Στη σύντομη βόλτα ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Για να είμαι ειλικρινής αποφεύγω τα τελευταία χρόνια να πηγαίνω στα, ούτως ειπείν, "ναυτικά σαλόνια" της Αθήνας γιατί, απλούστατα, μελαγχολώ κάνοντας μια αναδρομή στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν. Τότε, δηλαδή, που ο κατασκευαστικός κλάδος ευημερούσε και ο κόσμος αγόραζε σκάφη και τα έριχνε στο νερό για να βολτάρει στο πέλαγος. Τότε που οι κλαδικές εκθέσεις ευημερούσαν κι' αυτές και δεν υπήρχαν κατάλληλοι - σε μέγεθος και υποδομές - χώροι για να φιλοξενήσουν τον αριθμό των εταιρειών που ήθελαν να λάβουν μέρος. Ήταν ο καιρός της υπερβολής, τότε που οι εισαγωγείς και οι κατασκευαστές φύτρωναν σαν τα μανιτάρια και προσπαθούσαν να πουλήσουν ένα σκάφος για να βγάλουν δύο! Και καθώς όλα έχουν ένα τίμημα, ήρθε η κρίση για να μπουν τα πράγματα στις σωστές τους διαστάσεις.
Φέτος, όμως, αποφάσισα να κάνω μια βόλτα μέχρι το Ολυμπιακό Κέντρο Ξιφασκίας για να πάρω μια "τζούρα" θάλασσας. Και, παραδόξως, δεν απογοητεύτηκα εντελώς, καθώς η έκθεση, αν και μικρή, ήταν αυτό που λέμε "αξιοπρεπής". Το βλέπει κανείς με την πρώτη ματιά ότι ο χώρος - όσος απέμεινε ζωντανός - θέλει να ζήσει. Το βλέπει στα μάτια των εκθετών που προσπαθούν, με τις πενιχρές πια οικονομικές τους δυνατότητες, να τονίσουν προς κάθε κατεύθυνση πως ό,τι δεν τους πεθαίνει τους κάνει πιο δυνατούς!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Βιντεοσκοπούσα ένα παλιό ταρσανά στην παραλία της Φτελιάς, όταν πλησίασε ένας ηλικιωμένος Μυκονιάτης. Καθώς δεν υπήρχε ψυχή ζώσα τριγύρω, τέλος Νοεμβρίου γαρ, βρήκα την ευκαιρία να τον ρωτήσω ποιος κατά την γνώμη του θα μπορούσε να μου περιγράψει τη Μύκονο του χθες. Πώς ήταν δηλαδή η ζωή στη Μύκονο προτού ξεκινήσει το τραίνο της τουριστικής ανάπτυξης που άλλαξε την φυσιογνωμία του Κυκλαδίτικου αυτού νησιού τους μήνες του καλοκαιριού. "Ο μπάρμπα Γιάννης, ο Πρόεδρος της Άνω Μεράς", απάντησε εκείνος χωρίς να το πολυσκεφτεί. "Αυτός θα στα πει καλά".
Έπρεπε όμως πρώτα να εντοπίσω τον "μπάρμπα Γιάννη". Ρώτησα σε ένα αρτοποιείο, απέναντι απ' το Ηρώο της Άνω Μεράς, και η υπάλληλος μου έδειξε το σπίτι του Προέδρου που απείχε διακόσια μόλις μέτρα από εκεί! Εκείνος όμως έλειπε στην Αθήνα και, όπως μου είπε η γυναίκα του, θα επέστρεφε στη Μύκονο το ίδιο βράδυ. Μου έδωσε τον αριθμό του κινητού του τηλεφώνου, η επαφή μαζί του έγινε το ίδιο απόγευμα και το ραντεβού κλείστηκε το άλλο πρωί στα γραφεία της Κοινότητας.
Είμαι με το κράτος Δικαίου, τους νόμους και το πειθαρχικό δίκαιο!
Δεν γνωρίζω τον Μανώλη Γαβαθιώτη, που υπογράφει το κάτωθι άρθρο, και δεν εξυπηρετώ συμφέροντα κανενός, παρά μόνον υπερασπίζομαι το δημόσιο συμφέρον!
Ο κύριος Γαβαθιώτης όμως έχει απόλυτο δίκιο όσον αφορά τα έργα και τις ημέρες του Δημόσιου Υπαλλήλου Μαλάτου.
Σύμφωνα λοιπόν με όλα αυτά ο συγκεκριμένος υπάλληλος της Γ.Γ.Αθλητισμού κύριος Μαλάτος, δεν χτυπάει κάρτα εδώ και χρόνια. Ποιός τον καλύπτει; Γιατί δεν περνάει ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ;
Το ΤΕΡΑΣΤΙΟ παρανόμως καταλογισθέν ποσόν το επέστρεψε;
Κύριε Βασιλειάδη, ο συγκεκριμένος κύριος, ο οποίος πάει στα δικαστήρια και κατασυκοφαντεί έντιμους Υπαλλήλους, και τα άκουσα με τα αυτιά μου, έχει άδεια που κατ' εξακολούθηση εμφανίζεται στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ; ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΟΣ ΕΙΝΑΙ. ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ για τον συγκεκριμένο δεν ΥΠΑΡΧΕΙ;
Η επιμονή και η μεθοδικότητα του Δημάρχου Γιάννη Κωνσταντάτου έφεραν αποτελέσματα αφού το Ελληνικό θα αποκτήσει, για πρώτη φόρα στην ιστορία του, ιδιόκτητη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων 2.000 τ.μ. περίπου, αξίας 2.6 εκ ευρώ στη Λ. Ιασωνίδου στο 1ο Δημοτικό. Ικανοποιείται έτσι ένα πάγιο αίτημα του λαού της πόλης για έναν πολυχώρο αθλητικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων.
Στις 29 Νοεμβρίου ψηφίστηκε από την Περιφέρεια Αττικής, η οποία και θα χρηματοδοτήσει εξ ολοκλήρου το έργο, η έγκριση των όρων του σχεδίου της Προγραμματικής Σύμβασης μεταξύ της Περιφέρειας Αττικής και του Δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης για την κατασκευή πολυχώρου εκδηλώσεων στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Ελληνικού (Ιασωνίδου 52 & Χρυσ. Τραπεζούντος) στο Ελληνικό.
Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος.
Άφησα να περάσουν μερικές μέρες, να «κάτσει η σκόνη» από τον εύκολο σχολιασμό, για να γράψω αυτά που προσωπικά θεωρώ σημαντικά για την επίσκεψη του απερχόμενου αμερικανού Προέδρου στην Αθήνα.
Είχα τονίσει εγκαίρως σε προηγούμενο άρθρο πως για την επίσκεψη Ομπάμα θα έπρεπε να κρατάμε ως χώρα «μικρό καλάθι», ειδικά στην περίπτωση που η αλλαγή της σκυτάλης στο Λευκό Οίκο δεν θα έφερνε τη Χίλαρυ αλλά τον Τραμπ στην προεδρία. Όπερ και εγένετο. Από τη στιγμή που δεν θα υπήρχε «συνέχεια» των Δημοκρατικών στη διακυβέρνηση, οι όποιες δηλώσεις υποστήριξης του Ομπάμα θα μπορούσαν να εκληφθούν μονάχα ως προσωπικές ευχές και τίποτα περισσότερο.
Του Ελευθέριου Ρήνου.
Θεωρώ δημοσιογραφική επιταγή, πριν δημοσιεύσω οποιοδήποτε άρθρο, ειδικά όταν απευθύνω σοβαρές κατηγορίες ενάντια σε κάποιους για πλαστογραφία και χρήση πλαστών εγγράφων, να ενημερώσω την άλλη πλευρά. Το ίδιο έπραξα και στην περίπτωση της χρήσης πλαστογραφημένης λογιστικής κατάστασης από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, σύμφωνα με τη γραφολογική πραγματογνωμοσύνη της ειδικής γραφολόγου κυρίας Emily J. Will από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μάλιστα, πριν προχωρήσω στη δημοσίευση, όχι μόνο συγκέντρωσα τις απόψεις συνολικά τριών γραφολόγων, αλλά απέστειλα και μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στον δικηγόρο που έχει αναλάβει την υπόθεση, υπογράφει δικόγραφα και πιστοποιεί την αυθεντικότητα των συνημμένων εγγράφων, τον έμμισθο δικηγόρο της ΕΤΕ Ιωάννη Λιναρίτη.
Του Μανώλη Χριστουλάκη (*)
Σύγκρυο περιλούζει κάθε άνθρωπο όπου γης, όταν ακούει τον εθνικό ύμνο της Γερμανίας.
«Γερμανία πάνω απ΄όλα στον κόσμο!».
Ο ύμνος ενός λαού, που εκφράζει την υπεροψία, την αλαζονεία, την επιθετικότητα, την κατακτητική διάθεση, την περιφρόνηση και υποδούλωση όλων των άλλων.
Το γερμανικό έθνος ένα συνονθύλευμα από εθνότητες, όπως οι Ούνοι, οι Γότθοι, οι Σάξονες, οι Κέλτες, οι Πρώσοι, οι Σουαβοί, οι Σουδήτες, οι Φράγκοι, οι Βάνδαλοι κ.α. μέχρι πριν από 160 χρόνια διαμελισμένοι σε βασίλεια, δουκάτα, κομητείες, βαρονίες, ελεύθερες πόλεις, που αλληλοσκοτωνόντουσαν μεταξύ τους, ενοποιηθήκανε από τον Πρώσσο Μπίσμαρκ, τον «σιδηρό Καγκελάριο», που διακήρυσσε ότι «ὁποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας και ότι «οι διεθνείς διαφορές λύνονται με αίμα και σίδερο» και έκτοτε έγιναν ο φόβος και ο τρόμος της Ευρώπης.
Μια ευχάριστη έκπληξη περιμένει αυτούς που θα κλείσουν τραπέζι στην ψαροταβέρνα "Θαλασσινός" την Τρίτη το βράδυ 13 Δεκεμβρίου 2016. Ο ταλαντούχος Κασιώτης λυριστής και μαντιναδόρος Νεκτάριος Σταματάκης, συνοδευόμενος και από άλλους Κασιώτες λυράρηδες, λαουτιέρηδες και μαντιναδόρους, θα βρεθεί στην Αθήνα και βέβαια η ιδιοκτήτρια της γνωστής ψαροταβέρνας δεν έχασε την ευκαιρία να τον προσκαλέσει για να οδηγήσει με την λύρα του το κέφι στα ύψη, συνοδεία Κασιώτικων παραδοσιακών εδεσμάτων και μεζέδων που θα προστεθούν στην γνωστή κουζίνα της ψαροταβέρνας "Θαλασσινός".
Πάρτε μια γεύση του παραδοσιακού Κασιώτικου γλεντιού, όπως αυτό διαδραματίζεται στη μεγάλη γιορτή της Παναγίας, σε περιγραφή του Ιωσήφ Παπαδόπουλου, στο άρθρο του με τίτλο : "Κάσος - Στο σταυροδρόμι της ψυχής..." http://www.ribandsea.com/travels/27-2009-02-04-19-11-24
"... Εκεί που κάθεται ο Νεκτάριος, η γρήγορη κατανάλωση μπύρας και τα "απομεινάρια" τού πρώτου γλεντιού δεν θα αργήσουν να φέρουν τις πρώτες αυτοσχέδιες μαντινάδες στα χείλη όσων συμμετέχουν. Θα τους τραβήξουν έξω, σχεδόν με τη βία, για να συνεχίσουν το ξεφάντωμα στην αυλή, όπου θα μαζευτούν όλοι μετά το φαγητό. Ενα γλέντι που θα κρατήσει όλη την ημέρα, μέχρι το επόμενο χάραμα, ανάμεσα σε μεζέδες, πειράγματα, κεράσματα και κατανάλωση μπύρας και κρασιού.
Την Κυριακή 21-11-1016 ο Όμιλος Φουσκωτών και Ταχυπλόων Σκαφών Σύρου πραγματοποίησε βιωματικό σεμινάριο "Ρυμούλκησης ακυβέρνητου σκάφους" με εισηγητές μέλη της Ομάδας Αιγαίου.Το σεμινάριο αυτό είχει σκοπό την επιμόρφωση των μελών του ομίλου πράτοντας σε πραγματικές συνθήκες.
Το σεμινάριο ξεκίνησε στον ντόκο της μαρίνας των Λαζαρέττων σε θεωρητικό επίπεδο, μαθαίνοντας ποιος είναι ο κατάλληλος εξοπλισμός ρυμούλκας για τα φουσκωτά μας, για τις σωστές αποστάσεις των σχοινιών κ.ά. Αφού λύθηκαν κάποιες απορίες μελών, επιβιβαστήκαμε στις βάρκες βάζοντας ρότα νότια του Γαιδουρονησίου όπου εκεί πραγματοποιήθηκε το βιωματικό μέρος του σεμιναρίου
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Τρεις μέρες και δεν άκουσα στα ΜΜΕ κάποιο νέο για την υγεία του 4χρονου που νοσηλεύεται με σοβαρά εγκαύματα εξ αιτίας της φωτιάς που ξέσπασε στο σπίτι του, όπου αυτός και η μητέρα του φωτίζονταν με κερί ελλείψει ηλεκτρικού ρεύματος. Από το πρωί μέχρι το βράδυ, όμως, με καταχερίζουν οι δημοσιοκάφροι ως ρατσιστή, επειδή δεν έχω συγκινηθεί όσο θα έπρεπε για την απώλεια της ζωής δύο προσφύγων/λαθρομεταναστών, γιαγιάς και εγγονού, από την έκρηξη φιάλης υγραερίου την ώρα που η γιαγιά ετοίμαζε φαγητό. Χθες το πρωί, όμως, άκουσα δημοσιογράφο τινά ονόματι Ιωάννη Σινάνη να μεταδίδει εκ Λέσβου τα εξής: δεν είναι δυνατόν να ετοίμαζε φαγητό ώρα 23:30. Άλλωστε, η σίτιση γίνεται από catering [το r βαρύ, όπως το προφέρει ο Τσίπrας*] κατόπιν διαγωνισμού [;]. Εκείνο που συνέβη είναι ότι άναψαν μία σόμπα, για να ζεσταθούν, αφού επικρατούσε θερμοκρασία 3ο. Και τούτο, διότι κανείς δεν έχει φροντίσει για τα στοιχειώδη των ανθρώπων αυτών [Σημείωση δική μου: όπως δεν έχει φροντίσει για τα στοιχειώδη όλων των αναξιοπαθούντων Ελλήνων].