Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το δις εξαμαρτείν ουκ εστίν ανδρός σοφού, έλεγαν οι αρχαίοι και σοφοί ημών πρόγονοι. Παρ' όλα αυτά, 2.500 χρόνια μετά, εμείς ούτε τους ακούμε ούτε τους δίνουμε πια σημασία, προκαλώντας την επανάληψη της ίδιας τραγωδίας. Και ας μη νομιστεί ότι βγάζω την ουρά μου απ' έξω! Στο ξεκίνημα τουλάχιστον αυτής της ιστορίας. Γιατί το 1981 έδωσα βάση στον Ανδρέα, και συμφωνούσα μαζί του όταν τοποθετούσε την Ε.Ο.Κ. και το ΝΑΤΟ στο ίδιο συνδικάτο. Τον πίστεψα όταν υπεσχέθη ότι θα έδιωχνε τις βάσεις. Τον εκτίμησα όταν απεκάλεσε τους υπερήλικες ψηφοφόρους "υπερήφανα γηρατειά". Δάκρυσα όταν τον άκουσα να υπόσχεται ένα καλύτερο αύριο για τους νέους. Ένοιωσα εθνικά υπερήφανος όταν τον άκουσα να δηλώνει πως η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες. Πίστεψα την υπόσχεσή του για "αλλαγή". Έδωσα βάση σε όλα αυτά, το ομολογώ, και τον ψήφισα. Νέος ήμουν όμως τότε, με την ορμή των 29 μου χρόνων, οργισμένος για τα ρουσφέτια, το αστυνομικό κράτος, τον γαργαντούα του δημοσίου τομέα, τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, την γραφειοκρατία, τους σκυφτούς δημοσιογράφους "συναδέλφους" μου και τους δικαστές, έξαλλος με τα λαμόγια και τους μεγαλοεργολάβους που έβαζαν χέρι, χωρίς αιδώ, στο βάζο με το νερατζάκι. Ντροπή για τους αστυνομικούς που, αντί να καίνε τα ναρκωτικά, τα πουλούσαν για να "συμπληρώσουν" το μεροκάματο.
Γράφει ο Πλάτων Τήνιος (οικονομολόγος, επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς).
Μόνιμη επωδός στις αναλύσεις των τελευταίων ημερών είναι ότι δεν υπάρχει προηγούμενο για αυτό που γίνεται. Όμως εμείς, οι Αιγυπτιώτες, θυμούμαστε τις τελευταίες μέρες της δικής μας Αλεξάνδρειας: την επιβολή ελέγχων στο συνάλλαγμα, τα προβλήματα στις μετακινήσεις, τη διάχυτη αβεβαιότητα. Και μετά από τα απειλητικά σύννεφα ήλθαν τα έκτακτα μέτρα, και τέλος η διασπορά των Αλεξανδρινών σε όλο τον κόσμο. Καθώς η κρίση βαθαίνει, το κλίμα θυμίζει σε κάποιους από εμάς ημέρες που ζήσαμε στις αρχές του ’60.
Προχτές πήγα να δώ τους δύο πιο αγαπημένους Αλεξανδρινούς φίλους των γονιών μου. Με τα παιδιά τους μεγαλώσαμε μαζί. Μια εποχή που καθώς εκείνοι μετράγανε τις τελευταίες μέρες της παλιάς τους ζωής, η πόλη μας άδειαζε από Ελληνες. Σήμερα, στα 90 τους, με σφριγηλό μυαλό και ολοζώντανες αναμνήσεις, μας θύμησαν τη δική μας Αλεξάνδρεια του 1963.
Πηγή : http://filonoi.gr/2015/07/08/ypoyrge-giannh-panoysh-poso-nomimh-einai-h-gada/
Ὑπέπεσε στὴν ἀντίληψίν μου ἕνα ἔγγραφο, πολίτου, μὲ τὸ ὁποῖο αἰτεῖτο κάποια ἀρχεῖα ἀπὸ τὴν ΓΑΔΑ. Τὰ ἀρχεῖα αὐτὰ ἀφοροῦσαν σὲ συνομιλίες τοῦ πολίτου μὲ ἀστυνομικούς. Συνομιλίες πραγματικὲς ποὺ ὅμως... παρεποιήθησαν ἀπὸ κάποιους καὶ πρὸς τοῦτο ὁ πολίτης ζητᾶ ἀντίγραφό τους. Κι ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ τὸ κάνῃ, ὅπως ἐπίσης ἔχει καὶ τὸ δικαίωμα τῆς λήψεως τῶν συνομιλιῶν αὐτῶν.
Βάσει τοῦ ἄρθου 10, τοῦ Συντάγματος, κάθε πολίτης ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ αἰτεῖται καὶ νὰ λαμβάνῃ ἀντίγραφα γιὰ ὁποιανδήποτε ὑπόθεσιν ἀφορᾶ σὲ αὐτὸν καὶ οἱ ἀρχὲς εἶναι ὑποχρεωμένες, ἐντὸς ἑξήντα ἡμερῶν, νὰ ἀπαντήσουν ἐγγράφως.
Είχα την χαρά και την τιμή να γνωρίσω τον οδοντίατρο grico της Καλαβρίας Bruno Traclo κατά την διάρκεια του πρόσφατου ταξιδιού μας στα ελληνόφωνα χωριά της Καλαβρίας : http://www.ribandsea.com/travels/1870-grimaldi-lines-o-thalassios-aftokinitodromos-pou-syndeei-tin-ellada-me-ta-ellinofona-xoria-tis-kalavrias
Με εξέπληξε και με συγκίνησε συγχρόνως το sms που μου έστειλε χθες το βράδυ. Διαβάστε το :
Per la dignita del popolo greco, perche riconquisti liberta a sovranita nazionale, invitiamo gli amici greci a votare "OCHI" (NO). Orgoglio e coraggio. Sull Acropoli sventoli la bandiera greca per "OCHI". Calabria greca per l' "OCHI".
Bruno Traclo
Δεν θα αποτολμήσω να το μεταφράσω, καθώς δεν γνωρίζω καλά την ιταλική γλώσσα, αφ' ενός, αφ' ετέρου δεν θέλω να αλλοιώσω το νόημα του συγκινητικού αυτού μηνύματος κάνοντας χρήση της ατελούς μετάφρασης του Google. Αυτό που έχει σημασία είναι το μήνυμα συμπαράστασης που θέλησε να στείλει στον ελληνικό λαό ο εξαιρετικός αυτός ιατρός και Άνθρωπος, ο οποίος έχει την δυνατότητα να μιλάει την ελληνική γλώσσα καλύτερα ίσως από πολλούς σύγχρονους ελληναράδες...
Αν ζητούσε πάντως κανείς από τους grico της Καλαβρίας να ψηφίσουν αυτοί αύριο για λογαριασμό μας, το ποσοστό του "ΟΧΙ" θα άγγιζε σίγουρα το 100%! Γιατί; Γιατί αυτοί νοιώθουν να κυλά στις φλέβες τους αίμα ελληνικό! Γιατί δεν υφίστανται την πλύση εγκεφάλου από τα δικά μας μέσα μαζικής αποβλάκωσης. Γιατί δεν είναι υπό την επήρεια των ηλιθίων και προδοτών Ελλήνων βολευτών. Γιατί δεν έπαυσαν ποτέ να εμφορούνται από τις Ελληνικές και πανανθρώπινες Αξίες : Την Ελευθερία, την Αξιοπρέπεια και την Υπερηφάνεια!
Σ' ευχαριστούμε Bruno!
Πηγή : http://www.defence-point.gr/news/?p=132169
Ολοταχώς βαδίζει λοιπόν ο ελληνικός λαός προς την κάλπη της Κυριακής, όπου θα κληθεί να αποφασίσει εμμέσως για το αν επιθυμεί να παραμείνει η χώρα στο ευρώ, αφού επί της ουσίας, το ερώτημα που έχει τεθεί είναι μη υφιστάμενο, καθότι το σχέδιο επί του οποίου καλείται ο κόσμος να αποφασίσει, απλούστατα έχει αποσυρθεί.
Το πρόβλημα όμως δείχνει να είναι κάπως πιο πολύπλοκο και δεν θα πρέπει να αποκλειστεί το ότι η ψήφος αυτή του ελληνικού λαού, χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε, ίσως παραγάγει νομικές συνέπειες, τελείως διαφορετικές από αυτές που ενδεχομένως θα προέβαλαν τα ελληνικά «πολιτικά αηδόνια». Μας απασχόλησε ποτέ το ότι ενώ αρχικά η Μέρκελ και οι κοινοτικοί αξιωματούχοι έσπευσαν να αποσύρουν το σχέδιο επί του οποίου θα κάναμε το δημοψήφισμα, στη συνέχεια άλλαξαν στάση και είπαν προχωρήστε; Είναι το ζήτημα… δημοκρατίας η εξήγηση της αλλαγής στάσης; Μάλλον όχι…
Πηγή : http://thethreemooges.blogspot.gr/2015/07/no-euro-no-drachma.html#more
Του Skouliki Tom.
Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε το δημοψήφισμα, έχει στηθεί στα ΜΜΕ ένα σκηνικό τρόμου που κάνει την προεκλογική τρομοκρατία του Ιανουαρίου να μοιάζει με διαφημιστικό του Νickelodeon.
Παρακολουθούμε στις τηλεοράσεις ρεπορτάζ για λιποθυμίες, ληστείες αυτοκτονίες και αυτοπυρπολισμούς στα ΑΤΜ, λεηλασίες στα σούπερ μάρκετ, ανθρώπους που αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα με 50 ή 60 ευρώ την ημέρα και επιχειρήσεις που επιβίωσαν 5 χρόνια μνημονίου αλλά βάρεσαν λουκέτο μέσα σε 5 μέρες.
Προφανώς, τα κανάλια απευθύνονται σε ανθρώπους που ζουν σε σπηλιές ή κλειδαμπαρωμένα υπόγεια, αφού αν βγεις έξω βλέπεις ότι η κατάσταση κάθε άλλο παρά τραγική, όπως την παρουσιάζουν, είναι. Ούτε χάος, ούτε μαχαίρια, ούτε διχασμός, ούτε τίποτα.
Της Μαρίας Εξαρχουλάκου (δικηγόρου Αθηνών).
ΜΑΣ ΖΗΤΑΝΕ:
1) Επιβολή ΦΠΑ 23%, σε τουρισμό (ξενοδοχεία-εστίαση, δηλ. καταστροφή σε μια βασική μονάδα εσόδων της χώρας).
2) Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις του συνταξιοδοτικού συστήματος, με αποτέλεσμα την εξοικονόμηση 1% του ΑΕΠ εντός του 2016.: Δηλ. σε απλά ελληνικά: ΜΕΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ.
3) Η ελληνική κυβέρνηση θα εποπτεύει τους δημοσιονομικούς κινδύνους, συμπεριλαμβανόμενων και των πιθανών δικαστικών αποφάσεων, και θα βρίσκεται σε ετοιμότητα για τη λήψη αντισταθμιστικών μέτρων. Δηλ. δεν έχει καμιά σημασία η προσφυγή στη Δικαιοσύνη, αφού θα έχει σαν αποτέλεσμα τη λήψη άλλων ισοδύναμων μέτρων, ήτοι ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του ΘΕΣΜΟΥ της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ουσιαστικά.
Του Δημήτρη Μερεμέτη.
Χωρίς να είναι αναγκαστικά κακό, ούτε και αναγκαστικά καλό, το δημοψήφισμα αυτό θα συντελέσει στην τελική συμφωνία με τους δανειστές μας. Επίσης – κατά τα φαινόμενα- θα συντελέσει στην παραμονή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην εξουσία. Ούτε αυτό είναι αναγκαστικά κακό, αλλά ούτε και αναγκαστικά καλό. Ακόμα και αν πτωχεύσουμε εντός ευρώ. Ούτε αυτό άλλωστε είναι αναγκαστικά κακό, αλλά ούτε και αναγκαστικά καλό. Βεβαίως η παραμονή της χώρας μας στην Ε.Ε. και στο ευρώ, ούτε τίθεται σε αμφισβήτηση, ούτε και ποτέ πλέον θα τεθεί. Αυτό είναι μόνο καλό.
Εξηγούμαι: Η σημερινή κυβέρνηση ήταν αδύνατον να περάσει συμφωνία από τη Βουλή. Θα έπεφτε αμέσως, το ομολόγησε άλλωστε ξεκάθαρα και ευθαρσώς ο Κος Τσακαλώτος από τηλεοράσεως. Αλλά, δεδομένης της σκληρότητας της συμφωνίας, καμιά άλλη κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο, αλλά και ούτε να αποφασίσει πτώχευση εντός ευρώ (που άλλωστε δεν τη βλέπω πιθανή, καίτοι ίσως θα έλυνε πολλά προβλήματά μας, ενδεχομένως υπό τη μορφή αναστολής πληρωμών και αποτελεσματικού αναπτυξιακού προγράμματος). Ούτε ο Κος Σαμαράς τόλμησε να φέρει συμφωνία στη Βουλή, γι’ αυτό και επίσπευσε τις εκλογές – έλεγε μάλιστα πως σε ότι και αν συμφωνήσει με τους δανειστές, αυτοί φέρνουν κάτι άλλο χειρότερο.
Του Ανδρέα Κούτρα.
Τις τελευταίες μέρες είχαμε μια δραματική επιδείνωση της κατάστασης στην Ελλάδα και στον τραπεζικό τομέα. Για όλους αυτούς που μέχρι τώρα λοιδορούσαν το τραπεζικό σύστημα και ανεύθυνα έλεγαν, πως δεν τους ενδιαφέρει και να κλείσουν οι τράπεζες η πραγματικότητα είναι ζοφερή. Δεν χρειάζεται να έχεις καταθέσεις στις τράπεζες, για να επηρεαστείς. Η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος τους παίρνει όλους, δίκαιους και αδίκους. Δεν κάνει διάκριση στους έχοντες και μη έχοντες. Σε μια χώρα που σε μεγάλο ποσοστό, μάλιστα, σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης, εξαρτάται από το φυσικό και όχι το ηλεκτρονικό χρήμα η απουσία των χαρτονομισμάτων είναι θάνατος. Η εφοδιαστική αλυσίδα αγαθών παθαίνει έμφραγμα και το αποτέλεσμα είναι έλλειψη αγαθών.
Ποιος, όμως, είναι υπεύθυνος για αυτή την κατάσταση και ποιά είναι τα πιθανά σενάρια από εδώ και πέρα;
Αποκλειστική ευθύνη για την εφαρμογή περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων έχει η κυβέρνηση και ο Υπουργός Οικονομικών. Την χρηματοπιστωτική σταθερότητα στην χώρα και τις τράπεζες τις εποπτεύει η Τράπεζα της Ελλάδος ως αντιπρόσωπος της ΕΚΤ. Όμως δεν μπορεί να νομοθετήσει περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων και να επιβάλλει όριο αναλήψεων. Μπορεί να προειδοποιήσει, όπως και το έκανε πολλές φορές και κατηγορήθηκε για αυτό σφοδρά.
Του Ελευθέριου Ρήνου.
Τα οικονομικά στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα σήμερα το ΔΝΤ ξεκαθαρίζουν ότι αν αποδεχθούμε το πακέτο μέτρων των δανειστών δεν θα βγούμε ποτέ από την κρίση.
Την Κυριακή 5 Ιουλίου 2015 πρέπει να ψηφίσουμε αν θέλουμε την πρόταση των δανειστών μας ή αν επιθυμούμε η ελληνική κυβέρνηση να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις για μια γρήγορη και κοινά αποδεκτή λύση. Θεωρώ ότι το «ναι» είναι μια καταδικασμένη θέση. Ακόμη κι αν κερδίσει η πλευρά που το υποστηρίζει, μόνο για κομματικούς λόγους, δεν μπορεί να εφαρμοστεί και θα σημάνει την οικονομική καταστροφή της χώρας.
Το τραγελαφικό είναι ότι η πλευρά του «ναι» υποστηρίζει πως το πλαίσιο μέτρων δεν ισχύει και δεν υπάρχει αντικείμενο για το δημοψήφισμα. Ωστόσο, όταν κάτι δεν ισχύει και δεν έχει αντικείμενο, πως το υποστηρίζεις; Αφού δεν υπάρχει! Για αυτό δημιουργήθηκε ένα ψευδεπίγραφο ερώτημα, λες και υπάρχει κάποιος εκτός ΚΚΕ που επιθυμεί την έξοδο από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ουσιαστικά, δημιουργείς έναν εικονικό αντίπαλο, γιατί τον κανονικό δεν τον κερδίζεις σε φυσιολογικές συνθήκες.