Rib and Sea

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Τσακαλώτος: «Ο αρχηγός σας λόγω δύσκολης παιδικής ηλικίας δεν έχει διαβάσει καλά τον Ρουσσώ». Με βασάνιζε αυτή η φράση του Ευκλείδη απευθυνόμενου εντός Βουλής στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τί να ήθελε, άραγε, να πει ο ποιητής;
Εγώ θυμάμαι ότι ο Ρουσσώ κάτι είχε πει για τη διάκριση των εξουσιών, κάτι για το κοινωνικό συμβόλαιο, κάτι για τον Μοντεσκιέ και άλλα τινά. Βέβαια, δεν είχε πρωτοτυπήσει. Είχαν προηγηθεί  αυτού πολλοί άλλοι, με πρώτο και καλλίτερο τον Πλάτωνα, τον οποίο βελτίωσε ο Αριστοτέλης «που χώρισε τις λειτουργίες της πόλης - κράτους στο «δικάζον», το «βουλευόμενο» καθώς και το «περί τας αρχάς» (που σαφέστατα παραπέμπουν στις τρεις σημερινές εξουσίες.) («Πολιτικά», βιβλ. Δ)...

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το παρατιθέμενο απόσπασμα από το «Πνεύμα των Νόμων» του Μοντεσκιέ: «Όλα θα ήταν χαμένα αν ο ίδιος άνθρωπος, ή το ίδιο σώμα αρχόντων, ή οι ευγενείς, ή κάποιοι από τον λαό ασκούσαν αυτές τις τρεις εξουσίες: Εκείνη του να νομοθετείς, εκείνη του να επιλύεις τις δημόσιες υποθέσεις και εκείνη του να δικάζεις τα εγκλήματα ή τις ιδιωτικές διαφορές.». Όσον αφορά στην Ευρώπη, πρωτοπόρος αναδείχθηκε η Γαλλία με τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη, η οποία έκανε την εμφάνιση της το 1789 με τη Γαλλική Επανάσταση. Το άρθρο 16, μάλιστα, έκανε λόγο ότι: «Κάθε κοινωνία στην οποία δεν κατοχυρώνεται η εξασφάλιση των δικαιωμάτων, ούτε καθορίζεται ο διαχωρισμός των εξουσιών δεν έχει Σύνταγμα.». 

Το Πρώτο γαλλικό Σύνταγμα (1791), καθώς επίσης και το επόμενο (1795), κατοχύρωσαν τη διάκριση των εξουσιών σε ένα θεωρητικό, ωστόσο, πλαίσιο. Η ισχύς του μονάρχη δεν είχε περιοριστεί και η κρίση του συνέχιζε να αποτελεί νόμο, από τη στιγμή που στα χέρια του συγκέντρωνε τόσο την νομοθετική, όσο και την εκτελεστική εξουσία, χωρίς να λογοδοτεί σε άλλους φορείς ή κρατικά όργανα. Φωνή αντίδρασης σε αυτή την στρεβλή χρήση του άρθρου αποτέλεσε ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ (J.J.Rousseau), που μαζί με τους υποστηρικτές του αντέδρασε στο συγκεντρωτισμό των εξουσιών στο πρόσωπο του μονάρχη, τονίζοντας τα διδάγματα του Μοντεσκιέ και ζητώντας τον ουσιαστικό διαχωρισμό των αρμοδιοτήτων σε περισσότερα από ένα άτομα μέσα από το «Κοινωνικό Συμβόλαιό» του. Το 1830 είναι η ημερομηνία εξυγίανσης της γαλλικής συνταγματικής πραγματικότητας» [από τη διατριβή της κ. Χρυσάνθης Χανιώτη με τίτλο «Η διάκριση των εξουσιών»].
Και μετά τον Ευκλείδη πλακώνει ο Πολάκης και τα ξαναβάζει με τους δικαστές που δεν εκδίδουν αποφάσεις της αρεσκείας του και με τους αστυνομικούς που εκτελούν νόμιμες εισαγγελικές εντολές για παράβαση του νόμου από τον κ. Παρθένη, προσφάτως διορισθέντα διοικητή του νοσοκομείου Τρικάλων [ο Παρθένης υπέγραψε ατομικές συμβάσεις με καθαρίστριες, προφανώς προσκείμενες στο κώμα, ενώ υφίσταται εν ισχύι σύμβαση καθαρισμού με εργολάβο].

Κληθείς να τοποθετηθεί επί του θέματος ο Γραμματέας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ρήγας είπε ότι στον χώρο της υγείας γίνεται μια φοβερή προσπάθεια για να παταχθούν τα τρωκτικά/εργολάβοι, εξ ου και πρέπει εγώ να καταλάβω ότι  επειδή γίνεται προσπάθεια μείωσης των εξόδων λειτουργίας των νοσοκομείων [αν γίνεται], δεν εφαρμόζουμε τους ισχύοντες νόμους. Υπολαμβάνω βασίμως, λοιπόν, ότι μάλλον ο κ. Ευκλείδης και οι συν αυτώ είναι που δεν έχουν διαβάσει καλά τον Ρουσσώ. Γιατί ρε Παυλάρα δεν το έκανες όπως ο σύν-τροφος Σπίρτζης για τα κτήρια της δικαιοδοσίας του; Τραβάς μια ντροπολογία για τα κτήρια της δικής σου δικαιοδοσίας και «καθαρίζεις». Δεν μπορεί να φοβήθηκες μη σου πουν ότι είναι νόμιμο, αλλά δεν είναι ηθικό!
Και συνεχίζει ο Παυλάρας ο Αμετροεπής να επιτίθεται στη Δικαιοσύνη σημειώνοντας ότι οι αρμόδιοι εισαγγελικοί λειτουργοί δεν τοποθέτησαν στη δικογραφία για τη Siemens τη μετάφραση του βουλεύματος, την οποία τους είχε αποστείλει το Υπουργείο Εξωτερικών την 13.05.2016, με αποτέλεσμα να αναβληθεί η δίκη τον Ιούλιο του 2016. Αποσιωπά, βέβαια, ο Παυλάρας ή αγνοεί ότι η δίκη αυτή άρχισε τον Νοέμβριο του 2015, οπότε και θα έπρεπε να βρίσκεται η μετάφραση στη δικογραφία. Αν, μάλιστα, δεν υπήρχε η αποχή των δικηγόρων που δεν επέτρεπε στο Δικαστήριο να προχωρήσει στη δίκη, η αναβολή θα είχε δοθεί ήδη από τον Δεκέμβριο του 2015, σε χρόνο, δηλαδή, που η μετάφραση δεν είχε ακόμη σταλεί από το ΥπΕξ.
Τη σκ[ο]υτάλη παίρνει ο σύντροφος Φίλης, ο οποίος άνοιξε στους φοιτητές τού 6,5 την πόρτα του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, ενώ υποτροφίας δικαιούνταν οι άριστοι (άνω του 8,5/10). Tον πήχη είχε «κατεβάσει» ο ΓΑΠ στο «λίαν καλώς», δηλαδή στο 6,5, αλλά το 2013 ο Σαμαράς επανατοποθέτησε τον πήχη εκεί που ήταν. Σε λίγο, εικάζω βασίμως ότι, η εισαγωγή στα ΑΕΙ θα γίνεται με 4/20, γιατί όχι και με 1/20; Ο ίδιος υπουργός υπεραμύνεται της ταχείας ανέλιξης της κ. Περιστέρας ως νόμιμης και ηθικής. Το μόνο που δεν είπε είναι «γιατί η Νατάσα έγινε χειρουργός από νηπιαγωγός και δεν μπορεί η Περιστέρα να γίνει καθηγήτρια σ’ αυτό που σπούδασε*; Καλλίτεροι ήταν οι άλλοι;» .
Και μέσα στον κακό χαμό βγαίνουν στη φόρα από τον εγκαλούμενο από διαπλεκόμενους για διαπλοκή Ψυχάρη  συνομιλίες του εργολάβου του ΣΥΡΙΖΑ [και όχι μόνον] με βαρυποινίτη.  Συνομιλία της 27.05.2009:
ΒΛΑΣΤΟΣ: Πού είσαι, γιγαντάκια μου;
ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ: Ελα, αδερφέ μου, είμαι με τον πατέρα μας.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Ναι, ναι, ναι…
ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ: Πάρ’ τον να σου πει μια καλησπέρα.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Δώσ’ μου, δώσ’ μου τον….
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Ελα, καμάρι μου…
ΒΛΑΣΤΟΣ: Καλησπέρα, τι κάνουμε; Καλά είμαστε; Καλά;
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Είμαι καλά, εδώ έχω τον μικρό και με κρατάει έτσι, ας πούμε, για να μην πάθω και τίποτα, μην πάθουμε και κάνα έμφραγμα, τώρα έχω και γεράματα εγώ.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Μια χαρά.
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Και σε περιμένω, και σε περιμένω…
ΒΛΑΣΤΟΣ: Μια χαρά…
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Να βγεις έξω, να σε δούμε, να σε συναντήσουμε, εντάξει;
ΒΛΑΣΤΟΣ: Κι εγώ, κι εγώ να ξέρεις, θα τα πούμε, και ότι είσαι φίλος του φίλου μου, να ξέρεις… (σ.σ.: ακατάληπτο) πατέρας… (σ.σ.: ακατάληπτο).
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Σ’ αγαπάω πολύ, σ’ αγαπάω πολύ…
ΒΛΑΣΤΟΣ: Κι εγώ σ’ αγαπάω πολύ…
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Σ’ αγαπάω πολύ…
ΒΛΑΣΤΟΣ: Να ‘σαι σίγουρος, εντάξει;
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Και να ξέρεις ότι ξέρω για σένα από την πρώτη μέρα που ακούστηκε το όνομά σου.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Ναι, ε;
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Από τότε σε ξέρω και σε παρακολουθώ.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Εντάξει.
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Γιατί είμαι περήφανος μ’ αυτά, εντάξει;
ΒΛΑΣΤΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, έτσι; Σ’ ευχαριστώ…
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Να ‘σαι καλά, σ’ αγαπώ. Εμείς εδώ θα κάνουμε ό,τι μπορούμε, εντάξει;
ΒΛΑΣΤΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, να ‘σαι καλά.
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Σ’ αγαπώ πολύ, να ‘σαι καλά.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Σας ευχαριστώ, κι εγώ…
ΚΑΛΟΓΡΙΤΣΑΣ: Αντε, καμάρι μου, να ‘σαι καλά, γεια σου, γεια.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Γεια.
Είχε προηγηθεί  συνομιλία της 27ης Απριλίου 2009:
ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ: Να σου πω, ο ΚΑΛΟ… σε γουστάρει, πεθαίνει.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Σώπα, ρε. Ποιος είναι αυτός;
ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ: Ναι, ρε, ναι. Σε γουστάρει, σε γουστάρει.
ΒΛΑΣΤΟΣ: Ο δικός σου; Ο δικός σου;
ΤΡΟΜΠΟΥΚΗΣ: Ναι, ο ΚΑΛΟΣ, ναι.  Θα κάνω ό,τι μπορώ…
Τηλεφωνική επικοινωνία στις 23 Ιουνίου 2009 του Παναγιώτη Βλαστού με μια δικηγόρο: «Συζητάνε για τον κ. Καλογρίτσα και η δικηγόρος λέει στον Βλαστό ότι από το ραντεβού που είχε μαζί του κατάλαβε ότι θα τον βοηθήσει γιατί τον θέλει έξω από τη φυλακή για να του κάνει δουλειές». Υπάρχει και άλλη αναφορά σε συνομιλία Καλογρίτσα – Βλαστού που φέρεται να πραγματοποιείται στις 16 Ιουνίου 2009: «ο Τρομπούκης παίρνει τηλέφωνο τον Βλαστό και του δίνει να μιλήσει με τον Καλογρίτσα. Ο Καλογρίτσας διαβεβαιώνει τον Βλαστό ότι θα κάνει ό,τι μπορεί για να τον βοηθήσει, όπως π.χ. να παρέμβει στην 5η ανακρίτρια ή να καταθέσει, αν χρειαστεί ως μάρτυρας. Θα συνεννοηθεί για τις ενέργειες που θα κάνει με τη δικηγόρο και θα προγραμματίσει με τον Τρομπούκη μια επίσκεψη στις φυλακές για να τα συζητήσουν από κοντά».
Ακολουθούν οι καταλήψεις δημοσίων κτηρίων και η παρενόχληση χριστιανικών τελετών με τους κ.κ. Κυρίτση, Αυλωνίτου να παίρνουν το μέρος των καταληψιών με επιχειρήματα τύπου «και η εκκλησία έχει καταπατήσει κτήματα», «τα παιδιά είναι αξιέπαινα που εκφράζουν έτσι την αλληλεγγύη τους στους πρόσφυγες, άλλωστε δεν έχουν δουλειά, οπότε διαμαρτύρονται με τον τρόπο αυτό». Άλλοι αρθρογράφοι θυμήθηκαν τις πομπές της εκκλησίας  [παιδεραστεία, Γιοσάκης κ.λπ.] ή της Δικαιοσύνης. Σωστοί, όταν γενικεύουν τα πάντα. Μόνο που ξέχασαν να κακίσουν τους καταληψίες που δεν έχουν κάνει ούτε μία κατάληψη απαιτώντας από την πολιτεία να εξασφαλίσει στέγη, τροφή και περίθαλψη σε όλους τους Έλληνες ή απαιτώντας από τις τράπεζες να μην εκπλειστηριάζουν σπίτια. Θα μου πείτε ότι τέτοιες σκέψεις είναι φασιστικές, ρατσιστικές κ.λπ. Έτσι πρέπει να είναι. Όποιος βγαίνει με την ελληνική σημαία στους δρόμους και μιλάει για τους συμπατριώτες του είναι φασίστας. Όποιος καίει ή σκίζει τη σημαία και κόπτεται για τους αλλοδαπούς είναι αντιφασίστας, αριστερός, ανθρωπιστής, φιλεύσπλαχνος. No borders to masturbation!       
Μου άρεσε ιδιαιτέρως η δικαιολογία που προέβαλε η λαλίστατη και επί παντός επιστητού τοποθετούμενη κ. Αυλωνίτου, όταν είπε ότι αφού δεν έχουν δουλειά, τα παιδιά εκφράζονται με αυτόν τον τόπο. Πόσο θα ήθελα να έλθουν μαζικά στην Ελλάδα ένα Σαββατοκύριακο οι 420.000 μνημονιακοί μετανάστες, να μπουκάρουν  στα υπουργεία και να τα κάνουν όλα λαμπόγυαλο από αγανάκτηση που δεν έβρισκαν δουλειά στην Ελλάδα και αναγκάστηκαν να ξενιτευθούν. Αλλά αυτοί είναι άνθρωποι με άλλα «πιστεύω». Δεν γουστάρουν να καταλαμβάνουν και να βανδαλίζουν δημόσια κτήρια, ώστε να επιβαρύνουν περισσότερο τον Έλληνα φορολογούμενο. Αυτοί ξέρουν ότι όλοι αυτοί οι κομμουνιστές my ass που νομίζουν πως κυβερνούν σήμερα, δεν θα τολμούσαν το ελάχιστο από όσα κάνουν, αν ζούσαν στο καθεστώς της ΕΣΣΔ, το οποίο οραματίζονται [;].  
Ας δώσω, όμως, τον λόγο σε έναν ανώνυμο, ο οποίος, φευ, δεν μετείχε σε κάποια κατάληψη/διαμαρτυρία ων απασχολημένος σφόδρα με την αποστολή βιογραφικών προς ανεύρεση εργασίας. Χρησιμοποιούσε μόνον τον λόγο εν έτει 2011 και ημέρα 16η Οκτωβρίου αρνούμενος να μπουκάρει σε εκκλησίες και δημόσιους χώρους με το «έτσι γουστάρω». Ταιριάζει τόσο πολύ και στη σημερινή κατάσταση, σε πωλητικούς, μάλιστα, τύπου Κυρίτση, Φίλη, Αυλωνίτου,  Καρακώστα που εκτός από πολλά άλλα παίζουν και τον Ρουσσώ στα δάχτυλα.  
«Άκου ρε ξεφτίλα πολιτικέ ποια είναι η διαφορά μας...
Η διαφορά μας είναι ότι εγώ είμαι 27 κι έχω μοιράσει στη ζωή μου περισσότερα από 150 βιογραφικά!  (Αν νομίζεις ότι λέω ψέματα ή λαϊκίζω θα σου πω μία μία τις εταιρείες που έστειλα. Θα μου δείξεις κι εσύ όμως ένα ένα τα ένσημά σου...) Εσύ αντίθετα, είσαι 57 ή 67 ή 87 και δεν ξέρεις τι θα πει "στέλνω βιογραφικό για δουλειά"...
Η διαφορά μας είναι ότι εγώ παλεύω να ζήσω με 600 και 700 ευρώ το μήνα, ενώ εσύ (μαζί με τα κομματόσκυλα που έχεις να σε υπηρετούν) κάπου τόσα ξοδεύεις τη μέρα...
Η διαφορά μας είναι ότι εγώ, αν και ζορίζομαι, θα κεράσω ένα καφεδάκι τους φίλους μου. Εσύ γραβατωμένε λιμοκοντόρε έχεις μάθει μόνο να σε κερνάνε! Παντού να σε κερνάνε!
Η διαφορά μας ρε σαλιάρη είναι ότι εγώ κοιτάζω γύρω μου και βλέπω ανθρώπους. Εσύ βλέπεις ψήφους!
Εγώ έχω φίλους! Ξέρω ποιους και πόσους! Εσύ δεν είσαι σίγουρος. Μπορεί και κανέναν! Αλλά δεν πειράζει που δεν έχεις φίλους. Έχεις δημόσιες σχέσεις, έχεις Mercedes, έχεις και βουλευτική έδρα!
Η διαφορά μας είναι ότι εγώ για να βγάλω 10 ευρώ πρέπει να ιδρώσω, ενώ εσύ βγάζεις 10.000 ευρώ το μήνα λέγοντας ένα σωρό ψέματα στα κανάλια και κάνοντας τη Φιλιππινέζα του κόμματος σου.
Η διαφορά μας είναι ότι εγώ είχα 7 χρόνια την ελληνική σημαία πάνω από το κρεβάτι μου, ενώ εσύ την έχεις γραμμένη μια ζωή εκεί που δεν πιάνει μελάνι...
Η διαφορά μας είναι ότι εγώ πήρα ένα βιογραφικό στο χέρι και άρχισα να μπαίνω σε εταιρείες μήπως και βρεθεί καμια δουλίτσα. Εσύ δεν το έχεις κάνει ποτέ, ούτε τα παιδιά σου το έχουν κάνει και ούτε πρόκειται!
Νομίζεις πως αυτό συμβαίνει μόνο στις ταινίες...
Η διαφορά μας είναι πως εγώ στη δουλειά μου κρίνομαι κάθε μέρα. Αν δεν είμαι καλός θα απολυθώ. Εσύ δεν κρίνεσαι ποτέ! Κάθε 4 χρόνια γίνεται μια φαρσοκωμωδία που ονομάζεται "εκλογές". Εκεί όποιος έχει τις άκρες και το χρήμα για να προβληθεί στα κανάλια βγαίνει...
Η διαφορά μας καλομαθημένε μπαγλαμά είναι ότι εγώ για να βγω σύνταξη (αν ποτέ βγω) θα δουλέψω τουλάχιστον 35 χρόνια. Και θα πάρω 1.000 ευρώ. Εσύ επειδή είσαι παιδί ανώτερου Θεού βγαίνεις σύνταξη αν εκλεγείς δύο φορές! Και δεν ξέρεις ούτε εσύ τι θα πάρεις...
Η διαφορά μας είναι ότι εγώ διάβασα, πέρασα στο Πανεπιστήμιο κι έκανα μεταπτυχιακό. Όλα με την αξία μου. Εσύ, κατά κανόνα, πήγες σε ιδιωτικό σχολείο και μετά φυτευτός σε ξένο Πανεπιστήμιο. Με τον παρά σου!
Εγώ αν δω μια γιαγιά να πεινάει θα τη λυπηθώ και θα τη βοηθήσω. Εσύ καθημερινά αποδεικνύεις ότι καρφί δε σου καίγεται!
Η διαφορά μας προδότη πολιτικέ είναι ότι εγώ τελευταία ψάχνω να σε βρω για να σε γιαουρτώσω. Εσύ ρωτάς πού θα είμαι για να με αποφύγεις!
Τελικά εγώ κι εσύ έχουμε μόνο διαφορές. Διαφορετικές αγωνίες, διαφορετικά βάσανα, διαφορετικά όνειρα... Τι κοινό έχω εγώ με σένα ρε φλούφλη; Πώς μπορείς εσύ να με εκπροσωπείς; Πώς;
Η μεγαλύτερη διαφορά μας όμως ξέρεις ποια είναι; Εγώ έχω πάνω απ' όλα μια αξιοπρέπεια! Εσύ νομίζεις ότι τα κωλολεφτά θα τα πάρεις μαζί σου!
Τα σάβανα ρε δεν έχουν τσέπες!!!**
Αναγνώστης»

*«Σπούδασε στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Πατρών, στο οποίο και παρέμεινε μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της, συμμετέχοντας σε ερευνητικό πρόγραμμα για την ανάπτυξη εφαρμογής τηλεϊατρικής του ΟΤΕ και ξεκινώντας διδακτορική διατριβή με θέμα "Αρχιτεκτονικές Ελέγχου και Τεχνικές Μετάδοσης για τη Βελτιστοποίηση της Απόδοσης Οπτικών WDM Δικτύων". Τελικά ήρθε σε αντιπαράθεση με τον επιβλέποντα καθηγητή της, τον οποίο κατηγόρησε ότι ιδιοποιήθηκε την πνευματική της εργασία και υπεξαίρεσε αμοιβές της. Προσέφυγε το 2003 στη Δικαιοσύνη, με δικηγόρο την Ζωή Κωνσταντοπούλου και δικαιώθηκε σε πρώτο βαθμό. Σύμφωνα με τον επιβλέποντα καθηγητή της κ. Λυμπερόπουλο, αυτός προσέφυγε στο Εφετείο Πατρών, το οποίο τον δικαίωσε και υποχρέωσε την κυρία Μπαζιάνα να του καταβάλει χρηματική αποζημίωση ύψους € 8.000 για τη συκοφαντική δυσφήμηση που υπέστη.»
** «Τελικά αποδείχτηκε πως η χειρότερη μνημονιακή κυβέρνηση είχε αρχηγό τον Τσίπρα. Και όλα αυτά γιατί; Για τη μανία της εξουσίας. Και είναι τουλάχιστον θλιβερό να βλέπεις έντιμους αγωνιστές της Αριστεράς, που για τον έρωτα της καρέκλας και της εξουσίας τα ξεπούλησαν όλα, να μην μπορούν πια να κυκλοφορήσουν στον δρόμο». Π. Κοροβέσης «Ο συμβιβασμός ως άτακτη υποχώρηση».