Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Roller Granduca GT
Κείμενο - Φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μία από τις βασικές ενότητες αυτού του διαδικτυακού περιοδικού είναι και αυτή που αφορά τις παρουσιάσεις των αυτοκινούμενων τροχόσπιτων που κυκλοφορούν στην Ελληνική, κυρίως, αγορά. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αν δοθεί η ευκαιρία δεν θα παρουσιαστούν και μοντέλλα που, για το ένα ή τον άλλο λόγο, δεν εισάγονται ή δεν θα εισαχθούν ποτέ στη χώρα μας. Εγκαινιάζοντας λοιπόν την ενότητα αυτών των παρουσιάσεων, θα ξεκινήσω με την παρουσίαση του camper που είχαμε μέχρι και πριν από δύο περίπου χρόνια, έτσι για να δώσω και ένα "δείγμα" του τρόπου με τον οποίον θα γίνονται στο "Camper Life" οι παρουσιάσεις όλων γενικώς των αυτοκινούμενων τροχόσπιτων στο μέλλον. Αυτό, βεβαίως, δεν είναι πάντα εφικτό, δεδομένου ότι η αγορά έχει τα τελευταία χρόνια "καθίσει" και οι εισαγωγείς δεν διαθέτουν ούτε καν τα απαραίτητα έξοδα μιας παρουσίασης.
Ω Ελλάδα, ξέφραγο αμπέλι!
Σχολιάζει αγανακτισμένος ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Κύριε Διευθυντά, αγαπητέ Ιωσήφ, Μόλις είδα το video της συνέντευξης για το χαράτσι και χαλάστηκα ακόμα περισσότερο. Για να πω την αλήθεια το θέμα του χαρατσιού δεν με αφορά (τυπικά) αφού δεν έχω κανένα ακίνητο, ωστόσο η αποδεδειγμένη αντισυνταγματικότητα αυτού του εισπρακτικού μέτρου δεν είναι δυνατόν να μη με εξαγριώσει, όπως και κάθε έλληνα, φαντάζομαι. Και όλοι εμείς, κατέχοντες και μη, δεν θα πρέπει να αφήσουμε την «εξαίρεση» (όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η δυναμική δικηγόρος) να βγάλει το φίδι απ' την τρύπα, αλλά όλοι να αντισταθούμε και να μην πληρώσουμε τους νταβατζήδες.
Τα νερά στο camper.
Αργία μήτηρ πάσης κακίας, καμιά φορά και... αρετής!
Γράφει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Μου αρέσει να ξεκινάω ένα άρθρο κάνοντας χιούμορ, τώρα μάλιστα που αυτή η ανάγκη είναι ακόμα πιο επιτακτική. Το γιατί επέλεξα να παραποιήσω το αρχαίο αυτό ρητό είναι απλό: Όταν είσαι συνταξιούχος χωρίς σύνταξη (και χωρίς να έχεις άλλα εισοδήματα) και δεν θέλεις να μελαγχολήσεις (τουλάχιστον), κάθεσαι και ψάχνεσαι τι να κάνεις για να περάσεις τη μέρα σου ευχάριστα χωρίς αυτό να σου στοιχίζει. Φυσικά, αν η τσέπη σου είναι κάπως γεμάτη φορτώνεις το camper με καύσιμα και νερό και την κάνεις με… ελαφρά, για όπου σου γουστάρει (γιατί το έχουμε άλλωστε). Όταν, όμως, αρχίζεις και μετράς κέρματα, κάθεσαι στ’ αυγά σου και το φιλοσοφείς.
Camping και... savoir vivre.
Γράφει και φωτογραφίζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το πρώτο πράγμα που οφείλει να μάθει κανείς, όταν "αποβιβαστεί" για πρώτη φορά σ' αυτόν τον πλανήτη, είναι πώς να συμπεριφέρεται απέναντι στους συνανθρώπους του και το περιβάλλον που τον φιλοξενεί. Μόνο η αρμονική συμβίωση με τους άλλους και το φυσικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο ζούμε και κινούμαστε, μπορεί να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη και αρμονική λειτουργία ολόκληρου αυτού του πολύπλοκου συστήματος, το οποίο απαρτίζεται από ανθρώπους, ζώα, θάλασσα, γη και αέρα. Η διατάραξη, άλλωστε, αυτής της αρμονικής συνύπαρξης του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον και τους συνανθρώπους του, έχει επιφέρει τα οδυνηρά αποτελέσματα που όλοι σήμερα βιώνουμε.
Τα κάναμε... σαλάτα!
Σεφ, άνευ χαρτοφυλακίου, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στις περιπλανήσεις με το αυτοκινούμενο σπίτι μας, η καπετάνισσα (κυρίως) μαγειρεύει. Και δεν μαγειρεύει μόνο επειδή μας "έσφιξαν τα λουριά" οι προδότες που μας κυβερνούν, αλλά, κυρίως, επειδή της αρέσει. Τρώμε λοιπόν πάντα on board, και τρώμε καλά και οικονομικά. Δεν έχει λόγο άλλωστε να αγοράσει κανείς ένα τέτοιο όχημα αν δεν πρόκειται να εκμεταλλευτεί όλες τις δυνατότητες που του παρέχει. Χώρια που έτσι κάνει πιο γρήγορα απόσβεση του κόστους αγοράς του. Είναι σαν να κοιμάσαι στο σπίτι σου και τρως στο εστιατόριο! Γίνεται; Δεν γίνεται! Εξ άλλου, αυτή τη ζωή κάνουμε εδώ και 40 χρόνια. Παλαιότερα, μάλιστα, το τρίκιλο camping gaz έδινε και έπαιρνε στην igloo σκηνή και, αργότερα, στις επαγγελματικές κλούβες που χρησιμοποιούσαμε όταν αποδρούσαμε από το κλεινόν και βρωμερόν άστυ. Δεν μας άρεσε να αφήνουμε την ομορφιά της Φύσης και την απόλαυση της μοναξιάς για το χατήρι μιας ταβέρνας, όπου το φαγητό ήταν αμφίβολης ποιότητας και νοστιμιάς, η εξυπηρέτηση βασανιστήριο και οι τιμές... καραβίσιες.
Αθώωση του κ. Αρτ. Σώρρα και της E.N.D. Και τώρα τι;
Του Ιωσήφ Παπαδόπουλου.
Πολύ μελάνι έχει χυθεί και ακόμη περισσότερα έχουν ειπωθεί σχετικώς με τα 600 δις του κ. Αρτ. Σώρρα και της E.N.D. (End National Debt) τα οποία είναι διαθέσιμα για την εξαγορά του χρέους και τη σωτηρία της χώρας. Και ενώ, μέχρι χθες, ο κ. Σώρρας χαρακτηριζόταν, εν πολλοίς, από τα συστημικά μέσα σαν ένας "γραφικός απατεώνας" που "ταλαιπωρεί" με τις ανακρίβειές του την κοινή γνώμη και τους "υπεύθυνους" πολιτικούς, χθες εκδικάστηκε η μήνυση τού, άρτι προσληφθέντος από την τρόϊκα ως Υπουργού Υγείας, κ. Άδωνη Γεωργιάδη εναντίον του επικεφαλής της E.N.D. Αποτέλεσμα; Ο κ. Σώρρας αθωώθηκε πανηγυρικά από το Δικαστήριο, του κ. Γεωργιάδη απόντος! Ο κ. Εισαγγελέας δεν μπορούσε, προφανώς, να κάνει διαφορετικά, παρά να ζητήσει την αθώωση του "κατηγορουμένου", μπροστά στα στοιχεία και τους μάρτυρες που προσκόμισαν στο Δικαστήριο οι συνήγοροι υπεράσπισής του. Και όχι μόνον αυτό. Ο κ. Εισαγγελέας ζήτησε να προωθηθούν τα στοιχεία σε όλους τους αρμοδίους - στους οποίους έχουν ήδη προ πολλού δοθεί από την E.N.D. - ώστε αυτοί να απαντήσουν γιατί αγνόησαν την προσφορά των 600 δις...
Το θέμα δεν είναι βεβαίως αυτό. Το θέμα είναι ότι η είδηση δεν "έπαιξε" σε κανένα τηλεοπτικό κανάλι, σε κανένα συστημικό μέσο εξαπάτησης, παρά μόνο σε ιστότοπους και blogs του διαδικτύου. Γιατί άραγε; Και τι μέλλει γενέσθαι από δω και εμπρός; Ποια θα είναι η αντίδραση των πολιτικών, και ιδίως του κ. Στουρνάρη; Ποια θα είναι η επόμενη κίνηση της E.N.D.; Ποια θα είναι η στάση των μέσων της μαζικής μας εξαπάτησης; (μ.μ.ε.). Πώς θα αντιδράσουν οι τροϊκανοί; Τις απαντήσεις έχω ζητήσει να μου δώσει ο ίδιος ο κ. Σώρρας. Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα αρνηθεί...
Ο Δημήτρης Αντωνίου μιλάει για όλους και για όλα.
Μια συνέντευξη, εφ' όλης της ύλης, που παραχώρησε ο ιατρός Δημήτρης Αντωνίου στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.
Ο Δημήτρης Αντωνίου τάραξε τα νερά όταν, πριν από τέσσερα χρόνια, υπέβαλε μήνυση για εσχάτη προδοσία κατά των πολιτικών οι οποίοι παραχώρησαν την εθνική ανεξαρτησία της χώρας υπογράφοντας το επαχθές μνημόνιο της τρόϊκας. Γιατρός, στο επάγγελμα, με ειδικότητα χειρουργού ογκολόγου, παράλληλες σπουδές στην Τέχνη και την Φιλοσοφία, αλλά και συγγραφέας, αιχμαλωτίζει τον συνομιλητή του με την καθαρότητα των λόγων και των επιχειρημάτων του. Δεν φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους και αυτό, όπως λέει ο ίδιος, του έχει στοιχίσει πολλές φορές και επαγγελματικά και κοινωνικά. Περνώντας προχθές από την Χαλκίδα, όπου διαμένει, τον επισκέφτηκα στο σπίτι του. Αντικονφορμιστής και απλός, με υποδέχθηκε, αν και είχαμε τηλεφωνηθεί, φορώντας μια φόρμα γυμναστικής και αθλητικά παπούτσια. Η συζήτηση που είχα μαζί του ήταν, νομίζω, πολύ ενδιαφέρουσα.
Στην τελική ευθεία το έργο του αφανισμού μας.
Παρακολουθήσαμε χτες, μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα, την ανεκδιήγητη οπερέτα της μετάλλαξης της τρικομματικής λοιμικής σε...δικομματική. Την ώρα που ο λαός μας εξοντώνεται με αργά και μεθοδικά βήματα υπό τις άτεγκτες εντολές των ξένων αφεντικών, ο πρωθυπουργεύων της αποικίας έχει εγκαταλείψει πλέον κάθε έννοια προσχήματος, συγκροτώντας (και ονοματίζοντας κυβέρνηση) έναν απίστευτο εσμό απ' ό,τι πιο προκλητικό θα μπορούσε να μαζέψει από τα ευτελή αποκούρελα που απέμειναν στα δύο παραμάγαζα του πάλαι ποτέ δικομματισμού. Αυτοί που θα έπρεπε σήμερα να λογοδοτούν στη Δικαιοσύνη για τον όλεθρο που έσπειραν στη χώρα, και που ουσιαστικά δεν εκπροσωπούν ούτε το 25% του εκλογικού σώματος, αισθάνονται έτοιμοι να συνεχίσουν την διάλυση της κοινωνίας και το ξεπούλημα του εθνικού μας πλούτου. Το σχήμα της νέας Κυβέρνησης - δηλαδή των εντολοδόχων της Τρόικας - είναι κυριολεκτικά "καταδρομικό". Ντόπια διαπλοκή και ξένα αφεντικά δεν θα χάσουν άλλον χρόνο. Με τον Βενιζέλο συμβολικά επικεφαλής και πίσω του Μητσοτάκηδες, Χρυσοχοΐδηδες, Αδώνηδες και Φώφες, είναι προφανές ότι μπαίνουμε στην τελική ευθεία. Ή θα λάβουμε θέσεις για την τελική μάχη ή για τον ομαδικό μας τάφο.
Κάλυμνος - Νησί των σφουγγαράδων ή των αναρριχητών;
Κείμενο, φωτογραφίες, βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είναι αλήθεια πως έχω "πατήσει πόδι" σε όλα τα νησιά και τις βραχονησίδες του Αιγαίου. Τις ευλογημένες εκείνες εποχές, που είχα δουλειά, αλλά και και χρόνο, και μπορούσα να ικανοποιώ τη δίψα του ρεζερβουάρ και το πάθος μου για ταξίδια, περιπλανιόμουν με φουσκωτά σκάφη από τις εκβολές του Έβρου και την Αλεξανδρούπολη, μέχρι τη Γαύδο, τα Διαπόντια νησιά και την Κάσο. Από τη Τζια και τη Σέριφο, μέχρι το Μαράθι, το Αγαθονήσι, την Τήλο και τους βράχους του Καρπάθιου. Τώρα πια, περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις. Που λέει ο λόγος, δηλαδή, γιατί, ας μην είμαι άδικος, ούτε εκείνα τα ταξίδια θα είχα κάνει αν έμενα το 1978 στην τράπεζα...
Η τελευταία συναυλία του Μάριου Φραγκούλη στην Κάσο (Αύγ. 2009).
Τον Αύγουστο του 2009, το λιμανάκι της Μπούκας έμελλε να ζήσει, για τελευταία φορά, μια συναυλία του Κασιώτη τενόρου Μάριου Φραγκούλη. Μαζί με τον ερχομό του Δ.Ν.Τ. και της Μέρκελ ήρθε, θαρρείς, και το τέλος εκείνων των όμορφων στιγμών, αφού η κάνουλα ροής χρημάτων για τον πολιτισμό έκλεισε μαζί με τις κάνουλες για τους μισθούς και τις συντάξεις. Συντροφιά του Μάριου, εκείνο το Αυγουστιάτικο βράδυ, ο Γιώργος Περρής, η Αλίκη Καγιαλόγλου και εκτάκτως ο Στέλιος Διονυσίου. Απολαύστε τους. Ζητώ συγγνώμη για τους παράπλευρους ήχους. Με παρόντες όμως και φωνασκούντες τόσους πιτσιρικάδες και πλήθος θεατών στις γύρω βάρκες, κάποια ηχητικά παράσιτα ήταν αναπόφευκτα.