Rib and Sea

Θυμάται και γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Τον βρήκα παγωμένο, παραμονές Χριστουγέννων, στα κλαδιά ενός δένδρου της γειτονιάς. Αν είχα καθυστερήσει λιγάκι θα είχε γίνει βορά μιας γάτας που καιροφυλακτούσε. Είχε αποδράσει, προφανώς, από κάποιο κλουβί, αλλά, αν δεν τον εντόπιζα, το τίμημα της ελευθερίας του θα ήταν βαρύ. Πέταξα ένα ρούχο και τον έπιασα. Στο σπίτι δόθηκαν οι πρώτες βοήθειες. Ζέσταμα, στην αρχή, και μετά καναβούρι, νερό κι' ένα καινούργιο κλουβί με ταίστρα και μπανιέρα. Ο Γιάννης, που είχε από μωρό μια απίστευτη εξοικείωση με τα πουλιά, έκανε σαν παλαβός όταν επέστρεψε απ' το σχολείο και τον είδε. "Τασούλη θα τον ονομάσουμε", είπε, καθώς αγαπούσε πολύ τον παππού του Τάσο, τον οποίο είχε χάσει πριν από λίγα χρόνια.

Της Βασιλικής Κοντοπούλου (Eκπαιδευτικού).

Είναι φορές που ο σεβασμός  στους άγραφους νόμους αναγκάζει κάποιον να μιλήσει, σπάζοντας τη σιωπή του και την ιδιωτική οδό του, υπερασπιζόμενος αυτό ακριβώς που στέκεται σαν ΗΛΙΟΣ για να φωτίζει τα βήματα της ψυχής και της διανόησής του.

Πρώτα, ως πολίτες της πόλης, να ευχαριστήσουμε όλους  όσους εργάστηκαν για την χθεσινή εκδήλωση (12/05/2013), η οποία παρουσιάστηκε  στην Ιτέα και στο ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΕΙΟ –ΗΛΙΟΠΟΥΛΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ, με θέμα τον Αρχαίο Ιππόδρομο των Δελφών.

Σύμφωνα, με όσα ανέφερε ο  καθηγητής κ. Π. Βαλαβάνης, « Η προτεινόμενη για τον ιππόδρομο των Δελφών θέση "Γωνιά" στο δυτικό άκρο του ελαιώνα, περίπου 1,5 χλμ. βορειοανατολικά της Ιτέας,, παράλληλα και σε επαφή με την οροσειρά της Κεφαλής, πληροί όλες τις φυσικές προϋποθέσεις ενός ιπποδρόμου και συμφωνεί με τα περιγραφόμενα από τις αρχαίες πηγές δεδομένα. Εκτός τούτων, η νέα θέση βρίσκεται μέσα στην ιερά χώρα των Δελφών και έχει άμεση επαφή με το ιερό, στοιχείο πάρα πολύ σημαντικό για τον συμβολικό συσχετισμό της απομακρυσμένης αγωνιστικής εγκατάστασης με τον λατρευτικό πυρήνα του ιερού».

Πηγή : http://www.alfavita.gr

Η επίθεση συκοφάντησης και διαπόμπευσης των εκπαιδευτικών από τους γνωστούς μεγαλοδημοσιογράφους των καναλιών και των εφημερίδων των εφοπλιστών και των μεγαλοεργολάβων ξεκίνησε.

Πριν καν ακόμα οι εκπαιδευτικοί  αποφασίσουν να σηκώσουν το κεφάλι.

Παρ’ όλο που η ηγεσία τους δεν έχει όρεξη να... ηγηθεί.

Μόλις που ακούστηκε, σαν βουητό, ένα θυμωμένο «φτάνει πια» από όλα τα σχολεία της χώρας.

Το «ωράριο» απλά ολοκλήρωσε το πάζλ του αποκρουστικού σχολείου που ετοιμάζουν και της σχεδιαζόμενης «σφαγής» τους.

Του Ανδρέα Ζαμπούκα

Ήταν ένα κρύο πρωινό του Χειμώνα του 411π.χ στην πεδιάδα του Μαιάνδρου. Στην έπαυλη ενός αξιωματούχου υπογράφεται η περίφημη 3η συνθήκη μεταξύ Λακεδαιμονίων, Τισσαφέρνη και Ιεραμένη, εκπροσώπου του Δαρείου Β΄.

Ο Τισσαφέρνης αδιαφορούσε για το αποτέλεσμα της σύγκρουσης των Σπαρτιατών με τους Αθηναίους. Εκείνο που τον απασχολούσε ήταν ότι πιθανή συντριβή μιας παράταξης θα σήμαινε το ναυάγιο της πολιτικής της αμοιβαίας εξασθένησης των δύο. Στη συνθήκη, μεταξύ των άλλων, επιλύθηκε το βασικό πρόβλημα της μισθοδοσίας και συντήρησης του σπαρτιατικού στόλου, με τη χρηματοδότηση από το Μεγάλο Βασιλιά. Δεν ήταν η πρώτη φορά που οι Πέρσες έδιναν χρήματα στα ελληνικά κράτη, αλλά ήταν η πρώτη χρηματοδότηση με τη μορφή δανείου που έπρεπε να επιστραφεί έντοκα μετά την τελική νίκη! Στην ουσία αποτελούσε μια σαφέστατη «μνημονιακή» συμφωνία εξάρτησης του ελληνικού κόσμου στους Πέρσες, με ηγέτιδα δύναμη τη Σπάρτη.