Του Βασίλη Τσούγκαρη.
Οι παλιοί θα το θυμούνται το τραγούδι αυτό, το «ρετρό», το οποίο αργότερα η νεολαία της εποχής του '60 το είχε «διασκευάσει», και το «σε άλλη γη σε άλλα μέρη, που κανέναν δεν ξέρουμε και κανείς δεν μας ξέρει….» είχε γίνει «πού στο διάολο να πάμε, χωρίς φράγκο στην τσέπη μας τι σ…α θες να φάμε…..» (κλπ, κλπ).
Ωραίες εποχές ΤΟΤΕ, σύμφωνα με τις περιγραφές των παλιών, αλλά και τις αναμνήσεις των συνομήλικων που τα προλάβαμε τα τραγούδια αυτά, όπως και τον «ρομαντισμό» των νεανικών μας χρόνων…
Του Πέτρου Χασάπη.
Στάση πληρωμών, από προφανή οικονομική αδυναμία τους, φαίνεται να κηρύσσουν τελικά οι πολίτες προς το κράτος. Και ο αριθμός τους αυξάνεται συνεχώς. Πόσα λέγαμε μέχρι χθες ότι είναι τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς την εφορία; 68 δισεκατομμύρια; Ξεχάστε το. Ήδη προσεγγίζουν τα 70 δισεκατομμύρια!
Μέσα στον Αύγουστο μόνο, και ενώ υποτίθεται ότι έπρεπε να εισπραχθεί η πρώτη δόση του φόρου εισοδήματος, τα χρέη αντί να μειωθούν τουναντίον αυξήθηκαν κατά 1,5 δις περίπου! Και να σκεφτούμε ότι έρχεται και ο ΕΝΦΙΑ. Μέχρι τα Χριστούγεννα προβλέπουμε τα ληξιπρόθεσμα προς την εφορία να ξεπερνούν τουλάχιστον τα 72 δισεκατομμύρια ευρώ.
Γιατί λοιπόν δανειστές και κυβέρνηση επιβάλλουν συνεχώς αντισυνταγματικούς και απάνθρωπα μεγάλους φόρους, αφού και ένα μικρό παιδάκι αντιλαμβάνεται ότι δεν πρόκειται να πληρωθούν με αυτή την οικονομική κατάσταση; Αν δεν είναι πολιτικά ανίκανοι, τότε θα πρόκειται για σχεδιασμένη μετακύλιση του δημοσίου χρέους στις πλάτες του καθενός μας ατομικά, μέσω τεχνητής αύξησης των απαιτήσεων του κράτους προς τους πολίτες του.
Όλα αυτά που μας συμβαίνουν είναι τραγελαφικά. Την στάση πληρωμών που έπρεπε να κηρύξει το κράτος προς τους ιδιώτες δανειστές από την αρχή, έχοντας απέναντί του ένα μη βιώσιμο δημόσιο χρέος, τελικά την κάνουν οι πολίτες προς το κράτος, ενώ το τελευταίο εξακολουθεί να θεωρεί το χρέος βιώσιμο, σαν να μην τρέχει τίποτα!
ΥΓ. Μετά από όλα αυτά, απορούμε πού βρίσκει τα πρωτογενή πλεονάσματα η κυβέρνηση και μάλιστα αυτά αυξάνονται κιόλας!
Κείμενο, φωτογραφίες, βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μουσιική : Γιώργος Ρήγος.
Είναι τόσα τα καλοκαιρινά πανηγύρια στην Κάσο, που ο επισκέπτης - γιατί οι ντόπιοι τα θυμούνται όλα - χάνει τον λογαριασμό! Μεγαλύτερο και επιβλητικότερο το πανηγύρι της Πέρα Παναγιάς, που πραγματοποιείται κάθε χρόνο τον Δεκαπενταύγουστο στον ομώνυμο οικισμό : http://www.ribandsea.com/main/index.php/articles/1226-animera-tis-panagias-stin-kaso
Δεν είναι όμως μόνο η Πέρα Παναγιά που φέρει το όνομα της μητέρας του Χριστού. Οι εκκλησίες της Κάσου, οι αφιερωμένες στην Παναγιά, είναι πολύ περισσότερες. Η Πέρα Παναγιά, η Παναγιά του Εμπορειού, η Πορταίτισσα, η Ποταμίτισσα, η Παναγιά η Φανερωμένη, η Αποπαντούλα, όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι (στ' Αρμάθια), η Παναγία του Ελλέρου κ.α. Η τελευταία γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου και σηματοδοτεί, θα έλεγε κανείς, το πέρας του καλοκαιριού. Καθώς δε η σχολική περίοδος έχει ήδη, αυτή την εποχή, αρχίσει και οι καλοκαιρινοί επισκέπτες έχουν επιστρέψει στο βρωμερόν άστυ, οι προσκυνητές στο πανηγύρι της Παναγίας του Ελλέρου είναι λίγοι σε σχέση με αυτούς των άλλων μεγάλων πανηγυριών του Ιουλίου και του Αυγούστου. Γι' αυτό στο πανηγύρι της Παναγίας του Ελλέρου επικρατεί μια πιο "οικογενειακή, θα έλεγε κανείς, ατμόσφαιρα.
Πηγή : http://gianniskostis.blogspot.gr/
"Η Ελλάδα πεινάει κι εμένα θα μου βάλετε ...τηλέφωνο;".
(Νικόλαος Πλαστήρας, πρωθυπουργός της Ελλάδας με άνεργο αδελφό).
Η φτώχεια του πρώην πρωθυπουργού Ν. Πλαστήρα, δεν αποτελεί παράδειγμα για τους σημερινούς κηφήνες της πολιτικής! "Η Ελλάδα πεινάει κι εμένα θα μου βάλετε τηλέφωνο"; είχε πει, ενώ ο αδελφός του ήταν άνεργος. Μεταφέρουμε μερικά από τα πολλά αξιόλογα συμβάντα της ζωής του, τα οποία χαρακτηρίζουν τον άνδρα και τον καθιστούν πρότυπο, παράδειγμα προς μίμηση για παλαιότερους, αλλά και σημερινούς, πρωθυπουργούς, δεδομένου ότι, τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι, έμπαιναν πλούσιοι στην πολιτική και έβγαιναν πάμπτωχοι.
Η Φυσιολατρική Λέσχη Φίλων Φουσκωτού Σκάφους «ΝΑΥΤΙΛΟΣ», την Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014, ολοκλήρωσε την τέταρτη αποστολή «Σταγόνα αγάπης» για το "Ξεκίνημα της Σχολικής Χρονιάς στα Παιδικά Χωριά SOS Βάρης".
Η δράση είχε χαρακτήρα κοινωνικής προσφοράς με βασικό σκοπό να είναι κοντά στα παιδιά των Παιδικών Χωριών SOS στο ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς. Μία αντιπροσωπεία Μελών της Λέσχης επισκεύτηκαν το χωριό για να προσφέρουν σύχρονο ηλεκτρονικό εξοπλισμό με στόχο την βελτίωση αλλά και να διευκολύνουν τις εκπαιδευτικές δυνατότητες του χωριού. Ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός που παραδόθηκε είναι:
Πηγή : "Αντιφωνητής" - Αρ. Φύλλου 399, Σεπτέμβριος 2014
Γράφει ο Ν. Λυγερός.
Ένα από τα μεγάλα προβλήματα των ανθρώπων που προωθούν την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας είναι το πλήθος των μαθητών και των φοιτητών. Σε κάθε συζήτηση αναρωτιούνται τι θα κάνουμε αν του χρόνου έχουμε λιγότερους, τι θα κάνουμε τώρα που έχουμε λιγότερους και πώς θα τα καταφέρουμε να έχουμε περισσότερους.
Αυτά τα ερωτήματα σε βάθος Χρόνου θεωρούνται από συνήθεια ως σημαντικά, ενώ ανήκουν μόνο και μόνο στη καθημερινότητα. Συζητούν ειδικοί της γλώσσας λες και υπάρχει μόνο η γλώσσα δίχως σκέψη. Ποιο νόημα έχει η γλώσσα δίχως σκέψη; Ποια σημασία έχει η γλώσσα δίχως πολιτισμό; Αν ο στόχος μας είναι μόνο και μόνο η επικοινωνία, σίγουρα υπάρχει και απάντηση. Το πρόβλημα είναι ότι μιλάμε για φυσικές γλώσσες και όχι για τεχνητές. Κι όταν εφαρμόζουμε αυτό το πλαίσιο στη γλώσσα μας μπορούμε ν’ αναρωτηθούμε στο τέλος τι αξία έχουν τα ελληνικά δίχως Ελληνισμό;
Διαβάσαμε το υπ. αριθ. 318/11-4-2011 έγγραφο της Γενικής Γραμματείας Πληθυσμού και Κοινωνικής Συνοχής του Υπουργείου Εσωτερικών προς το Υπουργείο Εξωτερικών, με θέμα «Εθνική Στρατηγική για την κοινωνική ένταξη των υπηκόων τρίτων χωρών από 2011 έως 2015» και φρίξαμε! Σας μεταφέρουμε αυτολεξεί:
«Η χώρα θα χρειασθεί και νέους μετανάστες προκειμένου να αντιμετωπισθεί το επερχόμενο φαινόμενο γήρανσης του πληθυσμού. Tο εθνικό συμφέρον επιτάσσει να συνεχισθεί η νόμιμη μετανάστευση!!!» (σελ.8)
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ακριτική Κάσος. Τέλη δεκαετίας του '80, αρχές δεκαετίας του '90. Τόσο κοντά, αλλά και τόσο μακριά, συγχρόνως, στον χρόνο και στον τόπο! Στο παραδοσιακό, πρωτόγονο θα έλεγα, πατητήρι του αείμνηστου μαστρο Δημήτρη, παιδιά, εγγόνια και φίλοι παρακολουθούν τον μούστο που τρέχει απ' τη κτιστή δεξαμενή καθώς ο Μανώλης Πέππης και ο μικρός γιος του Μίμης πατάνε τα σταφύλια. Ο μαστρο Δημήτρης παρακολουθεί και μοιράζει συμβουλές και οδηγίες, ενώ πειράζει τον εγγονό του που δεν έχει ακόμη τη δύναμη να γυρίσει τη μπάρα για την σύνθλιψη των σταφυλιών.
Τα παιδιά ανδρώνονται, οι ενήλικοι γερνούν, οι ηλικιωμένοι φεύγουν, μαζί και κάποια έθιμα που έδεναν άλλοτε σφιχτά τους ανθρώπους των μικρών κοινωνιών. Είναι όμως αυτό το παρελθόν που κρατάει τη μνήμη ζωντανή και δίνει κουράγιο και ελπίδα στους ανθρώπους για τις δύσκολες ημέρες που έρχονται...
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αρχικώς ο τίτλος αυτού του άρθρου ήταν "οι Δήμαρχοι αλλάζουνε, το μπάχαλο όμως μένει". Ο δημοσιογράφος όμως είναι παρατηρητής των γεγονότων, στέκεται με κριτική διάθεση απέναντι στην εξουσία και ενημερώνει, όσο πιο αντικειμενικά μπορεί, τον κόσμο. Δεν είναι ούτε εισαγγελέας ούτε προφήτης. Μ' αυτές λοιπόν τις σκέψεις, άλλαξα τον τίτλο του άρθρου ώστε να μην παρεξηγηθώ, χωρίς λόγο και αιτία, από αυτούς που με περιμένουν στη γωνία με... το δίκανο.
Σηκώθηκαν λοιπόν απ' τις καρέκλες τους - ή μάλλον κατέβηκαν απ' το μπαμπουδένιο καλάμι τους - ο μέχρι πρότινος Δήμαρχος Κάσου Δημήτρης Ερωτόκριτος, ο Αντιδήμαρχος και οι δημοτικοί του σύμβουλοι, και τις θέσεις τους κατέλαβαν η Μαίρη Τσανάκη και οι δικοί της δημοτικοί σύμβουλοι. Μαζί μ' αυτή την αλλαγή όλοι ελπίζουν ότι κάτι θα αλλάξει στον τρόπο διαχείρισης της εξουσίας και των πραγμάτων που αφορούν το ακριτικό νησί και τους κατοίκους του, ενώ ελπίζουν να αλλάξει και ο τόπος συνεδριάσεων του δημοτικού συμβουλίου από το... περίπτερο του λιμανιού στα γραφεία, τουλάχιστον, του Δήμου.
Ρε Πισατίδη, τι ήθελες και ρώτησες;
Γράφει ο Γιώργος Γιαλτουρίδης.
Ρε Πισατίδη, τι ήθελες και ρώτησες; Να που τώρα ο Παπαδόπουλος σε έκανε με τα κρεμμυδάκια! http://www.ribandsea.com/main/index.php/waves/1599-exeis-apantiseis-kai-epixeirimata-ta-diagrafoume
Και ρωτάει τώρα ο Πόντιος : Εφ' όσον πρωτοκολλήσατε στις 28/9/2012 στο προξενείο του Τορόντο κάποιο ακριβές αντίγραφο εκ του πρωτοτύπου που είχε επικυρώσει ο καναδέζος δικηγόρος David Ross McGregor, τότε γιατί έντεκα ημέρες αργότερα, στις 9/10/2012, πάλι πρωτοκολλήσατε στο προξενείο το ίδιο ακριβές αντίγραφο εκ του πρωτοτύπου που είχε επικυρώσει κάποιος άλλος καναδέζος δικηγόρος ονομαζόμενος Moin-Ud-Din Chaudhary;
Γνωρίζεις Πισατίδη; Εγώ γνωρίζω.
Γιώργος Γιαλτουρίδης.