Ο Μπάμπης Κωνσταντάτος είναι από τους παλαιότερους συντάκτες στα περιοδικά του χώρου της θάλασσας. Έχει αρθρογραφήσει κατά καιρούς σε όλα σχεδόν τα θαλασσινά περιοδικά, ενώ το βιβλίο του με τίτλο "Δια θαλάσσης", βοήθησε και συνόδευσε πολλούς πρωτόμπαρκους λάτρεις του φουσκωτού σκάφους στις πρώτες τους αναζητήσεις στο απέραντο γαλάζιο. Το βιβλίο αυτό θα διατίθεται στο εξής από το Rib and Sea. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να στείλουν την παραγγελία τους και να το παραλάβουν ταχυδρομικώς (με αντικαταβολή), αναγράφοντας τα πλήρη στοιχεία τους, στην ηλεκτρονική διεύθυνση του περιοδικού : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Το κόστος απόκτησης του βιβλίου "Δια θαλάσσης" ανέρχεται στο ποσό των είκοσι πέντε (25) ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων αποστολής και αντικαταβολής.
Στη μνήμη του Τζίμη Καλαβρέζου, που έφυγε πριν από μερικούς μήνες απ' τη ζωή, γιατί είχε την ατυχία να υποστεί καρδιακό επεισόδιο στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Ένα μικρό, ακριτικό και ξεχασμένο νησί του Αιγαίου, την Κάσο...
Δεινός κουρέας ο Τζιμ στην Κάσο, αλλά και στη Νέα Υόρκη, όπου έζησε και εργάστηκε τα πιο πολλά χρόνια. Δεινός επίσης "αλατοσυλλέκτης", "συκοφάς", ψαράς, και δη σκαροφονιάς! Δεν θα γράψω όμως πολλά. Θα αφήσω την εικόνα να μιλήσει μόνη της. Θα πω μόνο τούτο. Ας παρακολουθήσουν με προσοχή οι σύγχρονοι "μεγαλοψαράδες", τον τρόπο με τον οποίο συνήθιζε να ψαρεύει ο Τζίμης, στη ηλικία των 80 ετών, και ας αναλογιστούν τα πολύπλοκα και εξελιγμένα εργαλεία, τα μηχανάκια, τα ψεύτικα πανάκριβα δολώματα, τα πανάκριβα σκάφη, τους θηριώδεις κινητήρες και τις ανοξείδωτες καλαμοθήκες τους...
Διευκρίνιση : Εξ αιτίας της αψυχολόγητης και ακατανόητης ενέργειας του "φίλου" μου Νίκου Κολούμπα να διαγράψει όλα τα βιντεάκια που είχα κατά καιρούς τραβήξει και είχε αυτός αναρτήσει στον δικό του λογαριασμό στο YouTube, αναγκάζομαι να τα ξαναμοντάρω και να τα αναρτήσω πλέον σιγά σιγά στον δικό μου λογαριασμό. Αν και δεν ευθύνομαι, ζητώ συγγνώμη από τους φίλους των διαδικτυακών περιοδικών "Rib and Sea" και "Camper Life".
Κάμερα - Επιμέλεια κειμένων : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μοντάζ : Δημήτρης Κωστόπουλος.
Παρουσίαση - Αφήγηση : Ντόρα Παπαδοπούλου.
Νικόλαος Γιαννάκος..... Νικόλαος Γιαννάκος..... Νικόλαος Γιαννάκος... Παπα Νικόλα μου γιατί δεν απαντάς; "Έφυγα, Ιωσήφ παιδί μου, έφυγα. Τα δίχτυα και η βάρκα με περίμεναν στο νησί, το ίδιο και το κτήμα, αλλά Εκείνος με διέταξε χθες να λύσω κάβους και να πάμε μαζί για τη μεγάλη καλάδα, και δεν κατάφερα βλέπεις να αρνηθώ..." Ηχούν αργά οι καμπάνες στα Ψαρά από χθες, μεσίστιες οι σημαίες κυματίζουν, η ολόμαυρη ράχη πενθεί κι' αυτή, καθώς τα πόδια σου δεν θα την ξαναπατήσουν. Δεν άντεξες να με περιμένεις άλλο παπα Νικόλα. Συνεχώς ανέβαλα τον ερχομό μου στο νησί, για το ταξιδιωτικό του περιοδικού, και τώρα που θα έρθω εσύ θα λείπεις... Η δική μου ολιγωρία κάνει τώρα τον πόνο μου διπλό...
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μέχρι πρό τινος γνωρίζαμε ότι δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε μια ακτή με λουόμενους, έχοντας τον κινητήρα του σκάφους μας σε θέση λειτουργίας. Και αναρωτιόμασταν : Πώς θα βγούμε στην όμορφη παραλία που βρέθηκε στη θαλασσινή μας περιπλάνηση στις Κυκλάδες, και η οποία δεν είναι ερημική, αλλά υπάρχει κόσμος εκεί που απολαμβάνει το μπάνιο του; Με τα κουπιά, μιμούμενοι τους κωπηλάτες των Virgin islands; Τραβώντας το οκτάμετρο π.χ. φουσκωτό με τα χέρια, ενώ εμείς έχουμε βουτήξει στο νερό μέχρι το λαιμό; Αγκυροβολώντας αρόδο και, ελλείψει tender, βγαίνοντας στην ακτή κολυμπώντας;
Λίγα σχόλια με αφορμή τον άδικο χαμό των δύο ψαροντουφεκάδων, που χάθηκαν το τελευταίο Σαββατοκύριακο, και των άλλων τριών που προηγήθηκαν την πρώτη εβδομάδα του Μαίου. Και να σκεφτεί κανείς πως το ψάρεμα απαγορεύεται τον Μάϊο...
Γράφει ο Θανάσης Στρίγκος.
Ήταν ένα καλοκαίρι στη Ζάκυνθο, Αύγουστος του 1987, όταν για πρώτη φορά έπιασα εκείνο το μικρό ψαροντούφεκο με τα αδύναμα λάστιχα στα χέρια μου. Μέχρι τότε, και ένα χρόνο πριν, είχα ένα καμάκι με σκουπόξυλο και, ασφαλώς, εκτός από αχινούς, δεν κατάφερνα να τρυπήσω τίποτε άλλο. Θυμάμαι ακόμη τη στιγμή που ο Τάκης μου έδωσε το 60άρι "Balco" και κρατώντας αυτός στο χέρι του ένα μεγαλύτερο, κολυμπήσαμε στα διάφανα τότε νερά του Πόρτο Ζόρο. Αυτή ήταν και η αρχή, κόλλησα το μικρόβιο και ναι ήταν δύσκολη και αγιάτρευτη εκείνη η ασθένεια.
1ος αγώνας Olympic Rib's στη Ρόδο - 2 έως 3 Μαίου 2009.
Διοργανωτής σύλλογος : "Ροδιακός Όμιλος Ταχυπλόων" (Ρ.Ο.ΤΑ.)
Ήταν στη Ρόδο, είδε, φωτογράφισε, βιντεοσκόπησε και σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τα περισσότερα πρωταθλήματα εμπεριέχουν, κατά κανόνα και κατά γενική ομολογία, "μαγειρέματα", ίντριγκες, παρασκηνιακές ενέργειες και πάθος για τη νίκη και την πρώτη θέση. Πάθος το οποίο, αρκετές φορές, ξεφεύγει από τα όρια του θεμιτού ανταγωνισμού και της καλώς εννοουμένης άμιλλας, αφού η πρώτη θέση σχετίζεται, εμμέσως πλην σαφώς, με το marketing και τις πωλήσεις. Το πρόβλημα λαμβάνει βεβαίως ανεξέλεγκτες διαστάσεις όταν οι ενέργειες αυτές γίνονται εν γνώσει, με την ανοχή πολλές φορές, ή ακόμη και με την "υποστήριξη" των διοργανωτών, οι οποίοι φροντίζουν να εφαρμόζεται ο ελαστικός, και αυτοσχέδιος Κανονισμός, μόνο όμως επιλεκτικώς ως προς τα άρθρα και τους εμπλεκομένους.
Φέτος περάσαμε τις ημέρες του Πάσχα με φίλους στη Ζάκυνθο. Και ήταν αυτή ακριβώς η "συνταγή" που με έκανε να αλλάξω ρότα στη σύνταξη αυτού του σημειώματος. Γιατί άλλα είχα κατά νου να γράψω, ευρισκόμενος, προφανώς και δικαίως, εν βρασμώ ψυχής, και άλλα τελικώς γράφω. Γιατί επείσθην, βλέπετε, ότι η μιζέρια, η μικροψυχία και η κοντόφθαλμη οπτική θεώρηση των πραγμάτων εκ μέρους κάποιων, δεν μπορεί και δεν θα πρέπει να δηλητηριάσει την αισιοδοξία μας για το αύριο, γι' αυτά που έρχονται.
Γιατί πέρα και πάνω από πλωτές εκθέσεις και διεκδικήσεις πατρότητας "πρωτότυπων" ιδεών, αποκλειστικότητας πρωτοβουλιών και επιλεκτικών αποκλεισμών, υπάρχει εκεί έξω το απέραντο γαλάζιο, τα ταξίδια μας στη φιλόξενη αγκαλιά Της, οι φίλοι μας, αυτοί που περιμένουν να ονειρευτούν με τα όνειρά μας, αυτοί που περιμένουν να ταξιδεύσουν μαζί μας. Γιατί, τελικώς, αυτά μόνο παίρνουμε στις αποσκευές μας, όταν έρθει κάποτε το πλήρωμα του χρόνου...
Από τις 2 έως τις 6 Απριλίου 2009 πραγματοποιήθηκε στο Εκθεσιακό Κέντρο Ελληνικού (πρώην Ανατολικός Αερολιμένας Αθηνών) το "Ανοιξιάτικο Θαλασσινό Σαλόνι". Φτωχό σε συμμετοχές, χωρίς αίγλη, άφησε σε όσους το επισκέφτηκαν την πικρή γεύση ενός αναπάντητου ερωτήματος. Γιατί επιμένουν κάποιοι στην πραγματοποίηση μιας δεύτερης κλαδικής έκθεσης, μέσα στον ίδιο χρόνο, αφού οι άμεσα ενδιαφερόμενοι τη "σνομπάρουν" ή δεν έχουν, σε εποχές παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, τη δυνατότητα να την υποστηρίξουν με τη συμμετοχή τους;
Ο "Όμιλος φουσκωτών σκαφών Κέρκυρας" απεσύρθη, ως γνωστόν, από το άτυπο "Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Φουσκωτών Σκαφών". Οι φίλοι τού Ομίλου της Κέρκυρας δεν θα μπορούσαν ωστόσο να μείνουν μακριά από κάθε αγωνιστική δραστηριότητα, και έτσι προκήρυξαν ένα "Πανελλήνιο Αγώνα Φουσκωτών Σκαφών", ο οποίος πρόκειται να πραγματοποιηθεί στην Κέρκυρα στις 20 και 21 Ιουνίου του 2009.
Οι φίλοι του Ροδιακού Ομίλου (Ρ.Ο.ΤΑ.) έχουν ήδη αρχίσει τις προετοιμασίες για τη διοργάνωση και φιλοξενία του πρώτου αγώνα, για το άτυπο "Πανελλήνιο Πρωτάθλημα φουσκωτών σκαφών", ο οποίος θα πραγματοποιηθει στη Ρόδο στις 2 και 3 Μαίου 2009. Πιστοί στην παράδοση, που θέλει οι αγώνες που πραγματοποιούνται στη Ρόδο να είναι κάθε χρόνο υποδειγματικοί, από πλευράς οργάνωσης, παροχών και προβολής, οι φίλοι του Ροδιακού Ομίλου κάνουν ό,τι περνάει απ' το χέρι τους προκειμένου ο φετινός αγώνας να είναι αντάξιος, αν όχι καλύτερος, αυτών που προηγήθηκαν. Στο πλαίσιο αυτών των προσπαθειών είναι και οι γενναιόδωρες εκπτώσεις στα εισιτήρια των πλοίων της "Blue Star Ferries", για τη μεταφορά σκαφών, πληρωμάτων και δημοσιογράφων, η δωρεάν παραμονή και διατροφή σε ξενοδοχεία, και η δωρεάν μετακίνηση από και προς τον χώρο διεξαγωγής του αγώνα με μικρά λεωφορεία. Νομίζουμε, και θέλουμε να πιστεύουμε, ότι τα καλύτερα είναι ακόμη μπροστά μας.