Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ακριτική Κάσος. Τέλη δεκαετίας του '80, αρχές δεκαετίας του '90. Τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά, συγχρόνως, στον χρόνο και στον τόπο! Στο παραδοσιακό, πρωτόγονο θα έλεγα, πατητήρι του αείμνηστου μαστρο Δημήτρη, παιδιά, εγγόνια και φίλοι παρακολουθούν τον μούστο που τρέχει απ' τη κτιστή δεξαμενή καθώς ο Μανώλης Πέππης και ο μικρός γιος του Μίμης πατάνε τα σταφύλια. Ο μαστρο Δημήτρης παρακολουθεί και μοιράζει συμβουλές και οδηγίες, ενώ πειράζει τον εγγονό του που δεν έχει ακόμη τη δύναμη να γυρίσει τη μπάρα για την σύνθλιψη των σταφυλιών.
Τα παιδιά ανδρώνονται, οι ενήλικοι γερνούν, οι ηλικιωμένοι φεύγουν, μαζί και κάποια έθιμα που έδεναν άλλοτε σφιχτά τους ανθρώπους των μικρών κοινωνιών. Είναι όμως αυτό το παρελθόν που κρατάει τη μνήμη ζωντανή και δίνει κουράγιο και ελπίδα στους ανθρώπους για τις δύσκολες ημέρες που έρχονται...