Ένα συναρπαστικό “επιστημονικό ταξίδι στο χρόνο”, πραγματεύεται η έκθεση Ναυπηγικής “Όλα με το Χέρι” του κου Εμμανουήλ Β. Γαλλιάκη, Διπλ. Ναυπηγού Μηχανικού – Μηχανολόγου Μηχανικού, που φιλοξενεί η ΑΝΕΚ LINES στα Κεντρικά της Γραφεία στα Χανιά .
Μια πορεία ήθους και ευθύνης με “πυξίδα” την τεχνογνωσία ξεδιπλώνεται μέσα από 98 επιστημονικά εργαλεία - αντικείμενα και 56 σπάνια εξειδικευμένα βιβλία που δώρισε ο κος Γαλλιάκης στην ΑΝΕΚ, από την προσωπική επαγγελματική και οικογενειακή του συλλογή.
Ο κος Εμμ. Γαλλιάκης υπήρξε ένας από τους πρώτους διπλωματούχους ναυπηγούς της χώρας μας και πρώτος στην ιδιαίτερη πατρίδα του το Ρέθυμνο. Σπούδασε στην Ιταλία και συγκεκριμένα στην Τεργέστη, ως Ναυπηγός Μηχανικός, δεδομένου ότι αντίστοιχη σχολή δεν υπήρχε τότε στην Ελλάδα. Επιστρέφοντας στην πατρίδα, εγκαταστάθηκε στον Πειραιά και μαζί με άλλους συναδέλφους του δημιούργησαν το 1967 ένα από τα πρώτα ναυπηγικά γραφεία με ειδικότητα κυρίως στις μετασκευές και τις νέες κατασκευές επιβατηγών-οχηματαγωγών πλοίων.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το συναίσθημα που ένοιωσα περπατώντας μέσα σε ένα θερμοκήπιο μπανάνας, στο χωριό Άρβη Λασηθίου, είναι πέρα και πάνω από κάθε περιγραφή! Είχα την εντύπωση πως... διακτινίστηκα ξαφνικά στις μπανανοφυτείες της Αφρικής!
Ξεναγός μας στο θερμοκήπιο μπανάνας του κ. Μιχάλη Βαρδάκη ήταν και πάλι ο γεωλόγος Μάνθος Αντωνάκης, τον οποίο γνωρίσαμε στο σύγχρονο θερμοκήπιο ντομάτας που διατηρεί με τον αδελφό του Μανώλη στη Γρα Λυγιά Ιεράπετρας. Πλήρης η περιγραφή του Μάνθου για την καλλιέργεια της μπανάνας, την αντιμετώπιση των ασθενειών, τον τρόπο με τον οποίο λέγεται ότι ήρθε το φυτό στην Κρήτη, τον χρόνο ωρίμανσης, συγκομιδής και διάθεσης του καρπού στην αγορά, ακόμη και για τη γιορτή της μπανάνας που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στα μέσα Αυγούστου στην Άρβη!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Νέα τροπή πήρε σήμερα στο Πολυμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών η υπόθεση των μετόχων της Τράπεζας της Ανατολής κατά της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, με την παρουσία του δικηγόρου Ρόδου κ. Γιάννη Καραμιχάλη και του Λευτέρη Ρήνου, ο οποίος κίνησε εξ αρχής την υπόθεση αυτή μέσω της δικαστικής οδού συσπειρώνοντας γύρω του πάνω από 60 μετόχους της Τράπεζας της Ανατολής.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πολλά μπορεί να διαβάσει κανείς για τη Μονή Τοπλού αρκεί να ανατρέξει στις μηχανές αναζήτησης του διαδικτύου. Αυτά όμως που μου αποκάλυψε στην κάμερα ο πρώην ηγούμενος της Μονής, πατήρ Φιλόθεος Σπανουδάκης, είμαι βέβαιος ότι δεν έχουν ακουστεί ξανά, στον βαθμό τουλάχιστον που αφορούν στην ιστορία της Μονής, στην ονομασία της, στην τεράστια έκταση γης που της ανήκει και στον τρόπο με τον οποίον αυτή περιήλθε στην κατοχή της, στα ιερά κειμήλια και έγγραφα που κοσμούν το μουσείο της, στο οινοποιείο και ελαιουργείο της και τον τρόπο με τον οποίον αυτά ξεκίνησαν να λειτουργούν και να φθάσουν σήμερα στο σημείο να αποτελούν σημεία αναφοράς για την ποιότητά τους.
Ευχαριστούμε την εταιρεία "ANEK LINES"
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το φοινικόδασος στο Βάϊ είναι η πιο μεγάλη έκταση φοινίκων του Θεόφραστου και απέχει 30 μόλις χιλιόμετρα απ' τη Σητεία, ενώ βρίσκεται κοντά στο Παλαίκαστρο.
Η επιμήκης κοιλάδα του Βάϊ, 200 περίπου στρεμμάτων, με φοίνικες που φθάνουν ως τη θάλασσα, ξεπροβάλλει ξαφνικά ανάμεσα σε λόφους με θυμάρια, ελαιώνες και αμπέλια.
Οι φοίνικες του Θεόφραστου για να αναπτυχθούν χρειάζονται παραθαλάσσιες περιοχές με ξηρό και θερμό κλίμα και μικρές κοιλάδες με ρέματα ή με υψηλή υγρασία εδάφους. Αυτές ακριβώς οι συνθήκες επικρατούν στο Βάϊ.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πηγή : https://www.stelapts.com/el/minoan-palace/
Ο τυφώνας που χτύπησε την περιοχή το καλοκαίρι του 1901 (υπάρχουν πληροφορίες ότι ξερίζωσε 4000 δέντρα) ανάγκασε τον Hogarth να εγκαταλείψει επειγόντως την ανασκαφή αφού ο ίδιος γλίτωσε τον πνιγμό από θαύμα.
Εξήντα χρόνια μετά τον Οκτώβρη του 1961, η ανασκαφή ξεκινά πάλι με τον άνθρωπο που έμελλε να αναδείξει το Μινωϊκό ανάκτορο της Κάτω Ζάκρου.
Η πεποίθηση του Νικολάου Πλάτωνα ότι εκεί, στο ανατολικώτερο άκρο της Κρήτης, πρέπει να βρίσκεται κάποιο ανάκτορο βασίστηκε σε κεραμικά ευρήματα υψηλής αισθητικής που μόνο κάποιο άγνωστο ανακτορικό εργαστήριο θα μπορούσε να έχει παράξει.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Θλιβερή η εικόνα σήμερα το πρωί στους δρόμους της Σητείας. Με αυτοκίνητα στοιβαγμένα το ένα επάνω στο άλλο ή σκαρφαλωμένα σε πεζούλες και πλατείες. Με τόση λάσπη στους δρόμους, που ήταν σχεδόν αδύνατο να κυκλοφορήσει κανείς λόγω της ολισθηρότητας. Με σπασμένες προσόψεις καταστημάτων, γραφείων και ξενοδοχείων. Με τα οχήματα της Πυροσβεστικής να μάχονται να αντλήσουν με τις μάνικες τα νερά απ' τα υπόγεια. Μοτοσυκλέτες αναποδογυρισμένες, σπασμένες, άχρηστες. Με τους πληγέντες να κοιτούν αποσβολωμένοι τις κατεστραμμένες περιουσίες τους και να προσπαθούν με ό,τι βρουν να απομακρύνουν τα νερά και τη λάσπη απ' τα μαγαζιά και τις επιχειρήσεις τους.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ένα από τα έργα που τράβηξαν το ενδιαφέρον όσων επισκέφτηκαν τον χώρο όπου 13 ξυλογλύπτες από όλη την Ελλάδα σκάλισαν επάνω στο ξύλο μορφές της Κρητικής μυθολογίας, μηδέ εμού εξαιρουμένου, ήταν ο Μινώταυρος της Κύπριας γλύπτριας Άντρη Παφίτη.
Είχα την ευκαιρία να μιλήσω με την ταλαντούχο Άντρη και να μου εξηγήσει γιατί ο Μινώταυρός της δεν έχει καμία σχέση με το αιμοσταγές θηρίο που κατασπάραζε ανθρώπινη σάρκα στον Λαβύρινθο του παλατιού του Μίνωα.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Νίκος Μάνεσης είναι ένας ιδιαίτερος Άνθρωπος και ένας ταλαντούχος γλύπτης που ζει στη Νεάπολη του Αγ. Νικολάου Κρήτης. Μαζεύει κορμούς δένδρων, ρίζες που τις ξεβράζει η θάλασσα και ξύλα που έχουν πάρει την άγουσα για το τζάκι και τους δίνει μορφές ανθρώπων, αγγέλων, ξωτικών, θεών και ζώων με τα μαγικά του χέρια.
Έργα του έχουν προβληθεί ακόμη και σε εκθέσεις του εξωτερικού, ενώ πολλά από αυτά κοσμούν τα σπίτια αυτών που τα αγόρασαν. Διδάσκει την τέχνη της γλυπτικής επί ξύλου σε μικρά παιδιά και επιδεικνύει με υπερηφάνεια τα έργα τους.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πηγή πληροφοριών : https://www.cretanbeaches.com/
Η τεχνητή λίμνη Μπραμιανών κατασκευάστηκε το 1986 για να καλύψει τις ανάγκες καλλιέργειας 30.000 στρεμμάτων της Ιεράπετρας. Βρίσκεται 5 χλμ βορειοδυτικά από την πόλη, στο δρόμο που ενώνει την Ιεράπετρα με την Καλαμαύκα. Η λίμνη έχει έκταση 1050 στρέμματα και χωρητικότητα 15 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων, κάνοντας την τον τρίτο μεγαλύτερο υγρότοπο της Νότιας Ελλάδας, μετά το φράγμα Ποταμών Αμαρίου και το Φράγμα Αποσελέμη. Το νερό της προέρχεται κυρίως από τις πήγες στο Κεφαλοβρύσι Καλαμαύκας, από τον ποταμό Κρυγιό που έρχεται από το Σελάκανο και τις Μάλλες, από τις πήγες της Μαλάβρας αλλά και από τις πηγές στο φαράγγι του Κόρακα Μεσελέρων.
Η τεχνητή αυτή λίμνη σε μια τόσο «διψασμένη» περιοχή, σύντομα έγινε ένας σπουδαίος υδροβιότοπος και σταθμός μεταναστευτικών πουλιών. Σήμερα, προσελκύει τους μεγαλύτερους πληθυσμούς υδρόβιων πτηνών στην Κρήτη. Σύμφωνα με στοιχεία του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης (2011), πάνω από 218 διαφορετικά είδη πουλιών έχουν καταγραφεί στην περιοχή, αριθμός πολύ μεγάλος για μια νέα λίμνη. Όλοι αυτοί οι λόγοι συνέβαλαν στο χαρακτηρισμό των Μπραμιανών ως προστατευόμενη περιοχή.