Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.

Στην πολιτική είναι πλέον παγιωμένη η αντίληψη ότι «το νόμιμον είναι και ηθικόν». Ό,τι, δηλαδή, προβλέπει ο νόμος είναι αυτομάτως και ηθικό, ήτοι σύμφωνο με τις περί ηθικής αντιλήψεις του μέσου συνετού ανθρώπου σε ορισμένο τόπο και χρόνο. Νομιμοποιούνται π.χ. με νόμο σωρεία παράνομων πληρωμών, ήτοι πληρωμών που έγιναν κατά παράβαση υφιστάμενων νόμων, και αυτό χαρακτηρίζεται «ηθικό». Νομιμοποιείται με νόμο η τοποθέτηση της κ. Μπαζιάνα κάπου σε κάποιο Πανεπιστήμιο; Η τοποθέτηση είναι ηθική, αφού η γυναίκα έχει όλα τα προσόντα και απλώς του είχε ξεφύγει του νομοθέτη να προβλέψει ότι σύζυγοι ή σύντροφοι ή συμφωνοσυμβιούντες πρωθυπουργού προτιμώνται σε μετακινήσεις, τοποθετήσεις σε ΑΕΙ.  
Αυτή η νομιμοποίηση παρανομιών αποτελεί πλέον καθημερινότητα στον σύγχρονο βίο. Δεν υπάρχει αιδώς, συστολή, ερυθρίαση, τσίπα. Ζούμε στην κοινωνία του βολέματος και του δουλέματος.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Τον είχα αναζητήσει στο Ναυτικό Μουσείο των Χανίων, πέρυσι τα Χριστούγεννα, μετά από προτροπή του καλού μου φίλου Σπύρου Καπίτσα, αλλά εκείνος απουσίαζε. Ο λόγος για τον εν αποστρατεία, 78χρονο σήμερα, αντιπλοίαρχο του Πολεμικού Ναυτικού και εκπληκτικό κατασκευαστή μικροσκοπικών πλοίων σε κλίμακα κ. Στέλιο Φαλιέρο. Κατάφερα να τον συναντήσω όμως αυτή τη φορά, όταν προ ολίγων ημερών τον αναζήτησα και πάλι στον χώρο όπου δημιουργεί τα μικροσκοπικά του αριστουργήματα. Στον δεύτερο όροφο του Ναυτικού Μουσείου Χανίων. Δέχθηκε με προθυμία να μου μιλήσει.

Τον ρωτώ ποιος είναι ο τόπος καταγωγής του και μου απαντά πως γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πόρο, όπου φοίτησε στη Σχολή Υπαξιωματικών και εντάχθηκε στη συνέχεια στις τάξεις του Πολεμικού Ναυτικού ως πυροβολητής. Αποστρατεύτηκε με τον βαθμό του αντιπλοιάρχου και μένει από τότε που παντρεύτηκε στα Χανιά.

Του Ελευθέριου Ρήνου.

Η Εθνική Τράπεζα εξαγόρασε την Τράπεζα της Ανατολής πριν από 80 χρόνια. Συμφωνήθηκε να γίνει η εκκαθάριση της απορροφούμενης τράπεζας, για να υπολογιστεί η αξία της και να πληρωθούν οι μέτοχοί της. Η Εθνική υποστηρίζει σήμερα πως ολοκλήρωσε αυτή τη διαδικασία το 1936 και μάλιστα είχε «άνοιγμα» και δεν περίσσεψε ούτε δραχμή. Δυστυχώς όμως αυτό δεν προκύπτει από κάποια έγγραφα, δεν μπορεί να το αποδείξει, ενώ δεν είχε ενημερώσει καν τους μετόχους, που ενδιαφέρονται εδώ και τρεις γενιές να μάθουν τι απέγινε η περιουσία που πούλησαν.

Όταν σε μια χώρα, οι τράπεζες και τα ξένα funds σου ζητάνε να αποπληρώσεις δάνεια από την επανάσταση του 1821, τους βαλκανικούς πολέμους και φτάνουν μέχρι το μήλο που έδωσε… ο όφις στην Εύα, τι γίνεται όταν ο ιδιώτης απευθύνεται στους ίδιους ανθρώπους και τους ζητάει ένα δικό τους χρέος που εκκρεμεί οκτώ δεκαετίες;

Ανάλογες υποθέσεις σαν την Τράπεζα της Ανατολής υπάρχουν δεκάδες, τόσο τράπεζες, όσο και ασφαλιστικές εταιρείες. Το πιο γνωστό παράδειγμα είναι η Τράπεζα Θεσσαλίας με έδρα το Βόλο, που βρίσκεται σε εκκαθάριση από το 1929 έως σήμερα. Πριν λίγα χρόνια ορίστηκαν εκ νέου εκκαθαριστές με απόφαση δικαστηρίου.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Κάθε φορά που ανεβαίνω στη γέφυρα ενός πλοίου επιθυμώντας να μιλήσω με τον καπετάνιο, δεν ξέρω ποιον και τι θα συναντήσω. Ευτυχώς, υπήρξε πάντοτε ανταπόκριση από την πλευρά του captain, με εξαίρεση μία φορά στη γραμμή της Αδριατικής και άλλη μία στο τοπικό καραβάκι που συνδέει τη Χίο με τα Ψαρρά. Δεν θέλησαν οι άνθρωποι να μιλήσουν, δικαίωμά τους. Αυτοί έχασαν, θέλω να πιστεύω. Ίσως φοβήθηκαν ότι είχαν να κάνουν με άλλον έναν αγενή "δημοσιογράφο", σαν αυτούς που δεν βάζουν γλώσσα μέσα στους ή σου χώνουν, θες δεν θες, το μικρόφωνο στο στόμα.

"Έλα να τα πούμε μόλις φύγουμε από την Αγία Ρουμέλη", μου είπε ο καπετάν Παύλος Μαυριγιαννάκης του "ΣΑΜΑΡΙΑ Ι" της "ΑΝΕΝΔΥΚ FERRIES" που εξυπηρετεί την "άγονη" γραμμή της νοτιοδυτικής Κρήτης και συνδέει, ανάλογα με την εποχή, την Παλαιόχωρα και τα Σφακιά με τη Σούγια, την Αγία Ρουμέλη και τη Γαύδο. Έτσι και έγινε.

[υπότιτλος: «μαλακία, διαχρονική πηγή ευτυχίας»].

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Αυτά γράφει σήμερα η καλή εφημερίδα του ειδικού συμβούλου της κ. Γεροβασίλη. Εγώ θυμήθηκα μία ομιλία του Φαήλου Κρανιδιώτη την 27.03.2011 στη ΝΟΔΕ Ηλείας. ΠΕΝΤΕ ολόκληρα χρόνια πριν. Κι’ όμως είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Την είχα αλιεύσει σε blog αντιμνημονιακό που τώρα έχει γίνει μνημονιακό, αφού υποστήριζε και εξακολουθεί να υποστηρίζει ΑΝΕΛ. Κάτι σαν το ΧΩΝΙ, ας πούμε. Μπορεί οι προσδοκίες του Φαήλου να διαψεύσθηκαν από τον Σαμαρά, αλλά αυτά που γράφει είναι η αλήθεια. Και, δυστυχώς, εδώ και 5 χρόνια δεν γίνεται τίποτε απ’ αυτά που είπε. Η διαπλοκή αλλάζει πρόσημο και από πρασινογαλάζια γίνεται ροζουλί. Η «απ’ ευθείας ανάθεση» ή σκέτη «ανάθεση» σε ημερήσια διάταξη. Οι δημόσιοι λειτουργοί που βρέθηκαν με εκατομμύρια ευρώ στους λογαριασμούς τους λόγω καίριων θέσεων [Έφοροι, δασάρχες, πολεοδόμοι] δεν τιμωρήθηκαν παραδειγματικά κι’ ούτε επέστρεψαν τη λεία στα Ταμεία του κράτους. Οι αδικαιολογήτως υπερδανεισμένοι επιχειρηματίες πάμπλουτοι με επιχειρήσεις χρεοκοπημένες. Και τούτο, διότι δεν βρέθηκαν αρκετοί δικαστικοί λειτουργοί να σταθούν  στο ύψος των περιστάσεων. Οι ελάχιστοι που στάθηκαν στο ύψος τους τιμώντας το έργο του δικαστή ή του εισαγγελέα δεν έτυχαν της υποστήριξης των Ενώσεων Δικαστών και Εισαγγελέων, στις οποίες ανήκαν. Σας προτρέπω και πάλι να διαβάσετε το βιβλίο «ΒΑΤΟΠΕΔΙ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, Στο Βα(λ)τοπέδι δεν είχε ... λακέρδα» του πρώην Εισαγγελέα Κολιούση, τον οποίον ουδεμία Ένωση στήριξε, όταν - αηδιασμένος από τις άνωθεν παρεμβάσεις -  εγκατέλειψε το εισαγγελικό λειτούργημα.