Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τις πέντε τελευταίες ημέρες του Αυγούστου είχαμε στη διάθεσή μας να επισκεφτούμε ένα νησί, μέχρι να επιστρέψουν τα εγγόνια απ' την Κάσο, και επιλέξαμε τη Σέριφο. Η "ΖΑΝΤΕ FERRIES" μας χάρισε τα εισιτήρια (να είσαι καλά φίλε Νίκο Κάρδαρη), ο καπετάν Μιχάλης Λυγνός με φιλοξένησε και μοιράστηκε μαζί μου τον χρόνο του ταξιδιού στη γέφυρα του "ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ", μέχρι που στις 10 περίπου το βράδυ αποβιβαστήκαμε στο Λιβάδι που έσφυζε από ζωή. Γεμάτες, σχεδόν, οι παραλιακές ταβέρνες με το αυτοκινούμενο να διασχίζει με δυσκολία τον παραλιακό δρόμο κι' εμείς να κατευθυνόμαστε προς την παραλία του Αυλόμονα, απέναντι ακριβώς απ' τολιμάνι. Εκεί αποφασίσαμε να "αγοράσουμε" το οικόπεδο που θα μας φιλοξενούσε τα επόμενα τέσσερα βράδια και να επιστρατεύσουμε το παπί για τη συνέχεια.
Ο αέρας, αν και νύχτα, μας έπαιρνε και μας σήκωνε και σ' αυτό το τέμπο έμεινε μέχρι που φύγαμε απ' το νησί! Πέντε μέρες δεν πήγε για ύπνο ο Αίολος, ξεφυσούσε στα εφτάρια και μας εξέπληξε με το κουράγιο του! Άδικα πήρα μαζί μου το drone...
Όταν επιστρέφεις σε ένα τόπο με τον οποίο σε συνδέουν όμορφες αναμνήσεις, δεν μπορεί παρά να τον αγαπήσεις διπλά. Ήταν Σεπτέμβριος του 1972, 45 ολόκληρα χρόνια πριν, όταν στα Λιβαδάκια βγάζαμε με την καπετάνισσα, που τότε την είχα γνωρίσει, τις "σέλφι" εκείνης της εποχής με μοναδικό φόντο την αμμουδιά και τις καλαμιές. Σήμερα τα Λιβαδάκια είναι αγνώριστα. Ένας ολόκληρος οικισμός έχει καλύψει τον λόφο και τα σπίτια του έχουν ενωθεί με το λιμάνι! Οργανωμένο camping (πολύ αξιόλογο, όντως), bungalows, μπαρ, πισίνες, καταδυτικές δραστηριότητες! Στο όνομα της "ανάπτυξης" θυσιάζονται, δυστυχώς, κάποια πράγματα και φεύγουν ανεπιστρεπτί...
Διαβάστε και δείτε τη συνέχεια εδώ : http://www.followjoseph.com/index.php/taksidia/27-aeras-ilios-thalassa-ammos-erotas-serifos
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Την επικαιρότητα και την ειδησεογραφία μονοπωλούν, ως συνήθως, οι ατάκες των πωλητικών εναντίον αλλήλων, πράγμα που δείχνει πόσο χαμηλό είναι το επίπεδό τους, αλλά και το δικό μας, αφού αυτοί είναι πλασμένοι κατ’ εικόνα και ομοίωσίν μας. Άρθρα επί άρθρων γράφονται από κονδυλοφόρους που τους αρέσει ή δεν τους αρέσει ο ένας ή ο άλλος πωλητικός, επειδή ταιριάζει ή δεν ταιριάζει με τα πολιτικά τους φρονήματα.
Το διαδίκτυο κατακλύζεται ακαταπαύστως από «ειδήσεις» τύπου «η τάδε γκόμενα ρίχνει το instagram με αποκαλυπτικό μαγιό», «η δείνα γκόμενα, όπως δεν την είδατε ποτέ», «ο τάδε φλούφλης χωρίζει με το δείνα ξόανο», «δείτε την παρουσιάστρια με τις τρεις κόρες της», «ο Ψινάκης με ιδιωτικό αεροσκάφος στο Nammos», «ο Ντάνος κάνει και τούτο», «κολάζει με το μπούστο της η Ελισάβετ Δοβλιατίδου του Survivor» και άλλα παρεμφερή. Κι’ από κοντά ο ΕΝΦΙΑ [υψηλότερος στο Αιγάλεω από τις βιλάρες της Μυκόνου, της Κέρκυρας και του Πόρτο-Χέλι, εξ ου και ο Τζανακόπουλος είχεν ανακράξει προ καιρού «δεν έχουν ζήσει οι άλλοι δυο χρόνια στο Αιγάλεω»], η ανάπτυξη που όλο έρχεται επί οκτώ συναπτά έτη και δεν λέει να φτάσει, ο πρωθυπουργός να μιλάει για επιχειρηματικότητα, ενώ δεν έχει νοιώσει ποτέ την αγωνία τού τέλους κάποιου μήνα που πρέπει να βρεθούν χρήματα, για να μην σφραγισθεί μία επιταγή, να πληρωθεί το προσωπικό και το ΙΚΑ, η Εφορία, η δόση στην τράπεζα κ.λπ.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Όλοι γνωρίζουμε ότι η Σέριφος, και όχι μόνο αυτή, είναι πλούσια σε ορυκτά. Πόσοι όμως γνωρίζουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες βγήκε ο ορυκτός αυτός πλούτος από τα σπλάχνα της γης; Πόσοι γνωρίζουν ότι οι εργάτες, που πότισαν με τον ιδρώτα τους το χώμα που έσκαψαν μέσα στις σκοτεινές στοές, πληρώθηκαν με ψίχουλα, αρρώστησαν, κινδύνευσαν, πέθαναν ή και δολοφονήθηκαν ακόμη από τα ίδια τα αφεντικά και τα τσιράκια τους, στην εκάστοτε κυβέρνηση, επειδή ζήτησαν καλύτερες συνθήκες εργασίας, ανθρώπινο ωράριο και αξιοπρεπές μεροκάματο;
Με αφορμή την εκδήλωση για το σπίτι του Νίκου Μπελογιάννη που είναι πια μουσείο, ακούγονται πολλές φωνές -και από την Νέα Δημοκρατία- που διαφωνούν με αυτή την κίνηση και υποστηρίζουν πως, αν είχε επικρατήσει στη χώρα αυτό που πρέσβευε και επιθυμούσε ο Μπελογιάννης, η Ελλάδα θα είχε κομμουνιστική δικτατορία και όχι δημοκρατία.
Οι περισσότεροι Έλληνες έχουν βαριά άγνοια της ελληνικής Ιστορίας· όπως και πολλών άλλων θεμάτων.
Από τη μια έχουν άγνοια, από την άλλη έχουν βεβαιότητες. Για τα πάντα.
Δηλαδή, πολλοί Έλληνες πιστεύουν πως η Ελλάδα είχε και έχει Δημοκρατία.
Η BLUE STAR FERRIES ενημερώνει ότι η κατάσταση του πλοίου της BLUE STAR PATMOS το οποίο σύμφωνα με χθεσινή ανακοίνωση της Εταιρείας προσάραξε σε αβαθή κατά την είσοδό του στο λιμένα της Ίου την Τετάρτη 30 Αυγούστου 2017, παραμένει σταθερή.
Όπως η Εταιρεία ενημέρωσε οι επιβάτες που επέβαιναν στο πλοίο, όλοι καλά στην υγεία τους, μεταφέρθηκαν στο λιμένα της Ίου και έχουν όλοι προωθηθεί από εχθές στους προορισμούς τους με μέριμνα της Εταιρείας.
Επί του παρόντος η Εταιρεία βρίσκεται σε διαδικασία ελέγχου και αξιολόγησης της κατάστασης, με στόχο την ασφαλή και κατά το δυνατόν συντομότερη αποκόλληση του πλοίου από τα αβαθή.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Εντυπωσιάστηκα, για να είμαι ειλικρινής, από τις επιχειρηματικές επιλογές τριών γυναικών, με συγγενική μεταξύ τους σχέση εξ αίματος και εξ αγχιστείας, οι οποίες εγκατέλειψαν προ ετών το βρωμερόν άστυ των Αθηνών και άρχισαν να δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στη Σέριφο. Και δεν εντυπωσιάστηκα μόνο επειδή οι τρεις αυτές γυναίκες επέλεξαν να εγκαταλείψουν την Αθήνα και να εγκαταστήσουν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες σε ένα Κυκλαδονήσι, αλλά γιατί οι επαγγελματικές επιλογές τους ήταν πρωτότυπες, έφεραν καινούργιες ιδέες σε μια μικρή, συντηρητική κοινωνία και, κυρίως γιατί δεν ήρθαν σε σύγκρουση με τα όποια επαγγελματικά συμφέροντα των γηγενών ώστε να προκαλέσουν συγκρούσεις μεταξύ αυτών και των "ξένων" που εισέβαλαν στο νησί για να τους "κλέψουν το ψωμί".
Έπειτα από συναντήσεις, ζυμώσεις και συζητήσεις, είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε ότι ορίστηκε ημερομηνία τέλεσης Αγώνα Επίδειξης Ξύλινων Ιστιοπλοϊκών Σκαφών, το τρίτο τριήμερο του Σεπτέμβρη (15,16 και 17) στη Νάουσα της Πάρου.
"Τα Καπετανέικα", θα είναι ένας Αγώνας Επίδειξης Ξύλινων Ιστιοπλοϊκών Σκαφών για να τιμήσουμε τον Κώστα Γουζέλη.
Ο Κ.Γουζέλης, έζησε και προσέφερε περισσότερα από σαράντα χρόνια στη Νάουσα της Πάρου, στην καρδιά του Αιγαίου και συνεχίζει να ζει στις καρδιές των ανθρώπων που σημάδεψε.
Το τρίτο Σαββατοκύριακο του Σεπτέμβρη θέλουμε να τον τιμήσουμε γεμίζοντας τον κόλπο της Νάουσας με πανιά όλων των ειδών, σε ξύλινα σκαριά που τόσο αγάπησε. Με τραγούδια, χορό και χαμόγελα.
Η ΑΝΕΚ LINES μοιράζεται και φέτος τη χαρά της επιτυχίας με τους νεοεισαχθέντες φοιτητές και τις οικογένειές τους, προσφέροντας έκπτωση 50% στα εισιτήρια των νέων φοιτητών και των συνοδών τους και έκπτωση 20% σε ι.χ. αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες στις γραμμές της Κρήτης (Ηράκλειο και Χανιά).
Για αναλυτική ενημέρωση οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στο http://www.anek.gr/portal/page/portal/ANEK_prod ή στο τηλ. 210 4197400
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Άλλο ναζισμός και άλλο κομμουνισμός.
Επί τέλους διορισμοί στο Δημόσιο.
Η «ανθρωπιά» εν μέσω του τυφώνος Harvey.
Την ίδια ώρα στην Υεμένη, όπου βομβαρδίζουν oι Σαουδάραβες, με τους οποίους ο Πρόεδρος Trump έκλεισε συμφωνία πώλησης όπλων αξίας $ 100 δισ., 300.000 άνθρωποι κινδυνεύουν να πεθάνουν από χολέρα και εκατοντάδες χιλιάδες παιδιών υποσιτίζονται.
http://www.imerodromos.gr/yemen/
Παλαιότερα στη Μπιάφρα, στην Ουγκάντα, στο νότιο Σουδάν.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Το χθεσινό αρθρίδιό μου αποτέλεσε το ερέθισμα έναυσμα για την κάτωθι επιστολή φίλου:
«Διάβασα... το τελευταίο σου άρθρο - σχόλιο για τα τροχαία ατυχήματα. Ειλικρινά είναι κάτι που κι’ εμένα με απασχολεί καθημερινά. Τελευταία μού πήραν το δίπλωμα γιατί μιλούσα στο τηλέφωνο, αν και ούτε είχα καν προλάβει να το πιάσω. Και καλά έκαναν. Τακτικά πηγαίνω στην επαρχία στην..., τόπο καταγωγής της συζύγου μου, όπου παρατηρώ ότι κανείς δεν φορά κράνος, ζώνη ασφαλείας, στις διαβάσεις πεζών προτεραιότητα έχουν τα αυτοκίνητα και ένα σωρό άλλα. Δεν μιλώ για τα κινητά γιατί αυτά είναι must.