Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Προ ημερών μπήκα σε φαρμακείο που μου ήταν εντελώς άγνωστο. Άγνωστός μου και ο φαρμακοποιός. Αγόρασα μία αλοιφή, από αυτές που δεν είναι συνταγογραφούμενες. Πλήρωσα και ετοιμαζόμουν να φύγω, όταν ο φαρμακοποιός άρχισε να μου εξηγεί πώς πρέπει να γίνεται η χρήση της αλοιφής, ώστε να αποφευχθούν δυσάρεστα φαινόμενα και να επιτευχθεί το μέγιστο ευνοϊκό αποτέλεσμα. Με πολλές λεπτομέρειες και τεράστια υπομονή. Εγώ ανυπομονούσα να φύγω, αλλά εκείνος επέμενε να με ενημερώνει. Αφού τελείωσε το «μαρτύριο», καθώς δρασκέλιζα το κατώφλι του φαρμακείου προς την έξοδο, ήλθαν στο νου μου όλα αυτά, για τα οποία διαμαρτύρονται οι φαρμακοποιοί που αντιδρούν στη διάθεση των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων από τα super markets. Ασφαλώς και υπάρχει οικονομικό ενδιαφέρον πίσω από τα επιχειρήματα των φαρμακοποιών, αλλά για τον απλό πολίτη αυτό που μετράει είναι αυτό που κάνει ο φαρμακοποιός, ο οποίος συμβουλεύει σωστά για τη χρήση ενός φαρμάκου πέρα διαφόρων άλλων εξυπηρετήσεων, όπως είναι η μέτρηση της πίεσης. Θα το κάνει αυτό ο υπάλληλος του ΑΒ που, το πολύ-πολύ, να είναι βοηθός φαρμακοποιού;
Όλα αυτά άρχισαν να με κατακλύζουν καθώς έκανε την εμφάνισή του στο γυαλί ο βουλευτής Τρικάλων του ΣΥΡΙΖΑ Α. Παπαδόπουλος, ο οποίος άρχισε να εκθειάζει το πολυέκτρωμα που ψηφίζεται σήμερα. Μου θύμισε τον συνάδελφο και σύντροφό του [στο κόμμα] Σιμορέλη της ιδίας εκλογικής περιφέρειας, φαρμακοποιό το επάγγελμα. Ναι, αυτόν που είχε πει το περίφημο «Και αν δεν είχαμε Μνημόνιο, θα έπρεπε να το εφεύρουμε». Αυτός που θα έσκιζε το Μνημόνιο πέταξε ατάκα εφάμιλλη εκείνης του Ντέπιουτη: «Ευτυχώς που είμεθα υπό έλεγχο». Μετά έψαξα το βιογραφικό του. Δεν υπάρχει πουθενά έτος γεννήσεως. Κρύβει την ηλικία του σαν γκόμενα ο μπαγάσας.
Σπούδασε λέει φαρμακευτική στην Ιταλία. Περίεργο πράγμα ρε παιδάκι μου. Η συντριπτική πλειονότητα αυτών που στελεχώνουν δημόσιες Υπηρεσίες, όπου απαιτούνται γνώσεις πανεπιστημιακές, έχουν σπουδάσει στην Ιταλία και είναι και ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ. Αν μπεις π.χ. σε μία Πολεοδομία και αρχίσεις να μιλάς ιταλικά, θα σηκώσουν το κεφάλι και θα σε κοιτάξουν οι 8 στους 10.
Αλλά ξεστράτισα πάλι. Ο κ. Σιμορέλης πρέπει να είναι φαρμακοποιός τουλάχιστον 30 χρόνια, ακόμη και αν ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ιταλία σε 14 χρόνια. Και διατηρούσε στα Τρίκαλα ένα ευπρεπές φαρμακείο μεσαίου μεγέθους, όπως χιλιάδες άλλοι φαρμακοποιοί στην Ελλάδα. Λίγο αφ’ ότου εξελέγη, όμως, βουλευτής διπλασίασε το κατάστημά του σε εμβαδόν. Πώς και έγινε τούτο; Δεν αποκλείω να σκέφτηκε ότι τώρα που αυτός και η παρέα του φέρνουν την πολυπόθητη ανάπτυξη μέσα από Μνημόνια μπορεί επί τέλους να επεκτείνει το φαρμακείο του με τις οικονομίες μιας ζωής, τις ποίες ασφαλώς και απέκτησε χωρίς φοροδιαφυγή, χωρίς να δίνει καλλυντικά στον ασφαλισμένο αντί των συνταγογραφημένων φαρμάκων κ.λπ. κ.λπ. με βάση τις ακλόνητες ηθικές αρχές και αξίες της αριστεράς.