Rib and Sea

Κείμενο - κάμερα - επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Φωτογραφίες : Roy Mullin.

Αν μου έλεγε κάποιος ότι θα είχα τη δυνατότητα να βιντεοσκοπήσω την "ταφή" μου, θα του απαντούσα ότι είναι τρελός και ότι αυτά δεν γίνονται παρά μόνο σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Και όμως! Στις αρχές του Ιουλίου που πέρασε, κατά την διάρκεια της παραμονής μας στον κόλπο των Αλυκών Ζακύνθου, είχα την ευκαιρία να καταγράψω το ύστατο ταξίδι της 64χρονης Αγγλίδας Joy Cockerill στη θάλασσα του Ιονίου. Ένα ταξίδι που θα ήθελα, με τον ίδιο τρόπο, να κάνω κι' εγώ, όταν κάποια στιγμή τελειώσει η άδεια παραμονής μου σ' αυτόν τον πλανήτη. Με μόνη διαφορά ότι εγώ θα ήθελα να ταξιδεύω για πάντα στη θάλασσα των Αρμαθιών της Κάσου...

Εκείνο το πρωϊνό του Ιουλίου χάζευα το ιπτάμενο φουσκωτό, καθώς αυτό χαριεντιζόταν στην υγρή αγκαλιά του Αλυκανά, όταν ο Νίκος - ο Ζακυνθινός φίλος που νοίκιαζε βαρκάκια στους τουρίστες - μου αποκάλυψε πως θα μετέφερε με το ψαροκάϊκο του θείου του μια οικογένεια Άγγλων που σκόπευαν να ρίξουν τη στάχτη της μητέρας τους στη θάλασσα. Δεν το σκέφτηκα και πολύ. Άρπαξα τη βιντεοκάμερα και κατευθύνθηκα προς τον χώρο της επιβίβασης.

"Σας πειράζει να έρθω κι' εγώ μαζί;", ρώτησα διστακτικά έναν από τους άνδρες της παρέας, και συνέχισα. "Θα ήθελα, αν δεν σας πειράζει, να βιντεοσκοπήσω το ύστατο ταξίδι της μητέρας σας. Ένα ταξίδι, άλλωστε, που με τον ίδιο τρόπο θα ήθελα να κάνω κι' εγώ".

"Είσαι ευπρόσδεκτος, θα είναι τιμή μας", απάντησε εκείνος, εκτονώνοντας την αμηχανία μου.

Το καίκι έλυσε κάβους και ανοίχτηκε στο πέλαγος. Άρχισα να καταγράφω όσα διαδραματίζονταν. Πρόσωπα άλλοτε θλιμμένα και άλλοτε ευτυχισμένα, μάτια υγρά και βλέμματα που χάνονταν στον υγρό γαλάζιο ορίζοντα, χείλη που άλλοτε φιλούσαν το πλαστικό δοχείο με τη στάχτη της Joy και άλλοτε σιγοτραγουδούσαν τους στίχους αγαπημένων τραγουδιών που την συνόδευαν στο τελευταίο της ταξίδι...  

Ο σύζυγος της Joy, Derek Cockerill, πέθανε στις 7 Απριλίου του 2006, από καρκίνο, σε ηλικία 67 ετών. Η γυναίκα του Joy πέθανε από καρδιακή ανακοπή την 1η Απριλίου του 2013 σε ηλικία 64 ετών. Οι δυο τους ήρθαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1997 και επέλεξαν τη Ζάκυνθο για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Έκτοτε έρχονταν κάθε χρόνο στο όμορφο νησί του Ιονίου, μέχρι το 2006, χρονιά που έφυγε από τη ζωή ο Derek. Είχαν αποφασίσει να ζήσουν για πάντα στη Ζάκυνθο, μετά την συνταξιοδότησή τους, και είχαν εκφράσει την επιθυμία, αν πεθάνουν νωρίτερα, να αποτεφρωθούν και η στάχτη τους να σκορπιστεί από τα παιδιά τους στη θάλασσα των Αλυκών. Έτσι και έγινε. Η στάχτη του Derek σκορπίστηκε από την σύζυγο και τα παιδιά τους στη θάλασσα των Αλυκών το καλοκαίρι του 2007.

Τα ίδια αυτά παιδιά ανέλαβαν να εκτελέσουν την επιθυμία της μητέρας τους και ήρθαν στη Ζάκυνθο τον Ιούλιο του 2014, συνοδεύομενα από τα δικά τους παιδιά και τρεις οικογενειακούς φίλους, για να ρίξουν στη θάλασσα τη στάχτη της.

Τα παιδιά του Derek και της Joy ήταν : ο Del, ο Roger, η Debby με το ταίρι της Allen, η Sami με το ταίρι της Chris, και η Rachel. Μαζί τους τα τρία από τα έξι παιδιά τους, η Tara, η Aimee και η Chloe. Τα άλλα τρία, η Lana, ο Paige και ο Luck δεν ήρθαν. Τους συνόδευσαν οι οικογενειακοί φίλοι της οικογένειας, Roy, Matt και Ryan.

Στη θάλασσα, μαζί με τη στάχτη της μητέρας τους, έριξαν και προσωπικά της αντικείμενα που αγάπησε, όπως μια μπλούζα, ένα αγαπημένο μουσικό άλμπουμ, αλλά και άλλα, όπως μια ψεύτικη οδοντοστοιχία με την οποία κάποιος φίλος αστειευόταν μαζί της επειδή είχε πρόβλημα με τα δόντια της.

Όσα ακολούθησαν είναι δύσκολο να περιγραφούν με λόγια. Γι' αυτό θα αφήσω να μιλήσει ο φακός της βιντεοκάμερας και η αγαπημένη μουσική του Derek και της Joy Cockerill, που αγκαλιασμένοι θα την ακούν πια για πάντα ταξιδεύοντας μαζί στη θάλασσα των Αλυκών τση Ζάκυνθος...