότι είχαμε πιάσει βρετανικό έδαφος, έβρεχε ασταμάτητα τις επόμενες δυο μέρες. Επιπλέον, ήταν τα γενέθλια της βασίλισσας Ελισάβετ και όλα τα καταστήματα παρέμεναν κλειστά.

Το "Camper Life" αποχωρίστηκε προσφάτως από το "Kyros 5" της "C.I." και απέκτησε ήδη νέο αυτοκινούμενο για τις χερσαίες, και όχι μόνο, μετακινήσεις του. Πρόκειται για το μοντέλλο "Tramp 664 SL" της "Hymer". Όταν λέω "νέο", εννοώ βεβαίως... μεταχειρισμένο, μολονότι κάθε άλλο παρά μεταχειρισμένο μοιάζει να είναι το συγκεκριμένο αυτοκινούμενο! Και πώς να αντέξει δηλαδή να αγοράσει κανείς αυτό το camper καινούριο, όταν η τιμή του υπερβαίνει σήμερα τις 70.000 ευρώ;

Με 45.000 χιλιόμετρα, μόνο, το καινούριο "κοσκινάκι" μας, και κινητήρα τον common rail 2,3 της Fiat, διαθέτει  γκαράζ διαστάσεων ενός... smart, δίπορτο ψυγείο, φούρνο, καυστήρα αερίου για θέρμανση και ζεστό νερό, απορροφητήρα, air condition, σχάρα ποδηλάτων, σκάλα οροφής, δυνατότητα να κοιμίσει τρία άτομα, τουαλέτα με χωριστή ντουζιέρα και όλα τα μέσα λήψης εικόνας και ήχου, με δορυφορική κεραία, τηλεόραση και ραδιο-cd.

Το εσωτερικό είναι αντάξιο της ποιότητας "Hymer", με προσεγμένη κατασκευή και πολλούς αποθηκευτικούς χώρους. Η χαρά της καπετάνισσας! Περιστρεφόμενα καθίσματα οδηγού - συνοδηγού και σαλοτραπεζαρία σε σχήμα κυκλικό για να μπορούν να γευματίσουν τέσσερα ή και πέντε ακόμη άτομα (όλοι οι καλοί χωράνε) γύρω από ένα τραπέζι που μετακινείται για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του γεύματος, ενώ αν χρειαστεί κατεβαίνει στο ύψος των καναπέδων και δημιουργεί ένα επιπλέον κρεββάτι για έναν ενήλικο επισκέπτη.

Σύντομα θα δημοσιεύσω αναλυτική παρουσιάση του νέου μας αποκτήματος, με περισσότερο φωτογραφικό υλικό και βίντεο.

Του Ιωσήφ Παπαδόπουλου.

Έχετε δει τις διαταγές πληρωμής που εκδίδουν οι τράπεζες, με τις ευλογίες των δικαστών, εις βάρος ελευθέρων επαγγελματιών οι οποίοι βρίσκονται σε απόγνωση τα τελευταία χρόνια, εξ αιτίας της μνημονιακής κρίσης, και αδυνατούν να πληρώσουν τις δόσεις των δανείων τους; Εγώ είδα σήμερα μία τέτοια διαταγή πληρωμής και λίγο έλειψε να υποστώ εγκεφαλικό! Και δεν με πείραξε ξέρετε το κείμενο της διαταγής πληρωμής, αυτό καθ' εαυτό, αλλά η επικεφαλίδα και ο επίλογος του κειμένου :

Του Οδυσσέα Τηλιγάδα.
                                                                                                    
«Θα 'ρθει μέρα, που η απληστία της ιδιοκτησίας, του πλούτου και της έπαρσης θα αποθηκευτεί στις τράπεζες, στις πολυεθνικές και σε τόσους λίγους κατέχοντες, που οι πολλοί μη έχοντες θα ξεσπάσουν σαν θεομηνία που θα κάνει τη ζωή των ολίγων κατεχόντων κόλαση…»

Αριστοτέλης Ωνάσης

Δεκέμβρης μήνας σήμερα! Δεκέμβρης του δύο χιλιάδες τίποτα! Ένας Δεκέμβρης παγωμένος, που διαισθάνομαι ότι δεν θα είναι σαν τους αλλοτινούς. Φέτος τα πράγματα δεν είναι όπως παλιά! Νοιώθω την ανάσα του θανάτου να ακινητοποιεί τα όνειρά μου για το αύριο του Έθνους μου. Βλέπω τον Λαό μου να τον έχει αγκαλιάσει ο φόβος και τούτη η αίσθηση με κατατρέχει και από αυτό το συναίσθημα, που βιώνω, δεν υπάρχει χειρότερο.