Rib and Sea

Η ιδέα είναι ότι άνθρωποι, ζώα και φυτά γεννιούνται για να είναι υγιή, ότι η φυσική κατάσταση των πραγμάτων είναι η απόλυτη υγεία.
Τι ακριβώς είναι η μέθοδος της φυσικής καλλιέργειας;

Είναι μια μέθοδος γεωργίας όπου δεν χρησιμοποιούνται λιπάσματα, φυτοφάρμακα, δεν κάνουμε ζιζανιοκτονία, δεν βοτανίζουμε, δεν οργώνουμε τη γη με μηχανήματα. Και υπάρχει και μια Πέμπτη Αρχή, αναφορικά με το οπωροφόρα: Δεν τα κλαδεύουμε καν. Φυσικά, θα υποβαθμίζαμε τη φυσική καλλιέργεια αν την προσδιορίζαμε μόνο ως γεωργική μέθοδο. Η φυσική καλλιέργεια είναι ένα πνευματικό μονοπάτι που συνδέει επιστήμη, θρησκεία, φιλοσοφία σε μια ενιαία σύλληψη, όπως ήταν κάποτε στο παρελθόν αδιαίρετες. Η φυσική καλλιέργεια φιλοδοξεί να ενώσει θεό άνθρωπο και φύση.

Σήμερα η μέθοδος της φυσικής καλλιέργειας έχει φτάσει στην μέγιστή της σχεδόν απλότητα. Δεν χρειάζεται δηλαδή ούτε να φυτεύουμε, ούτε να οργώνουμε, δεν χρειάζεται να κάνουμε σχεδόν καμιά εργασία. Την περίοδο των βροχών, πριν τις φθινοπωρινές ή τις ανοιξιάτικες βροχές, κάνουμε ένα μεγάλο μείγμα σπόρων, κλασσικά δέντρα, οπωροφόρα δέντρα, λαχανικά, τα τυλίγουμε με αργιλόχωμα για να τα προστατέψουμε από τα πουλιά και τα τρωκτικά, τα πετάμε στο έδαφος και μετά παρατηρούμε αυτό που μας διδάσκει η φύση: Κάθε φυτό θα βγει εκεί που είναι καλύτερα για αυτό. Δεν απαιτείται καμιά ανθρώπινη γνώση, καμιά τεχνολογία.Ποια ήταν άραγε η αντίδραση της κλασσικής γεωπονίας απέναντι στην πρόταση της φυσικής καλλιέργειας;
Η επίσημη γεωπονική επιστήμη αρνείται φυσικά αυτή τη μέθοδο, τη θεωρεί σαν μια αστεία, αβάσιμη προσέγγιση. Παρόλα αυτά είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η χημική καλλιέργεια είναι αδιέξοδη. Ακόμη και καθηγητές πανεπιστημίου το αναγνωρίζουν αυτό. Η χημική καλλιέργεια απέτυχε και στους τρεις άξονες της: όχι μόνο δεν έλυσε το πρόβλημα της πείνας αλλά το επιδείνωσε κιόλας. Αρκεί να πούμε ότι κάθε χρόνο περίπου 100 εκατομμύρια στρέμματα γης, λόγω υψηλής αλατότητας που προκαλείται από την υπεράρδευση και την υπερλίπανση, καταστρέφονται και γίνονται εντελώς άχρηστη για γεωργική εκμετάλλευση. Επίσης δηλητηρίασε νερό, αέρα και γη.

Στον οικονομικό άξονα τώρα όπου τόσα πολλά είχαν υποσχεθεί, τα αποτελέσματα της χημικής γεωργίας είναι πασιφανή. Ο αγρότης βουλιάζει οικονομικά, ο αγροτικός πληθυσμός ολοένα και συρρικνώνεται. Έτσι σήμερα προτείνονται σαν απάντηση στο χημικό αδιέξοδο οι μεγάλες καλλιέργειες γης, ο μικρός αγρότης αποτελεί είδος προς εξαφάνιση, ο αγροτικός πληθυσμός έχει πέσει κάτω από το 4% στις αναπτυγμένες χώρες.

Μια τέτοια εξέλιξη έχει δρομολογηθεί και στην Ελλάδα φυσικά. Είναι σαφές λοιπόν ότι η χημική καλλιέργεια έχει αποτύχει. Στη θέση της προτείνονται τώρα τα μεταλλαγμένα και η ολοκληρωμένη διαχείριση, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο από τη χημική καλλιέργεια κάτω από άλλο όνομα απλά χρησιμοποιούνται κάποια πιο ήπια φυτοφάρμακα που υποτίθεται ότι είναι λιγότερο βλαπτικά για το περιβάλλον. Αυτός είναι όμως ένας αυθαίρετος ισχυρισμός που δεν άπτεται της πραγματικότητας.

Έτσι η μόνη λύση που φαντάζει εφικτή και δίνει ελπίδα για ένα βιώσιμο μέλλον είναι η μέθοδος της φυσικής καλλιέργειας. Ακόμη και η βιολογική καλλιέργεια έχει υψηλό κόστος και στην ουσία είναι μια παραλλαγή της χημικής καλλιέργειας όπου, αντί για χημικά λιπάσματα, χρησιμοποιούνται βιολογικά λιπάσματα και στη θέση των χημικών φυτοφαρμάκων χρησιμοποιούνται βιολογικά φυτοφάρμακα. Είναι πάλι η ανθρώπινη αλαζονεία που αποφασίζει τι θα φυτέψει, που και πως θα το καλλιεργήσει σε αντίθεση με τη φυσική καλλιέργεια όπου η Φύση μας δείχνει το δρόμο. Εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να της παρέχουμε όσους περισσότερους σπόρους μπορούμε και από κει και πέρα αυτή θα μας δείξει ποιο φυτό ταιριάζει καλύτερα σε κάθε περιοχή.

Για να καταλάβει κανείς τι είναι φυσική καλλιέργεια πρέπει παράλληλα να είναι φυσικός άνθρωπος και να διατρέφεται και φυσικά. Αν κάποιος δεν αντιλαμβάνεται ή δεν ακολουθεί ένα από αυτά τα συστατικά του φυσικού ανθρώπου, δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι καταλαβαίνει τη φυσική καλλιέργεια. Σήμερα είμαστε διαποτισμένοι από πολλές εναλλακτικές θεωρήσεις: βελονισμό, ομοιοπαθητική, φυσική υγιεινή, ωμοφαγία κ.λπ. 

Είναι σημαντικό το να απαντήσουμε στο τι είναι ο φυσικός άνθρωπος, ώστε να καταλάβουμε τι ακριβώς είναι η φυσική καλλιέργεια. Η απάντηση είναι ότι δεν γνωρίζουμε τι είναι ο φυσικός άνθρωπος, δεν γνωρίζουμε τι είναι η φυσική καλλιέργεια και δεν γνωρίζουμε τι είναι η φυσική διατροφή. Ξεκινώντας από αυτή τη σωκρατική άγνοια, από την ταπεινότητα της συνειδητοποίησης ότι δεν μπορούμε να ξέρουμε τι είναι φυσική τροφή, τι είναι φυσικός άνθρωπος, ακόμη και τι είναι φυσική καλλιέργεια, τότε αρχίζει και ανθίζει μια πραγματική γνώση, μια γνώση άμεση και διαισθητική. Αυτή του είδους η γνώση δεν μπορεί να καταγραφεί ή να μεταδοθεί μέσα από βιβλία, είναι αυστηρά βιωματική. Υπάρχουν φυσικά κάποιες αρχές στη φυσική καλλιέργεια αλλά τα πράγματα, όπως έλεγε ο Ηράκλειτος, είναι σε μια συνεχή ροή. Το σημείο λοιπόν εκκίνησης της φυσικής καλλιέργειας είναι η αναγνώριση της άγνοιας μας, το ότι δεν ξέρουμε τίποτε.

Όταν ο άνθρωπος ξεκινά από μια τέτοια παραδοχή, τότε μόλις ξεκινά την πορεία του προς την άμεση, διαισθητική γνώση. Ο φυσικός καλλιεργητής έχει μια πιο επίπεδη γνώση από το αναλυτικό βάθος της εξειδικευμένης προσέγγισης, αλλά η γνώση αυτή είναι πιο περιεκτική. Αυτή η κατατετμημένη μορφή γνώσης οδήγησε στη συσσώρευση των οικολογικών και άλλων προβλημάτων που συναντάμε σήμερα. Και ο χώρος της οικολογίας δεν κατάφερε να αποσυνδεθεί από τους περιορισμούς και την προβληματική της εξειδικευμένης γνώσης. Άλλοι ασχολούνται με τις φάλαινες, άλλοι με τις φώκιες άλλοι με τις αρκούδες. Το ζήτημα όμως είναι το ποιος θα δώσει μια συνολική απάντηση σε σχέση με τα προβλήματα που μαστίζουν τον πλανήτη μας σήμερα. Κάνουμε ανάλυση και όχι σύνθεση. Ακόμη και αν μπορέσουμε να κάνουμε σύνθεση, η εικόνα που θα πάρουμε είναι αυτή που βλέπουμε μέσα από έναν σπασμένο καθρέφτη και όχι το πώς πραγματικά μοιάζει η φύση, σπασμένα κομμάτια από δω και από κει, θραύσματα κολλημένα από βιαστικό οξυγονοκολλητή.
Η Φύση είναι τέλεια και η ανθρώπινη γνώση περιορισμένη. Και η επιστημονική παρατήρηση είναι ότι όπου υπάρχουν έρημοι, όπου υπάρχουν λιβάδια, όπου βόσκουν συστηματικά ζώα, δεν υπάρχουν πολλοί σπόροι και δεν υπάρχει ποικιλία τους. Αυτό λοιπόν που κάνουμε είναι να παρέχουμε σπόρους στη Φύση, αφού τους έχουμε τυλίξει σε αργιλόχωμα για να τους προστατέψουμε, σε όσο δυνατόν μεγαλύτερη ποικιλία χωρίς να υποδεικνύουμε ή να επιβάλουμε τη δική μας γνώση στη φύση και στη συνέχεια βλέπουμε αυτό που μας διδάσκει η Φύση. Ο λόγος που ο άνθρωπος καταστρέφει τη Φύση είναι γιατί μες στον εγωισμό του δεν έχει καταλάβει ότι είναι ένα με αυτήν, ότι βλάπτοντας τη Φύση βλάπτει τον εαυτό του.

Χρησιμοποιούμε μπετονιέρες και αν η κυβέρνηση δεχτεί την πρόταση που έκανε το ελληνικό ινστιτούτο αεροναυτικής και αστροναυτικής, μπορεί να χρησιμοποιήσουμε και αεροπλάνα για να σπείρουμε τα βουνά της Ελλάδας και αν όλα πάνε καλά και βουνά άλλων χωρών, αλλά και ερήμους. Υπάρχει αυτή η συζήτηση, για μια αντίφαση: από τη μια να απορρίπτεις την ήδη υπάρχουσα τεχνολογία κι από την άλλη να αξιοποιείς τα μέσα της. Από τη στιγμή όμως που αυτά τα μέσα υπάρχουν, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείς αεροπλάνα για να βομβαρδίζεις εκτάσεις με σβώλους (σπόρους με αργιλόχωμα), παρά να τα χρησιμοποιείς για να βομβαρδίζεις άμαχους πληθυσμούς. Τώρα, όσον αφορά την ουσία της ερώτησης, ναι η φυσική καλλιέργεια προτείνει ένα γύρισμα προς το μηδέν, προς το τίποτα και επιζητά όλο και λιγότερα. Δεν είναι ένα γύρισμα προς τον πρωτογονισμό, κάτι τέτοιο θα ήταν ανόητο να τα ισχυριστεί κανείς, αλλά ένα γύρισμα προς την απλότητα, την μέγιστη απλότητα.

Το ελληνικό ινστιτούτο αεροναυτικής και αστροναυτικής προτίθεται να διαθέσει πόρους και αεροσκάφη προκειμένου να γίνουν σπορές σε όλη την Ελλάδα. Η πρόταση κατατέθηκε και στους 300 βουλευτές.  Αυτό δε σημαίνει ότι το ινστιτούτο θα χρηματοδοτεί εσαεί τη μέθοδο, αλλά δίνει το έναυσμα και την ευκαιρία για να βγουν τουλάχιστον κάποια συμπεράσματα για την μέθοδο. Από ‘κει και πέρα είναι στο χέρι των ειδικών επιστημόνων και της κυβέρνησης να τα αξιοποιήσουν.

Η καταστροφή των δασών έχει σαν επακόλουθο και τη διάβρωση του εδάφους που σημαίνει το τέλος των πολιτισμών και την έλλειψη οξυγόνου αλλά και νερού γιατί στη φυσική καλλιέργεια πιστεύουμε ότι η βροχή δεν πέφτει από τον ουρανό αλλά γεννιέται από το έδαφος, ότι είναι τα φυτά με την λειτουργία που κάνουν τα φύλλα των δέντρων που δημιουργούν τα σύννεφα και φέρνουν τη βροχή. Επομένως και το πρόβλημα της ύδρευσης των πόλεων αλλά και της άρδευσης των χωραφιών είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την αποκατάσταση των δασών. Αλλά βέβαια εμείς, πάνω από όλα, σαν όραμα έχουμε τη δημιουργία ενός φυσικού πολιτισμού που θα έχει σαν μοναδικό στόχο να υπηρετεί τη Φύση και να δημιουργήσει έναν πραγματικό φυσικό παράδεισο πάνω στη γη, όπου ο άνθρωπος θα μπορεί να ζει απολύτως ευτυχισμένος και υγιής. Βλέπουμε λοιπόν, πέρα από τις σκοπιμότητες της επιβίωσης και κοιτάζουμε κατάματα το όραμα του να ζούμε σε μια Φύση πραγματικά όμορφη. Πιστεύουμε ότι ο άνθρωπος αρρωσταίνει στο βαθμό που αποκόβεται από τη Φύση και πως ο μόνος δρόμος για να θεραπευτεί είναι η επιστροφή στη Φύση. Πιστεύουμε πως δεν υπάρχει επίσης καλύτερος τρόπος για να χτίσουνε οι άνθρωποι τις σχέσεις τους, για να ερωτευτούνε από ένα φυσικό, όμορφο χώρο. Σπέρνοντας λοιπόν προσπαθούμε να ξαναφτιάξουμε έναν κήπο της Εδέμ για την ανθρωπότητα.

Εγώ ξεκίνησα στην Έδεσσα με 15 στρέμματα. Σήμερα έχω 35. Έχω αποδείξει ότι ενώ ξεκίνησα με ένα εντελώς περίεργο, σχεδόν αστείο τρόπο για τους άλλους, υπηρετώντας τη γη, κατάφερα χτίζοντας μια γόνιμη γη να δημιουργήσω υγιή φυτά και να πετύχω και από οικονομική άποψη, διπλασιάζοντας τη γη που είχα και διεκδικώντας ακόμη περισσότερη, όχι βέβαια για να επεκτείνω τις οικονομικές μου δραστηριότητες αλλά για να εξυγιάνω ακόμη περισσότερο γη. Ενώ δηλαδή ο χημικός καλλιεργητής παραδίδει μια έρημη γη, όταν θα πεθάνω θα παραδώσω ένα γόνιμο χωράφι που θα έχει ακόμη μεγαλύτερες αποδόσεις από αυτό που έχει τώρα. Επομένως και οικονομικά η φυσική καλλιέργεια είναι η μόνη διέξοδος καθώς θα υπάρχουν και υγιή φυτά αλλά και καλή παραγωγή. Η χημική γεωργία, καταστρέφοντας τη γονιμότητα του εδάφους, αναγκάζεται να χρησιμοποιεί ολοένα και περισσότερα λιπάσματα ολοένα και περισσότερα φυτοφάρμακα και αυτό ένα βαρύ φορτίο που ο αγρότης δυσκολεύεται να το σηκώσει οικονομικά. Η χημική καλλιέργεια σε τελική ανάλυση είναι οικονομικά ασύμφορη παρά τις παχυλές εξαγγελίες της.

Αν κάποιος ήθελε να υιοθετήσει τη φυσική καλλιέργεια θα έπρεπε να αλλάξει το όραμα του. Σήμερα οι κυβερνήσεις επιδιώκουν «πρόοδο και ανάπτυξη», τη δημιουργία θέσεων εργασίας, τον έλεγχο του πληθωρισμού, σκέφτονται μόνο με οικονομικούς όρους. Το όραμα τους λοιπόν θα έπρεπε να αντικατασταθεί από ένα άλλο, όπου η Φύση θα είναι πάνω από όλα, όπου η κάθε χώρα θα μπορούσε να μετατραπεί σε έναν επίγειο παράδεισο με υγιείς ανθρώπους. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι είμαστε όλοι το πλοίο που λέγεται πλανήτης γη. Αν το πλοίο βουλιάξει θα βουλιάξουμε όλοι μαζί. Αν επιπλεύσει όλοι μαζί πάλι θα τα έχουμε καταφέρει.

Και ένα σχόλιο προς τον τυχαίο τεχνοκράτη που συναντάς στον δρόμο : Να πετάξει το νου που χρησιμοποιεί στο πλησιέστερο ποτάμι. Δεν του χρησιμεύει σε τίποτε το ουσιαστικό!