Rib and Sea

Αγαπητέ κύριε Διευθυντά.

Εν όψει του προβάλλοντος νέου έτους και αντ΄ ευχών, αφιερώνω στους αναγνώστες σας, αλλά και σ΄ εσάς προσωπικά, το παρακάτω βίντεο και την απομαγνητοφώνηση του, με την σιγουριά ότι και εγώ, και εσείς, και οι αναγνώστες σας, σιωπηλά συνεννοηθήκαμε.

Με τιμή
Ο παράξενος και διαστροφικός αναγνώστης σας.

Και η απομαγνητοφώνηση του βίντεο :

Αν ήμουν κομμουνιστής. Χμ… Με ποια έννοια;

Όχι, θέλω να πω…

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχε γεννηθεί στην Εμίλια.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή… ο παππούς… ο θείος… ο μπαμπάς… (η μαμά όχι).

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή έβλεπε τη Ρωσία ως μια υπόσχεση, την Κίνα ως ένα ποίημα, τον κομμουνισμό ως τον επίγειο παράδεισο.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ένιωθε μόνος.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχε μια εκπαίδευση υπερβολικά καθολική.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ο κινηματογράφος το απαιτούσε, το θέατρο το απαιτούσε, η ζωγραφική το απαιτούσε, η λογοτεχνία επίσης… το απαιτούσαν όλοι!

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή “η ιστορία είναι με το μέρος μας”!

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή του το είχαν πει.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν του τα είχαν πει όλα.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή πρώτα… πρώτα… πρώτα… ήταν φασίστας.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχε καταλάβει ότι η Ρωσία “πήγαινε αργά, αλλά θα έφτανε μακριά”.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ο Berlinguer ήταν ένας καλός άνθρωπος.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ο Andreotti δεν ήταν ένας καλός άνθρωπος.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν πλούσιος αλλά αγαπούσε το λαό.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή έπινε κρασί και τον συγκινούσαν οι λαϊκές γιορτές.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν τόσο άθεος που χρειαζόταν έναν άλλο θεό.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν τόσο γοητευμένος από τους εργάτες που ήθελε να είναι ένας από αυτούς.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν άντεχε πια να είναι εργάτης.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήθελε αύξηση μισθού.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή η επανάσταση… “σήμερα όχι, αύριο ίσως, αλλά μεθαύριο σίγουρα”.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή… “η αστική τάξη, το προλεταριάτο, η ταξική πάλη”…

Κάποιος ήταν κομμουνιστής για να τσαντίσει τον πατέρα του.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή έβλεπε μόνο RAI TRE.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής λόγω μόδας, κάποιος λόγω αρχών και κάποιος από απογοήτευση.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήθελε να κρατικοποιήσει τα πάντα!

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν ήξερε από υπαλλήλους κρατικούς, παρακρατικούς και λοιπούς.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχε ανταλλάξει το διαλεκτικό υλισμό με το κατά Λένιν Ευαγγέλιο.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν πεπεισμένος ότι είχε πίσω του την εργατική τάξη.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ήταν πιο κομμουνιστής απ’ τους άλλους.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή υπήρχε το μεγάλο Κομμουνιστικό Κόμμα.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής παρ’ όλο που υπήρχε το μεγάλο Κομμουνιστικό Κόμμα.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν υπήρχε τίποτα καλύτερο.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχαμε το χειρότερο σοσιαλιστικό κόμμα της Ευρώπης.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή… χειρότερο κράτος από το δικό μας… μόνο η Ουγκάντα!

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν άντεχε πια σαράντα χρόνια κυβερνήσεις Χριστιανοδημοκρατών, γλοιωδών και ρουφιάνων.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή… Piazza Fontana… Brescia… σταθμός της Bologna… τραίνο Italicus… Ustica… κλπ. κλπ. κλπ….

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή οποιοσδήποτε πήγαινε κόντρα ήταν κομμουνιστής.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή δεν άντεχε πια εκείνο το βρώμικο πράγμα που επιμέναμε να αποκαλούμε δημοκρατία.

Κάποιος πίστευε ότι είναι κομμουνιστής και ίσως να ήταν κάτι άλλο.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή ονειρευόταν μια άλλη ελευθερία από την αμερικάνικη.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή πίστευε ότι μπορούσε να είναι ζωντανός και ευτυχισμένος μόνο εάν ήταν και οι άλλοι.

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή είχε ανάγκη από μια ώθηση προς κάτι νέο, επειδή ήταν διατεθειμένος να αλλάζει κάθε μέρα, επειδή ένιωθε την ανάγκη για μια διαφορετική ηθική. Επειδή ήταν ίσως μόνο μια δύναμη, ένα πέταγμα, ένα όνειρο, ήταν μόνο μια παρόρμηση, μια επιθυμία να αλλάξει τα πράγματα, να αλλάξει τη ζωή…

Κάποιος ήταν κομμουνιστής επειδή μ’ αυτήν τη φόρα, ο καθένας ήταν κάτι παραπάνω από τον εαυτό του, ήταν σαν δύο άτομα σε ένα. Από τη μία μεριά, η προσωπική καθημερινή κόπωση και, από την άλλη, η αίσθηση του να ανήκεις σε μια φυλή που ήθελε να απογειωθεί για ν’ αλλάξει πραγματικά τη ζωή.

Όχι. Καμία πίκρα. Ίσως ακόμα και τότε πολλοί να είχαν ανοίξει τα φτερά τους χωρίς να είναι ικανοί να πετάξουν… σαν υποθετικοί γλάροι…

Και τώρα; Ακόμη και τώρα, νιώθεις σαν δύο. Από τη μία μεριά, το ενταγμένο άτομο που διασχίζει ευλαβώς την αθλιότητα της καθημερινής του επιβίωσης και, από την άλλη, ο γλάρος, χωρίς καν την πρόθεση πια να πετάξει, γιατί το όνειρο έχει πλέον σακατευτεί.

Δύο δυστυχίες σε ένα μόνο σώμα.