Rib and Sea

Του Ελευθέριου Ρήνου.

Η πραγματική υπόθεση της Τράπεζας της Ανατολής εισέρχεται πλέον σε αχαρτογράφητα νερά, με την έναρξη προκαταρκτικής εξέτασης για την πρώτη από τις δύο μηνύσεις που κατατέθηκαν την Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015 κατά της Εθνικής Τράπεζας και του διευθύνοντα συμβούλου αυτής, στην προσπάθεια εκτέλεσης της δικαστικής απόφασης 6341/2012 του Τμήματος Ασφαλιστικών Μέτρων του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.

Τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε με ιδιαίτερη χαρμολύπη όλους αυτούς τους συμπολίτες μας που έχουν πέσει θύματα της απάτης Σώρρα. Μιας απάτης για την οποία ξεκάθαρη ευθύνη έχει το σύστημα απονομής δικαιοσύνης αυτής της χώρας και ειδικότερα οι εισαγγελικοί λειτουργοί, που έχουν αναλάβει τη διερεύνηση του συγκεκριμένου θέματος, αφού όλα τα στοιχεία έχουν πάει στη δικαιοσύνη εδώ και χρόνια και δεν δικαιολογείται η όποια περαιτέρω καθυστέρηση. Τόσο τα «ομόλογα των 600 δις», όσο και τα «παγκόσμια καταπιστεύματα» είναι απλές απάτες, στις οποίες δεν θα έπεφτε θύμα ούτε αγράμματος νιγηριανός!

Παρά το γεγονός ότι στην περίπτωση Σώρρα η δικαιοσύνη δεν έχει πράξει τα δέοντα, στην περίπτωση της Τράπεζας της Ανατολής η ποινική διερεύνηση του ενός σκέλους της υπόθεσης έχει προχωρήσει περισσότερο από όσο θα περίμεναν κάποιοι. Μάλιστα, η υπόθεση Σώρρα συνδέεται με την απόφαση ασφαλιστικών 6341/2012, αφού ένας από τους συμμετέχοντες ήταν ο ίδιος ο Σώρρας, ο οποίος δεν εκτέλεσε, για άγνωστους λόγους, την απόφαση εδώ και 4 χρόνια! Η απόφαση επιπλέον, πάλι για άγνωστους και περίεργους λόγους, δεν είχε καν προβλεπόμενες ποινές κατά της τράπεζας σε περίπτωση μη επίδειξης εγγράφων, με συνέπεια να κάνει το έργο της Εθνικής Τράπεζας πολύ πιο εύκολο. Κάποτε λοιπόν θα πρέπει κάποιος να απαντήσει γιατί οι άνθρωποι που «κατακρεούργησαν» δημόσια το θέμα της Τράπεζας της Ανατολής και έπαιξαν τραγελαφικά παιχνίδια «επιστημονικής φαντασίας» πάνω στο πτώμα της, την «έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια». Η απάντηση νομίζω είναι προφανής.

Πέρυσι τον Οκτώβρη 2015 λοιπόν, σε μια «καταδρομική» επιχείρηση, όπως την είχα χαρακτηρίσει τότε, έγινε μια προσπάθεια να εκτελεστεί η συγκεκριμένη απόφαση (“Υπόθεση Τράπεζας Ανατολής. Η Εθνική Τράπεζα αρνήθηκε να εκτελέσει δικαστική απόφαση!” – http://banquedorient.org/web/?p=5037). Πριν από αυτήν είχα πάει στα αρχεία της Εθνικής Τράπεζας (όχι μόνο στο ιστορικό αρχείο της) τόσες φορές που μου έκανε εντύπωση πως δεν με αναγνώριζαν κάθε φορά. Βέβαια, αυτό ίσχυσε μεχρι τη δημοσιοποίηση της υπόθεσης, οπότε και τα μέτρα ασφαλείας μόνο για μένα έγιναν δρακόντια. Η Εθνική Τράπεζα έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίζει εγγράφως την ιδιότητα όλων των ανθρώπων που επισκέφθηκαν μαζί μου το ιστορικό της αρχείο ως «Συνεργάτες Ρήνου» και εφηύρε μια νέα διαδικασία χορήγησης και κοστολόγησης εγγράφων που θα ζήλευε και ο Κιμ Γιονγκ Ουν στη Βόρεια Κορέα. Πάλι μόνο για μένα, αφού αυτή η αγάπη είναι «αμοιβαία».

Παρά τα εμπόδια το σίγουρο ήταν ότι από ένα σημείο και μετά η Εθνική Τράπεζα κωλυσιεργούσε. Την πρώτη φορά που έγινε προσπάθεια να εκτελεστεί η δικαστική απόφαση, την απέφυγε ως συνήθως με το παλιό, αλλά επιτυχημένο κόλπο που πάντα πιάνει στους νέους επισκέπτες που ερευνούν την Τράπεζα της Ανατολής.

Η Εθνική Τράπεζα ποτέ δεν λέει «όχι». Λέει πάντα «ναι». Σου επιτρέπει λοιπόν να ψάξεις τα αρχεία της. Αυτό που δεν σου λέει εξαρχής είναι ότι τα αρχεία που σε αφήνει να πλησιάσεις είναι νομικά και φορολογικά άχρηστα. Θα στο πει όταν πιεστεί. Επίσης, παρά την υποχρέωση που έχει να επιδείξει τα έγγραφα, δεν θα το κάνει ποτέ. Ούτε θα σου πει ότι δεν τα έχει. Αυτές οι λέξεις απαγορεύονται γραπτώς. Προφορικά θα σου πουν ιστορίες για δράκους. Θα σε στείλει στο λαβύρινθο του Ιστορικού Αρχείου της ΕΤΕ στην 3ης Σεπτεμβρίου 146. Εκεί, με κάθε τρόπο, θα σε βάλουν να ψάξεις μόνος σου σε ένα ηλεκτρονικό ευρετήριο που δεν περιέχει τίποτα επικίνδυνο για την τράπεζα. Αν κατορθώσεις να ψάξεις όλο το υλικό, κερδίζεις και πας στην «επόμενη πίστα» του παιχνιδιού, που είναι η διαρκής άρνηση της Εταιρείας να δείξει τα έγγραφα και η παράλογη προώθησή σου στην «πρώτη πίστα». Πίσω στο Ιστορικό Αρχείο, για να βρεις αυτά που δεν υπάρχουν.

Παράδειγμα βιβλίων που δεν υπάρχουν πλέον είναι τα επιμέρους βιβλία του αλληλόχρεου λογαριασμού της ειδικής εκκαθάρισης της Τράπεζας της Ανατολής, τα οποία τηρούσαν τα υποκαταστήματα της Εθνικής Τράπεζας και ενημέρωναν κατά την πρόοδο της εκκαθάρισης. Υπάρχει ελεύθερα το συγκεντρωτικό βιβλίο του αλληλόχρεου λογαριασμού, γιατί κάποιοι έξυπνοι θεώρησαν πως δεν μπορεί να αξιοποιηθεί κατά της τράπεζας, αφού λείπουν τα επιμέρους κονδύλια και έτσι δεν μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα για την πλαστότητα ισολογισμών της εκκαθάρισης.

Δυστυχώς φτάσαμε στο σημείο να κατατεθούν δύο μηνύσεις κατά των εκπρόσωπων της τράπεζας, γιατί δεν έπραξαν όσα όριζε η δικαστική απόφαση ασφαλιστικών μέτρων επίδειξης εγγράφων, μηνύσεις στις οποίες ακολουθήθηκε η διαδικασία του αυτοφώρου με την έκδοση ενταλμάτων συλλήψεως κατά του CEO κ. Λεωνίδα Φραγκιαδάκη και υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας («Διαταγή σύλληψης του Διευθύνοντα Συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας με την διαδικασία του αυτοφώρου! (Video)» http://banquedorient.org/web/?p=5090 και «Η αστυνομία ξαναχτυπάει την πόρτα της Εθνικής για την Τράπεζα της Ανατολής!» – http://banquedorient.org/web/?p=5121).

Παράλληλα, στις 2 Αυγούστου 2016 άσκησα ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, κατά την τακτική διαδικασία, την με αριθμό κατάθεσης 80/02-08-2016 αγωγή μου (κοινοποιήθηκε την 29-8-2016) εναντίον της Εθνικής Τράπεζας, ζητώντας το περιεχόμενο του αλληλόχρεου λογαριασμού της ειδικής εκκαθάρισης, σύμφωνα με λογιστικές καταστάσεις που συνέταξε η ίδια η τράπεζα και πραγματογνωμοσύνες ειδικών. («Δικάζεται και πάλι η υπόθεση της Τράπεζας της Ανατολής στη Ρόδο» – http://banquedorient.org/web/?p=5243).

Θα χαρώ λοιπόν σύντομα να δω πως θα εξηγηθούν τα ανεξήγητα, από ένα νομικό τμήμα της ΕΤΕ που έχει κάνει όποιο λάθος ήταν δυνατόν, μόνο και μόνο για να κερδίσει πρόσκαιρα άνευ πραγματικού αντικειμένου δικαστικές υποθέσεις, εκθέτοντας τόσο τους ίδιους δικηγόρους της Εθνικής Τράπεζας, όσο και δικαστές (δυστυχώς) οι οποίοι πιθανολόγησαν τα απίθανα για να απαλλάξουν την τράπεζα.

Η αγαπημένη μου «πιθανολόγηση δικαστή» σε παλαιότερα ασφαλιστικά μέτρα είναι ότι είχα καταθέσει αντίγραφα δύο μετοχικών τίτλων της Τράπεζας της Ανατολής, έδωσα στον πατέρα μου δύο άλλους μετοχικούς τίτλους, με διαφορετικούς αύξοντες αριθμούς, η δικαστής ανέφερε μέχρι και τους διαφορετικούς αριθμούς των τίτλων και στη συνέχεια πιθανολόγησε πως δεν είχα έννομο συμφέρον γιατί δεν είχα πλέον μετοχές, μια και από τις 4 μετοχές αν αφαιρέσεις τις 2 δεν μένει κάποια…

Η συνέχεια των ευεργετημάτων ενός άγραφου νόμου για την Εθνική Τράπεζα συμπεριλαμβάνει και την πρόσφατη (Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015) άρνηση αστυνομικών οργάνων να εφαρμόσουν τα νόμιμα και αφού κλήθηκαν για την παραβίαση της ίδιας δικαστικής απόφασης, έκαναν «συστάσεις» σε στελέχη της Εθνικής Τράπεζας σύμφωνα με το δελτίο συμβάντων και αποχώρησαν μετά την ξεκάθαρη υπόδειξη υπαλλήλου της τράπεζας ότι θα τους πάρει τηλέφωνο ο Ταξίαρχος («Όταν η Αστυνομία προσποιείται πως δεν βλέπει τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης» – http://banquedorient.org/web/?p=5211).

Φυσικά, υπήρχαν αρκετοί μάρτυρες, αλλά η αλαζονεία ενός σάπιου συστήματος, που μπορεί και διακόπτει αυτόφωρα γιατί «η απόφαση είναι παλιά» και δίνει εντολές σε ένστολους αστυνομικούς, δεν επιτρέπει στους υπαλλήλους των τραπεζών να μην επιδείξουν πανηγυρικά τη δύναμη τους. Έχουν συνηθίσει να τους φοβούνται και θεωρούν ότι ο αντίπαλος θα συμβιβαστεί με την ιδέα ότι στην Ελλάδα η Εθνική Τράπεζα δεν λογοδοτεί συχνά!

Στα πλαίσια αυτά, και αναφέροντας κάποια πράγματα από τα παραπάνω (δεν μπορώ να καταγράψω ακριβώς ο,τι κατέθεσα λόγω του απορρήτου της προανάκρισης) ξεκίνησε η προανάκριση κατά του διευθύνοντα συμβούλου της Εθνικής Τράπεζας, ο οποίος θα πρέπει να συνηθίσει να βλέπει το όνομά του σε ποινικές κλήσεις και αυτόφωρα, γιατί κάποιοι στην τράπεζα απλά τα «θαλάσσωσαν».

Ραντεβού στο επόμενο άρθρο σε λίγες ημέρες, όπου θα αναλύσω για πρώτη φορά στοιχεία, τα οποία δεν επιδέχονται αμφισβήτηση και σύμφωνα με τα οποία κάποιοι παραβίασαν το μισό ποινικό κώδικα, για να φτιάξουν λογιστικές καταστάσεις, μήπως και πείσουν κανέναν ότι η εκκαθάριση της Τράπεζας της Ανατολής «μπήκε μέσα». Και όταν προσωπικά δηλώνω κάτι τέτοιο, γνωρίζοντας όλες τις συνέπειες του νόμου, δεν το κάνω χωρίς στοιχεία. Το μόνο ερώτημα είναι πότε έγιναν αυτές οι λαθροχειρίες, από το 1936 έως το 2011 που εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι συγκεκριμένες λογιστικές καταστάσεις σε δικαστικές αίθουσες και ποιοί θα λογοδοτήσουν για αυτές.

Πηγή : http://banquedorient.org/web/?p=5261